CHAPTER 6:

     “I’ll try,” tanging sagot ko na lamang. Binitiwan naman na ni Aquinah ang mga kamay ko at tumayo mula sa pagkakaupo sa kama. Naglakad siya papunta sa pwesto nina Cham at Liane tsaka sinabing magpapakulot din siya ng buhok.

     “Siya nga pala! Birthday ng friend ko na taga-kabilang school bukas. Kilala yata ‘yon ni Quin,” pag-iiba ni Liane ng topiko.

     Sa wakas! Tumayo siya mula sa pagkakaupo sa swivel chair at lumapit sa gawi ko. Si Aquinah naman ang umukupa sa upuan sa harap ng vanity mirror.

     “Si Rizel ba?” tumango si Liane. “Ah, oo. Pinapapunta nga niya ako. Sa bar daw nina Corbi gaganapin. Everything is free, aside from boys.”

     “Pupunta ako, kayo?” Nilingon ako ni Cham.

     Kanina ko pa gustong palitan ang topic pero ngayong iba na ang pinag-uusapan namin, sumisingit naman si Thunder sa isipan ko. We did met that night on Corbi’s bar and had a drink together. Ayon kay Corbi, siya ang sumagot ng tawag ni Vhan habang naroon ako. Pero paanong na kay Thunder ang stilettos ko? Kaninong bahay ‘yong nakagisingan ko?

     “I already said yes to her,” ani naman ni Quin tsaka pinahiran ng matte lipstick ang kaniyang labi. Patuloy lang sa paglalagay ng curlers sa buhok niya si Cham.

     “Gusto ko ring sumama. Ikaw, Jey?” Nagkunwari akong nag-iisip kahit pa ayaw ng utak ko.

     “Sumama ka na rin, Jey. Isama mo si Vhan,” suggestion ni Liane.

     Wala akong ideya sa kung bakit sila nag-aayos. Umupo ako mula sa pagkakadapa sa kama at napaisip sa sinabi ni Liane. I suddenly remember what happened at the cafeteria yesterday. Masyado siyang clingy kay Vhan kay iba ang dating sa akin ng pagbanggit niya sa pangalan nito.

     “Should I?”

     “Huwag na nating isama si Vhan. Hindi mag-eenjoy si Jehan kapag nagkataon.” Tila ba nase-sense ni Cham na hindi ako komportable. Napako sa akin ang atensiyon ng lahat na noong tiningnan ko isa-isa ay kusa ring umiwas.

     “Bakit niyo ba kasi bino-boyfriend ang mga kaibigan ko? Naman, oh!” himig sarkastikong saad ni Aquinah. “Kapag niyaya niyo si Vhan, ayain niyo na rin si Thunder.”

     “Oo nga pala, si kuya!”

     “Call!”

     “No! Hindi na lang ako sasama,” hindi ko pagsang-ayon sa plano nila.

     “Ang kill-joy mo, Jey. Sobra! Baka nakalilimutan mong ginamit mo ang pangalan ko nang magpakilala ka kay Thunder. It’s your time para ipakilala sa kaniya ang totoong may-ari ng pangalang ginamit mo.”

     “I’ll convince Thunder for you, Quin!” presenta ni Liane.

     Maliban sa akin, naging abala sina Liane at Cham para ayusan si Aquinah. Nagplano na rin sila ng mga hairstyle na gagawin nila bukas maging ang mga susuutin nilang damit. It’s a semi-formal night party kaya napagdesisyunan nila na dress ang susuotin. Wala naman akong magawa kung ‘di sumang-ayon sa mga plano nila kahit hindi ako sigurado kung makakapunta ako.

     “Mauna na akong umuwi,” paalam ko sa kanila. “Magpapaalam pa ako kay Nanay Dolor. Kung papayagan ako, eh ‘di go!”

