MEC-MECLumipas ang mga araw na nabuhay akong mag-isa dito sa US. Marami akong natutunan. Sa bawat araw na dumadaan ay marami akong pagkakamali lalo na dito sa loob ng apartment ko. Pero walang lugar ang pagsuko dahil gusto kong matuto. Gusto ko na sa lahat ng mga hindi ko kayang gawin noon ay matutunan ko na itong gawin ngayon.And I’m proud of myself kasi unti-unti na akong nasasanay. At malaki na ang improvement na mayroon ako. I applied as a server sa isang restaurant. Mahirap pero laking pasasalamat ko dahil mabait ang mga ka-trabaho ko. I learned a lot. I learned how to manage my expenses and valued every single penny that I earned. Pero masarap sa pakiramdam na may improvement at may dahilan ka sa bawat umaga na gumigising ka. Tama nga sila mahirap ang buhay ng kababayan nating OFW. Marami silang sakripisyo at sobrang hirap kapaga kalaban mo ang homesick. Walang gabi na hindi ako umiiyak tuwing naalala ko ang mommy ko. Ganun rin si Kuya Mark. Nasanay kasi ako na lagi silang n
MEC-MECKasama ko si Kuya dito sa bahay. Wala namang nagbago sa routine ko. Pumapasok pa rin ako sa trabaho ko at may meeting naman siya. Sa loob ng isang linggo ay naging magaan ang lahat ng mayroon ako dito sa bahay. Ginagawang magaan ni kuya ang lahat sa akin.Tuwing uuwi kasi ako ay nakapag-luto na si kuya. We’re on the same roof now. Masaya ako na siya ang kasama ko. Maalaga at sweet si kuya kaya talagang nakakainggit ang babaeng mamahalin niya. Walang palya ang pagtatanong niya sa akin tuwing nakakauwi na ako dito sa apartment ko.“How’s your day?” Tanong niya sa akin.“Okay naman po, kuya.” sagot ko sa kanya.“Hindi ka ba nahihirapan sa trabaho mo?”“Magaan lang po ang trabaho ko.” sagot ko sa kanya.“Are you sure?”“Opo, masyado kang nag-aalala sa akin.” sabi ko sa kanya.“Ayaw ko lang na napapagod ka lagi.” sabi niya sa akin.“Gusto kong napapagod, kuya. Para sa future ko. Ikaw lang ang ayaw na mapagod ako.” pabiro na sabi ko sa kanya.“Of course, you’re my queen.” sagot niya
MEC-MEC“Good morning, baby breakfast in bed.” nakangiti na bati sa akin ni Kuya Mark.“Good morning, kuya. Ang sweet naman ng kuya ko.” sabi ko sa kanya.“Masakit ba ang ulo mo? Ang dami mong ininom kagabi.” “I’m fine, kuya. Hindi masakit ang ulo ko. Wala akong work ngayon kaya dito lang ako sa bahay. Kung gusto mo ay uminom ulit tayo.” natatawa na sagot ko sa kanya.“Pasaway ka, hindi ka puwedeng uminom ng uminom lalo na kapag hindi ako ang kasama mo.” paalala niya sa akin sabay gulo sa buhok ko.“Hahaha, date tayo mamaya kuya. Kasi diba aalis kana bukas? Baka kasi hindi kana bumalik.” pabiro na sabi ko sa kanya.“Hahaha, okay sige. Naunahan mo pa ako. Kanina ko pa naisip na yayain ka magdate.” nakangiti na sabi niya sa akin.“Okay lang ba na magdate tayo?” natatawa na tanong ko sa kanya.“Nagdi-date naman tayo noon tuwing walang pasok diba?” natatawa na tanong niya rin sa akin.“Love mo kasi ako, saka sulitin ko na. Kapag nagpakasal kana ay hindi na tayo makakapag-date.” sabi ko sa
