Laglag ang aking balikat nang lumabas ako ng building ng Gonzalo, buonyg tiwala ko na matatanggap ako sa ina-apply-an ko. Nasa akin na halos lahat ng criteria hinahanap nila at confident naman ako sa mga sagot ko sa tanong ng interviewer, kaya ganon nalang ang dismaya ko nang sabihin nilang tatawagan na lang ako, matic na kasi yon pag ganon. Hindi na ako dapat umasa pa, napabuntong hininga na lamang ako habang nag-aabang ng jeep. Dumukot ako sa aking bulsa at binilang ang natitira ko pang pera, may one hundred twenty na lang ako. Ito nalang talaga ang natitira sa akin, ipapamasahe ko pa ang dose pesos. Wala pa naman nang gatas si Junior, kung bibili ako ng isang pakete saktong sakto lang iyong one twenty. Pangdalawang araw ang isang gabing gatas na iyon, may bigas pa naman ako. May humintong jeep sa aking harapan nang matapos akong magkwenta sa aking isipan kaya naman nagpasya na lamang akong maglakad. Siguro'y aabutin ako ng tatlumpung minuto ng paglalakad, pero ayos lang dahil hindi
Nagising akong mabigat ang pakiramdam, halos hindi kasi ako nakatulog kakaisip sa nangyari kahapon. At ito na naman, kakagising ko lang ay iyon na naman ang naiisip ko, he really occupied my whole being. Wala si Junior sa aking tabi nang magising ako, sanay naman na ako dahil kadalasan ay siya talaga ang naunang magising sa aming dalawa, lumalabas ng kwarto at ibinubuhos ang lahat ng laruan nya mula sa lalagyan. Mula nang natuto syang maglaro ay ganito na ang aming routine. Wala sa sarili akong lumabas ng kwarto at kinukusot kusot ang mga matang tinungo ang daan papunta sa lababo upang maghilamos at magsipilyo. Naririnig rinig ko ang kalairit ni Junior na animo'y kinikiliti, napangiti ako habang nagtu-toothbrush, kaaga naman ni Belle dito. Nang matapos ay nakaramdam ako ng pangangalay ng buong katawan kaya naman humarap ako sa kabilang dako at saka inunat ang aking katawan."Ahhhhhhhhh..." napakasarap sa pakiramdam na makaunat mula braso ko na nakataas pa at nakatingkayad ang aking mg
"Dude, you don't know what you've done to her. She is the mother Dame!", Edward seems to be disappointed sa ginawa kong biglaang pagkuha kay Junior, but the hell I care. "Her son is all she have Dame, alam mo yun. How could you do that?", he added. Pagod akong nakasandal sa aking swivel chair at tamad na tamad syang pinapakinggan ang walang katapusan nyang litanya."And now she has nothing. Just what she deserve. Simple Ed. ", walang gana kong tugon. Walang katumbas ang nakita kong paghihirap ni Princess Symphony."Who knows? in a day or two, she's in mental facility. ", ani ko sabay tawa. Halos mapanganga ang kaibigan ko sa narinig, nagsalubong pa ang mga kilay nito."Seriously Dame?", "What is it with you Ed?! You know how our story has gone. Why act like I am the villain here?", inis kong sita sa kanya. I stood up at tinungo ang bar saka nagsalin ng alak sa aking kopita at nanatili roon."Oh c'mon Dame. Yes you're right, I know your story, and I know that you love Pris." mabilis a
