We went to work nang hindi magkasabay, I admit na nabigla si Arc sa naging desisyon ko pero hindi naman nya kailangang magalit nang ganon, he can always explain everything to me. Pero hindi na talaga mababago pa ng kahit na ano ang desisyon ko. Mag-aalas singko na ako nakarating sa trabaho, opening kami pareho, I was shocked nang pagdating ko ay naroon na sya at nag-aasikaso sa dining. Alam kong nakita nyang pumasok na ako pero ang damuho hindi manlang talaga ako pinansin, nakakabwisit.
Dirediretso ako sa biometrics at nag-in bago nagsuot na ng apron tsaka tinungo ang kaha."Good morning Pris.", malakas na bati sa akin ni Rodel matamis ko syang nginitian kahit na nagmumuryot ang kalooban ko."Good morning del.", ganting bati ko."Napapadalas ang LQ nyo ni pogi ah?", komento nya na syang ikinasimangot ko. At para namang umarangkada ang kamalditahan at katabilan ng dila ko."May mga tao talagang hindi nakakaintindi." malakas kong tugon na syang ikinalaki ng mata at bibig ni Rodel."Ikaw, baka may kakilala kang pwedeng maka-one night stand. Gusto ko na kasing magka-bab--","Princess Symphony!!!!!!!", malakas na sigaw ni Arc at mabilis na nakalapit at hinigit nang napakahigpit ang braso ko palapit sa kanya. I was shocked, hindi pa yata nauubos ang galit niya at ngayon ay nananakit pa."Pre--""Fuck off Rodel!!! Wag kang makialam dito", duro nya sa aming kaibigan at binalingan akong muli."Hindi ka pa tapos sa kalokohan mo??!!", sigaw nya sa mukha ko, my eyes watered dahil sa sama ng loob."Itigil mo ang kabaliwan mo Pris kung ayaw mong iwanan kita nang maaga!!!", my heart rate increased with what he said. Bakit may ganitong pananakot? And is he serious? Hinanap ko ang kanyang mga mata habang ang braso ko ay mahigpit pa din nyang hawak."Kaya mo?", garalgal na tanong ko."Wag mo kong pilitin Pris! Kung ayaw mo, umayos ka!!!" gigil na gigil nyang asik sa akin. Why are things so hard for him? Marahan kong binawi ang aking braso na hinayaan naman niya dahil lumuwag ang pagkakahawak nya doon. Pasimple kong pinunasan ang ilang patak ng luha na hindi ko na namalayan. Ganon pala? takutan? so kung talagang magpapaanak pala ako, kahit wala syang jowa, mawawala din sya sakin?Hindi na ako muli pang nagsalita, sobrang sama ng loob ko. Buong araw ng pagtatrabaho ay hindi kami lumapit sa isa't isa kahit sa pag-kain ay kanya kanya kami. At para bang ramdam iyon ng buong team na nakaduty ngayon dahil wala ding nagtangka magbiro o manukso sa amin, sirang sira ang buong araw ko. Galit ako sa kanya, akala ko nung una ako ang selfish, sya pala. Ayaw nya akong maging masaya, habang sya ay maligaya sa piling ng nobya nya.I am now standing sa harapan ng aking pinagtatrabahuan at matiyagang nag-aabang ng jeep na masasakyan pauwi. Sobrang antok na antok ako, dahil sa kakulangan sa tulog. In my peripheral vision, I saw Arc na lumabas ng resto at lumapit sa kanyang motor but I don't give a damn, hanggang ngayon ay galit pa din ako sa kanya. Nakadagdag pa sa bwisit ko ang walang jeep na bakante, lahat ay punuan. Badtrip! Ngayon pa talaga. Napapitlag ako nang may marahang humawak sa braso ko at nagsalita."Let's go Pris.", kalmado at halos pabulong na yaya sa akin ni Arc. I looked at him with one lined brows at alam kong nauunawaaan nya ang expression kong iyon. Kung