MEC-MEC“Kuya?”“Kuya Mark?”“Why are you still here, kuya?” tanong ko sa kanya. Nagtataka ako kung bakit hanggang ngayon ay nandito pa rin siya sa apartment ko. Ang alam ko kasi ay kanina pang 6am ang flight niya.“Late na ako nagising kaya hindi na ako tumuloy.” “Nagsayang ka ng pera, kuya. Bakit kasi hindi ka nag-alarm?” tanong ko sa kanya. “Hahaha, napasarap kasi ang tulog ko.” sagot niya sa akin.“Hmmm, kailan ang flight mo ulit?” tanong ko sa kanya.“I don’t know,” sagot niya sa akin.“Huh?”“Dito na muna ako. Kayang-kaya na ni Theo ang mga gawain ko sa office.” nakangiti na sagot niya sa akin.“Are you sure?” tanong ko sa kanya.“I’m pretty sure, like you. You’re so pretty, baby.” Natawa ako sa joke niya. Lumapit ako sa kanya at niyakap ko siya. “Good morning po, kuya.” malambing na sabi ko sa kanya.“Good morning, baby Mec-mec.” pabiro na sabi niya sa akin.“Ayaw mo talaga akong iwan. Nag-aalala ka ba sa akin?” tanong ko sa kanya.“Of course, aalis lang ako kapag alam ko na
MEC-MEC “Congratulations, I’m so proud of you, baby.” sabi niya sa akin at hindi ko inaasahan ang ginawa niya sa akin. He kissed me. At nanlaki ang mga mata ko sa ginawa niya. Hindi niya ako hinalikan sa cheeks kundi sa lips mismo. Pumikit ako dahil gusto kong namnamin ang pagkakataong ito.. Pero bigla siyang tumigil kaya nagkatinginan kaming dalawa. “I’m sorry,” sabi niya sa akin. Ako naman ay hindi nagreact sa kanya. Bigla siyang lumayo sa akin. Alam ko na nagsisi at nahihiya siya sa ginawa niya sa akin. Nakatalikod na siya ngayon sa akin. Ako naman ay nakatingin lang sa kanya. Kahit ako ay hindi ko rin alam kung ano ang nangyari? Kung bakit iyon ang nangyari. “Mec, I’m sorry. I’m sorry, baby.” sabi niya sa akin. Lumapit ako sa kanya. Hindi pa rin siya lumilingon. Kaya naman kinalabit ko siya para lingunin ako. At nang lumingon siya ay tumingkayad ako ng bahagya para abutin ang labi niya. I kissed him na alam kong ikinagulat rin niya. Hindi ko alam kung bakit ko ba ito ginawa.
THIRD PERSON POVInaasahan na ni Mec-mec na wala na ang kuya niya sa apartment niya at tama siya. Wala na nga ito. Kakauwi lang niya galing sa rehearsal nila. Malungkot pero alam niya na ito ang makabubuti sa kanilang dalawa. Mas mabuti na ganito para hindi na lumalim pa at hindi pa sila magkasala. At higit sa lahat ay alam niya na may girlfriend ang kuya niya.Habang kumakain siyang mag-isa ay nalulungkot siya. Wala siyang gana dahil hinahanap niya ang lasa ng mga niluluto ng kuya niya. Araw-araw kasi ay ito ang nagluluto at kakain na siya kapag galing siya sa trabaho.“I miss you, kuya.” naiiyak na sambit ni Mec-mec.Alam niya na nasanay na siya na katabi niya si Mark. Kaya ito ang unang gabi na hindi sila magkasama. Kung puwede lang na hilingin niya na makasama niya ito ay ginawa na niya. Pero hindi niya puwedeng ipilit ang gusto niya. Sa ngayon ay kailangan na ulit niyang masanay na wala ito sa tabi niya. Na kahit kailan ay hindi niya ito makakasama. Kung puwede lang na pigilan ni
