Ginaya ni Robbie ang itsura ng isang nakatatanda noong maglakad siya patungo kay Jay. Mayroon siyang itsura sa mukha niya na nagsasabing, ‘Hindi ako masaya’.“Daddy!” Mahina niyang sabi, ang kaniyang mga mata ay namumula habang ang kaniyang mga luha ay naiipon.Si Jenson ay nakatingin sa puwang sa pinto. Noong makita niya kung paano nagbago ang ekspresyon ni Robbie sa isang kisapmata, siya ay napanganga sa pagkabigla.May ginagamit ba siyang pag-arte para mapatunayang matalino siya?Nakita ni Jay na si Robbie ay nababalisa, kaya kinarga niya ito at nilagay sa ibabaw ng kaniyang mga hita. Tinanong niya sa pag-aalala, “Robbie, may problema ba?”“Tinawag akong isip-bata ni Jens, kaya napagpasyahan niyang ‘wag sumama sa ‘kin!” Hinimas ni Robbie ang kaniyang ilong. Mayroong kaawa-awang itsura sa kaniyang mukha.Ang ekspresyon sa mga mata ni Jenson ay naging malamig. Ano’ng ginagawa ng lalaking ‘to, dinadamay siya sa kalokohan niya?Napakunot ang mga kilay ni Jay. Nitong mga nakaraan, ang da
Ito ay halatang-halata.Lumapit dito si Jay, umabot, at kumatok sa gypsum na kahoy. Ang tunog ng katok ay maririnig sa loob ng pader. Pilit itong tinulak ni Jay at ang gypsum na kahoy ay dumulas sa gilid.Mayroon pang isang layer ng pader, ngunit ito ay natatakpan ng phoebe zhennan na kahoy, kay ito ay mukhang napakatibay.Sa pagitan ng panloob at panlabas na pader ay isang daan. Napakadilim sa loob nito.Binuksan ni Jay ang flashlight sa kaniyang phone at pumasok sa loob upang maglakad sa daan. Nakita niya na ang daan ay gawa sa hakbangan na parang sa hagdan, ang bawat hakbangan ay hindi na mas lalawak pa sa tatlumpung sentimetro. Ang isang normal na tao ay hindi kayang dumaan doon.Namutla nang bahagya ang mukha ni Jay. Ang mga hibla ng buhok sa kaniyang kamay ay nag-init na para bang susunugin siya ng mga ito.Nakita ni Tempest ang kayumangging buhok sa daan na ‘to. Maaari kayang nabuhay ang babaeng ‘yon doon?Maituturing ba siyang isang normal na tao, kung gano’n?“Ginoong Presiden
Nanaginip si Jay.Napanaginipan niya ang ika-18 na kaarawan ni Angeline. May suot itong puting bestida. Bata pa siya, ngunit mukha na siyang nasa wastong gulang. May hairpin sa kaniyang ulo, mayroon din siyang suot na malaking dyamanteng mga hikaw. Kahit na maka-luma ang kaniyang kasuotan, ang 26 na taong gulang na si Jay ay hindi ito matiis.Si Angeline ay elegante, enggrande, at nakatutulirong maganda.Noong gabi, pumunta si Angeline sa kaniyang kwarto, tinanggal ang kaniyang hikaw, hairpin, at tinanggal pa ang mga butones ng kaniyang bestida.Hinawakan ni Jay ang kaniyang kamay at pinagalitan siya, “Ano’ng gagawin mo?”“Nasa wastong gulang na ako ngayon. Pwede ko na ‘tong gawin sa ‘yo…”“Walang hiya.” Tumanggi ang bibig ni Jay, ngunit ang kaniyang katawan ay marahan na nag-iinit.Si Angeline ay isa nang rebelde noong bata pa lang siya. Kapag mas tinutulak siya ni Jay, mas nagiging mapilit siya. Ang kaniyang tawa ay makulit ngunit kaakit-akit. “Darling, sinungaling ka. Halata namang
“Nagmamakaawa ako sa ‘yo. Bumalik ka na, please?”Isang nagulat na ekspresyon ang lumitaw sa mga mata ni Sera.Si Rose Loyle ay si Angeline Severe?“Baby, ayaw mo na ba sa ‘kin? Ayaw mo na ba talagang bumalik pa?“‘Wag mo akong iwan.”Ang boses ni Jay ay pahina nang pahina, ang kaniyang mga luha ay tumutulo sa mukha ni Sera.Isang masamang tingin ang lumitaw sa mga mata ni Sera.Hindi pa pala patay si Angeline?Ang ibig sabihin nito ay nagawa niyang makakuha ng masayang buhay kay Jay?Tumingin si Sera sa biglang hindi gumagalaw na lalaki. Noong nakita niya ang naluluhang mukha ni Jay, ang mukha niya ay naging berde sa inggit.Hinding-hindi pinapakita ni Jay ang malambot niyang pag-uugali sa mundo.Sa pagkakaalala ni Sera, si Jay ay palaging may malamig na mukha at malamig na puso. Siya ang tinuturing na Hades ng mundo ng negosyo na ayaw malapit sa mga tao.Sa kaniyang pagkakaalala, ang mga kamay ni Jay ay puno ng dugo.Bakit siya magiliw kay Angeline at kay Angeline lamang?Ang kamay n
