Home / Other / Senshi Yuki / Chapter Three

Share

Chapter Three

Author: Lira Angela Padayao
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56

CHAPTER THREE : REECE

NAKAHALUMBABA lang ako sa aking desk at hinihintay na pumasok ang aming guro,nitong mga nakaraang araw ay hindi na ako nalelate. 

Katakot kasi si Sir eh,baka parusahan ako ng bonggang-bongga.

"Good morning,class." Napatayo naman kami at bumati kay Sir na kapapasok lang din.

Napasulyap ako sa pinto ng classroom namin ng may makita akong babae na nakatago sa likod no'n. 

"Please take your seats now," Sinunod namin siya,pero ang mga mata ko ay nakatingin lang sa pinto. "Class,I would like to introduce you our transferee. Come here Iha,introduce your self." Hindi ko inaalis ang tingin ko sa babaeng papasok sa classroom namin.

Ang ganda ng kulay ng balat niya,parang laking america. Ang kulot din nitong buhok na hanggang bewang siguro, ay shiney ang color black na kulay.

In short,maganda siya.

Naramdaman ko ang pag-init ng aking kanang braso--kung saan nakalagay ang aking tattoo. Hindi ko alam kung bakit ganoon.

"Hi,I'm Reece Inzai. Nice to meet y'all." Iba ang pakiramdam ko sa kaniya.

Bakit parang ang gaan-gaan?

"You can take your seat Ms.Inzai,sa tabi ni Ms.Gijone." Napasulyap lang ako kay Sir pero hindi nag-react ng banggitin niya ang apelyido ko.

Pinanood ko lang ang paglapit sa akin ng bago naming kaklase,at habang lumalapit siya ramdam ko ang pag-init ng todo ng aking tattoo.

Binalewala ko 'yun at dumasog ng kaunti ng umupo na siya sa isang chair na katabi ko.

Habang nagkaklase ay tahimik lang ang lahat,sanay naman ako sa ganoong katahimik kapag si Sir bakla ang nagtuturo.

Kahit naman mag-ingay din ako hindi niya ako pagagalitan ng husto,I'm noisy with a brain 'no. Charot! Ako lang naman kasi ang nangunguna sa klaseng ito,kahit pa lagi akong late ay bumabawi naman sa academics.

Mabilis na dumaan ang araw para sa akin,hindi ko alam kung bakit ganoon kabilis. Parang wala akong ginawa at tumanga lang.

Palabas na ako sa gate ng school namin ng makita ko 'yung boy na binugbog mga ilang araw na din ang nakararaan. Mukhang okay na siya,hindi na din masiyadong halata sa katawan at mukha niya ang mga pasang natamo.

Walking distance lang naman ang bahay namin sa aming school, mga mahigit 20-30 minutes lang ang lakadan,pero kung tatakbo ka naman ay mga 10-15 minutes lang. 

Tumambay muna ako sa isang iskinita na tahimik,ganito ang palagi kong ginagawa kada hapon.

Ayaw kong makita ang pangit kong kapatid na lalaki sa bahay, ang galing pa naman mang-bwisit no'n.

Dalawa lang naman kaming magkapatid at sa kamalasan ng panahon ako ang panganay,oo masasabi kong malas kasi kahit panganay ako eh talo pa din ako sa asaran.

"Ahh!help!." Para bang may sariling buhay ang tenga ko at gumalaw ito ng kusa para hanapin kung saan nagmumula ang sigaw.

Luminga-linga ako sa paligid at tiningnan kung may nakatingin ba,nang masiguro kung wala ay mabilis kong isinuot ng aking maskara.

I felt the familiar chill that run through my body.

Muli akong lumapag sa semento ng matapos na ang pagtatransform ko,itinago ko sa mga kahon na nandito ang aking bag at mabilis na tumalon sa mga sementong bahayan.

Hindi kalayuan sa malawak na madamo ko naaninawan ang boses nang humihingi ng tulong.

It was the transferee girl.

Reece,I think?

Lumapag na ako sa madamong parte ding 'yun.

"I knew you would come." Nangilabot ako dahil sa kakaibang tono ng boses ng nagsalita,siya ang kung sinong nilalanh na humiklat kay Reece at ikulong ang leeg nito sa kaniyang braso.