MEC-MEC“Com’on ladies! We can do this,” sabi sa amin ng boss namin.Ngayon ang araw na rarampa ako. Masaya sana kung may isa man lang sa mga pamilya ko ang narito. Pero ganun pa man ay gagawin ko pa rin ang best ko. Ito na, nandito na ako kaya wala ng atrasan ito.Suot ko ang isa sa mga damit na disenyo mismo ng may-ari nitong clothing line. And now it’s my turn. I walk full of confidence at mas lalo ko pang ginalingan dahil hindi ko inaasahan na makikita ko ang mommy ko. Nakaupo siya at nakangiti na nakatingin sa akin. Masaya ako sobrang saya ko dahil unexpected ito.Gusto ko sanang hanapin si kuya pero hindi ko ginawa. Oras ito ng trabaho ko at mamaya na lang ang mga personal na kailangan ko. Nagpatuloy ang show. Limang damit ang isinuot ko at inirampa ko. Masaya kaming lahat dahil naging maayos at successful ang unang runway show ng brand namin.“Good job, ladies. Congratulations to us! Let’s celebrate tomorrow.” saad ng boss namin.“You did a great job, Mika.” nakangiti na sabi ni
WARNING MATURE CONTENT: THIS IS NOT SUITABLE FOR YOUNG READERS. PLEASE READ AT YOUR OWN RISK!MEC-MECKatabi ko ngayon si kuya dito sa kama ko. Nakayakap ako sa kanya at sa tingin ko tulog na siya. Malaya kong pinagmamasdan ang gwapo niyang mukha. Siguro nga ay baliw na ako. Nasisiraan na ako ng bait dahil hinayaan ko ang sarili ko na mahulog ako sa kanya ng tuluyan. Noon ay pilit kong pinapaniwala ang sarili ko na magkapatid kami. Na mali na magkagusto ako sa kanya. Nagtagumpay naman ako pero ngayon ay bumalik na naman ang damdamin na matagal ko ng pilit na kinakalimutan. And this time natalo ako. Natalo ako dahil mahal ko na siya. At ito ako ngayon nakahiga sa braso niya at yakap ko siya. Natatakot akong magtanong sa kanya. Kung ano ba kami? Kung sila pa ba ng girlfriend? Takot ako na maging babae niya. Pero choice ko ito kaya wala akong dapat sisihin.“Ang gwapo mo, mahal ko. Mahal na mahal kita. Kahit pa alam ko na masasaktan ako. Pero ikaw pa rin ang pipiliin ko. Sana dumating r
HELLO po sa inyong lahat,Nais ko lang po magpasalamat sa lahat ng sumubaybay sa story na ito. Alam ko na marami po akong absent dito at humihingi po ako ng pasensya sa inyong mga naghintay ng matagal. Masaya po ako na kahit medyo matagal akong nawala ay hindi niyo ako iniwan. Ang story po ni Theo ay ihihiwalay ko po dito. Hindi ko pa po alam kung kailan ko isusulat dahil may bago akong story na ilalabas soon. Sana ay suportahan niyo rin po ito kapag lumabas na. Thank you po sa inyong mga nag-add nitong story, sa mga nagbigay ng Gems, sa mga comments. at sa inyong lahat na nagbabasa sa story na ito. May mga pagkakataon na nakakapagod magsulat pero dahil sa inyo kaya ko pinipili pa rin na magsulat. Magpapahinga pero magsusulat pa rin. Thank you so much po sa inyong lahat and God bless you!STAY HAPPY AND HEALTHY!LIST OF MY COMPLETED STORIES1. MY SECRETARY IS A SINGLE MOM2. LOVING, MR. CHEF3. MR. BLAKE, THE MYSTERIOUS BILLIONAIRE4. PROFESSOR'S MAID5. TRAPPED BY A HOT PROFESSOR6.
