Pagka-send ko pa lang ng message ay nabasa na niya agad iyon. Wala sigurong ginagawa ang isang 'to.
Nicholls Scott: Kailangan naming gumawa ng facebook account para sa mga subject teachers namin. At isa pa, mas gusto kitang asarin sa personal.
I rolled my eyes. Kahit kailan basag trip talaga itong isang 'to. Pero kabog siya mag-type huh with right punctuation marks and capitalizations. Para lang siyang nagsusulat ng essay assignment.
Meadow Fabiana: Oo na basag trip ka bakit ka ba kasi nagchat?
Nicholls Scott: Gusto ko lang ipaalam na pwede mong labhan 'yong handkerchief pero hand wash lang dapat.
Dyusko! Nag-message siya sa 'kin para lang ipaalala 'yon? Nagsayang pa siya ng oras hanapin 'yong account ko sa facebook para lang ipaalala na kailangan i-hand wash 'yong handkerchief! Grabeng effort 'yon huh.
Salamat sa paalala huh! Hindi ba pwedeng mag-chat siya dahil gusto niya akong i-
The aroma of newly baked cookies run through my nostrils. Dahil doon tila ba kumalam na agad ang aking tyan. Amoy pa lang mukhang masarap na. Saan ba nanggagaling 'yong amoy na 'yon?"Sweetheart, wake up." Kumapa ako ng unan habang nakapikit pa rin ang aking mata. Nang makahanap ako ay kaagad ko iyong pinatong sa aking tenga.Ayaw ko pang tumayo sa kama. Gusto ko pang matulog ulit.Naramdaman ko ang ginawang pagtanggal ni Dada sa unan na nasa tenga ko."Gumising ka na. I baked cookies for you. C'mon, get up, sleepyhead.""I'm still sleepy," I mumbled."Alright maybe I'll just give these to Ivan. Kanina pa naman niya 'to gustong lantakan."Agad akong bumangon at sinimangutan ko si Dada. Doon ko lamang nalaman na may tray na nakapatong sa gilid ng kama kung saan nakalagay ang cookies at isang baso ng tubig. Kinuha ko ang baso ng tubig at ininom iyon."How was your sleep?" Pagkatapos kong uminom ay binalik ko iyon sa tray.
Bago kami pumasok ay tinanong pa ni Honey kung pwede daw ba ang aso sa loob ng bahay namin ang sabi ko ay okay lang naman. Mukha naman kasing walang issue si Dada pagdating sa mga aso. Binuhat ni Honey ang aso niya at pumasok na kami sa loob.Nang makapasok na kami sa loob ng bahay ay tinanggal na muna ni Honey ang tali na nakasabit sa collar ng puddle niya. Pagkatanggal ni Honey ay agad namang tumakbo ang aso niya."Nakakayamot talaga 'tong aso na 'to.""Hayaan mo nang magpagala-gala dito sa bahay. Wala naman siyang ibang lulusutan palabas kasi wala naman kaming ibang pinto na pwedeng labasan.""Hay naku, subukan lang talaga niyang tumae dito sa inyo ipapakain ko talaga 'yon sa kaniya.""Ang sama mo."She rolled her eyes again. "Joke lang. Sa mahal ng aso na 'yan makakaya ko bang patayin 'yan? Eh di mas una akong pinatay ng mama 'ko."Umupo muna kami ni Honey sa couch dito sa living room dahil hinahanda pa ang breakfast namin. Nag-us
Inilagay ni Theo ang cellphone niya sa loob ng bulsa ng khaki short niya at naglakad siya patungo sa akin. Hindi ko tuloy alam kung tatakbo na ako paalis o iyuyuko ko na lang ang ulo ko. Kahit kailan talaga si Honey! "Hi," he murmured shyly. I gave him a smile. "Hi, uhm, sorry si ano kasi-" Napatigil ako sa pagsasalita nang tinawanan niya ako. "Okay lang. Pauwi ka na?" Pauwi na ba ako? Gusto ko na nga bang umuwi? Wala rin naman akong gagawin sa bahay at wala rin tao ro'n. Okay naman sigurong sumama ako kay Theo di ba? "Uhm, sana... Pero may kasama ka ba ngayon?" "Palagi naman akong mag-isa." "Ah, sorry nakalimutan ko." "Ano'ng meron sa 'yo ngayon at sorry ka yata ng sorry?" He smile at me and I feel butterflies dancing on my stomach. How can he manage to look handsome without even trying? "Huwag ka ngang ngumiti ng ganyan!" He laughed. "Bakit ano'ng masama sa pag-ngiti ko? Atsaka
