Sa isang linggong bakasyon namin ay medyo na enjoy ko rin naman. Medyo nakikisali na ako sa ibang kaklase ni Nica. Mababait din naman ito yun nga lang may pagka maarte. Well what do you expect for a rich kids na kagaya nilang iba ang nakasanayang pamumuhay.
Sa isang linggong din yun ay di na nagpakita sakin si Mia at Brendon. Iba ang lakad nang dalawa. Pag pupunta kami sa souvenir shop ay pupunta naman silang dalawa sa ibang lugar halatang umiiwas si Mia kay Nica, at si Brendon naman bilang boyfriend ay sunod sunoran ito. Mabuti na nga't ganun para iwas gulo at makaiwas na rin ako kay Brendon.
Sabado ng hapon na kami umuwi, pagod na pagod ako pagdating sa bahay kaya dumiretso na ako sa kwarto ko para makapag ayos nang sarili at matulog na.
Kinaumagahan paggising ko ay nanatili lamang ako sa kwarto ko para mag basa nang libro. Ganito ako palagi tuwing walang pasok. Lalabas lang kung kailangan. Minsan nga ay nagpapahatid nalang ako nang pagkain.
--
Masyadong mabilis ang mga nagdaang araw at ito ngayon ay balik skwela nanaman kami.
Medyo magaan na rin sa akin ang ilang araw na pagpasok ko uli sa school lalo na nang kumalat ang issue na mas mayaman daw ako kesa kay Mia, and that made me realize that life status matters. Kung mahirap ka masyadong mababa ang tingin nila sayo. Pero pag may pera ka tinitingala ka. Nakakashit isipin right?
Kung ako ang papapiliin mas gugustohin kong mamuhay bilang simpleng tao lamang. Money can't buy permanent happiness. May kaibigan ka nga puro lang naman kaplastikan.
Habang naglalakad ako patungong canteen ay nakaramdam ako nang pagka-ihi kaya pumunta ako sa malapit na girl's CR. Tinext ko muna si Nica baka magtaka siya na bakit ang tagal ko. Every recess time kasi kami nagkikita sa paboritong tambayan namin which is sa canteen kung saan kami unang nagkakilala.
Pagpasok ko sa Girls CR ay agad akong pumasok sa isang cubicle nito.
Pagkatapos ko ay naghugas muna ako nangkamay kumuha ako nang tissue sa may sink tsaka nag lagay nang alcohol.
Lalabas na sana ako nang may biglang pumasok. Nagulat ako nang bumungad sa akin si Mia na sobrang galit.
"Oh? Dito lang pala kita makikita pinahirapan mo pa ko ugly shit."
Sabi nito nang nakatingin sakin nang masama.
"Ano bang kailangan mo?" Sagot ko sa kanya.
"Aba. Marunong ka na ring sumagot sagot sakin? Lalaban ka na? Di porket sumikat ka na dahil mas mayaman ka gumaganyan ka na. Ang panget mo parin."
"Di naman sa ganun Mia. Tinatanong ko lang naman sayo kung anong kailangan mo ba't mo ako hinahanap." Sagot ko sa kanya.
Ayaw ko nang gulo kaya gusto ko nang matapos to kung ano man ang kailangan niya sakin.
"Oh speaking about that. Akala mo di ko malalaman ang kalandian mong ginagagawa behind my back?" Tanong nito na nagpaggulat sakin.
"A-anong ibig mong sabihin?"
"Playing inosente ka na ngayon? Akala ko pa naman marangal na babae may tinatago palang kalandian! Akala mo di ko malalaman na nilalandi mo ang boyfriend ko?!" Sigaw nito.
Mad lalo akong nagulat sa sinabe nito. Pano niya nalaman? Tsaka di ko nilalandi si Brendon!
"Ano ba yang pinagsasabi mo Mia? Nagkakamali ka. Di ko nilalandi si Brendon." Sagot ko na di pinapahalatang kinakabahan ako kung san patungo ang usapan naming dalawa.
Sino naman kaya ang hipokritang gumagawa nang kwentong 'to? Eh sa katunayan nga ay si Brendon pa ang panay ang lapit sakin! Ba't ako ang lumalabas na lumalapiy sa kanya?!
"Huh. Talaga lang ha. Subukan mo lang talagang landiin ang boyfriend ko Leah. Im telling you. Pagsisisihan mo." Saka ito tumalikod at lumabas nang Girls CR.