kanina ay para na syang halimaw sa galit, iba ngayon, para syang maamong tupa na naglalambing sa amo.Matapos ko syang tingnan nang masama ay bumaling akong muli sa kalsada upang mag-abang muli ng jeep."Please Pris. Let's go home." rinig kong pakiusap nya na hindi pa rin binibitiwan ang aking braso kaya naman marahas ko iyong binawi."I'm sorry Pris. Please let's talk about this." I heard him once more. Napailing ako, now he wants to talk. May isang jeep na huminto sa aming harapan."O dalawa pa! Dalawa pa!", sigaw ng driver kaya mabilis akong kumilos at akmang sasakay na nang muli akong hawakan ni Arc sa braso."Sakin ka sasabay Pris.", may diin sa boses nya. May takot akong naramdaman dahil sa mariing utos nyang iyon. Pero galit talaga ako, kaya hindi ko sya inintindi at binawi ang aking braso saka humakbang palapit sa jeep."Princess Symphony Tejana!!", hiyaw nya nang iaakyat ko na aking mga paa sa jeep. Napapikit ako nang mariin, wow!! sinigaw pa ang buong pangalan ko. Napatingin ako sa mga tao sa loob ng jeep, halos lahat ng mga ito ay nakatingin sa akin at karamihan ay nakangiti na animo'y kinikilig, nahihiyang ngumiti ako."Nice to meet you all.", pilit ang ngiting turan ko dahil para na din nya akong pinakilala sa lahat ng tao dito dahil sa pagsigaw nya sa buong pangalan ko. Natawa ang iba at nagsiurong para makaupo ako. Hindi ko namalayan na nakasunod pala si Arc at umakyat na sa jeep. Dahil bakante ang isang pwesto sa gitna ng dalawang lalaki ay doon ko napilitang umupo, ngunit hindi pa nakakasayad ang aking pwet sa upuan ay muli na namang nagsalita ang mokong."You won't seat there! Will you just move?!" utos nya sa isang babae at mabilis naman itong sumunod kaya puro babae na ang magiging katabi ko. Sya ay katapat ko, pero dahil sa laki nyang tao ay yukong yuko sya at halos pangdalawang tao ang sakop na upuan kaya naman hirap na hirap ang dalawang katabi nya at halos idikit na nya ang mukha nya sa akin. His eyes were alternately looking at my eyes and lips, at parang hindi ko iyon matagalan kaya naman binaling ko sa iba ang aking paningin. Pero nang mapunta sa mga pasahero ang mga mata ko ay kitang kita ko ang ibang mga babaeng tila kilig na kilig. Napataas ang aking mga kilay, saan ba kinikilig ang mga ito? sa amin o kay Arc lang?"Para po!!", sabay sabay na sigaw ng mga estudyanteng kahilera ni Arc, nabigla siguro ang matandang driver kaya biglang preno ito. Ang mga estudyante ay sabay sabay na tumilapon kung nasan si Arc. Ay?! iba den, parang hindi naman ganon kalakas yung impact, ako nga napatagilid lang ng konti, tapos tong mga talanding to lahat napunta kay Arc? Ito namang mokong, halos yakapin na yung katabi nya, ewan ko kung dala lang ng pagiging gentleman o gusto din nitong bwisit na to."Careful girls.", sabi pa ng mokong."Saree.", maarteng saad ng batang estudyante, leche to ang bata pa ang landi na, halata namang nagpapa-cute lang. Masyado nang masakit sa mata ang nakikita ko kaya naman mabilis akong lumipat sa tabi ni Arc at halos itulak ang hawak nitong babae."Excuse me no, bababa na kayo diba?" mataray kong bwelta sa babaeng kanina'y halos yakap na ni Arc, pero dahil pumagitna ako ay napilitan itong bumitaw. I saw how he grinned, tanginang to tuwang tuwa pa, palibhasa naka-tsansing."Ang selosa mo naman