Princess Symphony TejanaPangatlong araw na ngayon na wala sa tabi ko si JR. Kung paano ako iniwan ng mga ito ay ganon pa rin ako ngayon, pangatlong araw ko nang hindi kumakain or naliligo, para akong patay na humihinga."Besh! Ano na?", rinig kong bulyaw sa akin ni BelleRamdam ko ang pagtabi nya sa akin sa upuang malapit sa bintana. Mula noon ay narito lang ako, nagbabaka sakaling maawa sa akin si Arc at ibalik ang anak ko."Besh, dinalhan kita ng pagkain.", untag nya, pero wala akong gana sa kahit na ano, maging ang linguinin nga sya ay kinatatamaran ko..Nakita ko ang pagkamuhi sa mga mata ni Arc, he's not my Archie Damian anymore, pero naging akin ba talaga sya? Hanggang sa mga panahong ito ay kasama pa din nya si Dahlia, mukhang nahanap na nya ang babaeng makakasama habang buhay. Good for him. Pero bakit nya pa kinuha sa akin ang anak namin? Si JR na lang ang meron ako, bakit pinagdamot nya pa? Mukha namang mayroon na syang maganda at maginhawang buhay. Mukhang napakayaman na ny
I smiled when she is so obvious that she didn't no what to do, Christine is so rude that she didn't introduce Pris to me, bigla na lamang nyang iniwan ang kawawang babaeng ito. She's thin, but I can tell that she has nice and soft skin, her nape says so. Napatawa ako nang mapadaan ang mga mata ko sa kanyang balakang at pwitan, it's as if walang anak na lumabas sa kanya. Her curves shows up even she's fabric wrapped. I wanna see her face, let me see kung bakit patay na patay ang halimaw na si Archie Damian Esquivel sa babaeng ito. Fuck his 'I hate her to death' line. Napatawa ako ng mahina, I stood up upang matigil na ang paghahagilap nya sa tao."You're here Ms. Tejana.", I think I scared her, tumaas ang kanyang mga balikat sa gulat at mabilis na humarap sa akin kaya naman isang matamis na ngiti ang aking ibinigay. Bahagya pa syang natulala bago mabilis na lumakad palapit sa akin."G-Good Morning S-Si--","Edward. Edward Zandevough", I cut her off dahil parang hindi n nya kinakaya ng
Naging napakabilis ng pangyayari sa buhay ni Pris. Naniniwala sya na ito na ang oras para sa kanya, sabi nga nila 'in God's perfect time '. Baka ito na yon, nahihiya nyang inabot ang kanyang mga gamit sa driver na pinadala ng kanyang amo."Besh ah, tawagan mo ako everyday ah. Nako, talaga wag ka nang magpapakita sa akin pag pumalya ka. Sinasabi ko sayong babae ka.", pabirong banta ni Belle pero hindi naman nya maitago ang lungkot sa mga mata."Oo naman, wala naman akong makakausap don sa titirahan ko. Mag isa lang ako.", "Teka, saan ba yun? Apartment ba o bed space?", malakas ang boses nyang tanong."Actually, hindi ko talaga alam. Pero kahit saan pa yan, ang importante..", nagkatinginan silang magkaibigan"Libre!!!", sabay nilang sigaw. Malungkot man ay maayos silang naghiwalay ni Belle. Dahil madami dami ang gamit nya, nagsabi ang driver na Iwan na lamang daw nya ang iba. Nung una ay parang ayaw nya, pero nahiya nadin sya kasi napakagara ng sasakyan na gamit nila sa mga oras na ito
Princess Symphony TejanaPang-apat na araw ko na sa ZGC, at walang katulad ang kabaitan ni Edward na syang lubos kong ipinagpapasalamat. Ngayon ay abala akong nagtitipa at ineencode ang mga files na inemail sa akin ni Ma'am Mae nang bigla kong marinig ang pagtawag ni Edward. Mabilis ko syang pinuntahan."Yes Ed?""Hey, slowly. Hindi naman ako nagmamadli.", natatawa pa nitong saad."Sit down please.", aniya na itinuro ang upuan sa harap ng kanyang mesa. Napako ang tingin ko sa kanya habang papaupo."Huy, relax. Ayan ka na naman, para kang laging nagugulat.", aba! may pa-side comment pa to. Hindi ko sinasadya, pero napa-roll eyes ako sa sinabi nyang iyon, humagalpak agad sya ng tawa. "Why are you so pikon, young lady?", tila amuse pa ito."Hindi ah.", pagtanggi ko. Lalo itong natawa."Okay, okay.",itinaas pa nya ang dalawang kamay at inabante ang kanyang upuan saka ipinatong ang magkabilang siko sa mesa at dumukwang malapit sa akin. "So, how's your place? Maganda ba? are you feeling c
