Everett’s POVKabado at halos hindi ako mapakali. Narito na ako sa hotel room kung saan hinihintay ang hindi ko kakilalang babae na makaka-sëx ko ngayong gabi. Ayoko talaga sa mga ganitong gawain. Ayokong nakikipag-sëx kung kani-kanino. Pero dahil kailangan ko ang mana ko, kailangan kong gawin ito. Kailangan ko ng anak at asawa sa lalong madaling panahon.Sa totoo lang, malungkot pa rin ako sa pagkawala ni papa. Sa mga ganitong panahon pa talaga siya nawala. Kung kailan nag-e-enjoy palang ako sa pagiging binata, saka pa siya namatay. Kaya lang, wala, mukhang tadhana ang gustong mangyari ‘to. Gusto niyang maaga akong magkaroon ng asawa at anak. Hindi naman ako ‘yung klaseng lalaki na madalas manloloko ng babae. Ang totoo niyan, magalang ako sa mga babae, lalo na kapag mahal ko na.Kung sino man itong nakita ni Garil na aanakan at papakasalan ko, bahala na. Sabi niya ay mabait at maganda naman ito, tapos single at virgin pa kaya hindi na masama. Ang gusto ko lang naman din ay mabait ang
Misha’s POVUmuwi ako sa bahay na lugmok na lugmok si papa habang nakaupo sa sala. Ang saya-saya ko pa naman kasi kakatapos ko lang makipag-bonding sa mga kaibigan ko.Napatingin tuloy ako kay mama para magtanong kung anong nangyari sa kaniya. Sinabi niya na niloko si papa ng mga supplier sa mga farm namin. Halos milyon-milyon ang nalugi sa amin kaya naman ngayong araw lang din, lima sa mga malalaking farm namin ay nakasanla na. Hindi na raw alam ni papa ang gagawin para mabawi ang lahat ng ‘yon. Daig pa nito ang natalo sa sugal. Masyado siyang nagtiwala sa mga taong ‘yon na mga scammer pala.Lumapit ako sa kaniya. Ngayon ko lang kasi nakitang ganitong si papa. Siya kasi, madalas masaya lang, palangiti at maingay kapag masaya siya. Ngayon, tulala at parang sinukluban ng langit at lupa.“Papa, huwag ka nang malungkot diyan. Makakaisip din tayo ng paraan para mabawi ang mga nawala sa atin,” sabi ko sa kaniya nang tabihan ko siya sa sofa.Tumingin siya sa akin at saka ngumiti. “Mayroon n
Misha’s POVSabi ni Jake, mag-bar muna raw kami bago kami tumuloy sa hotel na pina-book niya. Natuwa ako kasi gusto niya raw sa hotel kami mag-check in ngayong gabi. Pumayag ako. Gusto ko ring makalimot din kaya nagpakalasing kaming dalawa. Ang saya-saya rin palang mag-bar.Nung malasing na ako, pinauna niya ako sa hotel na sinabi niya. Kahit lasing na lasing na ako, nakaya kong pumunta roon. Ang galante ni Jake kasi ang laki nung hotel na kinuha niya para sa amin. Pagdating ko rito sa hotel, hindi na need ng susi kasi bukas at hindi naka-lock ang pinto. Bedroom agad ‘yung hinanap ko. Gusto ko na muna kasing umidlip habang wala pa siya.Nung makita ko na ang kama, pinatay ko muna ang mga ilaw. Tiyak naman kasi na bubuksan niya ang ilaw pagdating niya rito. Binagsak ko agad ang katawan ko sa kama nung madilim na ang buong paligid. Kukuha muna ako ng lakas sa pagtulog, para pagkagising ko mamaya, ready na akong magpaangkin sa kaniya.Hindi ko alam kung ilang oras o minuto ang lumipas. N
