Diane’s P.O.V.
Mabilis akong nagpaalam kay Arrah at ibinaba ang telepono. Agad kong kinuha ang shoulder bag ko at saka nagmamadaling niyaya si Karen palabas ng cubicle ko.
Hindi ko alam kung ano ang eksaktong nararamdaman ko sa mga oras na ito. Kung excitement man ito o kaba, I really didn’t know. All I knew was he patiently waited for me in a span of three hours. I didn’t want him to wait any longer.
Ang gusto ko lang ngayon ay makita siya… dahil kapag nakita ko siya ay baka sakaling makalimutan ko na si Liam.
Pero, tama ba itong ginagawa ko? Bakit ba napakaliit lang ng mundo naming tatlo? Kung pipiliin ko siya, sigurado naman akong mag-aaway lang silang dalawa. Saan ba ako lulugar?
O mas tamang timbangin ko kung saan ako magiging masaya? Pero, sino naman ang pipiliin ko sa kanilang dalawa?
Diane’s P.O.V.Siguro ay napansin na rin ni Karen ang malungkot at nagtatampong reaksiyon ng mukha ko pagkatapos ng isang nakabibinging katahimikan na naghari sa aming tatlo, dahilan para bigla na lang niya akong yakapin. Napangiti lang naman ako pagkatapos ay niyakap ko rin siya pabalik.Leandro was fast enough to help me by getting the bouquet and the bag from me, bago siya muling dumistansiya sa amin. Kahit gaano pa kasungit ng kaibigan ko, hindi ko maitatanggi ang katotohanang mahal ko pa rin si Karen.Isa siya sa mga taong mapagkakatiwalaan ko, may amnesia man ako o wala. Hindi ko pa man tuluyang naaalala ang lahat ng pinagsamahan namin noon, alam kong isa siyang tunay at tapat na kaibigang hindi ko gugustuhing mawala.“I’m sorry, sissy. It wasn’t my intention na mag-eskandalo rito, pero mag-iingat ka kay Leandro. Alalahanin mo sanang parte siya ng nakara
Unknown Person’s P.O.V.[May 2005]Hi, Diane! How are you? Hmm, can we meet outside? I have something important to tell you…Hi, Diane. I want you to know that you’re one hell of gorgeous and you don’t know how crazy I am while craving for those plump lips of yours…Hi, Diane! I miss you. Don’t freak out, okay? I’m one of your secret admirers and I just can’t help myself from thinking about you. I guess I have to confess my feelings for you real soon…Shit! Hindi ko na alam kung ilang beses akong nag-delete at nag-construct ng text message ko para kay Dayanara. Fuck these feelings! I loved her for only God knew how long and since when. I just wanted her all to myself and not having her was killing me—it made me live in hell!
Unknown Person’s P.O.V.But I got too disappointed after seeing the fucking name of my sister displayed on my phone’s screen—reminding me that I should go downstairs for dinner. It was a kind of dinner that nobody would have ever wanted to be in. Everything was all fake, but I had to accept it.Our happy family was only a front. No matter how hard I tried to persuade them not to, Mom would still file and pursue an annulment case against Dad.Soon enough, my sister and I would be a product of a broken family. Pero okay lang—I had conditioned myself well enough to live with it. Pwede naman akong bumuo ng sarili kong pamilya kasama si Diane, so why would I even care about my parents? They could do whatever they wanted without even thinking about their children’s welfare. I am so done with them!Matagal ko nang itinaga sa bato na sa akin lang magkaka-anak si
Unknown Person’s P.O.V.“I’m with my friends and I’m already tired, Ate. I’ll talk to you tomorrow, okay?” I was not in the right mood to have a proper conversation with her. Baka kung ano lang ang masabi ko sa kanya sa tindi ng inis ko. Out of all people, I didn’t want to offend her.We had been so close to each other because we were only a year apart. She was annoying sometimes, but she was a sister I couldn’t live without.“Are you expecting me to believe that? Of course, you’re tired from driving all the way to Quego del Mar Bus Stop but you couldn’t even have a hold of that Diane! How many times will I tell you to stop your fucking obsession towards her? It won’t ever do you any good!” My sister snapped at me. Bakas ko ang galit sa mga mata niya. It was ironic, pero ngayon ko lang siya nakitang ganyan.