Sobrang lakas nang tibok nang puso ko sa kabang nararamdaman ko sa confrontation ni Mia sakin.
Kailangan ko na talagang iwasan ang hayoo na Brendon na yun. Walang maidudulot na taman ang lalaking yun sakin. Gulo lang ang dala nun.
At kailangan ko rin pigilan ang namumuong nararamdaman ko sa lalaking yun. Aminin ko man o hindi. Alam ko sa sarili kong sa mga pinakita niya sakin nung mga raw na nagkakasama kami, alam kong may iba sakin nang mga oras na yun. Lalo na nung gabing hinalikan niya ako.
Nahuhulog ma ako kay Brendon. At mali ito. Sobrang mali.
--
Tumatakbong tinungo ko ang canteen dahil kanina pa naghihintay sakin si Nica. Pagdating ko ay nakita ko siya sa pangdalawahang mesa na nakapwesto sa gilid nang canteen na mag isang nakaupo ang nakabusangot ang mukha.
Natawa naman ako sa ekspreyson nang mukha niya. Inip na inip na siguro kakahintay sakin kaya lumapit ako agad sa kanya.
"What's with that face Nics?" Pagkuha ko sa atensyon niya saka umupo sa harap nito.
Inikutan lang ako nang mata nito kaya natawa ako.
"What do you think? Baka lang naman kasi kanina pa ako inip na inip kakahintay sayo ano? Ba't ba kasi ang tagal mo ano?" Sarcastic na sagot nito.
Natawa ako lalo.
"Sorry na. Ang daming nakatambay sa CR eh di ako makasingit." Pagsisinungaling ko. Ayaw kong malaman niya ang nangyari sa CR between me and Mia. Malaking gulo pag nangyari yun.
"Tsss. Whatever! Mag order ka na nga! Kanina pa ako nagugutom sarap mong kurotin sa singit for making me wait!" Inis na sabi nito.
Tumayo naman ako para umorder nang pagkain naming dalawa. Ako ngayon ang nakatukang mag order nang kakainin namin dahil kahapon ay siya ang umorder. By schedule kasi kami (siya ang may pasimuno niyan).
Nang matapos akong mag order ay bumalik agad ako sa mesa dala dala ang pagkain naming dalawa. Paglapag ko nang pagkain ay agad niyang sinunggaban ang pagkaing inorder ko sa kanya halatang gutom na talaga.
Habang kumakain kaming dalawa ay nagulat ako nang may maramdaman akong malagkit na binuhos sa may ulohan ko.
Rinig ko ang malakas na singhapan nang mga studyanteng nasa loob nang canteen.
"What the fuck did you do Mia?!" Malakas na sigaw ni Nica.
Nanatili lamang akong nakayuko sa inuupuan ko. Nahihiya akong tumayo dahil sa mga taong nakapaligid samin.
Sobrang kahihiyan ang pangyayaring to. This is the most embarrassing bullying i ever had since then.
"That's for flirting with my boyfriend you bitch!" Sigaw nito sabay hablot sa buhok ko kaya napatayo ako.
Napa-aray naman ako sa sakit nang pagkakahila nito sa buhok ko.
"Walang hiya ka! Ang kapal nang mukha mong landiin ang boyfriend ko! May pa deny-deny ka pa kanina! Totoo naman palang nilalandi mo si Brendon!" Patuloy parin ito sa paghila nang buhok ko. Masakit. Sobrang sakit na ang nararamdaman ko na parang mahihilo na ako.
"Enough! Wag mong sasaktan si Leah!" Sigaw ni Nica sabay tulak kay Mia.
"Ang kapal nang mukha nang kaibigan mo ha! 'Sing kapal nang encyclopedia kung makalandi sa boyfriend ko! Putangina! Malandi! Ba't mo hinalikan si Brendon nong nasa Samal tayo ha?! Ang landi landi mo!" Sumugod ito uli saka ako pinaghahampas.
"H-Hindi a-ako ang unang humalik!" Sagot ko . Kahit na hirap na hirap na ako ay nagawa ko pang itulak si Mia palayo sakin kaya napaatras ito. Hinawakan naman agad ako ni Nica sa braso para alalayang tumayo nang maayos.
"What are you talking about bitch?! Bakit naman lalandiin ni Leah yang boyfriend mo?! Ang galing mo namang gumawa nang kwento!" Sigaw ni Nica.
