Kabanata 1

KABANATA 1 :: DRUNK

Marahan akong lumakad papasok sa bulwagang napapalamutian ng huwad na kagandahan. Karangyaang pilit itinatago ang baho at mga kapintasan, nakakasuka.

"Vanna, iha! Ikaw na ba iyan? Naku ang laki mo na pala!"

Mula sa taas noong paglalakad ay lumapit ako sa kanilang lamesa at inihanda ang ngiting ilang linggo kong pinagsanayan para sa okasyong ito.

"Aunt Kara," balak ko pa sanang dugtungan pero ngumiti na lamang din ako nang mapagtantong ang ngiti nya ay gaya nang sa akin— peke.

Gusto ko mang irapan ang bawat kamag anak at kakilala na nasa bulwagan ay hindi ko ginawa. Nagkukunwari lamang silang may pakealam sa kasiyahan ngunit ang totoo ay narito sila upang humanap ng mga kasosyo sa negosyo, ibida ang kanilang mga ari-arian at ipagmayabang sa lahat ang natatangi nilang mga unico iho at iha.

Kawang gawa? Sinong maniniwala sa pagtulong nilang ipinangangalandakan sa mundo? Kabaliwan!

"Kumakain ka nyan?" sinulyapan niya ang beef echiladas na kinakain ko kanina na hanggang ngayon ay bitbit ko pa at muling ibinalik ang ngiti matapos ang ilang saglit na pagtaas ng kilay. "Masyadong malangis, Vanna. Di ka ba natatakot na tumaba?"

Nakakasuka ang isiping mismong kamag-anak ang ganitong mag isip.

"Wag kang magbiro, Auntie. Tumaba? Kumakain ako limang beses isang araw pero kahit isang kilo walang nadagdag sa timbang ko. Wala yan sa pagkain, nasa may katawan yan."

Napatanga siya ngunit hindi na ako nakapagbunyi dahil sumingit naman ang isa pang pinsan ni Mama.

"Vanna, nasaan ang fiance mo? Balita ko maganda ang resulta nung fashion summit nila ni Mocha."

"Ano pa bang aasahan mo, simula pa naman noon lahat ng gawin ni Mocha ay hindi pumapalpak."

"Gumraduate iyon ng Suma Cum Laude sa Amerika, hindi katulad nitong..."

Napatiim bagang ako nang magsibalingan sa akin ang atensyon ng mga nasa lamesa.

Halos hindi ko na nasundan kung sino ba ang mga nagsasalita dahil nabibingi ako sa kakabanggit nila sa panglan ng aking nakatatandang kapatid.

"Vanna, iha ano nga ulit ang tinapos mo?"

Tumikhim ako at umayos nang pagkakatayo.

"Multimedia Arts po."

Bahagyang ngumiwi si tita Valeria na siyang nagtanong samantalang ang iba naman ay halata ang disgustong bumalatay sa mga mukha.

"Bakit hindi ka nang business administration kagaya ni Mocha? Ayaw mo bang tumulong sa family business?"

"Tito, kaya na po iyon ni Mocha. Isa pa, hindi ako kasing galing nya. Excuse me po."

Nagkunwari pa akong nakangisi bago tuloy-tuloy na naglakad patungo sa mesa ng mga alak kahit ang totoo ay gusto ko silang saksakin nang tinidor na nasa aking plato.

Nakakabanas makipag-usap sa kanilang lahat.

Nang may waiter na dumaan ay ibinigay ko ang platong hindi ko alam kung bakit ko dala-dala. Halos hindi pa ako nakakakain dahil hindi ko mahanap si Atticus maging ang mga magulang ko. Magta-tatlumpong minuto na yata akong naglilibot sa buong function hall.

Dinampot ko agad ang isang kopita na may kulay gintong likido at diretsong ininom iyon. Sa unang paglapat ay parang napapaso ang aking lalamunan ngunit kalaunan ay nasanay ako sa init na hatid niyon kaya hindi ko ibinaba hanggang hindi nauubos ang laman.

Kontento akong napangisi nang maibaba ang kopitang walang laman dahil ang init nang alak ay tama lamang para hindi ako manginig sa lamig ng air-conditioned na lugar.

Kung hindi ipinasadya ni mama ang backless long gown na ito, hindi ko ito susuutin.

"Vanilla, nasaan ang mapapangasawa mo?"

"Hindi ko alam, mama."

Tumaas ang kilay ng aking ina.

Ang kanyang maputing kutis dulot ng pagiging purong Latina ay mas nadepina sa suot niyang kulay itim na evening dress. Napapalamutian iyon ng mga beads at kristal kaya sa unang tingin ay alam na hindi basta-basta ang presyo.

