Kabanata 104

Si Rose ay matagal nang walang pakiramdam sa walang pusong pag-uugali ng kaniyang ama. Inangat niya ang kaniyang mga kilay at malamig na sumagot, “Kung nais mo akong mamatay sa labas, pinapangako ko sa’yo na hindi na ako muling lilitaw sa harap mo.”

“Hmph. Mamatay ka kung gusto mo, pero dapat mo munang tulungan ang Loyle Enterprise na lagpasan ang bagyong hinaharap nito,” walang hiyang sinabi ni Royan.

Sumingasing si Rose. “At bakit ko naman dapat tulungan ang Loyle Enterprise? Nitong nakaraang taon, kahit kailan ay hindi ka nag-abalang alamin kung patay o buhay pa ako. Noong mayaman ka pa, kahit kailan ay hindi mo ako naisip. Ngayong malapit ka nang mabaliw, bigla akong lumitaw sa isipan mo. Tatanungin kita, saan mo nakuha ang kakapalan ng mukha mo na ipasa ang ganoon kalaking utang sa akin?”

Ang madrasta ni Rose ay lumabas at nagsabi sa isang naiinis na tono, “Rose Loyle, ‘wag kang umasta na parang mas malinis ka pa sa amin. May lakas ka ba ng loob na sabihing wala kang kinalaman sa