[Mikho's POV]
"Are you okay, palangga?" I held Enna's hand tighly when we entered the hotel, looking at her eyes earnestly. This is one of the ways that I wanted to do to show her how much I love her. Sobrang mahal ko siya kaya kahit mahirap gagawin ko ito hindi lang para sa sarili kundi para sa kanya.
Karga ko si Yuri habang bibit niya ang natutulog nang prinsesa namin. Sari had been too bubbly and energetic since the flight kaya maaga itong nakatulog.
"I'm okay. Huwag kang masyadong mag worry, okay?" she squeezed my hand and gave me a reassuring smile.
I was happy that she's trying so hard to reach out to our kids and she was trying so hard to look even stronger. Nag aalal
[Enna's POV]HINDIako makatulog at hindi ako mapakali. Hindi ko naiintindihan ang nararamdaman ko. I promise may hubby na titigilan ko na'ng mag smoke pero I think I need this now to wear off my tension.After my two sticks, na hiningi ko sa guard sa baba, I decided na pumasok na ulit sa suit namin. Sana hindi naramdaman ni Mikho na nawala ako sa tabi niya. He can easily feel pa naman.I carefully sneaked inside the main door pero nagulat ako ng ang mukha agad ng hubby ko ang nabungaran ko. He had just woken up but he looked angry already."You've been smoking again, Enna,"he said rigidly na parang alam talaga niya ang sinabi niya at madilim akong tiningnan. Hindi ko alam
[Enna's POV]" PALANGGA, natatakot ako. Maybe they will do the same thing again kagaya ng ginawa nila noon. Bakamadamayang mga kids,"I breathed out while Mikho was squeezing my trembling hand. It wasn't easy to ignore the trauma that my family had left sa puso at isip ko. Kapag nakikita ko itong bahay, lahat ng mga masasakit na pagpapahirap nila sa'min ni Mikho ang naiisip ko. Natatakot akong baka mangyari muli iyon. I know na ini-expect na ni Papa na nandito kami. I just pray and hope na sana maging okay ang lahat. Sa totoo lang, mas nangingibabaw parin iyong takot ko kaysa sa pag-aalala ko sa kalagayan ni Papa. Mabuti nalang at behave lang ang mga kids na sinabihan na ni Mikho na dadalawin namin ang lolo nila. Sana lang hindi nila maranasan na mapagtabuyan or ang hindi ma welcome ng family ko. They we
[ Enna's POV]" JUST like what happened sa amin ni Mikho. Hindi naman naging madali para sa'kin na tanggapin ang lahat ng nangyari sa buhay namin. I know darating din ang time na magiging okay kami ni Ate. Ang importante I get to spend time with Papa until his last days and okay narin kami ni Mama. Nagkausap na kami tungkol sa nangyari noon at sinabi niya sa'kin ang totoo. That she tried to accept me kahit bunga ako ng sekretong relasyon ni Papa sa iba. Though cold siya sa 'kin wala din naman siyang ginawa para saktan ako. At ngayon alam ko na ang totoo, it was more than enough for me. At kahit anupang gawin ko, pamilya ko parin sila."I smiled habang nagkikwento ako kay Ate Cassie.Few days ago, sinamahan rin ako ng hubby ko na dalawin ang puntod ng totoo kong ina. A part of me wanted to see her.
[Enna's POV]From: AteCassieThe dresses are already here for fit. Saan na ba kayo? Please don't let Mikho come over here. Baka 'pag nakita siya ni Sari hindi na 'yan paalisin.Me:Kakaalis lang namin sa hospital, Ate. I stayed after Papa's dialysis kasi may diniscussed lang iyong endocrinologist niya after. Ten minutes diyan na kami.I replied to Ate Cassie while my hubby was talking to me."Enna are you listening to me? Kanina ka pa naka hawak diyan sa cellphone mo,"parang naiirita niyang untag sa'kin.
[Enna's POV]"Basta pupunta po kayo 6PM bukas Tita ha? Pakisabi nalang din po kay Shakira. Bye po ingat!"I dropped the call at sumunod sa hubby ko sa meat section.I invited our closest friends para sa birthday ni Mikho bukas and now were doing the groceries. He just want an intimate dinner tomorrow. Ito na kasi talaga ang nakasanayan niya tuwing birthday niya. It's also a way of our family bonding kasi magluluto kami with the family. I know they have the entire hotel para maghanda sa kanya pero you know my hubby. Hindi naman siya ganun. Simpleng tao lang siya. And I'm super duper excited na on Monday, a day after his birthday for our big day! Mukhang clueless naman ang hubby ko kaya I did not worry na."Adrienna?"
[Enna's POV]I couldn't swallow dahil sa sikip ng dibdib at lalamunan ko. I had been staring at the book for a very long time now.Ang bad bad niya! How could he make me so frustrated and so happy at the same time? Nakahiga parin ako sa bed because my body was literally weak dahil sa mix of emotion. I still don't understand what was happening, I felt like I just woke up from a dream. And bigla nalang sumulpot si Ate Cassie at kasama pa si Lizzie!"I swear I don't know about this Enna. Hindi ko din alam kung papa'no niyang nalaman ang mga suppliers natin. Wala akong choice kundi aminin sa kanya ang plano natin nung araw na nagsusukat tayo ng gown because he already knew na pala everything before hand hindi lang niya ini exp
[Enna's POV]"Papa!"gulat at sabay sabay na sabi ng mga anak namin. Mikho came in with a bouquet of flower in his hand at may bitbit din siyang cake. Excited na nagtatakbo naman si Natsu sa Papa nito, sa likod nito si Meme na agad ding napatayo para salubungin ang Papa niya."Papa!"si Natsu na nagtatalon pa. He must have missed his Papa so much. Kinuha naman ni Meme ang cake sa kamay ng Papa niya saka ito nagmano at humalik sa pisngi ni Mikho. Inabot ni Mikho si Natsu at kinarga na tuwang tuwang ding nagmano. Sunod sunod nang pumila ang mga anak namin para magmano at humalik. I was surprised yet hindi ko mapigilan ang matawa. Ganito kasi lagi ang tagpo kapag ka nandiyan ang Papa nila, para silang pumipila para mag flag ceremony. Ganyan sila ka pormal pagdating sa Papa nila.
[Mikho's POV] "MY Brothers in faith." Evo placed pen and paper on top of our table. He sat beside Keil and gave us all his you-know-what's-written-in-there look. "I'll pass,"sabi ko at tinuloy ang pagkain. I don't need to ask the guys or to read the note. I already have an idea what Evo was up to this time again. "Bakit ang mahal na ng singil ngayon ni Manong Teddy?"asked Keil after he read the paper and then he dug on his food. "Tumaas naraw din kasi ang tuition fee ng anak niya,"sagot ni Evo."Isulat niyo nalang ang mga pangalan niyo at pirmahan niyo na."Evo gazed at each