Samira POVNagising akong bigla sa malakas na sigaw ni Don Vito. Halos sabay-sabay kaming napabangon ng ibang mga kasambahay habang ramdam ang tensyon sa buong mansyon.“Everyone, downstairs! NOW!” sigaw niya mula sa hagdanan na para bang raratratin na kami ng baril.Hindi na namin kailangan pang magtanong. Isa-isang naglabasan ang mga staff mula sa kani-kanilang silid, mabilis na bumaba sa grand staircase kung saan naroon si Don Vito, kasama sina Lolo Lito, Lola Emilia, Sir Vic at Ma’am Via. Nakapamulsa si Sir Vic habang nakataas ang isang kilay at si Ma’am Via naman ay mukhang hindi natuwa na ginising ng ganito kaaga. Pero walang makakapantay sa galit sa mukha ni Don Vito.“Marami sa mga alahas ni Donya Ria ang nawawala!” sigaw niya na dahilan para may ilan sa amin na mapaatras sa kaba.Nagkatinginan kaming lahat. Alam naming hindi kami ang may gawa, pero iba ang takbo ng utak ni Don Vito. Kapag may nawala, siguradong may magbabayad. At sure kong ligtas ang lahat, puwera na lang kay
Samira POVNagising ako nang maaga, gaya ng nakasanayan. Pagkababa ko ng kama, agad akong nag-ayos ng sarili bago lumabas ng kuwarto. Pagdating ko sa kusina, nakita ko na si Manang Luz, tahimik na naghihiwa ng gulay sa may counter. Ang dating mayabang at feeling may-ari ng mansyon ay tila nawala na. Ngayon, siya na ang laging inuutusan at pinagtatrabahuan ng mabibigat na gawain dito sa bahay.“Manang Luz, pakihugasan mo nga itong mga plato,” utos ni Manang Cora ng nakangiti pero halatang may bahid ng pang-aasar. Binabalik na ni Manang Cora kay Manang Luz kung anong ginagawa nito sa kaniya noon.“Opo,” mahina ang sagot ni Manang Luz na walang reklamo. Bawal siyang umangal, kundi malalagot siya kay Manang Cora. Alam na kasi ni Manang Luz ng patakaran, kapag sumuway sa mayordoma, may karapatan ang mayordoma na manakit, at ang utos na iyon ay galing kay Don vito.Nagpalitan kami ng tingin ni Manang Luciana. Pareho kaming napangiti nang palihim. Ang dating mataray na si Manang Luz, ngayon
Everett’s POVKabado at halos hindi ako mapakali. Narito na ako sa hotel room kung saan hinihintay ang hindi ko kakilalang babae na makaka-sëx ko ngayong gabi. Ayoko talaga sa mga ganitong gawain. Ayokong nakikipag-sëx kung kani-kanino. Pero dahil kailangan ko ang mana ko, kailangan kong gawin ito. Kailangan ko ng anak at asawa sa lalong madaling panahon.Sa totoo lang, malungkot pa rin ako sa pagkawala ni papa. Sa mga ganitong panahon pa talaga siya nawala. Kung kailan nag-e-enjoy palang ako sa pagiging binata, saka pa siya namatay. Kaya lang, wala, mukhang tadhana ang gustong mangyari ‘to. Gusto niyang maaga akong magkaroon ng asawa at anak. Hindi naman ako ‘yung klaseng lalaki na madalas manloloko ng babae. Ang totoo niyan, magalang ako sa mga babae, lalo na kapag mahal ko na.Kung sino man itong nakita ni Garil na aanakan at papakasalan ko, bahala na. Sabi niya ay mabait at maganda naman ito, tapos single at virgin pa kaya hindi na masama. Ang gusto ko lang naman din ay mabait ang