Everett’s POVNapamura ako nang sabihin ni Garil na hindi pala natuloy ‘yung babaeng ipapadala niya sa akin. Late ko na nalaman, kasi late na rin niya sinabi. Tapos na akong makipag-sëx dun sa babaeng tinawag ako na ninong. Sino ba siya at bakit tinawag niya akong ninong? Inaanak ko ba talaga siya?The next day, my uncles and aunts said they would handle the company for now while I still haven’t fulfilled my father’s wishes. They told me that I could only take control of the company once I got married and had a child.Naisip ko tuloy agad ‘yung babaeng naka-sëx ko kagabi. Sa dami ng sëmilya na naiputok ko sa kaniya, imposibleng hindi ko siya mabuntis. Kung bakit naman kasi tumakbo pa siya. Hindi manlang siya nagpakilala sa akin. Pero alam kong magkikita pa rin kami. Sa akin pa rin ang takbo niya kapag may nabuo na sa tiyan niya.“Sorry talaga, bro. Hindi ko naman inaasahang ibang babae ang makaka-sëx mo sa hotel na ‘yon. Late ko na nasabi sa ‘yo na hindi makakapunta ang babaeng nakau
Misha’s POVPaglabas ko sa kuwarto ko, narinig kong umiiyak si Mama. Kagigising ko lang, mukhang problema na naman ang sasalubong sa akin. Tumakbo tuloy ako pababa ng hadan para tignan kung ano nang nangyayari sa ibaba. Baka kasi nag-aaway na sila ni mama. Nahinto ako sa pagbaba sa hagdan nang makita kong pumipirma na naman ng mga papel si papa. Tila isa sa mga natitirang farm namin ay naisanla na naman niya kung kani-kanino. Palala na nang palala ang nangyayari sa mga ari-arian namin.Pag-alis ng mga taong ‘yon, malungkot na napatingin sa akin ang mga magulang ko.“Wala na ‘yung mga baboy, kambing, manok, isda, baka at kalabaw sa isang farm natin na pinaka mabenta sa lahat. Nakasanla na rin,” sabi ni mama na parang nagsusumbong sa akin. Sa nangyayari, parang pakiramdam ko ay kasalanan ko ang kamalasang inaabot ng business namin.“Isa na lang sa mga farm ang hawak natin. At maaaring sa mga susunod na araw o linggo, maisanla na rin natin ‘yon,” sabi sa akin ni papa na tila nahihilam na
Misha’s POVNarito ako sa closet room ko. Kanina pa ako pumipili ng susuotin ko. Ka-videocall ko ngayon ang bestfriend kong si Jaye. Mas magaling kasi siyang pumorma kaysa sa akin. Kapag nagkikita kami o may bonding, palagi akong natutuwa sa mga outfit niya. Kung minsan tuloy, inspired sa kaniya ang mga outfit ko kaya sa kaniya ako ngayong humingi ng tulong.“Ano bang event ‘yang pupuntahan mo? May birthday ba, binyag, kasal o makikipag-date?” tanong niya.“Fine, date nga. May kailangan akong i-seduce na lalaki, e,” pag-aamin ko sa kaniya para hindi na siya magtanong pa ng marami.“Oh, nice! Okay, kapag mangse-seduce ka ng lalaki, dapat luwa ang kaluluwa mo,” sabi niya. Gets ko naman agad siya kaya naghanap agad ako ng damit na makikita talaga ang cleavage ng dibdib ko.Isang puting dress ang nakita ko. Dress na hindi ko pa pala nasusuot. Ito ‘yung binili ko nung nakaraang buwan. Naisip ko kasi na baka matuloy ang thailand trip namin, kaya lang wala, puro talkshit ang mga kausap ko ka
Misha’s POVUmuwi ako sa bahay nang nakaabang sa pinto sina mama at papa. Sinalubong nila agad ako ng tanong sa nangyaring pag-uusap namin ni Ninong Everett. Kung anong napag-usapan namin ay ‘yon din ang sinagot ko sa kanila. Wala akong tinago, lahat-lahat ay sinabi ko sa kanila. Tuwang-tuwa sila kasi sa wakas ay nag-umpisa nang matuloy ang planong naisip ni papa.Para sa akin, dapat ‘yung nakikita nila ay ‘yung hindi ko gusto ang pinapagawa nila sa akin. Pero sa loob-loob ko, gusto ko na rin talaga nang dahil sa nangyari sa amin ni Ninong Everett. Kung hindi siguro nangyari ang gabing ‘yon, patuloy pa rin akong hihindi sa gusto nilang mangyari.Masyado rin talagang mapaglaro ang tadhana. Siguro, sinadya ng tadhana na mangyari iyon para talaga paglapitin kami ng ninong kong yummy.Pagdating ko sa kuwarto ko, agad kong hinarap ang laptop ko para hanapin sa social media si Ninong Everett. Hinanap ko talaga ang buong pangalan niya at hindi naman ako nahirapang mahanap iyon. Everett Tani a
