Hindi na magawa pa ni Rose na makinig. Nakikita niya na kahit gaano karaming mga bagay ang gawin ni James upang biguin ang third lady, ang third lady ay hinding-hindi siya iiwan.“Isa na namang ‘di masayang magkasintahan!” Sabi ni Rose.Ninais niyang lumapit upang pakalmahin ang third wife, ngunit biglang hinawakan ni Josephine ang kaniyang kamay at kumurap sa kaniya.Agad na nagising si Rose. Gusto ni Josephine na kuhain niya ang pagkakataon na umalis dito at pumunta sa Fragrant Vessel Court upang mahanap ang sagot na gusto niya.Kaya, ang dalawa ay patagong umalis.Ang mga mata ni Jay ay nahuli ang likod ng dalawang babae na naglalakad palayo. Ang kaniyang mga mata ay nagdilim.“Ate Angeline, ganap na pinagtaksilan ko ang kuya ko para sa ‘yo.” Si Josephine ay bahagyang nalungkot noong sabihin niya ito.Ayaw ni Rose na makonsensya siya at inangat ang kaniyang mga kamay. “Josephine, hindi naman ayaw sa ‘yo ng kuya mo, eh. Hindi mo na ako kailangang samahan sa mga ganito. Bakit hindi ka
“Sundan niyo ako.” Sabi ni Jay.Sina Rose at Josephine ay parang dalawang inosenteng mga bata, naglalakad sa likod ni Jay nang nakayuko at mababang mga balikat.Pumunta si Jay sa harap na pinto at inabot ang payat niyang daliri upang buksan ang fingerprint lock. Pagkatapos pumindot sa ilang pindutan, tumalikod siya at kinuha ang kamay ni Rose, pinipindot ang kaniyang daliri sa fingerprint lock. “Mula ngayon, gamitin mo na ang pinto na ‘to,” seryoso at malamig na sabi ni Jay.“Sige.” Si Rose ay nagulat dahil talagang ni-register ni Jay ang kaniyang fingerprint sa kandado. Hindi ba ito natatakot na babalik siya rito upang imbestigahan ang mga sikreto niya anumang araw at oras?Hindi hanggang sa bumukas ang mga ilaw at noong umupo si Jay sa sofa ay napagtanto ni Rose na mayroong mga maliliit na tusok sa likod ng kaliwang kamay ni Jay. Ito ay isang nakabibiglang tanawin.Kung ito ay isang pares ng matitigas na kamay, marahil ay hindi makokonsensya si Rose, pero ang mga kamay ni Jay ay lub
“Aalis na ‘ko.” Tumayo si Josephine at kinindatan si Rose nang may tinatagong layunin. “Hipag, tawagan mo ako kapag may nangyari!”Tumango sa kaniya si Rose.Tumingala si Jay at tumitig kay Josephine nang malamig. “Hindi namin kailangan ng tulong mo rito.”Kumaway si Josephine.Pagkatapos niyang umalis, nagsimula si Rose ng usapan, “Oo nga pala, kumusta ang nangyayari sa pamilya?”Sinabi ni Jay, “Mga sira-ulo lang naman sila.”Nang marinig ang sagot ni Jay, si Rose ay bahagyang nabigla. Naalala niya ang umiyak ng third lady at ang nalulungkot na mga mata ng mga dalaga na nawalan ng kaniyang anak.Hindi niya mapigilan na bumuntong-hininga sa kawawa nilang kapalaran.“Ah!”Umabot si Jay at inangat ang kaniyang baba, pinipilit siya na tumingin sa kaniya.“‘Wag kang mag-alala, hinding-hindi ko magagawa sa ‘yo ang mga ganitong gulo,” nagsalita si Jay nang may lubos na pagka-seryoso, na para bang ito ay isang pangako.Nabigla nang sandali si Rose at tumango.“Sige.” Hindi niya alam kung ano
Sa Rose Manor.Hinagis ni Jean ang mga babae sa mundo kung saan wala silang dangal gamit ang malupit na mga pamamaraan. Siniklaban nito ang pinakamatinding away sa pagitan ng mag-ama, sina James at Jean Ares.“Jean, ang lakas naman ng loob mong labanan ako?” Sa sobrang galit ni James at kinuha niya ang baso ng wine at binato ito kay Jean.Tulalang tumayo roon si Jean, hinahayaan ang kaniyang ama na maglabas ng galit.Nang makita na ang baso ay tatama na sa katawan ni Jean, ang third lady, na mahal na mahal ang kaniyang anak, ay mabilis na lumapit. Ang baso ay tumama sa kaniyang noo at sa isang iglap, tumulo ang dugo rito.Walang awa si James. Pagalit siyang sumigaw sa mag-ina, “Lumayos kayo rito!”Hinawakan ni Jean ang kamay ng kaniyang ina at tumitig sa kaniyang ama nang may mapulang mga mata. Sa huli, nanggigil siya at mapait na sinabi, “Ina, narinig mo ba ‘yon? Inuutusan ba tayo ni Ama na umalis?”Ang third lady ay hawak-hawak ang kaniyang noo. Ang sakit ng sugat ay hindi kayang tap
