Ilang buwan na rin ang lumipas simula nung nangyaring gulo sa pagitan namin nina Mia. Naging usap usapan iyon sa buong Brent Academy. Lalong uminit at dumami ang may mga galit sakin dahil nag-mukha akong mang-aagaw sa paningin ng lahat. Ilang buwan na rin ang nakalipas nang mag simulang maging sunod-sunoran si Brendon sakin.
Yes. You read it right. SUNOD-SUNORAN. Who would've thought na ang dating kay Mia lang sunod sunoran ay mapupunta sa 'kin? Tuwing break time ay lagi siyang nakaabang sa harap ng classroom namin. Tuwing uwian ay hinahatid din ako nito pauwi sa bahay. Some say's ang swerte ko daw dahil isang Brendon Akihiro Aguas ang nanliligaw sa'kin, every womans dream guy dito sa school. Pero para sakin? Oo, naging masaya ako dahil sa set up na to. Inaamin ko rin na may gusto na rin ako kay Brendon, pero may part din sa'kin na di ako nasasayahan. Tulad nga nang sabi ko kanina mas dumami ang may galit sa'kin. Gustohin ko mang magsaya ay di ko magawa. <
Naging palaisipan sa'kin sa nag daang araw yung sinabe sa'kin ni Nica. Wala akong kasiguraduhan sa kung ano man ang meron sa'ming dalawa ni Brendon.Gusto ko mang linawin ang lahat pero nauunahan ako ng takot at hiya.Takot na baka nag a-assume lang ako na may namamagitan sa aming dalawa. Hiya dahil yun nga. Mahiyain akong babae.Ilang araw na rin ang ginawa kong pag iwas kay Brendon para pag-isipan ng mabuti ang desisyon ko sa ano man ang meron sa aming dalawa.Araw ng byernes ngayon at marami a
Ala-sais na ng gabi ako sinundo ni Brendon. Pagkatapos ng pag-uusap namin ni Mommy kanina ay agad ko siyang ti-next. Di parin ako maka-move on sa reaction ni mommy no'ng malaman niyang may manliligaw na ako, at mas lalo lamang siyang nawindang nang dumating si Brendon para sunduin ako."Ang gwapo naman ng manliligaw mo anak. Sagutin mo na yan! Aba! At mukhang mabait pa nak. Wag mag sayang ng grasya bad yun!" Sabi ni mommy na ikinangiwi ko."Mmy naman. Nakakahiya na." Sabi ko dahil sobrang nahihiya na talaga ak
Nanatili akong tahimik pagkatapos nang pag-uusap namin ng mommy ni Brendon. Pagkatapos naming mag usap ay bumalik agad kami sa lamesa namin. Hanggang sa matapos ang family dinner nila ay tahimik lamang ako. Tuwing kakausapin nila ako ay puro iling at tango lamang ang nagiging sagot ko. Kahit no'ng kinakausap ako ni Brendon ay wala akong maayos na naisasagot sa kanya. Hanggang sa inihatid nila ako pauwi sa bahay ay tahimik parin at wala masyadong imik. Masyado akong naging apektado sa mga nalaman ko galing sa ina ni Brendon. Alam kong nagtataka si Brendon sa inaakto ko pero nanatili lang din itong tahimik.May sakit siya. Hindi siya normal na inaakala ng iba.Kaya pala napakatahimik nitong tao. Kaya pala ang daling nawala ng nararamdaman niya kay Mia. May tinatagong rason pala lahat ng ito.-FLASHBACK-"Hindi normal si Brendon hija. Tulungan mo
Naging maganda ang pagsasama namin ni Brendon simula no'ng sinagot ko siya sa loob ng simbahan.Kumalat na rin sa buong Brent Academy ang tungkol samin. May ibang nanatiling tahimik dahil takot sa banta ni Brendon, may iba ring harap-harapang pinapakita ang pagkadisguto sa relasyon namin.Pero kahit marami ang may ayaw samin ay di kami naaapektuhan. Mas lalong tumitibay ang relasyon naming dalawa.Hanggang sa umabot ng limang buwan ang relasyon naming dalawa.Mas lalo akong napamahal
Tahimik akong kumakain ng binili ni Brendon na pagkain kanina. Ramdam ko ang galit niya sa sagotan nila ni Jay.Takot akong kausapin siya dahil baka bigla akong sigawan nito.Pasimple ko itong sinulyapan sa kanyang inuupuan, which is sa harapan ko. Nakaigting ang panga nito at salubong ang dalawang kilay habang nakatanaw sa karagatan. Nagbaba ako ng tingin sa kamay nitong nakapatong sa lamesa, nakayukom ito at kita ang pamumula ng kamay nito sa sobrang galit.Lalo akong kinabahan na kausapin siya.Nang matapos akong kumain ay sakto naman ang pagtayo nito. Napaangat ang tingin ko sa kanya."Balik na tayo sa suite natin." Sabi nito.