"Ako pa ngayon ang gumagawa nang kwento?! Try mo kayang tanungin yang malandi mong kaibigan na akala mo'y sinong anghel kung makaasta yun pala'y may tinatagong kati sa katawan!"
"Wag mo siyang tawaging malandi piste ka!" Sabay bitaw ni Nica sa braso ko at sinugod si Mia nang isang malakas na sampal.
"Totoo naman kasing malandi yang babaeng yan! Ghad Leah! I confronted you sa Girls CR todo deny ka! Then someone show me your pictures together with Brendon kissing!" Naiiyak na sabi nito.
Nagulat ako sa sinabe nito kaya napatingin ako sa kanya.
Tumingin sakin si Nica na may gulat na ekspreyson sa mukha.
"Is it true Leah? B-but H-How?" Di makapaniwalang tanong nito sakin.
"You were asleep that night nics. I decided to stroll around to breath some air but i didn't expect Brendon would be there too. Hindi ako ang humalik maniwala ka sakin Mia. Im telling the truth." Naiiyak kong paliwanag sa kanya. Marami na ang nanunuod saming tatlo at rinig na rinig ko mula sa kinatatayuan ko ang mga bulongan nila.
Wala na akong mukhang maihaharap dito. Sobrang kahihiyan ito sakin.
"So you're saying na si Brendon ang humalik sayo?! The fck! Di ka lang pala malandi ilusyonada pa!" Sigaw nito.
"Totoo ang sinasabi ko Mia!" Sagot ko.
"What the hell is happening here?"
Napalingon kaming tatlo sa nagsalita.
Si Brendon na blanko ang ekspreyson nang mukha na akala mo'y walang gulong nasaksihan.
Nakaramdam ako nang inis sa ipinakita nito na parang wala lang.
"Is it true Brendon? Ikaw ang humalik sa babaeng 'to?" Tanong ni Mia.
"Yes. And we're done."
Gulat ang lahat sa sagot nito.
"Im breaking up with you." Dagdag nito habang hinuhubad ang suot nitong polo at nilagay sa may balikat ko na lalong ikinagulat nang lahat.
"Whoever tends to hurt this girl will suffer hell. Mark my words."
Sabi nito saka ako hinawakan sa pulso at hinila palabas nang canteen.
---
Hila hila parin ako ni Brendon papuntang parking lot. Huminto kami sa harap nang isang mamahaling sasakyan na sa tingin ko ay sa kanya.Binuksan niya ang pinto ng passenger seat."Get in" sabi nito na di tumitingin sakin."Madudumihan ang upoan ng sasakyan mo Bren." Sagot ko sa kanya dahil nanglalagkit pa ako sa isang basong ketchup na pinaligo sakin ni Mia."Just get the fucking in." Mariin na sabi nito halatang nauubusan na nang pasensya kaya agad akong pumasok pero bago pa man ako umupo ay nilagay ko muna sa upoan nang sasakyan ang polong ipinangtakip sakin ni Brendon kanina bilang sapin sa uupoan ko para di madumihan.Nang makaupo na ako ay agad naman isinara ni Brendon ang pinto sa may passenger seat saka ito umikot papuntang driver seat.
Ilang buwan na rin ang lumipas simula nung nangyaring gulo sa pagitan namin nina Mia. Naging usap usapan iyon sa buong Brent Academy. Lalong uminit at dumami ang may mga galit sakin dahil nag-mukha akong mang-aagaw sa paningin ng lahat. Ilang buwan na rin ang nakalipas nang mag simulang maging sunod-sunoran si Brendon sakin.Yes. You read it right. SUNOD-SUNORAN. Who would've thought na ang dating kay Mia lang sunod sunoran ay mapupunta sa 'kin? Tuwing break time ay lagi siyang nakaabang sa harap ng classroom namin. Tuwing uwian ay hinahatid din ako nito pauwi sa bahay. Some say's ang swerte ko daw dahil isang Brendon Akihiro Aguas ang nanliligaw sa'kin, every womans dream guy dito sa school. Pero para sakin? Oo, naging masaya ako dahil sa set up na to. Inaamin ko rin na may gusto na rin ako kay Brendon, pero may part din sa'kin na di ako nasasayahan. Tulad nga nang sabi ko kanina mas dumami ang may galit sa'kin. Gustohin ko mang magsaya ay di ko magawa.