Diane’s P.O.V.“Para kayong mga bata! May I remind you both na hindi ako basta candy o laruan na pwede niyong pag-agawan anytime you want! Kung hindi kayo mag-uusap nang maayos dito, uuwi na lang ako, at wala ni isa man sa inyo ang sasamahan ko!” galit na sigaw ko. Wala na akong pakialam kung pagtinginan pa kaming tatlo rito.Nagtataas-baba ang dibdib ko sa pagsaway sa kanilang dalawa.Ganito ba talaga silang dalawa kapag nagkikita?Lagi na lang nag-aaway?I infuriatingly rolled my eyes.Sabay naman silang nanahimik, pero kapansin-pansin pa rin ang labanan nila ng mga titig. Kung nakamamatay lang ang sama ng kanilang tinginan ay pareho na silang pinaglalamayan kanina pa, at baka pinagtitirik ko na silang dalawa ngayon ng kandila.“Enough with that staring contest too, o gusto niyong dukutin ko ‘yang mga mata niyo? Magkapatid kayo,
Diane’s P.O.V.“Leand?” patanong kong bigkas sa pangalan niya. My trembling hands were on my lap. Hindi ko rin mapigilan ang pangangatog ng aking mga paa. What if… nagkamali pala ako sa pagsama ko sa kanya?“Hmm?” tugon niya habang nagmamaneho. Saglit siyang sumulyap sa akin, bago siya muling tumingin sa daan. He attempted to hold my hands using his right hand, pero iniwas ko iyon sa kanya.“Can I really trust you?” halos pabulong kong tanong kay Leand habang kinukutkot ko ang mga kuko ko.“Of course, you can. Bakit mo naman natanong ‘yan, Diane?” mabilis niyang tugon sa akin.“If that’s the case, then prove it to me. Ikuwento mo sa akin ang lahat nang ginawa mo at kung ano ang naging papel mo sa apat na taong nakalimutan ko. May it be worse than what I could have ever thought about yo
Diane’s P.O.V.Bahagya akong lumunok, pero umiwas ako ng tingin. Itinuon ko ang aking atensiyon sa menu at kunwaring pumipili ng pagkain. It made me a lot even more uncomfortable when Leand attempted to kiss me.I even frowned. I didn’t even know how to react. Pagkatapos niya akong iligtas kay Zander ay ngayon lang ulit kami nagkita. What makes him think na magpapahalik agad ako sa kanya? Was he trying to replicate what Liam did before, knowing that I had an amnesia?“Paano tayo nagkakilala ulit?” tanong ko na hindi man lang siya tinitingnan.Naramdaman ko namang tila nahimasmasan si Leand at hinawakan na lang niya ang aking kaliwang kamay. Hinayaan ko na lang siyang gawin ‘yon bago ako tumingin ulit sa kanya.His eyes were pleading the moment his face blushed. “I had always known you since I was a graduating college s
Diane’s P.O.V.Damang-dama ko ang sinseridad ni Leand sa mga sinasabi niya. Pero pilit ko mang kapain sa puso ko, alam kong hindi ko talaga nararamdaman sa kanya ang kung ano mang kakaibang nararamdaman ko sa tuwing nakikita ko si Liam.Liam always made my heart flutter even from a distance. My heartbeats would effortlessly race just by hearing his voice in our paging system and without even knowing that it was indeed Liam.Hinalikan na nga ni Leand ang mga kamay ko, ngunit wala pa rin akong naramdamang kakaiba para sa kanya… pero si Liam? Wala pa siyang ginagawa, pero pinapakabog na niya nang husto ang puso ko. Wala pa siyang sinasabi, pero ginugulo na niya ang isip ko. Nakikita ko pa lang siya ay tumitigil na ang mundo ko.Paano pa kaya kapag pumayag na akong makipag-usap sa kanya nang maayos? Could true love mend all the heartaches he brought to