"Hay grabe! Ang bilis ng araw. Akalain mo 'yon limang buwan na pala ang lumipas," sabi ni Rachelle habang humihikab.She's right. Napakabilis nga ng oras at ng mga pangyayari. Hindi pa rin ako makapaniwalang limang buwan na pala ang lumipas. Gano'n siguro talaga kapag nage-enjoy ka.I could still remember my first day here. Hindi ko talaga inisip na magkakaroon ako ng kaibigan dito sa school. I'm not really approachable and I don't know how to start a conversation.Kaya naman sobra akong nagpapasalamat na kinausap ako noon ni Honey. Bago ko pa man makita si Rachelle sa comfort room ay sapat na sa akin noon kung si Honey lang ang maging kaibigan ko ngunit hindi ko akalaing may dadagdag pang isa which is Rachelle.I'm thankful that I have the best dad ever. Kung hindi dahil sa kaniya siguro hindi ko nakita ulit si Rachelle at hindi ko magiging kaibigan si Honey. Mabuti na lang at hindi talaga sinunod ni Dada si Mamu. Speaking of Mamu, pupunta nga pala kami
"Sweetheart, you take care okay? Have fun and don't forget to make friends."I kissed my father's cheek then I stepped backward to face him and rolled my eyes at him."Dada, you've said that three times already," sabi ko sa kaniya na tila ba nagmamaktol.He chuckled."Sorry can't help it. My baby girl is now a Señior Highschool student. Parang dati lang buhat-buhat pa kita tapos ngayon you're soon to be a college girl na," he dramatically said while pouting his lips."Dada..." I moved closer to him.Pinahid niya ang namuong luha sa mata niya bago niya ako niyakap ng mahigpit. I hugged him back."Alright, while I can still manage to control myself from dragging you home, aalis na ako. Be a good girl and make some friends. I love you, sweetie.""I love you more. Drive safely okay? Tell mom I miss her and I love her. Ba-bye!"Hinintay ko munang makaalis si Dada bago a
She's beautiful. Maputi siya, medyo chubby ang cheeks niya na sa tingin ko ay natural na mamula-mula, may katangusan din ang ilong niya at medyo manipis ang labi niya. Kulay brown ang buhok niya na nakaladlad at mukha talaga siyang mataray. Maybe it's because of her eyes? Iba kasi siya tumitig; malalim. "You have two years to tell that to me." "Huh?" "Wala, ang sabi ko umayos ka na ng upo dahil nandyan na si Bonsai." "Good morning class!" Lahat ng estudyante ay nagtayuan kaya naman nakigaya na lang din ako. Nang utusan kaming umupo na ay umupo na lang din ako agad at inayos ko ang pagkakaupo ko. "I see some familiar faces.. Anyway, let me introduce myself first before anything else. My name is Rosaline Fernandez and I'll be your General Mathematics teacher," malakas na pagpapakilala ni Ma'am Rosaline para siguro makuha ang atensyon ng mga estudyante sa may bandang likuran na may kung anu-anong ginagawa.&nb
"Thank you nga pala sa libre kanina, Honey," sabi ko sa kaniya nang makalabas na kami sa gate ng school. "Wala 'yon. Minsan lang naman ako manlibre atsaka mumurahin lang 'yong nilibre ko sayo. Anyway, saan ba daan mo? Tara, sabay na tayong umuwi," aya niya sa akin. Umiling ako sa kaniya. "Next time na lang. Dada will pick me up kasi e," nahihiya kong pagtanggi sa kaniya. "Ah, gano'n ba. You want me to stay with you habang wala pa 'yong papa mo?" tanong niya sa 'kin habang tinitignan niya ang kaniyang sarili sa maliit na salamin na hawak niya. Umiling ako sa kaniya. "Naku, hindi na. You've done so much for me today." "No problem you're a friend naman," she nonchalantly said then she shrugged her shoulders. "A friend?" Nakita kong para bang nataranta siya bigla kaya medyo natawa ako sa itsura niya. "Ah, wala. May sinabi ba ako? Okay sige kaya mo naman na