ate.", simangot na saad ng isa saka isa isa na silang bumaba. Pinagmasdan ko ang pagbaba nila na nakataas ang isang kilay, telling them na hindi ko gusto ang paglalandi nila sa bestfriend ko. At dahil abala ako sa pagtataray ay hindi ko na namalayan na nakapatong na pala ang braso ko sa mga hita ni Arc. Napansin ko lamang iyon nang mahigpit na kumapit ang braso nya sa kabila kong balikat, nakaakbay na ang gago, iba din talaga mga galawan nito, apakabilis. Mabilis ko ring inalis ang aking mga braso at kinuha ang aking pitaka upang magbayad pero naunahan nya akong mag-abot ng bayad, alam kong magagalit ang driver dahil one thousand peso bill ang kanyang binayad, pero nang akmang magsasalita na ang driver ay inunahan na agad nya."Keep the change.", matipid nyang turan na nakapagpanganga sa aming lahat na nasa loob ng sasakyan."Arc." mahinang tawag ko bilang pagtutol, hello! buti kung one hundred lang yon, pero hindi. Sobrang dami pang mabibili nung sukli non."What? it's just a thousand Pris.", parang wala lang na saad nito. Napailing na lang ako sa mga ikinikilos nya, ganon na ba sya kayaman para magbigay ng ganon kalaking halaga?Mabilis din naming narating ang aming apartment, ako ay dirediretso sa aking unit pero tinawag ako ni Arc."Pris, let's talk please.", aniya na hinawakan pa ang door knob ng pinto upang pigilan ako. I faced him at ipinakitang wala akong ganang makipagusap sa kanya."Ano?""I'm sorry, okay? I'm sorry I just don't like your idea. That's insane.", walang gatol nyang wika. I faced my door once again at inalis ang kamay nya saka mabilis na binuksan ang pinto, ramdam ko ang pag-sunod nya."Pris, please. Ayokong ganito tayo, kausapin mo naman ako.", he was behind me nang dumiretso ako sa kusina at kumuha ng inumin. Halos maibuga ko ang tubig nang maramdaman ko ang pagyakap nya mula sa aking likod. Bakit parang iba na ang pakiramdam ko? Palagi naman nya itong ginagawa, parang gustong gusto ko ito at ayaw ko nang bumitaw pa sya. Mariin kong ipinikit ang aking mga mata nang isubsob nya nang mariin ang kanyang mukha sa gilid ng aking leeg, bahagya ko pang naitagilid ang aking ulo, sana lang hindi nya napansin."Please talk to me, alam mong ayokong nag-aaway tayo nang ganito.", muli nyang litanya. I heavily sighed bago nagsalita."Buo na ang desisyon ko Arc, gagawa ako ng anak. Ngayon, kung ayaw mong maghanap ng lalaking makakasama ko, ako ang hahanap.", walang emosyong wika ko na nagpatuwid ng tayo sa kanya. Pumunta sya sa harap ko at ngayon ay napakaseryoso at napakadilim na ng mukha nito."Pinipilit mo talaga ako?", tiim bagang nyang saad. Nakaramdam ako ng takot, ayaw ko naman talagang iwan nya ako pero ganon din naman iyon. Darating din ang araw na iyon, kaya alam kong tama ang aking desisyon."Leave me kung iyon ang pasya mo.", wala lang na sabi ko na ang mga mata ay nakatutok sa kanya, and I don't know kung tama ba ang nakita ko doon, pain! Inagaw nya mula sa akin ang baso at ibinalibag iyon sa lababo dahilan ng pagkabasag niyon at pagkabigla ko, I know I'm pale right now. Muling lumatay sa mukha ni Arc ang matinding galit."You want a child?" giit nya habang lumalapit sa akin, sa takot ay napaatras ako ngunit patuloy pa rin sya kaya atras lang ako ng atras."Paninindigan mo talaga ang kalokohan mo?", his teeth