Naging palaisipan sa'kin sa nag daang araw yung sinabe sa'kin ni Nica. Wala akong kasiguraduhan sa kung ano man ang meron sa'ming dalawa ni Brendon.Gusto ko mang linawin ang lahat pero nauunahan ako ng takot at hiya.Takot na baka nag a-assume lang ako na may namamagitan sa aming dalawa. Hiya dahil yun nga. Mahiyain akong babae.Ilang araw na rin ang ginawa kong pag iwas kay Brendon para pag-isipan ng mabuti ang desisyon ko sa ano man ang meron sa aming dalawa.Araw ng byernes ngayon at marami a
Ala-sais na ng gabi ako sinundo ni Brendon. Pagkatapos ng pag-uusap namin ni Mommy kanina ay agad ko siyang ti-next. Di parin ako maka-move on sa reaction ni mommy no'ng malaman niyang may manliligaw na ako, at mas lalo lamang siyang nawindang nang dumating si Brendon para sunduin ako."Ang gwapo naman ng manliligaw mo anak. Sagutin mo na yan! Aba! At mukhang mabait pa nak. Wag mag sayang ng grasya bad yun!" Sabi ni mommy na ikinangiwi ko."Mmy naman. Nakakahiya na." Sabi ko dahil sobrang nahihiya na talaga ak
Nanatili akong tahimik pagkatapos nang pag-uusap namin ng mommy ni Brendon. Pagkatapos naming mag usap ay bumalik agad kami sa lamesa namin. Hanggang sa matapos ang family dinner nila ay tahimik lamang ako. Tuwing kakausapin nila ako ay puro iling at tango lamang ang nagiging sagot ko. Kahit no'ng kinakausap ako ni Brendon ay wala akong maayos na naisasagot sa kanya. Hanggang sa inihatid nila ako pauwi sa bahay ay tahimik parin at wala masyadong imik. Masyado akong naging apektado sa mga nalaman ko galing sa ina ni Brendon. Alam kong nagtataka si Brendon sa inaakto ko pero nanatili lang din itong tahimik.May sakit siya. Hindi siya normal na inaakala ng iba.Kaya pala napakatahimik nitong tao. Kaya pala ang daling nawala ng nararamdaman niya kay Mia. May tinatagong rason pala lahat ng ito.-FLASHBACK-"Hindi normal si Brendon hija. Tulungan mo
Naging maganda ang pagsasama namin ni Brendon simula no'ng sinagot ko siya sa loob ng simbahan.Kumalat na rin sa buong Brent Academy ang tungkol samin. May ibang nanatiling tahimik dahil takot sa banta ni Brendon, may iba ring harap-harapang pinapakita ang pagkadisguto sa relasyon namin.Pero kahit marami ang may ayaw samin ay di kami naaapektuhan. Mas lalong tumitibay ang relasyon naming dalawa.Hanggang sa umabot ng limang buwan ang relasyon naming dalawa.Mas lalo akong napamahal
Tahimik akong kumakain ng binili ni Brendon na pagkain kanina. Ramdam ko ang galit niya sa sagotan nila ni Jay.Takot akong kausapin siya dahil baka bigla akong sigawan nito.Pasimple ko itong sinulyapan sa kanyang inuupuan, which is sa harapan ko. Nakaigting ang panga nito at salubong ang dalawang kilay habang nakatanaw sa karagatan. Nagbaba ako ng tingin sa kamay nitong nakapatong sa lamesa, nakayukom ito at kita ang pamumula ng kamay nito sa sobrang galit.Lalo akong kinabahan na kausapin siya.Nang matapos akong kumain ay sakto naman ang pagtayo nito. Napaangat ang tingin ko sa kanya."Balik na tayo sa suite natin." Sabi nito.