Archie Damian EsquivelI don't want Mr. Sobriante to steal more money na galing sa pinaghirapan naming kitain, it's enough for me.. I do not condone acts like that, hindi na dapat pinapatagal pa ang mga manloloko. Masasanay silang paikutin ka sa mga palad nila until they have all the control over you. May kilala akong ganon, but I am already over her, mabuting nawala na din sa buhay ko nang tuluyan. I got to Ed's building at malalaki ang mga hakbang na tinungo ang conference room. Nagpatawag ako ng meeting dahil ngayon lang nawalan ng dahilan ang Sobriante na yun and I took advantage. Pero akala ko meeting ang napasok ko, mukhang love den naman. Gusto kong sugurin ng suntok si Ed when I saw how near his face is to hers, and f**k how she stared at him just to listen. Halos madurog ang aking mga ngipin sa pagkakatiim ng aking mga bagang. What is with this man? Nanadya ba tong ga**ng to? I furiously looked at her, with disgust, kung kaya ko syang patayin sa aking mga tingin ay gagawin ko
"So, how's Princess Esquivel?", nakangiting bungad ni Ed kay Pris, he is indeed happy for his friend. At dahil napakalaking bahagi ni Pris sa buhay ni Arc ay kaibigan na din ang turing nya dito nuon pa man. She smile in return, ngiti ng totoong saya at kakuntentuhan sa buhay. She sat infront of his Boss' working table. "Thank you Ed. Kung hindi dahil sa'yo, baka hindi kami nagkaliwanagan ni Arc.", buong puso nyang pasasalamat. Tunay na isang biyaya si Ed sa buhay nya. "Just always remember Pris, ang pinakaimportante sa isang relationship is communication.", saad ni Ed na seryoso ang mukha, she tilted her head to Ed na akala mo ay may sinisilip sa mukha ng kausap. "Have you ever been inlove?", curious nyang tanong at natawa si Ed duon. "Woman, it is applicable to every relationship, not only in romantic. It is to friendship, family, in general.", patawa tawang usal nito habang sumasandal sa kanyang upuan. "So, what's the plan?", he asked from there. Napaisip si Pris sa tanong
This scene contains explicit sexual content. Archie Damian Esquivel Halos mawala ako sa tamang pag-iisip nang naibaon ko nang buong buo ang aking pagkalalaki sa kanya. Nabigla kasi ako nang bumukas ang pinto at pumasok si Ed. I don't have any choice kundi ang itakip ko ang aking katawan sa kanya. Bwisit kasing lalaki yon, kanina pa nang iistorbo sa amin. I can see she's hurt, and all I can do is shower her little kisses to at least ease the pain. "I'm sorry, baby", I softly whisper to her ear at nag-umpisang gumalaw nang marahan. "Oh, sh**!", I almost moan those words. Her femininity is choking my hardeness. Literal na pinipigilan nitong lumabas ang sa akin, and it's giving a goddamn sensation. "Ahh..Arc.." The intense desire coursing through my body surged even more upon hearing Pris' loud moan. How I missed hearing those words. I intensified my thrusts, panting heavily as I continued to move in and out of her. Bawat paghagod ng aking katigasan sa kanyang malambot na pagkakababae