Everett’s POV“Hoy! Kanina ka pa tulala diyan, Everett. Ayos ka lang ba?” tanong ni Garil. Nandito kami sa loob ng coffee shop. Inaya ko siyang pumunta dito kasi may mga papel akong hiningin sa kaniya tungkol naman sa isang tao na pina-background check ko sa kaniya. Sa nalaman ko sa boyfriend ni Misha, mukhang wala naman siyang laban sa akin sakaling makipag-away ito sa kaniya. Isa lang naman siyang walang silbing palamunin sa kanila. Tapos, ang dami-dami pang babae na binuntis. Mabuti na lang at ako ang nakauna kay Misha. Kung hindi, baka nung gabing ‘yon, isa na rin siya sa mabubuntis ng Jake na ‘yon.“Gago ka kasi. Hanggang ngayon, hindi mawala-wala sa isip ko ‘yung nangyari sa amin ni Misha. Hindi ko maalis sa isip ko na inaanak ko pa ‘yung na-virgin-an ko nang gabing ‘yon,” iritado kong sabi sa kaniya. Kanina pa ako tulala dahil ayaw talaga mawala sa isip ko ‘yung itsura ni Misha habang húbu’t hubạd. Tapos, kitang-kita ko pa nun na tumutulo-tulo pa sa hiwa ng pagkababaë niya ang
Miro POVNasa loob ako ng kuwarto ko at nakaupo sa harap ng computer habang nakatitig sa profile picture ni Samira Gomez. Hanggang ngayon ay hangang-hanga ako sa dalagang babae na ito na alaga ng mga tito-tito-an ko. Ayon sa kanila, magaling daw itong assassin. Gusto kong makita kung gaano siya kagaling.Hindi ko alam kung paano ko siya kakausapin para makipagtulungan siya sa akin. Hindi ko gusto ang ideyang wala pa akong ginagawa, habang siya ay tila nag-uumpisa nang lumalim ang kaalaman sa buhay ng Mafia boss na si Vito Monteverde. Nakakainggit na nakakasama na niya ito sa bahay na iyon. Sa totoo lang, tanga rin si Don Vito. Wala siyang ingat. Talagang sa bahay pa niya nakapasok si Samira Gomez na hindi niya alam na papatay sa kanila. Ano kayang pinaplano ni Samira? Nakakainggit talaga. Gusto ko na ring may magawa. Gusto kong tumulong sa kaniya.Kaya nang dumating ang hapon, nagpaalam ako kay Mama Ada at Papa Mishon na may project kaming dapat gawin sa bahay ng kaklase ko. Pero ang
Samira POVUmagang-umaga pa lang, abala na sa kusina ang mga kasambahay ng pamilya Monteverde. Kanya-kanya sila ng gawain at sa akin napunta ang pagkuha ng order na karne sa farm na matagal nang supplier ng pamilyang ito. Nakasalansan na ang mga kahon sa gilid, at tila ba alam na ng lahat kung anong mangyayari.“Samira, ikaw na ang kumuha ng order. Wala pang isang oras, dapat nakabalik ka na,” seryosong utos ni Manang Luz. Ramdam ko sa boses niya ang babala. “Kapag lumagpas ka sa oras na ‘yan, baka may tumagos na lang na bala ng baril sa ‘yo.”Hindi biro ang sinabi niya. Kaya mukhang totoo na wala na akong kawala rito. Alam kong seryoso siya. Ganoon din si Manang Cora na kanina lang ay sinabihan akong mag-ingat bago ako lumabas ng mansiyon. Sabi nila, ako lang talaga ang maaaring makalabas dahil mas bata ako kaya lang ay may oras lang talaga at hindi puwedeng magtagal, kundi ay talagang papatayin ako ng mga tauhan ni Don Vito. Ang dating batang kasambahay ay kaya lang nakakauwi ay dah