gritted, at kahit nabunggo na ang aking likod sa pader ay patuloy pa din sya sa pag abante hanggang sa halos gahibla na lang ang layo ng mukha nya sa mukha ko."A'right Pris, let's make our child then!", his powerful voice succumb my being at halos nagpaulit ulit sa aking pandinig ang sinabi nyang iyon.Archie Damian Esquivel"Chill bro, you're an Esquivel. You can get her.", patawa tawang usal ni Edward sa akin. We are at my high end bar here in BGC Taguig. Ilang araw na akong hindi pinapatulog ng kabaliwang iyon ni Pris. I sipped my whisky once more at dinama ang pait na dumaloy sa aking lalamunan."That woman is crazy!", inis na bulalas ko saka inurong nang malakas ang shot glass, Edward catches it."But you're crazier dude, kaya nga nasa ganyang lugar ka at nagttlatrabaho. Independent kuno, fuck you!!", he laughed again. Nagiging hobby na yata ng gagong to ang pagtawanan ako, masama ko syang tiningnan bago muling nagsalita."Shut up!! singhal ko dito."So, what's the plan then?", he asked at inisang lagok ang kanyang alak."Then? I'll make her pregnant if that's what she want.", balewala kong tugon, halos maibuga nya ang laman ng bibig nya, naalala ko tuloy nung unang sinabi sa akin ni Pris ang kalokohan nya, ganitong eksena din yon."You're her bestfriend!!" bulalas nito."Well,
My heart pounded so fast, lately bakit parang palagi na lang ganito ang pakiramdam ko sa tuwing ganito sya kalapit. Kahit nakasalampak ako ng upo sa kama ay ramdam ko ang panghihina at panginginig ng katawan ko. Dapat ay magagalit ako sa sinabi nya, hindi ba sya kinikilabutan sa kanyang naiisip, we're bestfriend! Pero walang pagpoprotestang lumabas sa aking mga labi, it's just trembling. He moved closer to me at haplos pangapusan ako ng hininga sa sobrang lapit nya."A-Arc..", nakakainis! parang hindi naman pagpoprotesta yung dating ng sinabi ko, it's like I'm inviting him."Yes, Pris. I won't allow anyone to touch you, kaya wag kang umasa na susundin kita.", sobrang hina ng bulong niyang iyon and it sounds so sexy. Naipilig ko ang aking ulo, hindi tama ito, sabihin na nating we can have casual sex kahit na magkaibigan lang kami at walang intimate relationship, pero may nobya sya. And this is fucking cheating. Inilayo ko ang aking mukha sa kanya at pinakatitigan sya only to see those
"Don't be jealous Pris, you'll always be the first. I didn't make love to anyone before you." bulong nya sa aking tainga. I looked at him."Hindi kayo nag-kiss?", paninigurado ko. He smiled as he shook his head."It's always your lips that I've been wanting baby.", tila ako nalalasing sa bawat salitang binibitiwan nya."I don't believe yo--""I don't care!", then he kissed me again and cupped my left booby. Napaangat ako mula sa aking pagkakaupo pero nagpumiglas muli dahil hindi ako kuntento sa sagot nya."Listen baby," parang napipikon na nyang utos."Fucking and making love are two different things okay? I fucked! many times! But making love with you tonight 'll be my first and so as you. Right, honey?", malamyos nyang paliwanag. He got me there, para akong isang batang muling napaamo sa mabulaklak na mga salita. Nang halikan nya akong muli ay sinubukan kong sumabay. Pinag-aralan ko ang bawat galaw ng kanyang labi, I felt he grinned in between our kisses, I guess I'm doing it right.