My mom died when I was just ten years old. Dada become depressed because of that. Hindi siya kumakain palagi lang siyang nakatulala at kung minsan bigla-bigla na lang namin siyang nakikita na umiiyak. Hanggang sa nailibing na si Mommy hindi pa rin sumilip si Dada sa kabaong. Ang sabi niya kasi gusto niya na ang tanging maaalala niya lang kay Mommy ay 'yong mga panahong buhay pa ito. At iyon din ang naging dahilan kung bakit homeschooled ako. Dada became protective of me after losing mom. I completely understand dad that time kaya naman pumayag din ako. At bukod doon, gusto ko ring bantayan na lang si Dada. He tried harming himself one time while I was in school at kahit pa bata pa lang ako noon tumatak ang pangyayaring iyon sa 'kin kaya mas minabuti ko na lang na mag-aral na lang sa bahay. "Sweetheart, we're here. Kanina ka pa tahimik. Is there something bothering you? nag-aalalang tanong niya sa'kin. "Wala naman, Dada.
"Hay grabe! Ang bilis ng araw. Akalain mo 'yon limang buwan na pala ang lumipas," sabi ni Rachelle habang humihikab.She's right. Napakabilis nga ng oras at ng mga pangyayari. Hindi pa rin ako makapaniwalang limang buwan na pala ang lumipas. Gano'n siguro talaga kapag nage-enjoy ka.I could still remember my first day here. Hindi ko talaga inisip na magkakaroon ako ng kaibigan dito sa school. I'm not really approachable and I don't know how to start a conversation.Kaya naman sobra akong nagpapasalamat na kinausap ako noon ni Honey. Bago ko pa man makita si Rachelle sa comfort room ay sapat na sa akin noon kung si Honey lang ang maging kaibigan ko ngunit hindi ko akalaing may dadagdag pang isa which is Rachelle.I'm thankful that I have the best dad ever. Kung hindi dahil sa kaniya siguro hindi ko nakita ulit si Rachelle at hindi ko magiging kaibigan si Honey. Mabuti na lang at hindi talaga sinunod ni Dada si Mamu. Speaking of Mamu, pupunta nga pala kami
Inilagay ni Theo ang cellphone niya sa loob ng bulsa ng khaki short niya at naglakad siya patungo sa akin. Hindi ko tuloy alam kung tatakbo na ako paalis o iyuyuko ko na lang ang ulo ko. Kahit kailan talaga si Honey! "Hi," he murmured shyly. I gave him a smile. "Hi, uhm, sorry si ano kasi-" Napatigil ako sa pagsasalita nang tinawanan niya ako. "Okay lang. Pauwi ka na?" Pauwi na ba ako? Gusto ko na nga bang umuwi? Wala rin naman akong gagawin sa bahay at wala rin tao ro'n. Okay naman sigurong sumama ako kay Theo di ba? "Uhm, sana... Pero may kasama ka ba ngayon?" "Palagi naman akong mag-isa." "Ah, sorry nakalimutan ko." "Ano'ng meron sa 'yo ngayon at sorry ka yata ng sorry?" He smile at me and I feel butterflies dancing on my stomach. How can he manage to look handsome without even trying? "Huwag ka ngang ngumiti ng ganyan!" He laughed. "Bakit ano'ng masama sa pag-ngiti ko? Atsaka