"Who are you?." Hindi ko alam kung nakasanayan ko na bang itanong kung sino sila,papatayin ko din naman sila so it doesn't matter kung ano pa man sila o siya.

"You know? I really hate it when someone interfere in our mission." Nangunot ang noo ko, sino ba ang tinutukoy niya ako? Bobo ba siya? Ni hindi ko nga siya pinakikialaman eh.

"You know? I really hate it when you are so madaldal."  Nakinig ko naman ang mahinang pagdaing ni Reece ng higpitan ng mongoloid na nilalang na ito ang pag-lock niya sa leeg nito.

"Hoy,dahan-dahan naman! Nasasaktan na 'yang babae oh." Biglang sabi ko kasi ako ang nahihirapan sa sitwas'yon ni Reece eh.

"I don't care," Bigla niyang pinaikot si Reece at itinapon ito mataas,nanlaki ang mga mata ko at mabilis na kumilos "I just used her para mapapunta ka sa amin." Hindi ko siya inintindi at tumalon ako sa ere para saluhin si Reece,nakapikit siya at takot na takot ng ilapag ko. 

"Stay here." Maliit na tango ang isinagot niya sa akin kaya mabilis akong lumapit sa kumag na ito.

"Again,who are you and what do you want?." Mabilis ang naging kilos ko at hinawakan siya sa leeg,sapat lang para umangat siya sa lupang inaapakan niya.

Nakita ko ang pagngisi niya,kakaiba ang ngising 'yun.

"I'm from shadow and we want you die!." Sa pagsigaw niya ay agad ko siyang binalibag sa lupa. Mukha bang ganoon lang ako kadaling patayin?

Akala ko iisa lang siya pero nagulat ako ng may mga anino ang naglabasan at nagtransform bilang mga wolves.

"Kingina?." Sabay-sabay sumugod ang mga ito sa akin,tumalon ako at pinag-aapakan kada talon ang mga aninong nagtransform.

"Ahh! Get of me!." Napalingon ako at nakita ang apat na wolf sa p'westo ni Reece. 

Agad akong napatakbo do'n at sinipa ang mga ito habang nakatalikod.

Agad naglaho ang mga ito,napangisi ako sa aking isip.

'The shoes are really great.'

Tinulungan ko siyang makatayo at muling lumingon.

Palayo na sana akong muli ng may bumagsak sa ulo ko.

"Aray!." Napatingin ako sa lupa, nahulong do'n ang isang blue na maskara--katulad ito ng aking maskara.

'Give it to her.' Isang malamig na pamilyar na boses ang nakinig ko,at nasisiguro ko na si Leside 'yun.

Dinampot ko 'yun at tinitigan, bago ko pa ito maibigay kay Reece ay sumugod na ang nga wolf.

Tumakbo ako para harangin ang mga 'yun, pinagsisipa ko sila. 

Tumalon ako at pinagkrus ang aking mga paa,umikot ako at naglabas ng ice spike ang aking mga sapatos.

"Girl! Catch this mask,and wear it!." Sigaw ko at inihagis ang maskara,hindi ko alam kay Leside kung anong trip niya,bahala na.

Ini-straight ko ang aking kanang braso at lumitaw do'n ang aking espada. 

Iwinasiwas ko 'yun sa hangin at tumambling,ini-slash ko ang aking espada sa mga papalapit na wold at pinagsisipa ang iba.

I heard the grunt of the wolves behind my back,kaya agad akong napalingon habang nakabend ang aking isang tuhod at nakaslide ang kanang binti sa kanang posis'yon.

Nakatuon din ang isa kong kamay sa lupa at ang isa ay nakahawak sa aking espada.

Nagulat ako sa aking nakita,Reece was transforming.

"She w-was--" Hindi ko na naituloy ang sariling sasabihin ko.

Noon ang akala ko ay mag-isa lang ako pero hindi ko akalain na magkakaroon ako ng comrade.

Lumutang siya sa ere at ang malasnow flakes na hangin ay umikot sa kaniya,dahilan para makisabay ang kaniyang katawan sa ikot no'n.

Malambot na tumaas ang kaniyang mga braso ng palibutan ito ng snowflakes. Ganoon din ang kaniyang mga paa.

