Chapter 33

Kinabukasan, ramdam kong hindi ako pinapansin ni Tei. Si Cha nga lang ang kinakausap niya at nakakaramdam ako ng inis.

Sinubukan ko siyang kausapin pero tango lang minsan ang sinasagot niya. No’ng umuwi si Tetel ay hindi ko na siya inusisa pa tugkol sa sinabi niya sa mama niya.

Hindi ko rin naman kasi alam anong sasabihin.

Gumawa ako ng brownies ngayon dahil wala naman akong gagawin aside sa magkulong sa bahay.

“Brownies Tei,” sabi ko nang pumasok siya ng kusina para uminom ng tubig.

“Busog ako,” aniya at nilagpasan ako. Hindi ko napigilan ang luha ko sa mata Umupo ako sa upuan at pinunasan ang luha. Ang babaw pero naiiyak ako sa ginawa niya.

Dumating ang kapatid ko na agad dumiretso sa kusina.

"Ang bango ate," aniya. Palihim kong pinunasan ang luha ko.

"Magbihis ka na muna at tulungan mo si Teiver dito sa gawaing bahay dahil magluluto ulit ako para mamaya,"

Kumaripas ng takbo si Cha papasok sa kwarto niya. Halatang excited makatikim ng brownies na ginawa ko. Siya ang dahilan