Samira POVNung buhay pa ang mga magulang ko at ang kapatid kong babae, masaya na kami kapag may isang buong manok sa hapagkainan, pero dito sa manisyon ng mga demonyo, tangina, halos lagpas sampu ang putahe sa lamesa. Nagtataka tuloy ako, bakit parang mas masarap pa ang buhay ng mga taong makasalanan? Tapos, kung sino pa ang mga mababait, sila ang hirap na hirap sa buhay? Ang gara lang.Lalo tuloy akong naiinis, gusto kong lagyan ng lason itong mga pagkain nila, gusto ko lagyan ng pako, lagyan ng blade para magkautasan na silang lahat. Nakakagigil, lalo na’t alam kong makikita ko na ngayong gabi ang hayop na Vito na ‘yon.Sa gabing iyon, isa-isa na naming inilagay sa dining area ang mga pagkain para sa hapunan ng pamilyang demonyo este, pamilyang Salvatore. Kabilang ako sa mga naatasang mag-serve ngayong gabi at hindi ko maitanggi ang excitement sa dibdib ko. Sa wakas, makikita ko na siya. Ang taong pumatay sa kapatid at ama ko. Ang demonyong naging dahilan ng pagkamatay sa atake sa
Miro POVPagkatapos ng klase ko, dumiretso ako sa hacienda ng mga tito-titoan kong sina Tito Zuko, Tito Sorin at Tito Eryx. Isang malaking selebrasyon ang mayroon doon dahil birthday ngayon ni Tito Zuko. Sa likod ng sasakyan ko, maingat kong kinuha ang regalong inihanda ko para sa kanya, isa itong mamahaling samurai na in-order ko pa mula sa Japan, last month. Hindi lang ito basta-basta espada, handcrafted ito ng isang sikat na gumagawa talaga ng mga samurai at may halagang aabot sa daang libo. Alam kong magugulat si Tito Zuko, pero deserve naman niya ito kasi malaki ang naitulong nila sa akin para maging magaling ako sa pakikipaglaban.Pagpasok ko sa malawak na courtyard ng hacienda, sinalubong ako ng ingay ng mga bisitang naroroon na. Puro mga assassin at mga taong bihasa sa pakikipaglaban ang naroon, mga kalalakihan at kababaihang sanay sa patayan, ngunit sa ngayon, ang mga kamay nilang madalas may hawak na armas ay puno ng alak at pagkain.Walang gulo.Walang tensyon.Pero alam ko
Samira POVPumasok sa kuwarto ko si Manang Percy, sinabi niro sa akin na pinapatawag ako ni Manang Luz sa kaniyang kuwarto para kausapin. Hindi ko na kailangang hulaan kung bakit.Tumayo ako mula sa pagkakahiga ko sa kama ko, matutulog at magpapahinga pa naman ako pero istorbo ang gurang na iyon.Pagdating ko sa kuwarto nito, sumalubong sa akin ang magkasalubong na kilay niya, galit na labi at halos nakayukom na mga kamao niya.“Samira, you have to learn how to behave,” bungad niya sa akin habang malamig ang tono ng boses niya. “Next time Ma’am Via bullies you, just take it. Don’t fight back, or you’ll be the one in trouble.”Tumango ako, hindi dahil sang-ayon ako, kundi dahil wala akong balak makipagtalo ngayon. Kung alam lang niya na sa loob-loob ko ay natatawa ako. Lihim akong napatingin sa mga paa niyang parehong may benda. Satisfying talaga sa akin ang pagsadyang kong pagbuhos ng mainit na kape sa mga paa niya.Sa tingin ko, ako palang ang nakakagawa nun sa kaniya. Well, deserve n
Samira POVTangina ni Manang Luz, hinila ba naman ako sa tenga habang palabas sa kuwarto ni Via. Sa inis ko, sinadya kong bitawan ang tasa ng kape sa paanan niya. Kaya pagkatapos magsisigaw ni Via, siya ang sunod na sumigaw kasi napaso ng mainit na kape ang paa niya. Akala niya, maiisahan niya rin ako. Iyon nga lang, pinarusahan niya ako. Sinabi niya na pumunta ako sa garden at magbilad sa araw ng isang oras.Ang araw pa naman ay tirik na tirik, nagbabaga ang sikat nito sa balat ko. Nandoon ako sa part na kung saan ay walang masisilungan. Parusa raw sa kasalanang hindi ko naman sadya. For me, okay lang ang parusa. Mas nakakatawa kasi ang nangyari kay Via at pati na rin kay Manang Luz.Sa totoo lang, ayos nga ito. Makakapahinga pa ako ng isang oras sa trabaho ko. Kung ganito naman pala ang parusa, masarap gumawa ng maraming pagkakamali para marami akong pahinga pala. Hindi nila kasi alam, easy lang ito para sa akin. Noong nagte-training ako sa pakikipaglaban, tatlo o hanggang limang or
