Chapter 2

"Thank you nga pala sa libre kanina, Honey," sabi ko sa kaniya nang makalabas na kami sa gate ng school.  

"Wala 'yon. Minsan lang naman ako manlibre atsaka mumurahin lang 'yong nilibre ko sayo. Anyway, saan ba daan mo? Tara, sabay na tayong umuwi," aya niya sa akin. 

Umiling ako sa kaniya. 

"Next time na lang. Dada will pick me up kasi e," nahihiya kong pagtanggi sa kaniya. 

"Ah, gano'n ba. You want me to stay with you habang wala pa 'yong papa mo?" tanong niya sa 'kin habang tinitignan niya ang kaniyang sarili sa maliit na salamin na hawak niya. 

Umiling ako sa kaniya. "Naku, hindi na. You've done so much for me today." 

"No problem you're a friend naman," she nonchalantly said then she shrugged her shoulders. 

"A friend?" 

Nakita kong para bang nataranta siya bigla kaya medyo natawa ako sa itsura niya. 

"Ah, wala. May sinabi ba ako? Okay sige kaya mo naman na sigurong mag-isa no? Malaki ka naman na. O, sige alis na ako. See you tomorrow!" sigaw niya pagkatapos ay tumakbo na siya ng mabilis palayo sa 'kin. 

Napailing-iling na lang ako habang nakatingin sa kaniya mula sa malayo. 

Bakit kasi ayaw niya pang aminin na gusto niyang maging kaibigan ako? Eh, gano'n rin naman ako sa kaniya. 

"You're smiling alone sana naman hindi dahil may boyfriend ka na agad?" Napatalon ako nang biglang magsalita si Dada sa gilid ko. Sa sobrang aliw ko kasi kay Honey hindi ko na masyadong napansin na nandito na pala si Dada sa gilid ko. 

"Dada! Of course not! Hindi naman ako easy to get," nakasimangot kong sagot sa kaniya. 

"So, I'm right it's because of a boy?" Seryoso ang mukha ni Dada habang nakatingin siya sa akin at hinihintay ang magiging sagot ko. Hindi ko alam kung tatawanan ko ba siya o iirapan. Paano ba naman kasi first day ko pa lang pinaghihinalaan niya na agad ako.

"Dada seriously?!" hindi ko makapaniwalang sigaw sa kaniya. 

"What?" he innocently asked. 

I crossed my arms in front of my chest. "It's because of a girl Dad, not a boy," I corrected him. 

"You're a bisexual now?!" he dramatically said. 

"Dada!" 

He chuckled. 

"Alright, I'm just making fun of you sweetheart. Relax, you're so serious, why you're so uptight? I can't joke around now because you're already a highschool student?" he said, still teasing me. 

"Dada," I gruffly called him. 

He laughed hard. 

"Okay, I'll stop na. But why are you smiling alone a while ago?" he asked as he guide me inside of our car. I get inside and put my bag on my lap.

"I have a friend now Dada," I happily announced.

"Oh, really? That's great!" masayang sabi ni Dada. 

Pagkatapos no'n ay naging tuloy-tuloy na ang pagku-kwento ko kay Dada tungkol sa mga nangyari sa 'kin buong maghapon kanina maliban na lang sa nangyari tungkol doon kay Kenneth at Theo. Hindi rin naman kasi importante at isa pa, hindi naman sila kilala ni Dada, kahit ako hindi ko rin naman sila kilala. 

Since I was a kid si Dada na talaga ang sinasabihan ko ng lahat. As in lahat ng tungkol sa akin alam ni Dada. I grew up in a house where my opinion matters, and that is because of my dad. He always said that even if I'm still a little girl my opinion over something should matter. 

I will always be grateful for having him as my father. Siya 'yong tagapagtanggol ko noon sa bahay kapag pinapagalitan ako ni Mommy o kaya ni Mamita. Kaya naman mahal na mahal ko siya. 

"Sweetheart, I forgot to tell you that we will go out later. Birthday kasi ni Anastasia but it's okay if you don't want to come, I know that you're tired from school," Dada said, breaking the silence that engulfed us a while ago.  

"No, Dada I'm fine. Sama na lang ako sayo, wala rin naman po kaming ginawa masyado kanina," sagot ko sa kaniya habang inaayos ko ang aking upo. 

He smile at me. "Okay if you say so."