"Yung ipinapalakad ko sa iyo para sa surprise party ni Mocha, naayos mo ba?"

"Opo mama, ayos na po pati yung venue at pagkain."

Tatlong buwan na lamang kase at kaarawan na ni Mocha kaya naman ako ang inuutusan nya para mag ayos.

Hindi naman ako nahirapan dahil kilala ang apelidong dala namin, marami akong nalapitan. Ang five layered cake na gusto niyang magmula pa sa France lamang ang tanging pinagtalunan namin dahil ang chef na gusto niyang magbake at gumawa noon ay nasa anim na buwang bakasyon.

Ilang araw niya ako sinesermonan dahil doon.

"Mabuti. At yung invitation, baka makalimutan mo ang mga kaibigan ng ate mo," pinandilatan niya ako ng mata at ilinumpas bigla ang kamay. "Maraming kaibigan si Mocha kaya siguraduhin mong wala kang makakalimutan."

"Opo mama."

Tatlong araw lamang ang pagitan ng kaarawan naming magkapatid kaya gusto ko rin sanang itanong kung may plano ba sila para doon. Kadalasan kase ay abala sila sa petsang iyon kaya binibigyan na lamang nila ako ng pera para bilhin ang kahit ano at pumunta kung saan ko man gusto.

"Hinihintay na ako ng papa mo, hanapin mo si Atticus para hindi ka mukhang kawawa diyan sa gilid."

Kumalat ang pait sa sistema ko pero hindi ko yun ipinahalata. Ngumiti pa rin ako at tumango-tango.

"Sige po, hahanapin ko."

Agad na tumalikod si mama at walang lingon likod na lumayo sa akin.

Isang oras nang nagsisimula ang party at halos nalibot ko na ang venue kaya nagdesisyon akong magtanong na lang sa front desk.

Nakailang text na ako kay Atticus pero hindi nya sinasagot pati ang aking tawag.

"Hi, Flora!" bati ko sa matangkad na babaeng nasa front desk.

"M-Ma'am Vanilla Leticia..."

Napangiwi ako nang mabanggit ang pangalang ayoko marinig.

"Vanna na lang," ngumisi ako para ibsan ang tensyon niya. "Anyway, may napansin ka bang dumaan dito na matangkad, mestiso at hmm... Gwapo?"

"Si Atticus po ba, yung fiance nyo?"

"Ah yes sya nga! Nakita mo?"

"Kasama po ni Ma'am Mocha."

Lumapad ang ngiti ko.

"Okay great! Alam mo ba ang room number na kinuha ni Mocha, baka alam nya kung nasaan si Atticus itatanong ko lang."

"A-Ah ma'am magkasama po sila."

"Sa room? I doubt it, Flora. Si Mocha kase mas gustong mag stay dito sa hotel habang nagmamanage kesa sa bahay. And Atticus is my fiance, hindi nila yun magagawa."

"S-Sorry po ma'am..."

Ngumisi ako at nagpaalam sa kanya.

I don't mind it, really.

Sa tatlong taon naming relasyon ni Atticus marami nang nagsabi na hindi kami tatagal dahil playboy sya at magsasawa din sa akin. Sa awa naman ng Diyos buo pa rin ang tiwala ko sa kanya.

Umakyat ako sa tamang palapag. Ginagawa pa ang penthouse na ipinasadya nina mama para sa kapatid ko kaya dito sya mga kuwarto sa hotel nag i-stay. Medyo malayo kase ang biyahe dahil nasa Baguio ang mansyon namin.

Naiwang nakabukas ang pinto kaya hindi ko na nagamit ang keycard na ibinigay sa akin. Perks of being related to the owners.

Napatda ako sa kinatatayuan nang mapagtanto kung sino ang dalawang taong nasa kama.

Ang mahihinang halinghing ng aking kapatid ay tila lasong kumakalat sa sistema ko.

"Ah... Shit Atticus ang sarap mo ugh..."

Sila? Bakit? Paano?

"Goodness... Yeah uhmmm..."

Nakasandal ang ulo ni Atticus sa headboard ng kama habang si Mocha naman ay nakaupo sa kandungan niya. Marahil sa sarap ng pag-iisa, hindi nila napansin na nakatayo na ako sa tapat ng pintuan.

Kitang-kita ko ang hubad na katawan nilang dalawa pati ang kamang nakikisabay sa kanilang ginagawa.

Dapat ay umalis na ako. Dapat tumakbo na ako palayo pero nanatili akong tuod sa kinatatayuan nanuod lamang sa pinakamasakit na tanawing hindi ko inakalang masasaksihan ko.