Miro POVAng hangin ng dagat ay malamig habang nakasandal ako sa railings ng private yatch ni Zaven. Nasa tabi ko ang mismong may-ari ng yate na si Zaven Montenegro, naka-suot ng designer sunglasses at nakahawak sa baso ng whiskey. Sa kabilang dulo ng deck, si Dristan at Lysander ay abala naman sa pag-aasaran habang nagbibiruan tungkol sa kung sino ang may pinakamaraming babaeng naiuwi sa kanilang mga party nung nakaraang magpunta sila sa La union.Kami ang mga itinuturing na hari ng campus, mga anak-mayaman, mga hinahangaan, mga hinahangad na masungit ng mga babaeng student sa school namin. Ngunit sa kanilang lahat, ako lang ang may lihim na plano, isang planong hindi ko kailanman ipapaalam sa pamilya ko. Hindi nila kailangang malaman na ang tahimik at mapagkumbabang si Miro Tani ay may mas matinding mission sa buhay at ito ay ang paghihiganti ko sa pagpatay sa Mama Raya ko.“Are you serious about this, Miro?” tanong ni Dristan nang inilapag ang kanyang baso sa mesa. “You’re talking
Samira POVHabang hinihiwa ko ang mga gulay sa lamesa, nakilala ko na rin doon ang iba pang matagal ng kasambahay dito sa manisyon ni Don Vito.Sina Manang Josie, Manang Cora, Manang Percy, Manang Luciana at Manang Rowena. Halos lahat sila ay may edad na pala kaya nagulat din ako. Parang dito na sila nagtandaan. Napansin ko kasi na ako lang ang nag-iisang dalaga sa grupo, naalala ko tuloy ang kasambahay na sinagasaan ko. Siya lang pala ang natitirang dalaga dito noon. Ngayon, ako na ang pumalit sa puwesto niya.Napansin kong nakatingin sa akin si Manang Cora. “Hija, you should not have come here. Wala ka nang kawala. Habang buhay ka nang magiging kasambahay dito,” aniya habang patuloy sa paghihiwa ng sibuyas. Nagtaka ako, bakit kaya nasabi niya ‘yon?“She’s right,” sabat ni Manang Luciana. “You might end up just like the others... as one of Don Vito’s toys.”Manang Rowena smirked. “Or worse, you’ll be Via’s new plaything. That brat will make your life a living hell.”Tumawa si Manang
Samira POVSa wakas, sa isang taon kong paghihintay, sa dami ng beses na halos mawalan na ako ng pag-asa, natanggap rin ako bilang kasambahay sa mansiyon ni Don Vito Monteverde. Hindi ko mapigilan ang ngiti ko nang matanggap ko ang message ng mayordoma doon na si Manang Luz.Ang dami kong pinagdaanan para lang makapasok dito, at ngayon, heto na ako sa mismong gate ng engrandeng bahay ng lalaking may kasalanan sa pagkamatay ng pamilya ko. Pero hindi ko rin maiwasang mapabuntong-hininga.Dahil para makuha ko ang trabahong ito, may isang taong nadamay. Isang linggo na ang nakalipas, ngunit ramdam ko pa rin ang malamig na simoy ng hangin nang gabing iyon, ang tunog ng makina ng motor ko, ang malakas na sigaw ng babaeng kasambahay na sinadya kong sagasaan. Hindi ko siya pinatay, pero sinigurado kong hindi siya makakabalik agad sa trabaho rito. Isang pilay lang ang kailangan para mapuwersa siyang magpahinga at isang linggo lang ang lumipas bago ko natanggap ang balitang may bakanteng puwest