Chapter Two

CHAPTER TWO : SAICOTT

ALAGAD ng anino? 

Napatingin akong muli sa paligid, ano ng gagawin ko?

"Afraid?." Napaayos tuloy ako ng tayo at ngumisi dito.

"Nahh." Agad akong sumugod kasabay ng paglabas ng mahabang espada sa aking kamay.

Nilabas niya ang kaniyang latigo na nakasabit sa kaniyang kanang bewang at agad itong winitik sa hangin.

"Nagmamadali ka ata." Aniya ng medyo nakalapit na ako sa kaniya.

Napatigil ako at umayos ng tayo.

" Medyo, may klase pa kasi nakakaistorbo ka." Saad ko at muling sumugod sa kaniya.

Patakbo akong sumugod at agad yumuko para maiwasan ang kaniyang magaspang na latigo ng makalampas sa kaniya ay agad ko siyang pinatid kaya napasalampak siya sa sahig. Masyadong mabilis ang kilos ko kaya 'di niya naiwasan ang  pag-atake ko.

Gusto ko sana siyang tawanan pero sige,'wag na lang muna.

"Tunay ngang mabilis kang kumilos." Wika niya at agad namang tumayo.

" Talaga." Sagot ko at agad na namang sumugod sa kaniya.

Sinubukan kong patamaan siya sa kanang braso pero agad niya itong nailagan, winitik niya ang kaniyang latigo sa baba upang magapos ang aking mga paa ngunit agad ko din itong naiwasan ng mabilis akong tumalon.

Muli kong iben'welo ang aking espada at sinubukan naman siyang patamaan sa tiyan ngunit agad niya itong nasangga gamit ang kaniyang latigo, bigla niya itong hinila kaya natapon ang aking espada.

"Ahaha wanna play fair?." Tanong ko, napairap naman ako sa ilalim ng aking maskara. Fair daw ba 'to?

Agad din akong sumugod sa kaniya ngunit bago ako makalapit ay nabihang na ng latigo niya ang aking paa, inaasahan ko na 'yun.

Nang magapos ang aking paa ay kaniya na sanang hihilahin pero agad akong napatalon at umikot-ikot na parang isang buhawi.

Nabitawan niya ang kaniyang latigo kaya tumigil na ako sa pag-ikot at ng makaapak na sa sahig ay agad akong napangisi sa kaniya.

" 'Yan lang ba ang kaya mo?." Tanong niya sa akin at agad niyang tinaas ang kaniyang kamay at lumitaw doon ang kaniyang itim na espada.

I loved black when it's night,but I hate it when black used by some bad people.

Agad siyang sumugod sa akin at inambahan ako ng saksak sa tyan pero agad ko ding naiwasan. Sunod sunod ang pag-amba niya ng saksak sa akin pero lahat 'yun ay iniwasan ko din hanggang sa makarating ako sa p'westo kong saan tanaw ko ang aking espada.

Pero bigla kong naramdaman ang malamig na pader sa aking likod.

" Paano ba 'yan?." Tanong niya na may ngisi sa kaniyang labi.

Ibenwelo niya ang kaniyang esapada at ng matansya niyang tama na ang posisyon nito para iksaktong tumama sa dibdib ko,ay kaniya na sanang isasaksak sa aking dibdib pero huli na ng tumarak ang aking espada sa kaniyang likod. 

Agad ko siyang sinipa at tumalon papunta sa kaniyang likuran.

Itinaas ko ang aking kamay sa direksyon kung saan naroroon ang aking espada, nang tuluyan ko ng hawak ang aking espada ay agad naman siyang bumangon at ngumisi na parang isang demonyo.

" Aba! Matapang." Sabi ko at agad na sumugod sa kaniya.

Habol-habol namin ang hininga habang kami'y naglalaban at nagkis-kisan ang aming mga espada sa pagdedepensa ni animo'y isa walang nagpapatalo. Iwinawasiwas ko ito sa kanan at ito'y kaniyang naiwasan. Gumulong siya at nakaluhod na inambahan ako ng saksak sa tiyan at kaunting gahibla lang ay maaring masaksak ako kung 'di dahil sa bilis ng aking pag-iwas.

