Share
Chapter 68
Kinaumagahan ay katatapos pa lang naming mag-agahan nang magsidatingan sina Catalina at Agustino at nakakatawa kasi hanggang ngayon, inaasar pa rin ni Agustino si Catalina at Lino.
"May naipakulong ka na ba, Agustino?" tanong ko para tigilan niya na si Lino.
Nandito kami sa sala at si Señor Galicia naman ay nagpunta sa kabilang bayan dahil may kailangang kausapin. Hindi niya na naabutan dito sina Agustino.
"Meron na, Mon. May nais ka bang ipakulong?" ngiting tanong niya.
"Meron," sagot ko kaya tiningnan nila akong tatlo. "Ikaw. Palagi mo na lamang inaasar si Lino at Catalina," naiiling na sabi ko kaya natawa na lang din sila.
"Kung dito ba sa Pilipinas nakagawa ng kasalanan ang isang tao, dito rin siya mananagot kahit hindi siya Pilipino?" tanong ni Catalina.
Hindi pa halata ang tiyan niya. Malalaki kasi ang mga damit ngayon. Kung may camera lang today, gusto kong magpapicture with my baby bumps kapag lumaki na ito. Kaso iyong mga cam
Kaugnay na kabanata
Secunda Vita Chapter 69
"Binibining Liwanag," sambit ng isang rebelde na may hawak na baril at may soot na salakot kaya nanlaki ang mga mata ko. "Doktor Fuentes," sabi niya pa nang makilala kami. "Wala po dapat kayo rito. Hali kayo," tugon niya at hinila kami palabas sa lugar na iyon.Tinanguan lang ako Lino na parang sinasabing kilala niya iyon kaya sumunod na lang kami. Gosh! Ano ba 'tong pinasok namin!?"Sina Catalina, Lino," sabi ko kasi hindi ko nahahanap ang dalawang kasama namin."Liwan, isipin mo muna ang ating anak," aniya habang tumatakbo kami papalayo then tumigil kami sa harap ng isang kabayo at pinahiram iyon sa amin nung rebelde para makatakas kami lalo pa't sunod-sunod pa rin ang putukan.Nagthank you kami ni Lino dun sa rebelde bago pinatakbo ni Lino ang kabayo. Nakalayo na kami sa lugar na iyon pero ang kaba ko, grabe pa rin."Liwan, huwag ka ng mag-alala, ligtas na tayo," kinakabahang sabi ni Lino na nasa likod ko. Parang sasabog na naman ang puso ko. Hi
Secunda Vita Chapter 70
"Kumain ka muna," ani Maria na inabutan naman ako ng pagkain.Lumalalim na ang gabi pero hindi ako dinadalaw ng antok. Hindi rin ako nagugutom. Hindi ko alam kung nasaan ang iba naming kasama."Mon, nais mong makausap si Patricio?" tanong bigla ni Agustino na bigla na lang pumasok sa pinto.Mabilis akong tumayo at lumabas. Pinasunod ako ni Agustino hanggang sa labas ng ospital. Nakasunod din sa'min sina Maria at Berto. Nasabi ko kanina kay Agustino na may kakaibang nangyayari sa kasal nina Patricio.Gusto ko ng hustisya para sa mga nadamay sa paglusob. Isa pa, isang Kastila ang bumaril kay Lino. Hindi iyon rebelde. May kinalaman ba doon iyong Vicente? O 'yung Ciello? Kasi sabi nila, nawawala ito but I saw her sa tore."Patricio," tawag ko kaya agad siyang napalingon sa'kin.Mag-isa lang siya. Marami pa ring Guardia sa paligid ng ospital. Huminga ako nang malalim. Ayokong magalit sa kanya kasi nadamay lang din sila rito pero parang may kinala
Secunda Vita Chapter 71
Hapon nailibing sina Lino at Catalina, malapit sa pinaglibingan ni Josefa. Nakita ko rin na sobrang dami rin ng nakipaglibing kina Catalina. Nandun din iyong pamilya ng asawa ni Patricio. Oo nga pala, pagpapalawak ng koneksyon sa negosyo ang dahilan kung bakit kami sumama doon.Pinahatid ko rin ang pakikiramay ko kina Don Danilo at Donya Carlota pero agad din akong bumalik kay Lino. Halos ayaw ko siyang bitawan nang ililibing na siya. Kung p'wede ko lang siyang isama sa Espanya, gagawin ko. Kaso hindi e. Mabubulok agad si Lino.Ayokong babuyin ang bangkay niya."Mon," tawag sa'kin ni Agustino kaya napatingala ako sa kanya.Ako na lang ang nandito sa puntod ni Lino, nakaupo sa lupa. Pero sa hindi kalayuan ay sina Señor Magnus. Tiyak na hindi sila aalis hangga't hindi ako kasama lalo pa't malapit na ring gumabi."Maaari bang tumabi?" tanong niya pa.Tumango lang ako at muling binalik sa puntod ni Lino ang tingin."Kung handa ka n
Secunda Vita Chapter 72
Hindi naman ako idealistic na tao e. Alam kong dito rin ang hantungan ng lahat sa atin. Ang gusto ko lang naman, makasama pa siya nang mas matagal. Maranasang magkaroon ng pamilyang mamahalin ko.Gusto ko lang naman ingatan si Lino at ang anak namin. Mahirap ba ang hinihingi ko?Pinilit nila akong pauwiin sa Espanya kahit ayoko pa sana. Hindi ko kayang umalis lalo pa't hindi ko kasama si Lino. Kaso wala naman akong magawa para maisama siya. Lalo lang nadudurog ang puso ko kapag naaalala kong wala na nga siya.Buong byahe pabalik sa Espanya kasama sina Vino, Gabriella at Eula ay parang torture sa'kin. Naiinggit din ako kina Gabriella kasi buti pa sila, kasama nila si Vino.Ayokong makita si Vino. I know he needs comfort too because his twin brother died but everytime I look at him, he always reminds me of Lino.Para akong pinapatay araw-araw kapag nakikita siya..."¿Quieres que nos quedemos aquí?" (You want us to stay here?