Padabog kong inilapag sa mesa ang scrambled egg na niluto ko, Arc just keep on staring at me na ang ngiti sa labi ay hindi maalis alis."Ano ba!!", bulyaw ko dito."What?", patawa tawa nyang tanong, sumandok sya ng kaunting itlog at inumang sa tapat ng aking bibig. Isinubo ko iyon nang masama pa rin ang tingin sa kanya."It's normal Pris, we made love kaya may ganyan.", paliwanag nya. Nakakabwisit dahil hirap na nga akong maglakad nang maayos dahil tatlong beses nya akong inangkin magdamag tapos pagtingin ko sa salamin puro kiss mark ang leeg at itaas ng aking dibdib, as in sobrang dami at sobrang pula."Paano ako makakapasok sa trabaho nito?!", sigaw ko sa kanya, pero ang mas nakakainis pa ay parang balewala lang sa kanya ang kalokohang ginawa nya. Tumayo sya at pumuwesto sa aking harapan he snaked his both arms around my waist at pinagdikit ang ibabang bahagi ng aming katawan. My heart pumped hard, sana lang ay hindi nya maramdaman iyon."Pag nagtanong sila Rodel, tell the truth. Pa
Nagpasya akong maglakad na lamang pauwi dahil maaga pa naman. Paraan na rin para makapag-isip o malibang ang aking isipan. Ang dami pa ring tao sa daan, at ang sarap ng Simon ng hanging pang-gabi kaya naman nagpasya akong maupo muna sa isang bench sa nadaanan kong park. Nang makaupo'y agad akong napatingala sa langit, kung hindi lang sana nawala si Tatay hindi sana magiging ganito ang buhay ko, hindi sana ako matatkot mag-isa. Masaya pa siguro kami ng pamilya ko ngayon, baka nakakapagtrabaho na din ako bilang Engineer sa isang high paying company. Lahat ng pangarap ko, kasabay ni Tatay na naglaho, pati ang pagmamahal ng Nanay. Mapait akong napangiti,"Tay, hindi po ako masaya. Nasasaktan at natatakot po ako Tay. Wala na pong nagmamahal sa akin kagaya ng pagmamahal nyo." then my tears fell. Miss ko na ang Tatay, miss ko na ang pamilya namin, miss ko na si Nanay. Halos maghapon nang mabigat ang aking dibdib, hindi mawala wala ang pag-aalala at sakit sa damdamin. Kotang kita na ako ngayo
I sat down on the toilet bowl at humarap sa timbang pinupuno ko ng tubig. Akala nya okay lang ang lahat, akala nya hindi ako nasasaktan. I don't want to be alone, I don't want to lose him. Kaya tama lang talaga na sya ang magbigay ng anak sa akin, para naman may maiwan syang alaala sa akin kapag malayo na kami sa isa't isa, I hate it when sepanx hit me because it hit me so hard na para na akong mababaliw. Ang sakit isipin na yung nag-iisang taong nagpahalaga sa akin simula nang mawala ang Tatay, ay mawawala din, bakit ba kasi kailangan ng pagbabago? Sa tuwing iniisip ko ang ganitong bagay ay bumibigat ang dibdib ko, siguro'y dapat palagi na lamang akong mag-isa para hindi na masaktan pa sa tuwing iiwan. Mapait akong napangiti, why is everyone leaving me? Bakit ayaw nila sakin? Mabilis na sumikip ang dibdib ko sa aking naisip at nanubig ang mga mata. Ano bang mali sakin? Hindi ba talaga ako kamahal mahal? Then my tears fell, nakatadhana ba talagang maging mag-isa na lang ako buong buha