Umabot ng taon ang relasyong di ko inakala.Ilang buwan na din ang nagdaan at umabot na sa taon ang pagsasama naming dalawa ni Brendon.Walang araw na lumipas sa pagpaparamdam ko sa kanya kung gaano ko siya ka mahal.May araw na nag-aaway kaming dalawa pero naaayos din naman agad dahil ako ang nag so-sorry agad sa kanya. Todo iwas ako sa awayang nagtatagal ng isang araw.And finally. Napapayag ko rin siyang magpatingin ulit sa doctor niya.Masaya ako dahil sa pagpayag niya at medyo nalungkot din dahil sa malalayo siya sa akin ng ilang buwan o di kaya'y aabot pa ng taon dahil sa Australia sila magpapagamot kasama ang mga magulang niya.Naiiyak ako tuwing naiisip ko na mahihiwalay kaming dalawa pansamantala, pero kailangan kung tiisin dahil para ito sa kapakanan niya at nangako akong su-supportahan ko siya sa pagpapagamot niya."What if, sumama ka nalang sakin
Lumipas ang ilang buwan at nasa Grade 12 na ako. Last year na ng pagiging senior high school ko. Ilang buwan na din ang lumipas sa paghihintay kong makabalik na sa piling ko si Brendon.Sa ilang buwan na iyon ay tiniis ko ang pagkasabik na mayakap at makausap siya. Hanggang ngayon ay di parin kami nakakapag-usap na dalawa through email, messenger o ano pang pweding gamitin pang komunikasyon.Every month ko parin sine-celebrate ang monthsary namin ni Brendon mag-isa. Nagpapadala ako ng mensahe sa mga magulang niya. Kahit walang reply ay patuloy parin ako sa pagpapadala buwan-buwan.Ginawa ko nga ang sinabi noon ni Nica sa akin. Mag focus sa pag-aaral. At ito nga at huling taon ko na sa senior high school still on the top list kahit na bumalik ulit sa dati ang pambubully ng mga kapwa ko students dito sa Brent Academy simula noong lumipad papuntang Australia si Brendon. Despite of that, di na ako nagpapaapekto. Natuto na akon
Ang akala kong buwang lang ay umabot ng ilang taon. No calls. No texts. Kahit ano na pweding makausap o makibalita sa anong lagay ni Brendon sa pag papagamot niya ay, wala.Nawawalan na ako ng pag-asa na babalik pa siya pero sa tuwing naaalala ko ang mga pangako ko nang umalis siya ay bumabalik ang lakas kong kumapit at maniwalang babalik pa siya.Hanggang sa grumaduate na kami sa koliheyo ay wala paring bakas ni Brendon. Wala na akong balita sa kanya. Gusto ko ng bumitaw dahil masakit nang umasa na babalikan niya pa ako. Impossible pang naaalala niya pa ako dahil sa tagal na ng panahon na di kami nagkikita.Nagsimula na akong mag entertain ng mga kaibigan, natuto na akong makipaghalubilo sa ibang tao simula ng mag graduate ako. Nakapasa na din ako sa LET exam namin. Isa na akong Licensed Profession
Kinakabahan ako.Ang bilis ng tibok ng puso ko.“For you," aniya sabay abot sa akin ng dala nitong bouquet ng bulaklak at pink na human-sized stuff toy.“Nag-abala ka pa. Salamat,” nahihiyang sagot ko. Wala akong ibang masabi. I'm out of words to say.“Ilang buwan na rin simula noong nanligaw ako sayo. I-I am not pressuring you to say yes b-but umaasa ako na baka may sagot ka na? Kapag hindi ka pa talaga handa, sabihin mo lang. I still can wait.”Bakas sa tono ng boses nito na umaasa siya sa magiging sagot ko.Mali ba ang maghangad ng kalayaan sa nakaraan? Gusto ko lang naman makaahon sa pangakong tuluyan nang naipako.Patawad kung bibitaw na ako, Brendon. Siguro ay hindi talaga tayo ang itinadhana. Sana okay ka na ngayon.Nagpakawala ako ng hangin bago tuluyang sumagot kay Riel. &ld