Nakasisilaw din ang liwanag na nagagawa nito,ang kaniyang katawab ay muling nabalot ng makapal na mga snowflakes at naglikha ito ng kulay pulang Grecian style na damit at fit na fit sa kaniyang magandang katawan. 

Katulad ng aking skirt ay ganoon din ang style ng sa kaniya subalit,umiba lamang sa kulay.

Ang kaniyang kamay na nabalutan ng transparent na gloves at may design na mga snowflakes,para itong naging glittera kapag nasa malayuan.

Ang kaniyang buhok ay nabago ang kulay at style nakatali na ito sa istelong carousel braid.

Nagkaroon din ng maliit na koronong snowflakes sa kaniyang ulo.

Ang kaniyang mga paa ay nabalutan ng knee high boots na kulay pula. At nilagyan lamang ng highlights na kulay asul at puti.

Nang lumapag na siya sa lupa ay napahinto siya at tiningnan ang kaniyang mga braso,binti,katawan. Kinapa niya din ang kaniyang mukha at buhok.

"Mamaya na 'yan, we have a fight here,remember?." Biglang sabi ko at pinaikot ang aking sarili para makatayo. 

The shadow-wolves saw Reece transformation, so we better kill them all.

"A-Ah? How can I use this lipstick?." Napalingon akong muli sa kaniya,anong lipstick?

'Shake it twice.' Muling usal ni Leside sa aking isip,napahawak naman ako sa aking sintido at tumingin muli kay Reece.

"Shake it twice daw." Sabi ko sa kaniya,tumango siya at ginawa ang sinabi ko.

Naging bow at arrow ang lipstick,amazing.

"Woah,nice." Nagngisian kaming dalawa at sabay na nakipaglaban.

I don't know who's the main shadow,but I'm sure that the shadow were not the real enemy.

Kahit sino pa 'yan,alam kung kabutihan pa din ang maghahari.

I swing my sword to the air and bend my body. Napa-split din ako at ginamit ang chance na 'yun para iyuko ang aking sarili sa pasugod na wolf.

Tinulungan akong tumayo ni Reece at sabay kaming muling umatake. 

Papalubog na ang araw kaya't hindi magandang senyales 'yun,mabilis kaming kumilos para ubusin ang mga shadow-wolves upang hindi na makaalis pa.

Malalagay ng tuluyan ang buhay ni Reece sa alanganin kapag may nakakilala sa kaniya.

Sabay naming pinakawalan ni Reece ang espada at arrow ko ng makita naming patakbo ang isang shadow--ang huling natitira.

Saktong tumama ito sa kaniyang likuran at tuluyang naglaho. 

Naglakad ako para kunin ang aking espada.

Hinipan ko pa 'yun ng may makita akong mga alikabok.

Paglingon ko ay nakita ko si Reece na sinusuri ang kaniyang sarili.

"Who are you? At bakit naging ganito ako?." Kalmante akong lumapit sa kaniya,at hinawakan ang kaniyang kanang balikat,iniharap ko 'yun sa akin at nakita ang kaparehong tattoo na nasa aking braso.

Ipinakita ko sa kaniya ang tattoo ko ding ganoon.

"Leside told me that I'm a chosen one, hindi ko alam na may magiging kasamahan ako," Magkasing tangkad lang kami at sigurado ako na hindi niya ako nakikilala. "She made me realize my power to protect people." 

"Great job,you found your first comrade." Napaharap kaming pareho sa babaeng may kakaibang ganda subalit ang boses ay sinlamig ng yelo.

Teka--first? Ibig sabihin may iba pa?

Related chapters

  • Senshi Yuki   Chapter Four

    CHAPTER FOUR: COMRADE ILANG araw ng palaisipan sa akin ang huling sinabi ni Leside. Sumasakit na din ang ulo ko kakaisip, bahala na nga dadating din naman ako do'n. So since alam kong si Reece ang isa sa comrade ko I need to know her better. "Sabay tayo mag lunch, kung okay lang sayo." Wika ko sabay ngiti sa kaniya ng sobrang lawak. Hindi ko alam kung maweweirduhan siya sa ganoong way of act ko. 'Di kaplastikan 'yan sadyang napakalawak ko lang talagang ngumiti. Kasalukuyan kasing lunch break ngayon kaya naisipan ko siyang yayain para mas makilala ko pa siya, madaldal naman ako eh! Kaya okay lang 'yan. "Taga saan ka pala Reece?" Naisipan na tanong ko bigla sa kaniya habang naglalakad kami sa hallway. "Malapit lang d'yan lang sa susunod na kanto mga 10-15 minutong lakaran lang." Matamlay an