"Shit, Pris.", hirap na hirap na din ang ang kanyang tinig. Inangat nya ako at hinugot ang kanyang pagkalalaki saka pinatalikod at idinikit sa pader. Sa isang mabilis na kilos ay naipasok nya akong muli."Ahhh...Arcccc....", I growled dahil sa pagiging marahas nya."Arghh.. sorry Pris.""So damn tight.. I'm gonna move, a'right", hindi sya humihinginng permiso kundi inihahanda ako, ngayon pa? bwisit. Dahan dahan nyang hinugot ang kanyang alaga, nakaramdam ako ng matinding sarap. Ngunit nang ulo na lamang ang huhugutin ay bigla nya ulit ipinasok nang sobrang diin,"Ahhhhh...Arc..", hindi ko na alam kung dahil saan pa ang ungol kong iyon, dahil mahkahalong sarap, sakit at kiliti ang aking nararamdaman."Urrgg, shit baby! Ang sarap mo.", lalong bumalong ang init sa buo kong pagkatao sa tuwing maririnig ang ungol niya. Naglabas masok sya sa akin sa iisang paraan, yung halos ibaon na nya ako sa pader sa sobrang sagad ng kanyang pagbayo."Ahh..aahh..", halos mabaliw na ako sa sarap ng aking
It's been almost a month mula nang may paulit ulit na nangyari sa amin ni Arc, at sa araw araw na dumadaan ay lalong lumalalim ang nararamdaman ko sa kanya. I don't know pero he made me feel that he feel the same way for me, at nalilito ako. Pero may girlfriend sya kaya napaka-imposible ng iniisip ko, I know him so well at ngayon lang sya nagkagirlfriend simula nang maging magkaibigan kami kaya naman masasabi kong talagang seryoso sya Kay Dahlia, that lucky woman. How I wish I was her, na nararamdaman kung paano mahalin ni Arc hindi lang sa sex. Kumirot ang puso ko sa isiping iyon, hinimas ko ang tapat ng non as if it'll make the pain go away. Nabulabog ang malalim kong pag iisip nang may sumagitsit na napakabahong amoy sa ilong ko, shit! bumaliktad agad ang sikmura ko. I hurried to the comfort room at dinaanan lang si Arc na nagluluto ng sinangag sa aking kusina."Are you alright Pris." tanong nya nang makapasok sa banyo, nakasalampak ako sa tiles floor at halos yakap na ang toilet b
"So, how's Princess Esquivel?", nakangiting bungad ni Ed kay Pris, he is indeed happy for his friend. At dahil napakalaking bahagi ni Pris sa buhay ni Arc ay kaibigan na din ang turing nya dito nuon pa man. She smile in return, ngiti ng totoong saya at kakuntentuhan sa buhay. She sat infront of his Boss' working table. "Thank you Ed. Kung hindi dahil sa'yo, baka hindi kami nagkaliwanagan ni Arc.", buong puso nyang pasasalamat. Tunay na isang biyaya si Ed sa buhay nya. "Just always remember Pris, ang pinakaimportante sa isang relationship is communication.", saad ni Ed na seryoso ang mukha, she tilted her head to Ed na akala mo ay may sinisilip sa mukha ng kausap. "Have you ever been inlove?", curious nyang tanong at natawa si Ed duon. "Woman, it is applicable to every relationship, not only in romantic. It is to friendship, family, in general.", patawa tawang usal nito habang sumasandal sa kanyang upuan. "So, what's the plan?", he asked from there. Napaisip si Pris sa tanong
This scene contains explicit sexual content. Archie Damian Esquivel Halos mawala ako sa tamang pag-iisip nang naibaon ko nang buong buo ang aking pagkalalaki sa kanya. Nabigla kasi ako nang bumukas ang pinto at pumasok si Ed. I don't have any choice kundi ang itakip ko ang aking katawan sa kanya. Bwisit kasing lalaki yon, kanina pa nang iistorbo sa amin. I can see she's hurt, and all I can do is shower her little kisses to at least ease the pain. "I'm sorry, baby", I softly whisper to her ear at nag-umpisang gumalaw nang marahan. "Oh, sh**!", I almost moan those words. Her femininity is choking my hardeness. Literal na pinipigilan nitong lumabas ang sa akin, and it's giving a goddamn sensation. "Ahh..Arc.." The intense desire coursing through my body surged even more upon hearing Pris' loud moan. How I missed hearing those words. I intensified my thrusts, panting heavily as I continued to move in and out of her. Bawat paghagod ng aking katigasan sa kanyang malambot na pagkakababae