Agad akong tumayo at umiwas sa kaniyang pag atake. 

Bwesit nauubos na oras ko may pasok pa ako--paano nalang kung matuluyan ang mga estudyanteng ito?

Agad kong kinuha ang patalim na nasa likuran ko na hugis snowflakes at tinapon sa kaniya. Nadaplisan ang kaniyang braso at tumulo ang dugo roon.

" Sana pala kanina ko pa ginawa 'yan 'di na sana ako napagod pa." Reklamo ko dahil sa sarili kong kagagahan.

Agad siyang sumugod sa akin pero napatigil din ng bigla siyang nahilo at napaluhod sa sahig. Nilapitan ko siya at yumuko para makabulong sa kaniya.

" Sino ang nag-utos sayo?." Tanong ko.

" Sinabi ko na kanina, hindi ko ugali ang magpaulit-ulit ng aking nasabi na." Mayabang niyang sagot.

" Ah! Gano'n edi magsama kayo ng aninong sinasabi mo." Sabi ko at sinaksak ang patalim na aking hawak sa kaniyang dibdib.

"Salamat sa time mo ah! nasayahan ako sa laban." Wika ko at mas diniin ang pagkakasaksak ng aking espada sa kaniya.

Agad na naglaho ang kaniyang katawan, batid kong tuluyan na nga itong nawalan ng buhay. Welcome na lang siya sa empyerno.

" Ahhhhhhh! "

Mabilis kong natakpan ang aking tenga dahil sa mga nakakarinding sigawan ng mga estudyante, hindi ko akalain na matatanggal agad ang pagiging estatwa nila.

Akala ko ay magsisilayasan na sila, pero nagulat ako ng tumingin sila sa akin,na para bang bigla akong napap'westo sa pinup'westuhan ko.

Nag-uunahan sila sa pagtangkang panglapit sa akin.

Mga gago ba sila? Bakit sila lalapit sa akin?

"Oh my god! She's the snow flakes warrior that I'm pertaining!." 

Nataranta ako dahil baka makilala nila ako.

Napalingo na lang ako dahil sa kanilang mga inasta.

Tinalikuran ko na lamang sila at tumakbo papunta sa aming classroom. Pero bago 'yun ay nahinto ako at pinulot ang latigo na nasa sahig. Muli akong tumakbo papasok, mabuti na lang at walang pang tao dito, siguro dahil hindi sila makadaan, sapagkat nakaharang ang ilang estudyante sa daan.

Nang tuluyang makapasok sa loob ay agad kong pinasok sa bag ang latigo ng kumag na Saicott na iyon at hinubad ang aking maskara kaya agad na bumalik ang aking itsura sa normal.

                          *****

     KINAGABIHAN ay agad kong tinawag si Leside at sinabi sa kaniya ang buong pangyayari.

"Sino si Saicott? At ano 'yung sinasabi niyang alagad siya ng anino?." Sunod-sunod kong tanong.

"Maaring isa sila sa mga naghahasik ngayon ng lagim dito sa mundo ng mga mortal." Sagot niya sa aking tanong.

"Ano naman ang kailangan nila?" Tanong ko na naman.

" 'Yan ang dapat nating malaman, sa ngayon ipagpatuloy mo lang 'yang ginagawa mo at balitaan mo ako lahat ay dapat detalyado walang labis, walang kulang." Bilin niya sa akin at tumayo na mula sa pagkaka-upo sa aking kama.

" Sige." Tanging sagot ko. 

" Matulog ka na. " Sabi niya at akmang aalis na sana ng pigilan ko siya dahil naalala ko ang latigo na aking napulot kanina.

" Bakit?" Tanong niya.

" May ibibigay ako." Sabi ko at agad na kinuha ang latigo na nasa loob ng aking bag.

Agad ko itong inabot sa kaniya.

" Kanino 'to?" tanong niya sa akin  at bakas doon ang takot.

Bakit? Anong meron?