  • Senshi Yuki   Chapter Five

    CHAPTER FIVE : SPIKE BLADE USER NANG matapos ang pang hapon namin na klase ay niyaya ko so Reece na pumunta sa bahay,sabi ko ay doon ko nalang sa kaniya i-eexplain ang lahat. "Nakauwi na si Brythe.." Nakasanayan na namin na sabihin ang ganoon kahit walang tao sa bahay,para ipaalam na nakauwi na kami. Niyaya ko naman si Reece papasok. "May bisita si Brythe.." Muling usal ko at tinanggal na ang aking boots,ganoon din naman ang ginawa ni Reece,inilagay namin sa shoe cabinet ang mga sapatos namin bago ko siya yayain sa itaas--kung saan ang aking k'warto. Nakita ko naman na sumilip si Mama mula sa kusina pero hindi nagsalita. Nang buksan ko ang pinto ng k'warto ko'y niyaya ko agad siya. "Pasok ka." Ngumiti siya sa akin kaya

  • Senshi Yuki   Chapter Six

    CHAPTER SIX: KYST"AT sino ka naman?." Tanong ko ng matapos naming pataubin lahat. Napapunas pa ako sa noo ko dahil may kukunting dumi."Ako? Well ako lang namang ang hot at charming na si Kyst." At ngumiti pa siya ng napakatamis sabay kindat sa amin ni Reece.Agad kong nairap ang mga mata ko,hanu daw?Eh? Mayabang din 'tong isang 'to. Nagkatinginan kami ni Reece at parehong kunot ang noo, at sabay bumuntong hininga."Saan mo nakuha 'yang powers mo?" Prangkang tanong ko ng humarap ako ulit dito."From the mask? I guess. Nag-iiba anyo ko pagsinuot ko na 'to eh." Sagot niya habang nakatanaw sa kung saan. Napatingin naman ako sa maskara,nasabi din sa akin ni Leside a hindi naman gagana ang maskara sa hindi niya tunay na may ari."Kailan ka pa nagkaroon ng ganiyang kapangy

  • Senshi Yuki   Chapter Seven

    CHAPTER SEVEN: VIDEO GAME"HOY! Yadiel,kakain na!." Binuksan ko ang pinto ng k'warto ni Yadiel, lagi siyang patawag nitong mga nakaraang araw ah!"Saglit lang! Hindi pa ako tapos maglaro!." Nakahawak ako sa door knob ng k'warto ni Yadiel at nakapamewang,siya naman nakaharap sa computer at tutok na tutok."Ano ba 'yan huh? Tigilan mo na nga muna 'yan,kakain na!." Naiinis na sabi ko at lumapit sa kaniya,napasulyap naman ako sa nilalaro niya at hindi ko alam kung guni-guni ko lang o hindi ng mahilo ako ng napatingin do'n."Yadiel,kain na tayo mamaya na 'yan." Hinawakan ko sa balikat si Yadiel pero nabawi ko agad 'yun ng may kung anong p'wersa ang kumalat sa katawan ko."Ano ba 'yan! Namatay tuloy! Ang epal mo naman kasi eh!." Nagulat ako sa mga sinabi ni Yadiel,oo nga't magkaasaran kami pero hindi siya ganito magsalita sa akin.

  • Senshi Yuki   Chapter Eight

    CHAPTER EIGHT: FOURTH COMRADE"ANO ba 'yan Kyst! Hindi ko alam kung bakla ka o talagang ang arte mo! Sinabi ng bilis!." Napa-iling nalang ako dahil sa ingay ng dalawa,tapos na kaming mag-away kanina ni Kyst kaya hahayaan ko naman silang dalawa, and besides nakakapagod ding makipagtalo 'no.Linggo kasi ngayon so naisip namin na maggala muna sa bayan,at saka isa pa. Kailangan din naming nang break dahil sa sobrang daming projects and assessment 'no,hindi kami robot.Naupo kaming tatlo sa isang mahabang upuan na nakita namin,sa tapat namin ay may isang parang booth ng mga CD's. 'At di umano ang mga babae lamang ang nawawala pag sapit ng alas-sais sa paaralang ito. Madami ng magulang ang nagtataka at nagrereport sa mga pulis na nawawala ang kanilang mga babaeng anak,ano kaya ang tunay na dahilan ng pagkawala ng mga babaeng est