Misha’s POVUmuwi ako sa bahay na lugmok na lugmok si papa habang nakaupo sa sala. Ang saya-saya ko pa naman kasi kakatapos ko lang makipag-bonding sa mga kaibigan ko.Napatingin tuloy ako kay mama para magtanong kung anong nangyari sa kaniya. Sinabi niya na niloko si papa ng mga supplier sa mga farm namin. Halos milyon-milyon ang nalugi sa amin kaya naman ngayong araw lang din, lima sa mga malalaking farm namin ay nakasanla na. Hindi na raw alam ni papa ang gagawin para mabawi ang lahat ng ‘yon. Daig pa nito ang natalo sa sugal. Masyado siyang nagtiwala sa mga taong ‘yon na mga scammer pala.Lumapit ako sa kaniya. Ngayon ko lang kasi nakitang ganitong si papa. Siya kasi, madalas masaya lang, palangiti at maingay kapag masaya siya. Ngayon, tulala at parang sinukluban ng langit at lupa.“Papa, huwag ka nang malungkot diyan. Makakaisip din tayo ng paraan para mabawi ang mga nawala sa atin,” sabi ko sa kaniya nang tabihan ko siya sa sofa.Tumingin siya sa akin at saka ngumiti. “Mayroon n
Misha’s POVSabi ni Jake, mag-bar muna raw kami bago kami tumuloy sa hotel na pina-book niya. Natuwa ako kasi gusto niya raw sa hotel kami mag-check in ngayong gabi. Pumayag ako. Gusto ko ring makalimot din kaya nagpakalasing kaming dalawa. Ang saya-saya rin palang mag-bar.Nung malasing na ako, pinauna niya ako sa hotel na sinabi niya. Kahit lasing na lasing na ako, nakaya kong pumunta roon. Ang galante ni Jake kasi ang laki nung hotel na kinuha niya para sa amin. Pagdating ko rito sa hotel, hindi na need ng susi kasi bukas at hindi naka-lock ang pinto. Bedroom agad ‘yung hinanap ko. Gusto ko na muna kasing umidlip habang wala pa siya.Nung makita ko na ang kama, pinatay ko muna ang mga ilaw. Tiyak naman kasi na bubuksan niya ang ilaw pagdating niya rito. Binagsak ko agad ang katawan ko sa kama nung madilim na ang buong paligid. Kukuha muna ako ng lakas sa pagtulog, para pagkagising ko mamaya, ready na akong magpaangkin sa kaniya.Hindi ko alam kung ilang oras o minuto ang lumipas. N
Everett’s POVNapamura ako nang sabihin ni Garil na hindi pala natuloy ‘yung babaeng ipapadala niya sa akin. Late ko na nalaman, kasi late na rin niya sinabi. Tapos na akong makipag-sëx dun sa babaeng tinawag ako na ninong. Sino ba siya at bakit tinawag niya akong ninong? Inaanak ko ba talaga siya?The next day, my uncles and aunts said they would handle the company for now while I still haven’t fulfilled my father’s wishes. They told me that I could only take control of the company once I got married and had a child.Naisip ko tuloy agad ‘yung babaeng naka-sëx ko kagabi. Sa dami ng sëmilya na naiputok ko sa kaniya, imposibleng hindi ko siya mabuntis. Kung bakit naman kasi tumakbo pa siya. Hindi manlang siya nagpakilala sa akin. Pero alam kong magkikita pa rin kami. Sa akin pa rin ang takbo niya kapag may nabuo na sa tiyan niya.“Sorry talaga, bro. Hindi ko naman inaasahang ibang babae ang makaka-sëx mo sa hotel na ‘yon. Late ko na nasabi sa ‘yo na hindi makakapunta ang babaeng nakau
Misha’s POVPaglabas ko sa kuwarto ko, narinig kong umiiyak si Mama. Kagigising ko lang, mukhang problema na naman ang sasalubong sa akin. Tumakbo tuloy ako pababa ng hadan para tignan kung ano nang nangyayari sa ibaba. Baka kasi nag-aaway na sila ni mama. Nahinto ako sa pagbaba sa hagdan nang makita kong pumipirma na naman ng mga papel si papa. Tila isa sa mga natitirang farm namin ay naisanla na naman niya kung kani-kanino. Palala na nang palala ang nangyayari sa mga ari-arian namin.Pag-alis ng mga taong ‘yon, malungkot na napatingin sa akin ang mga magulang ko.“Wala na ‘yung mga baboy, kambing, manok, isda, baka at kalabaw sa isang farm natin na pinaka mabenta sa lahat. Nakasanla na rin,” sabi ni mama na parang nagsusumbong sa akin. Sa nangyayari, parang pakiramdam ko ay kasalanan ko ang kamalasang inaabot ng business namin.“Isa na lang sa mga farm ang hawak natin. At maaaring sa mga susunod na araw o linggo, maisanla na rin natin ‘yon,” sabi sa akin ni papa na tila nahihilam na