Umabot ng taon ang relasyong di ko inakala.Ilang buwan na din ang nagdaan at umabot na sa taon ang pagsasama naming dalawa ni Brendon.Walang araw na lumipas sa pagpaparamdam ko sa kanya kung gaano ko siya ka mahal.May araw na nag-aaway kaming dalawa pero naaayos din naman agad dahil ako ang nag so-sorry agad sa kanya. Todo iwas ako sa awayang nagtatagal ng isang araw.And finally. Napapayag ko rin siyang magpatingin ulit sa doctor niya.Masaya ako dahil sa pagpayag niya at medyo nalungkot din dahil sa malalayo siya sa akin ng ilang buwan o di kaya'y aabot pa ng taon dahil sa Australia sila magpapagamot kasama ang mga magulang niya.Naiiyak ako tuwing naiisip ko na mahihiwalay kaming dalawa pansamantala, pero kailangan kung tiisin dahil para ito sa kapakanan niya at nangako akong su-supportahan ko siya sa pagpapagamot niya."What if, sumama ka nalang sakin
Kinakabahan ako.Ang bilis ng tibok ng puso ko.“For you," aniya sabay abot sa akin ng dala nitong bouquet ng bulaklak at pink na human-sized stuff toy.“Nag-abala ka pa. Salamat,” nahihiyang sagot ko. Wala akong ibang masabi. I'm out of words to say.“Ilang buwan na rin simula noong nanligaw ako sayo. I-I am not pressuring you to say yes b-but umaasa ako na baka may sagot ka na? Kapag hindi ka pa talaga handa, sabihin mo lang. I still can wait.”Bakas sa tono ng boses nito na umaasa siya sa magiging sagot ko.Mali ba ang maghangad ng kalayaan sa nakaraan? Gusto ko lang naman makaahon sa pangakong tuluyan nang naipako.Patawad kung bibitaw na ako, Brendon. Siguro ay hindi talaga tayo ang itinadhana. Sana okay ka na ngayon.Nagpakawala ako ng hangin bago tuluyang sumagot kay Riel. &ld
Dumaan ang ilang buwan na panliligaw ni Riel sa akin. Marami na rin ang nakakaalam tungkol sa panliligaw nito. Ang ibang co-teachers nga namin ay panay ang sulsol sa akin na sagotin ko na raw ito. Aaminin kong medyo nakakaramdam na rin ako ng pagkagusto kay Riel. Sino ba namang hindi? Lalo na't sobrang effort nito. Ngunit kahit na ganoon na ang ipinapakita ni Riel sa akin, hindi ko pa rin maiwasang mabahala. Lalo na kapag naaalala ko ang mga pangakong binitawan ko kay Brendon. Paano kapag bigla itong magpakita sa akin? Pero napaka impossible namang mangyari iyon. Baka hindi na nga iyon uuwi rito sa pinas, eh. Umabot na ng taon ang paghihitay ko sa kaniya pero wala pa rin akong balita sa kaniya. - “So anong plano mo ngayon kay Sir Riel? Aba sis! Sobra na atang pagpapakipot 'yan. 5 months ka nang nililigawan pero wala pa r
Ang akala kong buwang lang ay umabot ng ilang taon. No calls. No texts. Kahit ano na pweding makausap o makibalita sa anong lagay ni Brendon sa pag papagamot niya ay, wala.Nawawalan na ako ng pag-asa na babalik pa siya pero sa tuwing naaalala ko ang mga pangako ko nang umalis siya ay bumabalik ang lakas kong kumapit at maniwalang babalik pa siya.Hanggang sa grumaduate na kami sa koliheyo ay wala paring bakas ni Brendon. Wala na akong balita sa kanya. Gusto ko ng bumitaw dahil masakit nang umasa na babalikan niya pa ako. Impossible pang naaalala niya pa ako dahil sa tagal na ng panahon na di kami nagkikita.Nagsimula na akong mag entertain ng mga kaibigan, natuto na akong makipaghalubilo sa ibang tao simula ng mag graduate ako. Nakapasa na din ako sa LET exam namin. Isa na akong Licensed Profession
Lumipas ang ilang buwan at nasa Grade 12 na ako. Last year na ng pagiging senior high school ko. Ilang buwan na din ang lumipas sa paghihintay kong makabalik na sa piling ko si Brendon.Sa ilang buwan na iyon ay tiniis ko ang pagkasabik na mayakap at makausap siya. Hanggang ngayon ay di parin kami nakakapag-usap na dalawa through email, messenger o ano pang pweding gamitin pang komunikasyon.Every month ko parin sine-celebrate ang monthsary namin ni Brendon mag-isa. Nagpapadala ako ng mensahe sa mga magulang niya. Kahit walang reply ay patuloy parin ako sa pagpapadala buwan-buwan.Ginawa ko nga ang sinabi noon ni Nica sa akin. Mag focus sa pag-aaral. At ito nga at huling taon ko na sa senior high school still on the top list kahit na bumalik ulit sa dati ang pambubully ng mga kapwa ko students dito sa Brent Academy simula noong lumipad papuntang Australia si Brendon. Despite of that, di na ako nagpapaapekto. Natuto na akon