This scene contains explicit sexual content.Princess Symphony TejanaNilapit pa ni Arc ang kanyang katawan, kaya't lalo pang nag-alab ang tibok ng aking puso. Parang nais nitong lumundag mula sa aking dibdib. Halos magpalitan na kami ng hininga, I saw a different kind of desire in his eyes, his gaze burning with intensity. He gently brushed my lips with a tender kiss, filled with utmost care. I almost cried dahil muli kong naramdaman kung paano nya akong iniingatan katulad nang dati. "I always dreamed of this Pris, you, coming back to me." he whispered in between our kisses. Ang kanyang mga mata ay tumatagos sa aking kaluluwa. Kakaibang ligaya ang nararamdaman ng aking puso, hindi katulad nuon na puno ng pag-aalinlangan dahil sa status namin. For some unknown reason, there was something stirring in my emotions, something deeper that I wanted aside from his gentle kisses."Arc.." hindi ko alam kung ano ang naging dating ng boses na iyon dahil iba ang naging ekspresyon ng kanyang mukh
"Again?", kunot noong tanong muli ni Arc. Ang tibok ng kanyang puso ay halos hindi na nya makayanan, inayos nya ang pagkakaupo at umusod pa ng kaunti palapit kay Pris. "Arc, sorry. I'm sorry sa ginawa k--", ni hindi na natuloy ang dapat na sasabihin ni Pris.. "Princess Symphony!", nataranta sya, ayaw nyang maalis sa topic na iyon ang kanilang usapan. They need to focus on that. "Ano?.." may tampong tanong ni Pris. "Repeat what you said.", maawtoridad na utos ng binata. "Sabi ko, sorry, sorry s--" "Wag mo kong artehan Princess Symphony! Hindi ako natutuwa sa ugali mo!", inis na turan ni Arc, nakukulitan sya kay Pris, dahil tila ba nililihis nito ng usapan, she even chuckled nang makitang naiinis na sya, and it's like dé javu, para kay Pris ay nangyari na ito. And these words were Arc's favorite kapag naiinis ito sa kanya. But this time she's not hurt, para pa nga syang maiiyak dahil sa sarap ng pakiramdam. Seeing him now, katabi nya at nakikipagusap nang maayos sa kanya, it's lik
Archie Damian Esquivel Nanatili kaming magkayakap ng ilan pang minuto. Ang kanyang mukha ay nilihis nya upang marahil ay makahinga nang maayos, ang pag-iyak nya ay hindi pa rin matapos tapos. I don't want to ruin this moment, I am longing for this. I am overwhelmed with my emotion that tears fell on it's own. Kailangan ko na bang tanggapin sa sarili ko na ang puso ko'y talagang sya lang ang may hawak? "Arc.." I can feel her heart beat, it's wild. Just like before when she said that she is almost having a heart attack when I'm near. "Are you having a heart attack now?" bulong ko sa kanya at muling isinubsob ang mukha sa kanyang leeg. Her scent lingers in my nostrils at ibinabalik nito ang kaligayahan namin tatlong taon na ang nakakalipas. I want to crash her body when she nodded. F**k, I still love this woman! Oh God! "Pris." sambit ko sa kanyang pangalan. Kumalas ako sa kanyang maliliit na bisig, and cupped her beautiful small face. Namumula na ito sa kakaiyak, lalo na ang tungki
Archie Damian Esquivel I'm still trembling with anger kahit matagal nang natapos ang usapan namin ni Tejana. Halos madurog na ang mga ngipin ko sa tindi ng pagkakauntugan nito. I turned a deadly gaze at my door when it swung open at iniluwa noon si Dahlia. I saw how her eyes spread all over my face at nakita ko ang pag-aalinlangan sa kanyang ekspresyon. "Archie." she started na tila tinatanya pa kung maaari akong makausap ngayon. I didn't talk, I just glued my dark pair of eyes to hers. "Your mom, called me. Hindi ka daw sumasagot sa tawag nya.", alanganing nyang sabi. Naroon pa rin sya sa pinto at nangingiming pumasok. "So?", madiin kong pagsupalpal sa kanyang sinabi. Sa mga oras na ito ay hindi matatabunan ng kahit na ano ang galit ko. "It might be urgen--" "I don't f****ng care!", bulyaw ko sa kanya na ikinataas ng kanyang balikat. This woman! Ed assumed na si Dahlia ang dahilan kung bakit umalis si Pris noon, he assumed na baka ayaw lang nito na masira ang noo'y relasyon nam