     Gabing-gabi na subalit mulat pa rin ang aking mga mata. Ilang oras na ang naigugol ko para makinig ng lullaby at tumitig sa kisame. Bumangon ako’t kinuha ang gamot ko sa drawer. Bitbit ang gamot ay bumaba ako sa kusina para kumuha ng tubig.

     Nakapagpaalam na ako kay Nanay Dolor na aalis bukas ng gabi. Tinawanan pa nga niya ako at sinabing hindi ko na raw kailangang ipaalam sa kaniya ang mga ginagawa ko. Nang makainom ako ng gamot ay bumalik din ako kaagad sa kwarto ko. Habang nakatitig sa kisame at hinihintay na dalawin ako ng antok ay naalala ko si Thunder at kung paano siya magreklamo kanina kung bakit hindi ko sinasagot ang mga tawag niya.

     Napangiti na lamang ako.

     “Ten P.M.? Jey, magsisimula pa lamang ang totoong party sa oras na ‘yan. Uuwi ka na kaagad?” sarkastikong natawa si Cham matapos sabihin iyon.

     Today’s the Orientation Day for Freshmen and transferee’s. Narito kami ngayon sa covered gym at nakaupo sa bleachers sa ikatlong palapag. Nakadukwang si Cham na nakaupo sa bleachers at nakapagitan sa amin si Liane na abala sa hawak niyang cellphone.

     “Utos ni Vhan.” Bumuntong-hinga si Cham at saka umupo nang maayos. “Pero sino bang may sabing susundin ko ang utos niya?” Napa-thumbs-up sa akin si Cham. Bad influence.

     “Girls, reserve raw natin ng mauupuan si Quin tsaka ‘yung kasama niya,” anunsyo ni Liane. Iginala niya ng tingin ang paligid, waring may hinahanap.

     “Sino naman ang kasama niya? Classmate niya?” si Cham ang nagtanong. Napahilig ako ng ulo matapos sipatin ang cellphone ko. Ilang araw ng nagsimula ang klase pero wala pa kaming matinong conversation ni Aquinah. Mukhang nagiging close na sila ni Liane.

     “They’re here!” Tumayo si Liane mula sa pagkakaupo at saka kumaway. Sinundan ko ng tingin ang direksyon kung saan siya nakatingin. Nakita ko si Aquinah na kumakaway din pabalik sa kaniya. Kasama niya si Thunder.

     He’s wearing a white shirt topped with denim jacket; denim din ang jeans niya at brown Timberland shoes. Hindi na gaanong visible ang pasa at sugat niya. Bumaba ang mga tingin ko sa magkahawak nilang mga kamay. Nakaalalay din si Thunder kay Aquinah sa pag-akyat nila sa bleachers. Natauhan ako nang umusog si Liane para magbigay ng espasyo sa pagitan nila ni Cham.

     “Tatagal daw ng apat na oras ‘tong seminar. Bibili lang ako ng tubig. Sinong gustong sumama?” tanong ni Quin na nakatayo sa harapan namin katabi ni Thunder. Magkahawak pa rin ang kanilang mga kamay.

     “S-samahan na kita. Dadaan lang ako sa restroom sandali,” ani Liane at tumayo. Nilingon ni Aquinah si Thunder. Ngumiti ang huli sa kaniya at saka lang binitiwan ang kamay ng isa’t isa. Nakahinga ako nang maluwag.

      Nakasunod ako ng tingin kina Aquinah at Liane na pababa sa bleachers. Nang mawala sila sa paningin ko ay saka lamang ako umiwas ng tingin para bumaling sa stage. Umalingawngaw ang malakas na musikang nagmumula sa mga nagkalat na speakers. Tinapatan din ito ng hiyawan ng mga schoolmates namin nang lumabas mula sa backstage ang dance troupe ng university.

     Napalunok ako. Hindi ko magawang ibuka ang aking bibig para sana sumabay sa pag-cheer. May kung anong awkward na pakiramdam ang bumabalot sa amin ni Thunder. Si Cham naman ay tila may ibang mundo at halos maputol na ang kaniyang ugat leeg kasisigaw. Ilang minuto rin ang lumipas bago nakabalik sina Liane at Aquinah. Umupo si Liane sa tabi ko at pumagitna naman si Quin sa kanila ni Cham.