MEC-MEC3 YEARS LATER…“Mama, may gusto ka po bang kainin?” tanong sa akin ni Macky.“Wala po,” nakangiti na sagot ko sa kanya.“Hindi po ba nagugutom si baby?” nakangiti na tanong niya at hinaplos ang tiyan ko.“Hindi pa po siya nagugutom.” malambing na sagot ko sa panganay kong anak.“Kapag may gusto ka po ay sabihin mo po sa akin, mama. Ang sabi ni papa ay ako po muna ang mag-aalaga sa ‘yo habang wala siya. Ako po muna ang mag-aalaga sa inyo.” “Ang galing naman ng Kuya Macky namin. Maasahan na talaga ni papa. Sigurado ako na matutuwa ang papa mo kapag nalaman niya na sobrang maasahan na ang kuya namin,” sabi ko sa kanya.Nasa business trip kasi ang asawa ko at limang buwan na akong buntis. Sa dami ng nangyari sa buhay namin talagang hindi naging madali ang lahat. Mahirap pero kinaya namin.Minsan ay naaalala ko pa ang nangyari three years ago. Parang bangungot pero dahil nasa tabi ko ang mag-ama ko ay nalagpasan namin ni Macky ang lahat. Hindi lang ako ang nahihirapan kundi pati na
MEC-MEC Hindi ko alam ang gagawin ko kung sakali man na may nangyari sa anak namin. Mabuti na lang at mabilis namin siyang nadala sa pinakamalapit na ospital. Ligtas na siya ngayon dahil ang tubig na iniinom niya kanina ay may lason pala. “Kasalanan ko ito, sana hindi ko na lang siya pinainom ng tubig niya.” umiiyak na sabi ko habang nakaupo sa tabi ng anak ko at hawak ko ang kamay niya. “Mahal, wala kang kasalanan. Hindi mo kasalanan, okay. Pina-imbestigahan ko na ito. At hindi ko hahayaan na hindi managot ang tunay na may gawa nito. Kahit pa kilala ko na kung sino.” sabi sa akin ni Mark. “Huwag siyang magpapakita sa akin dahil baka mapatay ko siya. Baliw siya, papatayin niya ang anak natin.” umiiyak na sambit ko. “Sorry, mahal. Alam ko na may pagkukulang ako. Alam ko na ako ang may kasalanan kaya ito nangyayari. I’m really sorry dahil wala na naman akong nagawa,” umiiyak na sabi ng asawa ko. “Wala kang kasalanan at may ginawa ka. Kung hindi natin dinala agad ang anak natin dito
MEC-MEC“Mahal, sa tingin mo tama ang ginawa natin?” tanong ko sa asawa ko na ngayon ay paakyat na kami sa office niya.Tinawagan niya kasi ako kung gusto ko daw siyang puntahan. Hindi ko naman alam na nasa labas pala si Tina kaya tuloy hindi ko na napigilan ang sarili ko na magmaldita sa kanya.Nakaramdam rin ako ng awa sa anak niya pero kasi kaysa ang anak ko naman ang pagbantaan niya. Umaasa kami na sa ginawa ng asawa ko ay mapapaalis namin siya sa school. Sila ng anak niya, gustong-gusto ko ang tahimik na buhay pero itong mga babae na baliw sa asawa ko ang nagiging dahilan kaya kami nagugulo.“May problema ba?” tanong niya sa akin.“Nag-aalala lang ako kay Macky.” sagot ko sa kanya.“Okay lang siya, sinabihan ko na rin ang school na tingnan nila ang anak natin. Hindi ko hahayaan na masaktan ang anak natin.” malambing na sabi niya sa akin.“Pinapunta mo ako dito. Ano naman ang gagawin ko dito?” tanong ko sa kanya.“Wala, gusto lang kitang kasama dito.” sabi niya sa akin.“Akala ko p