Bago kami pumasok ay tinanong pa ni Honey kung pwede daw ba ang aso sa loob ng bahay namin ang sabi ko ay okay lang naman. Mukha naman kasing walang issue si Dada pagdating sa mga aso. Binuhat ni Honey ang aso niya at pumasok na kami sa loob.Nang makapasok na kami sa loob ng bahay ay tinanggal na muna ni Honey ang tali na nakasabit sa collar ng puddle niya. Pagkatanggal ni Honey ay agad namang tumakbo ang aso niya."Nakakayamot talaga 'tong aso na 'to.""Hayaan mo nang magpagala-gala dito sa bahay. Wala naman siyang ibang lulusutan palabas kasi wala naman kaming ibang pinto na pwedeng labasan.""Hay naku, subukan lang talaga niyang tumae dito sa inyo ipapakain ko talaga 'yon sa kaniya.""Ang sama mo."She rolled her eyes again. "Joke lang. Sa mahal ng aso na 'yan makakaya ko bang patayin 'yan? Eh di mas una akong pinatay ng mama 'ko."Umupo muna kami ni Honey sa couch dito sa living room dahil hinahanda pa ang breakfast namin. Nag-us
The aroma of newly baked cookies run through my nostrils. Dahil doon tila ba kumalam na agad ang aking tyan. Amoy pa lang mukhang masarap na. Saan ba nanggagaling 'yong amoy na 'yon?"Sweetheart, wake up." Kumapa ako ng unan habang nakapikit pa rin ang aking mata. Nang makahanap ako ay kaagad ko iyong pinatong sa aking tenga.Ayaw ko pang tumayo sa kama. Gusto ko pang matulog ulit.Naramdaman ko ang ginawang pagtanggal ni Dada sa unan na nasa tenga ko."Gumising ka na. I baked cookies for you. C'mon, get up, sleepyhead.""I'm still sleepy," I mumbled."Alright maybe I'll just give these to Ivan. Kanina pa naman niya 'to gustong lantakan."Agad akong bumangon at sinimangutan ko si Dada. Doon ko lamang nalaman na may tray na nakapatong sa gilid ng kama kung saan nakalagay ang cookies at isang baso ng tubig. Kinuha ko ang baso ng tubig at ininom iyon."How was your sleep?" Pagkatapos kong uminom ay binalik ko iyon sa tray.
Pagka-send ko pa lang ng message ay nabasa na niya agad iyon. Wala sigurong ginagawa ang isang 'to.Nicholls Scott: Kailangan naming gumawa ng facebook account para sa mga subject teachers namin. At isa pa, mas gusto kitang asarin sa personal.I rolled my eyes. Kahit kailan basag trip talaga itong isang 'to. Pero kabog siya mag-type huh with right punctuation marks and capitalizations. Para lang siyang nagsusulat ng essay assignment.Meadow Fabiana: Oo na basag trip ka bakit ka ba kasi nagchat?Nicholls Scott: Gusto ko lang ipaalam na pwede mong labhan 'yong handkerchief pero hand wash lang dapat.Dyusko! Nag-message siya sa 'kin para lang ipaalala 'yon? Nagsayang pa siya ng oras hanapin 'yong account ko sa facebook para lang ipaalala na kailangan i-hand wash 'yong handkerchief! Grabeng effort 'yon huh.Salamat sa paalala huh! Hindi ba pwedeng mag-chat siya dahil gusto niya akong i-
While drying my hair using my favorite towel I couldn't stop myself from smiling. Para na akong tanga na nakangiti dito mag-isa sa kwarto ko. Nang tanggalin ko ang panyo na binigay ni Theo sa buhok ko kanina bago ako maligo ay nilapag ko iyon ng maayos sa kama ko. Kelan niya kaya ito ginawa? I never thought that he can paint.Marami pa talaga akong bagay na hindi alam tungkol kay Theo.Umupo ako sa may swivel chair pagkatapos ay binuksan ko ang laptop ko. Marami kasi akong kailangang i-search. Tinatambakan na talaga kami ng mga gawain. Binato ko ang tuwalya ko sa may kama pagkatapos ay nag-search na ako sa google.Basa pa ang buhok ko at hindi pa ako nagsusuklay pero hinayaan ko na lang na gano'n iyon. Marami pa naman akong gagawin atsaka isa pa hindi pa naman ako inaantok.Kinuha ko ang assignment notebook ko at ipinatong iyon sa study table. Chineck ko kung ano pang mga assignment ang kailangan ko pang gawin. 'Yong iba lang kasi ang natatandaan ko.