This scene contains explicit sexual content.Princess Symphony TejanaNilapit pa ni Arc ang kanyang katawan, kaya't lalo pang nag-alab ang tibok ng aking puso. Parang nais nitong lumundag mula sa aking dibdib. Halos magpalitan na kami ng hininga, I saw a different kind of desire in his eyes, his gaze burning with intensity. He gently brushed my lips with a tender kiss, filled with utmost care. I almost cried dahil muli kong naramdaman kung paano nya akong iniingatan katulad nang dati. "I always dreamed of this Pris, you, coming back to me." he whispered in between our kisses. Ang kanyang mga mata ay tumatagos sa aking kaluluwa. Kakaibang ligaya ang nararamdaman ng aking puso, hindi katulad nuon na puno ng pag-aalinlangan dahil sa status namin. For some unknown reason, there was something stirring in my emotions, something deeper that I wanted aside from his gentle kisses."Arc.." hindi ko alam kung ano ang naging dating ng boses na iyon dahil iba ang naging ekspresyon ng kanyang mukh
"Again?", kunot noong tanong muli ni Arc. Ang tibok ng kanyang puso ay halos hindi na nya makayanan, inayos nya ang pagkakaupo at umusod pa ng kaunti palapit kay Pris. "Arc, sorry. I'm sorry sa ginawa k--", ni hindi na natuloy ang dapat na sasabihin ni Pris.. "Princess Symphony!", nataranta sya, ayaw nyang maalis sa topic na iyon ang kanilang usapan. They need to focus on that. "Ano?.." may tampong tanong ni Pris. "Repeat what you said.", maawtoridad na utos ng binata. "Sabi ko, sorry, sorry s--" "Wag mo kong artehan Princess Symphony! Hindi ako natutuwa sa ugali mo!", inis na turan ni Arc, nakukulitan sya kay Pris, dahil tila ba nililihis nito ng usapan, she even chuckled nang makitang naiinis na sya, and it's like dé javu, para kay Pris ay nangyari na ito. And these words were Arc's favorite kapag naiinis ito sa kanya. But this time she's not hurt, para pa nga syang maiiyak dahil sa sarap ng pakiramdam. Seeing him now, katabi nya at nakikipagusap nang maayos sa kanya, it's lik
Archie Damian Esquivel Nanatili kaming magkayakap ng ilan pang minuto. Ang kanyang mukha ay nilihis nya upang marahil ay makahinga nang maayos, ang pag-iyak nya ay hindi pa rin matapos tapos. I don't want to ruin this moment, I am longing for this. I am overwhelmed with my emotion that tears fell on it's own. Kailangan ko na bang tanggapin sa sarili ko na ang puso ko'y talagang sya lang ang may hawak? "Arc.." I can feel her heart beat, it's wild. Just like before when she said that she is almost having a heart attack when I'm near. "Are you having a heart attack now?" bulong ko sa kanya at muling isinubsob ang mukha sa kanyang leeg. Her scent lingers in my nostrils at ibinabalik nito ang kaligayahan namin tatlong taon na ang nakakalipas. I want to crash her body when she nodded. F**k, I still love this woman! Oh God! "Pris." sambit ko sa kanyang pangalan. Kumalas ako sa kanyang maliliit na bisig, and cupped her beautiful small face. Namumula na ito sa kakaiyak, lalo na ang tungki
Archie Damian Esquivel I'm still trembling with anger kahit matagal nang natapos ang usapan namin ni Tejana. Halos madurog na ang mga ngipin ko sa tindi ng pagkakauntugan nito. I turned a deadly gaze at my door when it swung open at iniluwa noon si Dahlia. I saw how her eyes spread all over my face at nakita ko ang pag-aalinlangan sa kanyang ekspresyon. "Archie." she started na tila tinatanya pa kung maaari akong makausap ngayon. I didn't talk, I just glued my dark pair of eyes to hers. "Your mom, called me. Hindi ka daw sumasagot sa tawag nya.", alanganing nyang sabi. Naroon pa rin sya sa pinto at nangingiming pumasok. "So?", madiin kong pagsupalpal sa kanyang sinabi. Sa mga oras na ito ay hindi matatabunan ng kahit na ano ang galit ko. "It might be urgen--" "I don't f****ng care!", bulyaw ko sa kanya na ikinataas ng kanyang balikat. This woman! Ed assumed na si Dahlia ang dahilan kung bakit umalis si Pris noon, he assumed na baka ayaw lang nito na masira ang noo'y relasyon nam