     “So, anong plano mamaya? Sasama ka ba, Jey?” tanong ni Quin na talagang dumukwang para humarap sa akin.

     Nakikipagsabayan siya sa boses ng guest speaker na nasa ibabaw ng stage. Maging sina Liane at Cham ay lumingon sa gawi ko. Nararamdaman ko ring nakapako sa akin ang mga mata ni Thunder. Tumango na lamang ako bilang sagot. Paniguradong magsasayang lang ako ng laway kung isasaboses ko pa at hindi lang din nila maririnig.

     “Ikaw, Thun?” Sa pagkakataong ito, nalipat naman kay Thunder ang atensyon ng tatlo. Nagdadalawang-isip akong lingunin siya pero noong huli ay sinulyapan ko rin naman.

     “Susubukan ko kung makakahabol,” sagot naman nito.

     Umupo ako nang maayos nang marinig ang pagtawag sa next speaker. Napansin kong uminat ng mga braso si Thunder na siya ring ginawa ko. Ipinatong ko ang kanan kong kamay sa maliit na espasyo sa pagitan ng mga binti namin. Nanlaki na lamang ang mga mata ko at agad na inalis ang kamay ko nang pumatong doon ang kamay niya.

     Ako lang ba o ang creepy niya talaga minsan?

     “Hay! Finally, it’s over! Cafeteria tayo?” tanong ni Liane nang tuluyan ng matapos ang orientation seminar. Tumayo na kami sa kani-kaniya naming kinauupuan, ganoon din si Thunder. Paunti na nang paunti ang mga tao sa gym kaya bumaba na rin kami para lumabas.

     “Thunder!” tawag ni Quin. Nabangga niya pa ako habang nagmamadali siyang habulin ito. Kaagad siyang kumapit sa braso ni Thunder nang makalapit siya rito.

     “Do you wanna get some ice cream?” tanong niya rito. Though matangkad si Quin, nanliit siya sa tabi ni Thunder na mas matangkad sa kaniya. Lumingon sa gawi namin si Thunder rason para magtama ang aming mga mata. Ngumiti ako sa kaniya. Napansin ko naman ang makailang-ulit na pagkisap ng kaniyang mga mata.

     “Susunod na lang ako sa cafeteria. Dadaan lang ako sa ladies room sandali,” paalam ko sa kanila.

     “Ipag-rereserve kita ng mauupuan, Jey!” pasigaw namang saad ni Liane bago hinila si Cham palayo.

     Tinalikuran ko sina Aquinah at Thunder na hindi na nakakilos sa kinatatayuan nila. Nagpatuloy ako papaunta sa department building namin na siyang pinakamalapit sa gym. Nasa dulo ng pasilyo ang ladies room kaya ilang minuto rin ang gugugulin ko upang marating iyon. Nang makarating sa restroom ay agad kong ginawa ang sadya ko at nag-ayos na rin ng sarili.

     Bago pumunta rito sa school ay dumaan ako sa apartment ni Cham para iwan doon ang mga bihisan ko mamayang gabi. Kaming apat ay doon magbibihis at maaaring doon na matulog pagkatapos ng party. Ito ang unang beses na aattend ako ng party ng taong hindi ko kilala.

     “Ano ‘to? Another episode of your let’s make him jealous challenge? Aquinah, hindi ka na nakakatuwa. Alam mo ba ‘yon?”

     Napahinto ako sa paghakbang nang marinig ang pangalan ni Aquinah. Her name’s kinda unique, though. Kung meron man siyang kapangalan sa mundo, siguro nasa ten to twenty percent lang.

     “So, kapag ikaw ‘yung gumawa okay lang? Ang unfair naman! Bakit hindi na lang tayo maghiwalay?”