Umabot ng taon ang relasyong di ko inakala.Ilang buwan na din ang nagdaan at umabot na sa taon ang pagsasama naming dalawa ni Brendon.Walang araw na lumipas sa pagpaparamdam ko sa kanya kung gaano ko siya ka mahal.May araw na nag-aaway kaming dalawa pero naaayos din naman agad dahil ako ang nag so-sorry agad sa kanya. Todo iwas ako sa awayang nagtatagal ng isang araw.And finally. Napapayag ko rin siyang magpatingin ulit sa doctor niya.Masaya ako dahil sa pagpayag niya at medyo nalungkot din dahil sa malalayo siya sa akin ng ilang buwan o di kaya'y aabot pa ng taon dahil sa Australia sila magpapagamot kasama ang mga magulang niya.Naiiyak ako tuwing naiisip ko na mahihiwalay kaming dalawa pansamantala, pero kailangan kung tiisin dahil para ito sa kapakanan niya at nangako akong su-supportahan ko siya sa pagpapagamot niya."What if, sumama ka nalang sakin
Tahimik akong kumakain ng binili ni Brendon na pagkain kanina. Ramdam ko ang galit niya sa sagotan nila ni Jay.Takot akong kausapin siya dahil baka bigla akong sigawan nito.Pasimple ko itong sinulyapan sa kanyang inuupuan, which is sa harapan ko. Nakaigting ang panga nito at salubong ang dalawang kilay habang nakatanaw sa karagatan. Nagbaba ako ng tingin sa kamay nitong nakapatong sa lamesa, nakayukom ito at kita ang pamumula ng kamay nito sa sobrang galit.Lalo akong kinabahan na kausapin siya.Nang matapos akong kumain ay sakto naman ang pagtayo nito. Napaangat ang tingin ko sa kanya."Balik na tayo sa suite natin." Sabi nito.
Naging maganda ang pagsasama namin ni Brendon simula no'ng sinagot ko siya sa loob ng simbahan.Kumalat na rin sa buong Brent Academy ang tungkol samin. May ibang nanatiling tahimik dahil takot sa banta ni Brendon, may iba ring harap-harapang pinapakita ang pagkadisguto sa relasyon namin.Pero kahit marami ang may ayaw samin ay di kami naaapektuhan. Mas lalong tumitibay ang relasyon naming dalawa.Hanggang sa umabot ng limang buwan ang relasyon naming dalawa.Mas lalo akong napamahal
Nanatili akong tahimik pagkatapos nang pag-uusap namin ng mommy ni Brendon. Pagkatapos naming mag usap ay bumalik agad kami sa lamesa namin. Hanggang sa matapos ang family dinner nila ay tahimik lamang ako. Tuwing kakausapin nila ako ay puro iling at tango lamang ang nagiging sagot ko. Kahit no'ng kinakausap ako ni Brendon ay wala akong maayos na naisasagot sa kanya. Hanggang sa inihatid nila ako pauwi sa bahay ay tahimik parin at wala masyadong imik. Masyado akong naging apektado sa mga nalaman ko galing sa ina ni Brendon. Alam kong nagtataka si Brendon sa inaakto ko pero nanatili lang din itong tahimik.May sakit siya. Hindi siya normal na inaakala ng iba.Kaya pala napakatahimik nitong tao. Kaya pala ang daling nawala ng nararamdaman niya kay Mia. May tinatagong rason pala lahat ng ito.-FLASHBACK-"Hindi normal si Brendon hija. Tulungan mo
Ala-sais na ng gabi ako sinundo ni Brendon. Pagkatapos ng pag-uusap namin ni Mommy kanina ay agad ko siyang ti-next. Di parin ako maka-move on sa reaction ni mommy no'ng malaman niyang may manliligaw na ako, at mas lalo lamang siyang nawindang nang dumating si Brendon para sunduin ako."Ang gwapo naman ng manliligaw mo anak. Sagutin mo na yan! Aba! At mukhang mabait pa nak. Wag mag sayang ng grasya bad yun!" Sabi ni mommy na ikinangiwi ko."Mmy naman. Nakakahiya na." Sabi ko dahil sobrang nahihiya na talaga ak