“Angeline, magpakasal na tayo. Ayaw ko nang maghintay pa,” mapait na bulong ni Jay.Umirap si Jenson kay Robbie. “Narinig mo ‘yon. Ang babaeng gusto ni Daddy ay si Angeline. Bago bumalik si Mommy, tila araw-araw iniisip ni Daddy si Angeline. Ginuguhit niya ang mga larawan ni Angeline at nakikinig sa kaniyang mga kanta. Sa tuwing naiisip niya si Angeline, tatawa nang masaya si Daddy.”Isang itsura ng pagkadismaya ang lumitaw sa mukha ni Robbie. “Gano’n pala kagusto ni Daddy si Angeline. Kung gano’n, hindi ba’t kaawa-awa si Mommy…”Walang masabi si Jenson. “Hindi kaawa-awa si Mommy. Tinago ni Daddy ang pagmamahal niya kay Angeline para kay Mommy. Sa katunayan, ang ganda-ganda ng trato ni Daddy kay Mommy.”Sa sandaling ‘yon, narinig nilang bumulong muli si Jay, “Wala akong paki kung ikaw si Rose Loyle o si Angeline Severe, ang mahalaga ay ikaw pa rin ‘yan. Ang pangalan mo at itsura mo, wala akong pakialam sa mga ‘yon. Sobrang namimiss ko lang ang masasayang panahon natin. Bumalik ka na, p
Napansin din ni Jay na may nangyari sa kaniya. Naghihinala siyang tumingin sa kaniyang mga anak at nagtanong, “Ano’ng ginagawa niyong dalawa rito?”Si Robbie ay pranka at agad na sumagot, “Daddy, kung wala ka rito, siguro ay…”Inapakan ni Jenson ang paa ni Robbie, kaya nanatili siyang tahimik.Sinabi ni Jenson, “Daddy, nauhaw kami ni Robbie, kaya noong nakita namin si Sera na nagdala ng mga prutas para sa ‘yo, pumunta kami rito kasi gusto rin namin ng prutas.”“Si Sera?” Naging malamig ang mga mata ni Jay.Siya na naman?Ang dalawang beses na nanaginip siya nang ganoon, pareho itong nauugnay kay Sera.Kahit na siya ay isang t*nga, mahuhulaan pa rin niya na pinagbabalakan siya ni Sera.“Lumabas na kayo’t maglaro,” mahinang sabi ni Jay.Naramdaman ni Jenson ang kalamigan sa mga mata ng kaniyang ama, kaya nahulaan niya na gumana ang kaniyang mga pahiwatig.Hinila ni Jenson ang kamay ni Robbie. “Tara na. Hayaan muna natin si Daddy na magpahinga.”Pagkatapos umalis ng mga bata, bumangon si
Isang kaakit-akit na gwapong lalaki na mayroong kasuotan na pang-doktor at isang gintong salamin na pumasok nang masigasig sa kwarto.Ang kaniyang mukha ay malinis habang ang kaniyang mga katangian ay matalas at malalim. Ang kaniyang ngisi ay isang nakagiginhawa. Siya ay mukhang maaasahan at matalino.Nagtanong si James, “Ano’ng pangalan mo?”“Storm!” Magalang na sagot ni Storm.“Ginoong Ares, mula ngayon, ako na ang personal mong physiotherapist. Sa susunod na tatlong buwan, tutulungan kitang itapon ‘yang tungkod mo at hahayaan kang maglakad muli gamit ang dalawa mong mga paa.” Ang boses ni Storm ay malinaw. Ang kaniyang tono ay maayos, ngunit mayroon itong kumpiyansa at pagmamalaki.Tumango si James. “Sana ay hindi mo ako bibiguin.”Ang chief physician ay inayos ang mga discharge procedure para kay James.Sina Storm at James ay magkasamang bumalik sa Rose Manor sa Tourmaline Estate.Sa Rose Manor, na dating puno ng ingay, ngayon ay wala nang laman.Sumandal si James sa kaniyang tungk
Kahit pagkatapos ng napakaraming taon, ang madam ay kinailangang tiisin ang malamig niyang trato. Walang sinuman ang nakakaintindi sa sakit niya.”“Mali ang ginawa ko sa kaniya,” bulong ni James.“Old Master, bawiin mo si Madam,” sabi ni Casey.Masigasig na tumingin si James kay Storm at sinabi sa kaniya, “Storm, dalhin mo nga ako sa Fragrant Vessel Court.”Pagkatapos makinig ni Storm sa pangit na love story na ‘yon, tuliro siyang tumayo roon.Noong bigla niyang marinig ang boses ni James, siya ay nagising. Ang kaniyang mga labi ay napangiti.P*ta, ninais niyang ipaalala sa matandang ‘yon na siya ay hindi alipin ni James at isa lamang physiotherapist niya.Gayunpaman, dahil ang matandang lalaki na ‘yo ay ninais na pumunta sa Fragrant Vessel Court, isinantabi muna ni Storm ang kaniyang dangal.Sinamahan niya si James patungo sa Fragrant Vessel Court.“Jay Ares, lumabas ka sa sandaling ‘to,” sumigaw si James noong dumating siya sa harap ng bahay.Ngumisi si Storm. Dahil may lakas ng loob