Misha’s POVNarito ako sa closet room ko. Kanina pa ako pumipili ng susuotin ko. Ka-videocall ko ngayon ang bestfriend kong si Jaye. Mas magaling kasi siyang pumorma kaysa sa akin. Kapag nagkikita kami o may bonding, palagi akong natutuwa sa mga outfit niya. Kung minsan tuloy, inspired sa kaniya ang mga outfit ko kaya sa kaniya ako ngayong humingi ng tulong.“Ano bang event ‘yang pupuntahan mo? May birthday ba, binyag, kasal o makikipag-date?” tanong niya.“Fine, date nga. May kailangan akong i-seduce na lalaki, e,” pag-aamin ko sa kaniya para hindi na siya magtanong pa ng marami.“Oh, nice! Okay, kapag mangse-seduce ka ng lalaki, dapat luwa ang kaluluwa mo,” sabi niya. Gets ko naman agad siya kaya naghanap agad ako ng damit na makikita talaga ang cleavage ng dibdib ko.Isang puting dress ang nakita ko. Dress na hindi ko pa pala nasusuot. Ito ‘yung binili ko nung nakaraang buwan. Naisip ko kasi na baka matuloy ang thailand trip namin, kaya lang wala, puro talkshit ang mga kausap ko ka
Samira POVNagising ako nang maaga, gaya ng nakasanayan. Pagkababa ko ng kama, agad akong nag-ayos ng sarili bago lumabas ng kuwarto. Pagdating ko sa kusina, nakita ko na si Manang Luz, tahimik na naghihiwa ng gulay sa may counter. Ang dating mayabang at feeling may-ari ng mansyon ay tila nawala na. Ngayon, siya na ang laging inuutusan at pinagtatrabahuan ng mabibigat na gawain dito sa bahay.“Manang Luz, pakihugasan mo nga itong mga plato,” utos ni Manang Cora ng nakangiti pero halatang may bahid ng pang-aasar. Binabalik na ni Manang Cora kay Manang Luz kung anong ginagawa nito sa kaniya noon.“Opo,” mahina ang sagot ni Manang Luz na walang reklamo. Bawal siyang umangal, kundi malalagot siya kay Manang Cora. Alam na kasi ni Manang Luz ng patakaran, kapag sumuway sa mayordoma, may karapatan ang mayordoma na manakit, at ang utos na iyon ay galing kay Don vito.Nagpalitan kami ng tingin ni Manang Luciana. Pareho kaming napangiti nang palihim. Ang dating mataray na si Manang Luz, ngayon
Samira POVNagising akong bigla sa malakas na sigaw ni Don Vito. Halos sabay-sabay kaming napabangon ng ibang mga kasambahay habang ramdam ang tensyon sa buong mansyon.“Everyone, downstairs! NOW!” sigaw niya mula sa hagdanan na para bang raratratin na kami ng baril.Hindi na namin kailangan pang magtanong. Isa-isang naglabasan ang mga staff mula sa kani-kanilang silid, mabilis na bumaba sa grand staircase kung saan naroon si Don Vito, kasama sina Lolo Lito, Lola Emilia, Sir Vic at Ma’am Via. Nakapamulsa si Sir Vic habang nakataas ang isang kilay at si Ma’am Via naman ay mukhang hindi natuwa na ginising ng ganito kaaga. Pero walang makakapantay sa galit sa mukha ni Don Vito.“Marami sa mga alahas ni Donya Ria ang nawawala!” sigaw niya na dahilan para may ilan sa amin na mapaatras sa kaba.Nagkatinginan kaming lahat. Alam naming hindi kami ang may gawa, pero iba ang takbo ng utak ni Don Vito. Kapag may nawala, siguradong may magbabayad. At sure kong ligtas ang lahat, puwera na lang kay