"Ay Simba!" I jumped out of astonishment. Napahawak ako sa dibdib ko at dahan-dahan akong tumalikod at nakita ko si Theo na nakatayo sa likuran ko. Nakapamulsa ito at medyo nakahawi ang buhok nito dahil siguro sa lakas ng hangin."Bakit ka nandito?"Binuksan ko ang bag ko at kinuha mula sa loob no'n ang libro niyang The Great Gatsby. I smiled at him pagkatapos ay inabot ko sa kaniya ang libro."Tapos ko nang basahin." He just stand there, hands on his pocket while looking at me."Bakit?""M-May binili kasi akong isang pack ng marshmallow. Baka gusto mong kainin kasama ko?" Natawa naman ako dahil doon at agad akong tumango sa kaniya. He just smile at me too pagkatapos ay kinuha na niya ang libro mula sa 'kin.Inaya niya akong pumasok sa storage room kaya naman pumasok na ako agad at inilapag ang bag ko sa sahig. Katulad ng una kon
Buong byahe ay nag-usap lang kami ni Kuya Ivan tungkol sa mga bagay bagay. Dahil sa pag-uusap namin hindi ko namalayan na nasa tapat na pala kami ng school. Bago ako bumaba ay hinalikan ko muna si Kuya Ivan sa pisngi niya at bumaba na ako sa kotse niya.Pumasok na agad ako sa school dahil late na ako. Nag-iistart na siguro ang first subject namin. Tinakbo ko lang naman ang building namin at umakyat ako ng mabilis hanggang fourth floor kaya naman hingal na hingal ako nang makarating na sa tapat ng classroom namin. Una kong nakita si Honey na kumaway sa'kin. Wala itong make up ngayon at naka-oversized printed white t-shirt ito. Sa tingin ko ay nagbago na naman ang mood nito ngayong araw.I knock on the door to get my teacher's attention. Nag-uumpisa na kasi ang klase at may sinusulat si Ma'am Salvador sa blackboard kaya hindi niya ako napansin."Sorry ma'am I'm late.""Umupo ka
Naglakad na kami patungong cafeteria. Naging masaya naman ako dahil nagkasundo nga si Rachelle at Honey. Ang kaso nga lang parehas nila akong binabara. Pero ayos lang kaibigan ko naman silang dalawa e. At isa pa, sanay na ako sa mga ugali nila.Nang makahanap na kami ng available table ay agad na kaming umupo doong tatlo. As usual, si Honey na ang nag-order para sa aming tatlo. C2 at corn beef with rice na lang ang inorder ko dahil hindi naman ako nag-almusal kanina."Gusto ko si Honey. Good thing naging kaibigan mo siya.""Buti ka pa nagustuhan mo si Honey. Si Kuya Ivan kasi hindi niya gusto si Honey. Nagtataka nga ako kasi dati sinagot-sagot mo rin naman siya no'ng una niyong pagkikita pero hindi ka naman niya pinalayo sa 'kin pero si Honey pinapalayo niya sa 'kin.""Parang di mo naman kilala 'yong kuya mong topakin.""Sabagay."Ilang minu