     “Watch your words, Aquinah.” I overheard the woman chuckled, sarcastically. “Kung gusto mo akong paselosin, h’wag ka namang kumapit sa kapatid ko sa kaibigan ko. Masyadong obvious na gusto mo lang ng atensyon!”

     Sa kadahilanang wala ng klase at halos karamihan ay umuwi na, tahimik ang mga corridors at lobby. Umeecho sa paligid ang bawat palitan nila ng mga salita at kahit maging ako na daraan lang sana ay napatigil. Muli sana akong magpapatuloy sa paghakbang nang may humila sa kamay ko at isinandal ako sa wall. Nakatakip sa bibig ko ang kaniyang kamay.

     “Fine. I’m an attention seeker. Ayoko na, Craig. Maghiwalay na lang tayo.” Nanlaki ang aking mga mata hindi lamang dahil sa makitid na espasyong pumapagitan sa aming dalawa, kung di pati na rin sa pangalang binanggit ng babae.

     Craig? As in Craiger Llorico? ‘Yung kuya ni Vhan at si Aquinah? Sila?

     “Aquinah!” tawag niya sa pangalan nito at ang sumunod na pangyayari ay halos ikahinto ng tibok ng puso ko.

     Inilapit ng lalaking may hawak sa braso ko ang mukha niya sa akin. Nakalapat ang kaniyang mga labi sa likod ng palad ng kamay niyang ipinatakip niya sa bibig ko. Hindi ako makakilos dala ng pagkagulat. Nang makalayo na sina Aquinah at Craig ay tsaka lang lumayo ang lalaki sa akin at tinanggal ang pagkakahawak ng kamay niya sa braso ko. Umatras siya para lumayo sa akin.

     Ang lalaking nasa harapan ko ay walang iba kung ‘di si Thunder.

     “Hoy, Jehan, ayaw mo ba ng ice cream? Kakainin ko na lang!” Bumalik sa reyalidad ang aking wisyo nang magsalita si Aquinah. Namumula ang mga mata niya na noong tanungin siya nina Liane at Cham sa rason ay natusok daw niya ng eyebrow pencil.

     “Ha? Ah—oh, s-sige.” Inusog ko palapit kay Quin ang ice cream na nabawasan ko na rin ng kaunti.

     “Something’s weird,” pagpuna ni Liane. Umangat ako ng tingin para harapin siya subalit napako naman kay Thunder na katabi niya ang aking atensyon. Napilit daw siya ni Aquinah na sumama sa aming kumain ng ice cream dito sa cafeteria.

     Matapos kong marinig ang mga iyon kanina ay nilimitahan ko na ang sarili ko sa mga binibitiwan kong salita. Mahirap na at baka hindi pa handa si Quin na pag-usapan ang tungkol sa kanila ni Craig. Hihintayin ko na lang na ipaalam niya sa amin ang status nila ni Craig. Sinasabi ko na nga ba’t hindi ko siya dapat pinaghihinalaan na may something sa kanila ni Vhan dahil si Craig ang boyfriend niya. Ex-boyfriend na ba?

     “Pansin ko rin. Pumunta lang kayo ng ladies room, natameme na kayong pareho,” segunda naman ni Cham.

     “Ah, I think, I’ll go ahead,” basag ni Thunder sa biglang sumeryosong atmosphere. Tumayo siya sa pagkakaupo niya at inusod pabalik sa ilalim ng mesa ang upuan.

     “Awh! Pumunta ka mamaya, Thun. Hihintayin ka namin.” Kumakaway na saad ni Cham. Kumaway din si Liane at ako naman ay ngumiti lang. Nakasunod ako ng tingin kay Thunder na naglalakad paalis habang tila ba may tinitipa sa cellphone niya. Nang maisilid niya iyon pabalik sa kaniyang bulsa ay v-um-ibrate ang cellphone ko sa aking bulsa.

     “Huwag mong isipin masyado ‘yung kiss. Indirect lang naman ‘yun,” basa ko sa mensahe kapapasok lamang.