Samira POVSa kalagitnaan ng gabi, gumalaw ako ng sobrang tahimik. Ang dilim ay naging kakampi ko at ang bawat anino ay nagmistulang panangga sa akin. Tahimik kong ginawa ang sarili kong plano, ang pangalawang hakbang para kay Manang Luz, para mapatalsik na siya. Ito na ang tamang gabi para kumilos ako.Dahan-dahan akong pumasok sa kuwarto ni Don Vito. Ang malakas niyang hilik ang pumuno sa paligid, isang palatandaan na mahimbing ang kaniyang tulog. Lasing siya ng umuwi kanina, badtrip dahil sa mga ginawang panggugulo ni Miro sa bakasyon niya. Akala ko nagsisinungaling lang talaga si Miro, pero totoo nga palang nasira niya ang masaya dapat na bakasyon ni Don Vito, dinig na dinig ko kanina kung gaano siya kagalit kasi hindi nila nakilala o nahuli manlang si Miro. Ibig sabihin, mukhang magaling din si Miro at mas lalong kailangan ko siya para sa labang ito.Hindi na ako nag-aksaya ng oras. Binuksan ko ang pinto ng kanilang walk-in closet, nandito pa rin ang mga damit at gamit ni Donya R
Miro POVKinabukasan, madaling-araw pa lang ay nakaalis na ako sa condo. Naka-motor ako papunta sa beach resort. Mabilis lang ang biyahe, walang gaanong sasakyan sa daan. Habang nagmamaneho ako, iniisip ko na ang mga posibleng mangyari, paano ko sisirain ang tahimik na bakasyon ni Don Vito? Paano ako makakahanap ng impormasyon nang hindi nila napapansin?Pagdating ko sa resort, malayo pa lang ay nakita ko na ang convoy ng sasakyan ni Don Vito. Maraming security, pero hindi iyon magiging hadlang sa akin. Inikot ko ang lugar at naghanap ng puwesto kung saan ako puwedeng mag-observe nang hindi nila napapansin. May isang bahagi ng resort na under renovation, doon ako nagpunta at nagmamasid mula sa mataas na bahagi ng scaffolding.Mula roon, nakita kong may tatlong babae na kasama si Don Vito, mukhang mga high-class escorts. Nagtatawanan sila, habang ang ilang bodyguards ay alerto sa paligid. Ang funny lang talaga ng hayop na tulad ni Don Vito. Kakalibing lang ng asawa niya pero heto, nagp
Miro POVPagkarating ko sa campus, agad kong nakita ang delivery boy na may-ari ng motor. Halata sa mukha niya ang kaba at inis, pero bago pa man siya makapagsalita, iniabot ko na ang sampung libong piso sa kaniya.“I’m really sorry, bro. I had no choice, nasa panganib ang kapatid ko kaya niligtas ko lang,” sabi ko habang iniaabot sa kaniya ang pera.Nagulat siya at saglit akong tinignan bago niya tinanggap ang pera. “No worries, man! This is more than enough. Thanks!” Napatawa pa ito na halatang tuwang-tuwa.Nagpasalamat ako at agad na tumakbo papunta sa loob ng campus. Habol ang hininga ko nang makarating ako sa classroom, pero sa kabutihang-palad, hindi pa pala nag-uumpisa ang klase.“Mr. Miro, glad you could join us,” biro ng professor ko.Napangiti lang ako at dahan-dahang naupo. Mabuti na lang talaga at hindi siya strict pagdating sa attendance.Pagkatapos ng klase, agad akong umuwi para kausapin sina Mama Ada at Papa Mishon. Pagpasok ko ng bahay, nakita ko silang nakaupo sa sal
Miro POVTumunog ang cellphone ko habang naglalakad ako papasok sa campus. Sinilip ko ang screen at nagulat nang makita kong pangalan ni Ahva ang taong tumatawag sa akin ngayon. Hindi siya tumatawag nang ganito kaaga, kaya agad akong kinabahan. Sa gitna ng daan, dali-dali kong sinagot ang tawag niya.“Kuya…” humihikbing boses niya ang sumalubong sa akin. Halos pabulong ang boses niya at naawa pa ako kasi parang nanginginig siya. “May sumusunod sa akin… lima sila… gusto nila akong kunin. Tinawagan ko sina mama at papa pero hindi sila sumasagot, busy ata, ikaw lang ang sumagot sa tawag ko ngayon.”Para akong binuhusan ng malamig na tubig. “Nasaan ka?” dali-dali kong tanong sa kaniya.“Ise-send ko sa ’yo ang location ko… Kuya, bilisan mo, ha! May mga sandata silang dala at natatakot na talaga ako rito!”Pagbaba ko ng linya ko, dali-dali kong tinignan ang pinasa niya sa akin na kinaroroonan niya ngayon. At kahit kailangan ko nang pumasok, mas mahalaga ang buhay ng kapatid ko.Mula sa camp