Dumaan ang ilang buwan na panliligaw ni Riel sa akin. Marami na rin ang nakakaalam tungkol sa panliligaw nito. Ang ibang co-teachers nga namin ay panay ang sulsol sa akin na sagotin ko na raw ito. Aaminin kong medyo nakakaramdam na rin ako ng pagkagusto kay Riel. Sino ba namang hindi? Lalo na't sobrang effort nito. Ngunit kahit na ganoon na ang ipinapakita ni Riel sa akin, hindi ko pa rin maiwasang mabahala. Lalo na kapag naaalala ko ang mga pangakong binitawan ko kay Brendon. Paano kapag bigla itong magpakita sa akin? Pero napaka impossible namang mangyari iyon. Baka hindi na nga iyon uuwi rito sa pinas, eh. Umabot na ng taon ang paghihitay ko sa kaniya pero wala pa rin akong balita sa kaniya. - “So anong plano mo ngayon kay Sir Riel? Aba sis! Sobra na atang pagpapakipot 'yan. 5 months ka nang nililigawan pero wala pa r
Ang akala kong buwang lang ay umabot ng ilang taon. No calls. No texts. Kahit ano na pweding makausap o makibalita sa anong lagay ni Brendon sa pag papagamot niya ay, wala.Nawawalan na ako ng pag-asa na babalik pa siya pero sa tuwing naaalala ko ang mga pangako ko nang umalis siya ay bumabalik ang lakas kong kumapit at maniwalang babalik pa siya.Hanggang sa grumaduate na kami sa koliheyo ay wala paring bakas ni Brendon. Wala na akong balita sa kanya. Gusto ko ng bumitaw dahil masakit nang umasa na babalikan niya pa ako. Impossible pang naaalala niya pa ako dahil sa tagal na ng panahon na di kami nagkikita.Nagsimula na akong mag entertain ng mga kaibigan, natuto na akong makipaghalubilo sa ibang tao simula ng mag graduate ako. Nakapasa na din ako sa LET exam namin. Isa na akong Licensed Profession
Lumipas ang ilang buwan at nasa Grade 12 na ako. Last year na ng pagiging senior high school ko. Ilang buwan na din ang lumipas sa paghihintay kong makabalik na sa piling ko si Brendon.Sa ilang buwan na iyon ay tiniis ko ang pagkasabik na mayakap at makausap siya. Hanggang ngayon ay di parin kami nakakapag-usap na dalawa through email, messenger o ano pang pweding gamitin pang komunikasyon.Every month ko parin sine-celebrate ang monthsary namin ni Brendon mag-isa. Nagpapadala ako ng mensahe sa mga magulang niya. Kahit walang reply ay patuloy parin ako sa pagpapadala buwan-buwan.Ginawa ko nga ang sinabi noon ni Nica sa akin. Mag focus sa pag-aaral. At ito nga at huling taon ko na sa senior high school still on the top list kahit na bumalik ulit sa dati ang pambubully ng mga kapwa ko students dito sa Brent Academy simula noong lumipad papuntang Australia si Brendon. Despite of that, di na ako nagpapaapekto. Natuto na akon