Hindi inaalis ni Pris ang paningin sa malapad na likuran ni Arc na ngayon ay papalabas ng restaurant. Iniwan sya nitong maang sa mga sinabi, pinapipili sya nito sa hindi nya malamang dahilan. At alam nyang tama ang sinabi ng dating kaibigan, ayaw na ayaw nito nang pinaghihintay nang matagal kaya kailangan nyang magdesisyon agad. Marahan nyang sinimsim ang juice na nasa high ball glass sa ibabaw ng mesa, alam naman nyang para sa kanya iyon. Wala na si Arc pero ang kabog ng dibdib nya ay hindi manlang nabawasan, ang epekto nito sa kanya mula noon hanggang ngayon ay ganon pa rin, ito pa rin ang natatanging lalake na nakakapagpakabog nang sobra sobra sa dibdib nya."Arc.", mahina nyang sambit. Mukhang walang balak ang kaibigan na patahimikin sya, hindi nito hahayaang mabuhay sila ni Junior nang payapa matapos ng ginawa nya dito. Nagpasya syang umalis na lamang sa nakakasakal na lugar na iyon, ngunit pagtyo pa pa lamang niya ay dinaluhan na sya ng usher slash waiter na nasa malapit sa kany
Archie Damian Esquivel Ako na naman ang huling dumating sa meeting na ito, I am not late, it's still ten minutes before eleven. Habang papalapit sa reserved table ng CEO ng Colonial Company ay tanaw ko na ang mga naghihintay, kasama ang dalawang taong nagtaksil sa akin. At habang papalapit ako ay kitang kita ko ang kanyang kaba, ang pamumutla sa likod ng malarosas nyang mga labi. Those lips, it used to be mine, I gulped hard with the thought. Abala akong alalahanin kung paano dumampi sa akin ang mga labi na iyon ngunit umeksena na naman si Ed, I saw how he whispered near her ear, I gulped harder at pinakalma ang sarili nang marating ko ang mesa. Agad nagtayuan ang lahat at isa isang nakipagkamay sa akin. "Good morning, Mr. Esquivel.", bati nila. Si Edward ay nakangising kinuha ang aking kamay at hinila na pinagdikit ang aming mga dibdib. "Dude.", aniya na para bang walang iringang nangyari sa amin, I took a glance at Pris and our eyes met, ngunit sandali lang iyon dahil para syang
Archie Damian EsquivelI found myself overwhelmed by an intense surge of anger, stirred by the recent revelations conveyed to me by my friend. Hindi ba nya naiintindihan ang nakaraan? Can't he understand that she belongs to me?"F**k you Ed!!!", binalibag ko ang wine glass at sa lakas ng pagkakabato ko ay umabot iyon sa pinto ng aking library."G**o ka ba? Anong 'may the best man win'? Walang ibang lalaking pwedeng umangkin kay Pris!! She is mine!!!! Only mine!!!", I still can feel a gush of heat on my face. My heart beat is at it's most rapid manner, I am catching my breath dahil sobra sobra ang galit na aking nararamdaman. Junior is already asleep in his room with Dahlia, we cuddled pero hindi nabawasan ng anak ko ang galit na nararamdaman ko. It's late night and I still can't sleep dahil sa mga nangyari ngayong araw na ito. Hindi ko alam kung paano ako nakatulog sa tindi ng emosyong nararamdaman ngayon. Pero isa lang ang sigurado ko, akin si Princess Symphony Tejana, akin ang mag-