Kung ayaw ni James ng divorce, hindi makikipaghiwalay sa kaniya ang third lady.Dati pa man ay kinamumuhian na ni James si Jay sa laging paninira ng kaniyang reputasyon, at ang matagal na niyang galit sa wakas ay sumabog na. “Jay Ares, sasabihin ko ‘to ulit. Problema ‘to ng pamilya ko. Wala kang kinalaman dito.”Nanliit ang matalas na mga mata ni Jay. Noong una pa lamang ay hindi na siya isang mapagpasensyang tao, at ang paulit-ulit na pangalagaan ang problema ni James at ng kaniyang mga pamilya ay nagsanhi sa kaniya na mainip. Ang mga salita ni James ay parang apoy, agad na sinisiklaban ang kaniyang inis.Ang mag-tito ay tumingin sa isa’t isa nang may ‘di pagkatuwa sa kanilang mga mata. Si James, ang tahimik na tupa, sa wakas ay nagrebelyo na. Si Jay, sa kabilang banda, ay inapakpakan ang etiketa at pamamaliit sa pagitan ng isang mag-tito.Ang dalawang pares ng mga mata ay tumitig sa isa’t isa, isang barilan nang walang bala ang nagsimula.“Ayaw mo akong makialam sa mga problema mo?“
Sa sandaling ‘yon.Sina Rose at Josephine ay nagbihis at bumalik sa likod-hardin ng Fragrant Vessel Court.Nagpanggap si Rose bilang si Jay habang nagpanggap naman si Josephine bilang si Rose. Silang dalawa ay lubos na natuwa sa pagpapanggap bilang mag-asawa.“Hipag, hindi ko inasahan na magiging kamukhang-kamukha mo ang kuya ko! Lalo na ‘yong tindig mo, parang kuhang-kuha mo,” sabi ni Josephine.Sinabi ni Rose, “Ang kuya mo ay mayroong isang poker face na hindi nagbabago kahit isang libong taon pa ang lumipas. Kailangan ko lang panatilihing ganito ang mukha ko.”Sinundan ni Rose ang daan base sa kaniyang alaala at naglakad patungo sa dulo ng bluestone na daanan. Sa harap nito ay isang maputik na daan, at maraming mga baging pati palumpong ang bumabalot sa bawat gilid ng daan. Umihip ang malamig na hangin, nagsasanhi sa mga anino ng mga puno na sumayaw.Biglang hinawakan nang mahigpit ni Josephine ang kamay ni Rose. Nanginginig niyang sinabi, “Ang creepy naman dito.”“Shh!” Hininaan ni
“Ginoong Ares, sino sa tingin mo ang kamukha ko?” Kalmado siyang inasar ni Rose.Si Jay ay hindi alam kung matatawa o maiiyak. “Ako ba?”Nagpanggap si Rose na nairita at sinabi, “Ginoong Ares, malinaw naman na nagpapanggap ako bilang ang ikalawang lalaking bida sa drama ng The Moonlit Sky.Napakunot ang kilay ni Jay. “Tinutukoy mo ba ‘yong kalaban na mabait sa labas ngunit sa loob ay masama talaga?”Paulit-ulit na tumango si Rose.Nang makita ang padilim na padilim na mukha ni Jay, mukhang natuliro rin si Rose.Si Rose ay nagagalit sa kaniyang puso, ngunit kailangan pa rin niyang isipin ang sitwasyon kung gusto niyang maglabas ng galit.Kung kikilos siya nang gano’n sa harap ng tigre, parang gusto na rin niyang mamatay!“Rose, tatlong araw kang hindi nakatanggap ng disiplina at ngayon ay gusto mo nang umakyat ng mga bubong, ‘yon ba ‘yon?” Ang lakas naman ng loob ni Rose na asarin siya?Napalunok si Rose. “‘Wag ka nang magalit, Ginoong Ares. Palagi lang kasi nakikitang may matigas na mu
Sumandal si Rose sa bintana at kinuyom ang kaniyang mga kamao.“Josephine, ako ang bahala sa kaniya. Tumakbo ka na!”“Hindi, hindi kita pwedeng iwan—”“Kung hindi ka tatakbo, parehas tayong mamamatay,” sabi ni Rose.Namutla si Josephine.Sa huli, nagpaalam siya nang seryoso kay Rose, “Pigilan mo lang siya at hintayin mo akong bumalik.”Pagkatapos no’n ay bumaba si Josephine ng kama at ninais na pumunta sa pintuan upang makatakas.Pagalit na tumitig sa kaniya ang lalaki. “Gusto mong tumakas? Asa.” Ang karayom ay lumipad at sumaksak sa likod ni Josephine.“Kuya, kapatid mo ako. Hindi mo ba ako pakakawalan?” Si Josephine ay mayroong ekspresyon ng takot at pangamba sa kaniyang mukha.Marahan siyang lumapit sa pinto.Biglang naglakad pasulong si Rose, gumagawa ng isang spinning kick, at tinamaan ang leeg ng lalaki.Ang lalaki ay ginalit ni Rose. Tumalikod siya at binato ang kaniyang kamao sa kaniya.Kinuha ni Josephine ang pagkakataon na ‘to na makatakas.Ang lalaki ay ninais na pangalagaan