Hindi inaalis ni Pris ang paningin sa malapad na likuran ni Arc na ngayon ay papalabas ng restaurant. Iniwan sya nitong maang sa mga sinabi, pinapipili sya nito sa hindi nya malamang dahilan. At alam nyang tama ang sinabi ng dating kaibigan, ayaw na ayaw nito nang pinaghihintay nang matagal kaya kailangan nyang magdesisyon agad. Marahan nyang sinimsim ang juice na nasa high ball glass sa ibabaw ng mesa, alam naman nyang para sa kanya iyon. Wala na si Arc pero ang kabog ng dibdib nya ay hindi manlang nabawasan, ang epekto nito sa kanya mula noon hanggang ngayon ay ganon pa rin, ito pa rin ang natatanging lalake na nakakapagpakabog nang sobra sobra sa dibdib nya."Arc.", mahina nyang sambit. Mukhang walang balak ang kaibigan na patahimikin sya, hindi nito hahayaang mabuhay sila ni Junior nang payapa matapos ng ginawa nya dito. Nagpasya syang umalis na lamang sa nakakasakal na lugar na iyon, ngunit pagtyo pa pa lamang niya ay dinaluhan na sya ng usher slash waiter na nasa malapit sa kany
Archie Damian Esquivel Ako na naman ang huling dumating sa meeting na ito, I am not late, it's still ten minutes before eleven. Habang papalapit sa reserved table ng CEO ng Colonial Company ay tanaw ko na ang mga naghihintay, kasama ang dalawang taong nagtaksil sa akin. At habang papalapit ako ay kitang kita ko ang kanyang kaba, ang pamumutla sa likod ng malarosas nyang mga labi. Those lips, it used to be mine, I gulped hard with the thought. Abala akong alalahanin kung paano dumampi sa akin ang mga labi na iyon ngunit umeksena na naman si Ed, I saw how he whispered near her ear, I gulped harder at pinakalma ang sarili nang marating ko ang mesa. Agad nagtayuan ang lahat at isa isang nakipagkamay sa akin. "Good morning, Mr. Esquivel.", bati nila. Si Edward ay nakangising kinuha ang aking kamay at hinila na pinagdikit ang aming mga dibdib. "Dude.", aniya na para bang walang iringang nangyari sa amin, I took a glance at Pris and our eyes met, ngunit sandali lang iyon dahil para syang
Archie Damian EsquivelI found myself overwhelmed by an intense surge of anger, stirred by the recent revelations conveyed to me by my friend. Hindi ba nya naiintindihan ang nakaraan? Can't he understand that she belongs to me?"F**k you Ed!!!", binalibag ko ang wine glass at sa lakas ng pagkakabato ko ay umabot iyon sa pinto ng aking library."G**o ka ba? Anong 'may the best man win'? Walang ibang lalaking pwedeng umangkin kay Pris!! She is mine!!!! Only mine!!!", I still can feel a gush of heat on my face. My heart beat is at it's most rapid manner, I am catching my breath dahil sobra sobra ang galit na aking nararamdaman. Junior is already asleep in his room with Dahlia, we cuddled pero hindi nabawasan ng anak ko ang galit na nararamdaman ko. It's late night and I still can't sleep dahil sa mga nangyari ngayong araw na ito. Hindi ko alam kung paano ako nakatulog sa tindi ng emosyong nararamdaman ngayon. Pero isa lang ang sigurado ko, akin si Princess Symphony Tejana, akin ang mag-