  • Senshi Yuki   Chapter Nine

    CHAPTER NINE:SHADOW EMPIRE"ARE you sure?." Takang tanong sa akin ni Nyeve na sinagot ko lang ng tango at ngiti."Cool, Nyeve is one of us." usal ni Kyst. Tss kahit kailan talaga napaka ignorante."Nyeve come on, where running out of time." pagsasalita ko ulit agad naman siya natarantang kinuha ang puting maskara.Nang kaniya na itong maisuot ay namangha kami sa kaniyang transformation.White long sleeve na napaka fit sa kaniya ta's leggings yung baba na may nakalugay na tela na naging saya niya, puti din ito na may touch of gold.Nagkaroon siya ng korona na kagaya ng sa amin ni Reece pero yung buhok niya ay naka bun, messy bun rather.And her boots, is so fine. White din na may gold and ice color snowflakes na lilitaw pag natamaan ito ng kunting liwanag."You look gorgeous." manghang manghang puri ni Kyst kay Nyeve.

  • Senshi Yuki   Chapter Ten

    CHAPTER 10: SHADOW EMPIRE- PART IIBIGLANG nagsitayuan ang mga balahibo ko sa binti hanggang sa aking batok.Unti-unti at dahan dahan kaming napaligon sa likod. Ganun na lamang ang pagkabigla namin ng makitang nagsitayuan ang mga ito.Put*ngina?"Tsaka niyo na ako tawanan pagnapatay niyo na ang mga patay." saad ni Mr.Kruy.Bwesit, ibig sabihin patay na ang mga ito? Ngunit paanong nangyaring--'Di ko natapos ang pag-iisip ng may biglang sumugod sa akin.Bwesit paano namin mapapatay ang mga patay na? Haist."Hanapin niyo ang ibang portal dalhin niyo sila doon para mawala ang kanilang pananggala." biglang usal ni Leside sa aking isip.

  • Senshi Yuki   Chapter Eleven

    CHAPTER ELEVEN: THE LAST COMRADE WALA ako sa sarili habang nakatingin sa teacher namin at kunwaring nakikinig, lumilipad ang isip ko sa malayo."Uy? Hindi ka maglalunch?." Nagulat ako sa tanong ni Reece, napakurap ako at humarap sa harapan. Wala na pala si Sir, halos wala na din ang mga kaklase namin.Napatingin ulit ako kay Reece, si Kyst naman ay naghihintay na sa pinto ng classroom namin.Kinuha ko na ang lunchbox ko at tumayo."Okay ka lang ba?." Tumango ako sa tanong ni Reece, okay naman talaga ako, ang hindi ko lang mapunto ay kung bakit nitong mga nakaraang araw ay parang lutang ako.Lumabas na kami sa classroom at naglakad na patungo sa Cafeteria.Hanggang sa matapos ng kumain at mag-uwian ay parang wala ako sa sarili. Hindi ko maintindihan."Ree

Latest chapter

  • Senshi Yuki   Chapter Fourty-Seven

    CHAPTER FOURTY SEVEN:LAST BET"BRYTHE!." Panghina akong nagpakawala ng ngiti bago mapaluhodNapalingon si Reece sa mga kaibigan namin bago muling tumingin sa akin at ngumisi"You're still lucky, babye." Patakbong susugod sana sila Kyst ng maglaho nalang bigla si ReeceNapasuka ako ng dugo at napapikit"Brythe." Agad akong dinaluhan nila Nyeve at Kyst. Nanghihina ako at parang hilong-hilo"Brythe what happen? Are you okay? What did Reece do to you?." Napapikit ako ng madiin at umiling,I never thought about this.Inalalayan nila ako na makaayos ng tayo, ramdam ko ang pag-aalala nila sa akin. And I hate it that I can't do anything to protect my self"Leside was right,Reece was being over controlled by Shadow Queen. We must do something immediately." Napatingin sila ng seryoso sa akinNapatingin naman ako sa dugong tumulo sa lupa,"B