Samira POVHabang nagluluto ako ng agahan sa kusina, pasimple akong sumulyap kina Manang Cora at Manang Luciana. Pareho silang abala sa mga gawain, ngunit alam kong naghihintay lang sila ng senyas ko. Ngayon ang araw na namin sisimulan ang planong napag-usapan namin. Hindi pa ito ang katapusan ni Manang Luz, pero siguradong bibitak na ang pundasyon niya sa mansiyon ni Don Vito. At sisiguraduhin naming mababawasan ang angas sa katawan niya.“Samira, bilisan mo diyan! Hindi lang ikaw ang may ginagawa rito!” singhal ni Manang Luz habang abala akong nagtitimpla ng kape. Kapag talaga alam niyang tulog pa o wala sa manisyon si Sir Vic, ganito siya ka-bossy. Eh, tina-timing ko na hinahayaan ko lang na masungit siya, hindi ako lumalaban dahil kailangan niyang mag-stay sa ganoon kasi iyon ang dapat makita ni Sir Vic mamaya.Alam kong anumang oras ay gigising na si Sir Vic. Kanina ko pa siya hinihintay na magparamdam. Dapat makita niya ang ginagawang pang-aapi sa akin. Kaya naman sinadya kong b
Samira POVNgayong araw na ililibing na si Donya Ria. Tanghali ang libing at gaya ng inaasahan namin, si Manang Luz lang ang pinayagang lumabas para sumama. Ayos sana kung pati sa mismong libing ay ibaon na rin kasama ang buwisit nabida-bidang iyon.Kami, siyempre, maiiwan sa bahay at bawal lumabas gaya ng nakasanayan ng lahat. May utos pa nga ang bruhang Manang Luz na linising mabuti ang buong mansiyon. Nakakasura, para talagang siya ang amo dito na akala mo ay siya na ang papalit na Donya Ria. Pero, ayos lang, humanda siya kasi kuha ko na ang loob ni Vic, magagamit ko rin si Vic para tanggalin ng isa-isa ang sungay sa ulo ni Manang Luz.Hindi pa nga halos kami nakababawi sa puyat sa lamay, heto’t parang mga alipin na naman kaming babad sa trabaho.Pinagpag ko ang basahan sa kamay ko habang lumilinga sa paligid. Seryoso ang lahat sa paglilinis, pero alam kong tulad ko, sawa na rin sila sa utos ni Manang Luz. Nagsalitan ang tingin ko kina Manang Cora at Manang Luciana. Bahagya silang
Samira POVHalos sumisirit pa ang init ng kape nang bitbitin ko ang tray at maglakad papunta sa dining hall. Maaga pa, pero punong-puno na agad ng tao ang mansiyon. Ang ingay ng mga usapan, halakhak at pabulong na sumbatan. Nakakairita lang talaga kasi kulang na kulang ang tulog ko, kapag ganito pa naman, nakakainit talaga ng ulo. Ang bigat ng talukap ng mga mata ko at parang may humihila sa akin pababa sa bawat hakbang ko. Para akong magco-collapse, gusto ko pang mahiga talaga.“Samira,” may malamig na boses ang tumawag sa akin.Napatingin ako sa likuran ko. Si Sir Vic. Agad akong tumigil at para magalang na tumango sa kaniya. Pero sa isang iglap, bago pa ako makapag-react, hinawakan niya ang aking braso at mabilis niya akong hinila papunta sa isang sulok ng mansiyon, malayo sa ingay at mga mata ng mga tao.Nagulat ako. “Sir, bago po?”His sharp eyes bore into mine. “Did you even sleep?”Napakurap ako. Hindi ko alam kung paano sasagutin ang tanong niya. Halos alas tres na ng madaling