"M-Mahal..."

Tangina. Napapikit ako nang mariin dahil nabasag ang boses ko.

"Vanna?"

Dumagundong sa buong silid ang tila kulog na boses ni Atticus pero halos hindi na iyon rumehistro sa pandinig ko dahil ang sistema ko ay abalang iproseso ang lahat ng nakita.

Naramdaman ko ang marahas na paghila sa akin at halos matumba ako nang bigla akong bitawan ni Atticus at pabalang na isinara ang pinto.

Napakislot ako sa lakas nang tunog na nilikha noon.

Nang muli ko silang lingunin ay palakad-lakad na si Atticus sa di kalayuan sa akin suot ang roba at si Mocha naman ay tahimik sa kama, nakapulupot sa kanyang katawan ang kumot.

"Anong ginagawa mo dito? Hindi ba dapat nasa party ka?"

"A-Atticus—"

"Tangina naman Vanna, wag kang umiyak-iyak diyan!"

"So ngayong alam mo na, baka puwede mo nang palayain si Atticus." walang habas na singit ni Mocha.

Hindi makapaniwalang tumingin ako sa kanya.

"Fiance ko yan, Mocha! Tingin mo ba—"

"Tanga ka ba Vanilla o ano? Hindi ka nya mahal! Narinig mo? Hindi sya masaya sayo!"

"Hindi totoo yan!"

Akmang susugod na ako para hablutin ang buhok ni Mocha ay mabilis na hinawakan ni Atticus ang dalawang kamay ko at kahit anong piglas ay hindi ako makawala. Kaya ginamit ko ang isang paa para sipain siya.

"Tangina mo Atticus! Pinagkatiwalaan kita! Tatlong taon!"

"Tumahimik ka Vanna! Sa tatlong taon na yan hindi ako sumaya sayo!"

"Hindi ako naniniwala sayo! Hindi yan totoo," binalingan ko si Mocha na nakangisi habang nanunuod sa amin.

Wala man lang awa o bahid ng konsensya sa kanya. Ang naroon lamang ay ang demonyong nagsasabi na wala ang aking kapatid.

"Malandi ka, Mocha! Alam mong may relasyon kami pinatos mo—"

"Well... Hindi ko kasalanan na mas masarap ako kesa sayo!"

Bumangon ang pagpupuyos sa aking dibdib kaya nagwala ulit ako pero dahil hawak ni Atticus ang kamay ko ay wala akong nagawa.

Napahagulgol na lamang ako ng iyak habang unti-unting napapaupo sa sahig.

Nang tuluyan na akong malugmok ay binitawan na ni Atticus ang kamay ko ngunit nantili pa rin siyang alerto.

Ramdam na ramdam ko ang awa para sa sarili ko. Tatlong taon! Potanginang engagement yan! Bakit ako pa? Bakit kapatid ko pa?

Tulala ako habang palabas ng kuwarto, hindi alam kung saan pupunta. Hindi ko matandaan kung ilang minuto pa akong nanatili sa sahig dahil namalayan ko na lamang ay ang pag alis ng dalawa.

Kung babalik ako sa party ay baka nandoon sila at tiyak na magagalit sina Mama at Papa kung mag eeskandalo ako.

Pinahid ko ang luha ngunit hindi na nag-abala pang tingnan ang itsura ko sa harap ng salamin. Dire-diretso akong nagmartsya palabas ng hotel at sumakay ng taxi.

Nagpahatid ako sa isang bar di kalayuan sa hotel.

Muntik pa akong hindi papasukin dahil sa suot kong gown pero nang mapansin ng bantay na handa na akong i*****k ang takong ng heels ko sa lalamunan niya ay hinayaan niya akong makapasok.

Sa bar counter ako dumiretso. Halos walang tao doon dahil marami nang nagsasayaw sa dance floor sa saliw ng isang saxophone.

Margarita ang inorder ko at diretsong nilaklak iyon kahit bago pa lamang iaabot ng kawawang bar tender ang lemon.

Nakailang shot na ako nang mapansin ko ang paninitig ng isang lalaki sa aking gilid.

"Bakit?"

Hindi na ako nahiyang ilabas ang taray na nakakulong sa balikinitang katawan. Umaalon na ng bahagya ang aking paningin kaya alam kong tumatama na ang alak.

"Masasama bang tumingin sa maganda?"

Sumimangot ako nang ngumisi sya.

Mga lalaki nga naman. Saksakan ng kaplastikan. Sasabihan ka ng magagandang salita. Papaniwalain ka na posible ang habang buhay sa piling nila. Tapos kapag hulog ka na, saka sila aalis para wasakin ka.