  • Senshi Yuki   Chapter Fourty-Six

    CHAPTER FOURTY SIX : DIE HARDNAGING malikot ang utak ko dahil hanggang ngayon hindi ko alam kung ano ang pinag-uusapan nila. Pero I'm sure na malalaman ko din 'yun."Thank you." Nakangiti kong hinarap si Hames ng nasa tapat na kami ng bahay namin.It's his birthday and yet ako pa ang inaalala niya."Why thanking me Hames?." Kuryosong tanong ko sa kaniya,madilim na sa paligid at sigurado ako na tulog na si YadielAng malamlam na mata ni Hames ang naaninawan ko sa sikat ng buwan,parang tila tumigil ang lahat at nabingi ako sa lakas ng kabog ng puso ko"I'm thanking you because..you deserve to be thank." Naguluhan ako sa sinabi niya kaya napahalakhak ako ng mahinaTumigil ako ng dahan-dahan at iniangat ang aking isang kamay para ilagay sa kaniyang ulo,may katangkaran siya kayat t

  • Senshi Yuki   Chapter Fourty-Five

    CHAPTER FOURTY FIVE : THE SENSHI'S OFFER"ANO nga palang gagawin natin dito?" tanong ko ng makarating na kami sa Gilga."Just wanna hangout" kibit balikat niyang sabi.Napatango tango lang ako sa sagot niya."Ba't di mo sinama si Kyst?" tanong ko."Nasa Senshi Kingdom siya." sagot niya naman."Eh si Nyeve?" tanong ko ulit."Nando'n din." sagot niya na dahilan ng paglingon ko sa kaniya."Anong ginagawa nila do'n?" tanong ko ulit."I don't have any clue." sagot niya."Okay." sagot ko at naupo na sa mga buhangin."May nakalimutan ka." mahinang sabi niya sabay upo sa tabi ko."Huh? Ano?" tanong ko, sabay inom ng tubig." HAHAHA it's my birthday Brythe." sagot niya.Agad kong naibuga ang iniinom na tubig, puta! Seryoso ba?"Seryoso ba?

  • Senshi Yuki   Chapter Fourty-Four

    CHAPTER FOURTY FOUR: BLAMENAKALABAS na kami sa lugar na 'di ko mawari ang tawag. Agad akong nilapitan ni Nyeve at sinampal.Naiintindihan ko ang galit niya."It was all your fault Brythe, It's all yours!." sumbat niya sa akin.Wala akong nagawa kung hindi umiyak ng umiyak at lumuhod sa harap nila."Sana hindi ka na lang niya inisip, sana hindi siya nagdudusa ng ganito, kasalanan mo 'yun Brythe, it's your fault!." umiiyak na sumbat sa akin ni Nyeve.Tanggap ko 'yung galit niya, dahil kahit ako galit sa sarili ko."Nyeve stop it! Hindi niya kasalanan okay!?" sigaw naman ni Kyst dahil sa paulit ulit na pagsigaw sa akin ni Nyeve ng kaniyang sumbat."No, you stop, bakit kinakampihan niyo 'yan huh? Siya ang may kasalanan nito, why can't you see that? Kasalanan ni Brythe kung bakit naghihirap si Reece." sago

  • Senshi Yuki   Chapter Fourty-Three

    CHAPTER FOURTY THREE: HER PAST PART III saw a black tattoo, hindi ito malaki katulad ng sinabi ni Leside,para itong pinipigilan sa paglaki"See that tattoo? You are born to be Shadow Empire Princess, you are born to serve our Empire. You are born to kill, to take and to ruin everything. Because you are a Shadow Empire Princess!." Inayos niya ang kaniyang damit at panghinang tumingin sa kaniyang ina."Why mom? I don't want this,I'll do everything to escape in my destiny." Tumalikod ang Reyna sa kaniya at hindi na siya pinansin"You can't do anything, like me, you maybe can escape. But not forever."Naramdaman ko na naman ang paglindol, kaya niready ko na ang sarili ko sa pagbagsak."I want to go to school." Malamig na usal ni Reece ang sumalubong sa akin, siya na ang dalagang Reece na nakilala ko."