Nginitian ko na lang din si Dada at tumingin na lang ako sa daan. 

Maya-maya pa ay nakarating na kami sa bahay. Hindi traffic kaya naman mabilis kaming nakauwi.

Pagkadating namin sa bahay ay agad akong lumabas sa kotse at umakyat sa kwarto ko para makapagbihis. I still have two hours to prepare for the party later pero nagdesisyon ako na mag-ayos na agad dahil I know how judgemental my dad friends are. 

Noon kasi kahit pa maayos naman ang suot ko ay may nasasabi pa rin sila tungkol sa akin. At ayaw ko nang mangyari ulit 'yon ngayon sa birthday ni Tita Anastasia.

Napatigil ako sa pagtanggal ng clips sa buhok ko nang may kumatok sa pinto. Lumapit ako sa pinto at binuksan ko iyon. And there, I saw my dad holding a color gray satin dress. 

I pouted my lips. 

Why my dad is so sweet?

"You bought it for me, Dada?" He just nodded his head then he flashed his perfect smile. 

"I love you, Dada," sabi ko sa kaniya habang pinipigilan kong umiyak kaya naman habang kaya ko pang pigilan ang luha ko sa pagbagsak ay lumapit na ako kay Dada at niyakap siya ng mahigpit. 

"I love you more, sweetheart," he whispered then he kissed my forehead.

"Magbihis ka na and take your time, I'll wait for you outside."

Binigay niya na sa 'kin ang dress pagkatapos ay lumabas na siya at sinarado na niya ang pinto. Tumalikod na ako pagkalabas ni Dada pero nagulat ako nang muling bumukas ang pinto. 

"Why Dad? You forget something?" I asked him. 

"Don't make yourself too beautiful. I mean, you're already beau—" 

I cut him off.

"Dad, don't worry I won't be noticed at the party I'm not that beautiful to be the center of attention once we get there," paliwanag ko sa kaniya. 

"Of course not! You're beautiful, you're my daughter my own fle—" 

I interrupted him again because obviously he's just being dramatic. 

"Yeah, yeah whatever Dad. Just wait for me downstairs okay?" I said then I already closed the door. 

Ang kulit talaga ng tatay ko kahit kailan. 

Hay, ewan. 

I took a quick shower ang lagkit kasi ng pakiramdam ko kanina pa. Siksikan kasi sa school at mainit din. When I finished taking a shower I wore my bathrobe. 

Hindi muna ako nagbihis papatuyuin ko pa kasi ang buhok ko. Naisip ko rin kasi kanina na i-straight ang buhok ko. I don't usually let my hair untied but I will make this party an exemption. 

After blow drying my hair, I immediately start straightening it.

I checked the time; it's already five o'clock in the afternoon and the party will start around six o'clock. 

Kaya naman binilisan ko na ang ginawa kong pag-aayos. Sinuot ko na agad ang dress pagkatapos ay nag-make up na ako. I just did light make up on my face: foundation, concealer, pink lipstick, blush and a mascara. I don't usually do my eyebrows dahil makapal na iyon. After I doing all the things in my face, sinuot ko na ang white pumps ko. 

Tinignan ko ang itsura ko sa salamin. Mukha namang maayos na ako. Hindi na rin ako nag-abalang maglagay pa ng kung ano sa buhok ko. Hinati ko na lamang iyon sa gitna at inipit sa magkabilang tenga ko ang iilang hibla ng buhok ko. 

When I got satisfied with my look lumabas na agad ako sa kwarto at bumaba na. I saw my dad at the living room sitting on the couch looking effortlessly handsome with his three-piece-suit. 

"Dada, let's go," aya ko sa kaniya. 

He looked at me from head to toe which really makes me blush. 

"You look exactly like your mom," he emotionally said. 

I genuinely smile at my father. I know how much he misses mom and like him I miss mom too. 

I saw him wipe his tears using his right hand. "I just miss your mom sorry sweetheart." 

"Wala 'yon, Dad. Let's go?" 

Tumango lamang si Dada at lumabas na kami ng bahay. Inalalayan ako ni Dada na makapasok sa kotse. Nang komportable na akong nakaupo ay pumasok na rin siya sa loob ng sasakyan at pinaandar na iyon. 

Sa buong byahe hindi kami masyadong nag-usap ni Dada. Siguro kasi miss niya pa rin si Mommy. Kaya naman hindi na lang din muna ako nagsalita.