Secunda Vita Chapter 73
Tulad ng plano, sinubukan kong ibalik ang sarili ko kahit na ang totoo ay nagpapanggap lang talaga akong ayos na. Tulad ng sabi ni Tito GH, magaling talaga akong magpanggap."Natutuwa ako na nakabalik ka na sa trabaho," naiiyak na sabi ni Ate Lluvia na dinalaw ako sa office ko.Lumalaki na rin ang tiyan niya. Ayoko siyang mastress kaya hindi niya pwedeng malamang nagdududa ako sa asawa niya."Lux, batid kong hindi ito madali ngunit nakikita kong sinusubukan mo," dagdag niya."Kailangan niyo na po sigurong umuwi lalo pa't buntis ka," sabi ko habang nakatingin sa tiyan niya.Siguro, mahahalata ko na rin siguro ang tiyan ko kung hindi namatay ang anak namin ni Lino. Siguro ang saya pa rin namin."Kailangan ko pa pong ayusin ito lahat," sabi ko sabay iwas ng tingin. Hindi ko na siya inintindi hanggang sa makalabas na siya.Naiiyak ako at ayokong ipakita sa kanya na naiinggit ako kasi buo ang pamilya niya. Masaya ako for them pero nasasakt
Secunda Vita Chapter 74
Hindi ko na namalayan na sa paglipas ng mga araw at patagal nang patagal ang paghahanap namin ni Vino sa pumatay kay Lino, tuluyan ko na ring nakikilala sina Kuya Quen at Romano. Napapadalas din ako sa pagsama kay Ama sa ospital.Ang palusot ko, gusto kong gawing busy ang sarili ko pero ang totoo, kailangan kong pagmasdan ang kilos nina Kuya Quen at Romano na nandun din pala sa ospital namin nagtrabaho. Doon na siya nalipat.Hindi kasi alam nina Ama at Quen kung bakit ko sinuntok noon si Romano.Dahil sa ginagawa ko, nagiging close na kami ni Ama. Para niya na akong assistant doon pero hindi regular because I need to go to my resto. Nakilala ko na rin si Kuya Quen na mukhang pure ang pinakikita sa'min.Si Romano, ewan ko ba pero parang nilalapit niya ang sarili niya sa'kin. Parang sinasamantala niyang wala na si Lino. Kaya nagdududa talaga ako sa kanya. Umpisa pa lang, duda na ako sa kanya. Noon pa man, madalas na siya sa resto ko. Parang stalker but I ch
Secunda Vita Chapter 75
"¿Crees que soy estúpida?" (Do you think I'm stupid?) galit na tanong ko kaya napapikit na naman siya. Naramdaman ko na lang ang paghawak ni Vino sa kamay ko. "Bitawan mo 'ko, Vino," mahinang sabi ko nang hindi inaalis sa lalaki ang mga tingin ko."Hindi magugustuhan ni Lino kapag nadungisan ng dugo ang mga kamay mo," pagpapakalma niya sa'kin."Wala siya rito. Kaya gagawin ko kung ano ang gusto kong gawin," sabi ko pa. "Ahora dime, ¿fue Romano?" (Now tell me, was it Romano?) pansin kong natigilan iyong lalaki pero bumalik pa rin siya sa pag-arte. Imposibleng si Kuya Quen kasi si Romano ang nakakasama niya. "Ayaw mo talagang magsalita ha. Napipikon na ako sa'yo," inis na sabi ko kaya ididiin ko sana iyong bote sa panga niya pero tumingala siya."¡Bien bien! Te diré. ¡Es Romano! ¡Solo prométeme que nos protegerás a mí y a mi mamá!" (Okay, okay! I'll tell you. It's Roman
Secunda Vita Chapter 76
May mga bagay na akala natin, nagtapos na. Iyon pala'y panibagong simula na naman ang kahaharapin natin. Minsan, nakakapagod na rin ang paulit-ulit pero may pagpipilian naman tayo kung gusto nating ituloy, baguhin o tapusin ang bagay na iyon.Habol hininga ako nang tuluyan akong magising. Pakiramdam ko, sobrang tagal kong hindi huminga. Napaubo pa ako at gusto ko man maupo, hindi ko magawa dahil sobrang nanghihina ang buong katawan ko. Parang ngayon lang ako nagkaroon ulit ng buhay matapos ang napakahabang pagkakahimlay."Miss Lemon!" sambit ng isang babae na hindi ko na napagmasdan nang maayos kasi nanlalabo pa rin ang paningin ko at muli na naman akong nakatulog.Nang magising ulit ako, kalmado na ang heartbeat ko, parang maayos na ulit. Wala na iyong maiingay na tunog kanina na nagmumula yata sa mga makina."Lemon," sambit na naman ng isang babae. Matagal ko siyang tinitigan kasi nanlalabo pa ang paningin ko. "My God, you're now finally awake," nag-aal
Pinakabagong kabanata