  • Senshi Yuki   Chapter Fourty-Two

    CHAPTER FOURTY TWO : HER PASTNAPAKURAP-kurap ako para pigilin ang emosyon ko,para pakalmahin and sarili ko. Pero hindi ko kaya,hindi ko kayang tiningnan ko lang siya habang naglalaho sa harap ko."Reece!." Isang hagulhol ang pinakawalan ko,kasunod ng pagluhod ko sa lupa. Agad akong nilapitan ng mga lumuluha kong kaibigan.Niyakap ako ni Nyeve habang nakikinig ko ang mahinang paghikbi niya. Nangako ako,pero parang pinanghihinaan na ako ng loob ngayon. But I have to pull my self together. For Reece,this fight is for her.Niyakap na din ako ni Kyst na ngayon ay kagat ang sariling labi habang tumutulo ang mga luha sa kaniyang mga mata. All painful emotion were being felt. Nakakasakal 'yun. "Ate?." Napalingon ako sa kabubukas lang na pinto ng aking k'warto. Umuwi muna kami sa kaniya-kaniya naming bahay para maghanda ng indiv

  • Senshi Yuki   Chapter Fourty-One

    CHAPTER FOURTY ONE: THE PAINFUL MIDNIGHT (PART II)KINABUKASAN maaga kaming gumising mga 8:30 AM para makagala at para mahaba haba din 'yung time namin together.Sabi ni Leside 'yung nangyari kagabi is parang partial lang mamayang 12 midnight pa, mag tatransform si Reece, and good thing is they have time to find a way daw para maiwasan ito, 'di na nila kami pinasali sa pagpaplano kasi mas maganda daw kung na kay Reece lang ang atensyon namin.Hanggang ngayon 'di pa din nag sisink in sa akin ang nangyari kagabi, it's like a nightmare.They also tell me kung paanong naka alis kami do'n, kung paano kami napunta sa Senshi's Kingdom lahat ng nangyari kagabi kwinento nila."Sa'n si Hames at Kyst?" tanong ko ng makapasok si Nyeve at Reece sa aking silid."Ewan patapos na din ata." sagot sa akin ni Nyeve.Tumango lang ako tinapos na ang sarili

  • Senshi Yuki   Chapter Fourty

    CHAPTER FOURTY: THE PAINFUL MIDNIGHTI stare at her with my watery eyes, I can't believe it was her."Tik tak! Tik tak!" ani ng Shadow Empire Queen habang winawasiwasiwas ang kaniyang daliri."Guess what? It's already 12:00 midnight! Happy Birthday Reece my darlin'" pumapalakpak pa niyang saad."Brythe I'm sorry."nahihirapan niyang saad habang pilit na nilalabanan ang kaniyang sarili.She's crying like a baby. Hindi ko alam kung ano ang dapat kung maramdaman. Tuloy tuloy lang sa pagpatak ang aking luha na parang wala ng bukas."How did we get to this?" nanghihina kong tanong kay Reece."Brythe I don't like this." bigla siyang napasigaw sa sakit ng sabihin iyon. Agad siyang napaluhod at ininda ang sakit.Pinapahirapan siya ng Reyna, nahihirapan s

  • Senshi Yuki   Chapter Thirty Nine

    CHAPTER THIRTY NINE: FEELING EMPTY"KYST, I'm sorry." Ngumiti sa akin si Kyst at ibinuka ang mga braso, senyales na p'wede ko siyang yakapin.Teary eyed akong lumapit sa kaniya at niyakap siya ng mahigpit, nakatingin lang sa amin sila Hames, Reece at Nyeve habang nakangiti."H'wag ka ng magsorry,hindi mo naman alam eh. Kahit sino naman paghihinalaan ako." Tinapos ko na ang yakap namin at hinawakan ang mga kamay niya,tiningnan ko din ang necklace na niregalo ko sa kaniya."Hindi naman 'yun ang hinihingi ko ng sorry eh, nagsosorry ako kasi...kasi, nawalan ako ng tiwala sayo. Hindi ako naniwala sayo, hindi kita pinakinggan. Mas pinairal ko 'yung galit ko kesa sa pag-intindi sayo." Pinaglalaruan ko ang mga daliri niya habang nakatingin ako sa kaniyang mga mata, ngumiti naman siya at ginulo ang buhok ko."It's fine, hindi mo naman sinasadya 'yun. Nagalit din

DMCA.com Protection Status