Umabot ng taon ang relasyong di ko inakala.Ilang buwan na din ang nagdaan at umabot na sa taon ang pagsasama naming dalawa ni Brendon.Walang araw na lumipas sa pagpaparamdam ko sa kanya kung gaano ko siya ka mahal.May araw na nag-aaway kaming dalawa pero naaayos din naman agad dahil ako ang nag so-sorry agad sa kanya. Todo iwas ako sa awayang nagtatagal ng isang araw.And finally. Napapayag ko rin siyang magpatingin ulit sa doctor niya.Masaya ako dahil sa pagpayag niya at medyo nalungkot din dahil sa malalayo siya sa akin ng ilang buwan o di kaya'y aabot pa ng taon dahil sa Australia sila magpapagamot kasama ang mga magulang niya.Naiiyak ako tuwing naiisip ko na mahihiwalay kaming dalawa pansamantala, pero kailangan kung tiisin dahil para ito sa kapakanan niya at nangako akong su-supportahan ko siya sa pagpapagamot niya."What if, sumama ka nalang sakin
Tahimik akong kumakain ng binili ni Brendon na pagkain kanina. Ramdam ko ang galit niya sa sagotan nila ni Jay.Takot akong kausapin siya dahil baka bigla akong sigawan nito.Pasimple ko itong sinulyapan sa kanyang inuupuan, which is sa harapan ko. Nakaigting ang panga nito at salubong ang dalawang kilay habang nakatanaw sa karagatan. Nagbaba ako ng tingin sa kamay nitong nakapatong sa lamesa, nakayukom ito at kita ang pamumula ng kamay nito sa sobrang galit.Lalo akong kinabahan na kausapin siya.Nang matapos akong kumain ay sakto naman ang pagtayo nito. Napaangat ang tingin ko sa kanya."Balik na tayo sa suite natin." Sabi nito.
Naging maganda ang pagsasama namin ni Brendon simula no'ng sinagot ko siya sa loob ng simbahan.Kumalat na rin sa buong Brent Academy ang tungkol samin. May ibang nanatiling tahimik dahil takot sa banta ni Brendon, may iba ring harap-harapang pinapakita ang pagkadisguto sa relasyon namin.Pero kahit marami ang may ayaw samin ay di kami naaapektuhan. Mas lalong tumitibay ang relasyon naming dalawa.Hanggang sa umabot ng limang buwan ang relasyon naming dalawa.Mas lalo akong napamahal
Nanatili akong tahimik pagkatapos nang pag-uusap namin ng mommy ni Brendon. Pagkatapos naming mag usap ay bumalik agad kami sa lamesa namin. Hanggang sa matapos ang family dinner nila ay tahimik lamang ako. Tuwing kakausapin nila ako ay puro iling at tango lamang ang nagiging sagot ko. Kahit no'ng kinakausap ako ni Brendon ay wala akong maayos na naisasagot sa kanya. Hanggang sa inihatid nila ako pauwi sa bahay ay tahimik parin at wala masyadong imik. Masyado akong naging apektado sa mga nalaman ko galing sa ina ni Brendon. Alam kong nagtataka si Brendon sa inaakto ko pero nanatili lang din itong tahimik.May sakit siya. Hindi siya normal na inaakala ng iba.Kaya pala napakatahimik nitong tao. Kaya pala ang daling nawala ng nararamdaman niya kay Mia. May tinatagong rason pala lahat ng ito.-FLASHBACK-"Hindi normal si Brendon hija. Tulungan mo
Ala-sais na ng gabi ako sinundo ni Brendon. Pagkatapos ng pag-uusap namin ni Mommy kanina ay agad ko siyang ti-next. Di parin ako maka-move on sa reaction ni mommy no'ng malaman niyang may manliligaw na ako, at mas lalo lamang siyang nawindang nang dumating si Brendon para sunduin ako."Ang gwapo naman ng manliligaw mo anak. Sagutin mo na yan! Aba! At mukhang mabait pa nak. Wag mag sayang ng grasya bad yun!" Sabi ni mommy na ikinangiwi ko."Mmy naman. Nakakahiya na." Sabi ko dahil sobrang nahihiya na talaga ak