THIRD PERSON POV Lihim na napangiti si Tina dahil ang buong akala niya ay natalo na niya si Mec-mec. Alam niya na natatakot na ito sa kanya dahil pinagbantaan niya ang anak nito. Napahawak siya sa kanyang pisngi dahil sa sampal sa kanya ni Mec-mec.. Hindi niya hahayaan na maging masaya ito. Dahil sa babaeng ito ay nawala sa kanya ang lahat. Nawala ang trabaho niya at higit sa lahat ay nawala sa kanya si Mark. Ang lalaking mahal na mahal niya. Ngayon lang siya naging baliw sa isang lalaki. Ito kasi ang nagparamdam sa kanya na kamahal-mahal siya. Ang nagbigay halaga sa kanya at sa anak niya. Napangiti siya dahil nakita niya na tumatawag sa kanya si Mark. mabilis niya itong sinagot. “Hello, Sir.” “What do you want?” tanong ni Mark sa kanya. “I want you, Sir.” nakangiti na sagot niya pero bigla na lang pinatay ni Mark ang tawag kaya nakaramdam ng inis si Tina. “Bwisit!” bulalas niya. “Miss Tina, pinapatawag po kayo sa principal’s office.” saad ng isang teacher. “Bakit po?” “Hindi
WARNING: THIS IS NOT SUITABLE FOR YOUNG READERS! PLEASE READ AT YOUR OWN RISK! MATURE CONTENT! FOR ADULT ONLY…MEC-MECHinalikan niya muna ako bago siya pumwesto sa pagitan ng mga hita ko. Aaminin ko na nakakaramdam ako ng kaba at excitement. Kinakabahan kasi alam ko kung gaano kalaki ang ipinagmamalaki ng asawa ko at excitement dahil sa loob ng limang taon ay magagawa namin ito ulit.Sa loob ng limang taon ay umiikot lang ang buhay ko sa anak ko. Ni hindi ko man lang naisip ang ganitong bagay.“Are you nervous?” nakangisi na tanong niya sa akin.“Hindi ah,” sagot ko agad sa kanya.“Really?” panunukso pa niya sa akin.“Bakit naman ako kakabahan? Baka ikaw ang kinakabahan d’yan?” nakangiti na sabi ko sa kanya at pilit na tinatago ang nararamdaman ko.“Okay, sabi mo.” nakangiti na sabi niya at naramdaman ko ang pagk*lalaki niya sa bukana ko.Napalunok ako habang nakatingin ako sa kanya. “Sh*t! Hindi pa nga ako nakapasok pero ang sarap na.” sabi niya habang ikinikiskis ang ulo ng pagk*l
MEC-MEC (PRESENT TIME)“Alam mo ang hirap ng buhay ko doon dahil may mga bagay ako na hindi ko maibigay sa anak natin. Pero kahit ganun ay hindi ko alam kung paano ba kami naka-survive na dalawa. Basta ang alam ko ay umasa ako. May mga pagkakataon na iniisip ko na baka hindi na ako hahanapin ng pamilya ko. Na hindi na ako hahanapin ni Mark. Ang pangalan na nakaukit dito sa singsing ko. Minsan pa nga ay naisip ko na ibenta ito para lang may pambili ako ng damit at pagkain namin. Pero pinigilan ako ni nanay. Kasi naniniwala siya na ito ang magdadala sa akin sa pamilya ko.” umiiyak na sabi ko sa asawa ko.“Sorry, mahal. Sorry kung wala ako sa tabi. Pero hinahanap kita, hindi ako tumigil na ipa-hanap ka. Kasi naniniwala ako na buhay ka pa.” sabi niya sa akin.“Aaminin ko na nakaramdam ako ng inis dahil iniisip ko noon na hindi niyo man lang ba ako hinanap? Wala man lang ba naghahanap sa akin? Pero nang malaman ko kung gaano kalayo ang Maynila sa Isla ay doon ko naintindihan na imposible ng
(CONTINUATION OF FLASHBACK)MEC-MECNagising ako na puting kisame ang bumungad sa akin. Mag-isa lang ako dito at sa naamoy ko ay nasa ospital ako. Ibig sabihin ay dinala nila ako dito. Pero malayo ito sa isla. Ilang oras na ba akong tulog? Nahihilo pa rin ako kaya naman humiga ako pero bumangon rin ako ulit dahil na-aalala ako sa anak ko.Hanggang sa bumungad sa akin ang lalaki at hawak niya ang kamay ng anak ko. Tinanong niya ako kung nagugutom ako at ang totoo ay gutom na nga ako. Bumili siya ng pagkain at naiwan si Macky sa tabi ko.“Mama, kumain po kami sa labas. Ang sarap po ng mga pagkain na binili sa akin ni papa.” sabi niya sa akin.Hindi ko mapigilan ang sarili ko na hindi umiyak dahil sa narinig ko mula sa anak ko. Ngayon lang kasi siya nakakain ng masarap. Masarap naman ang isda at gulay pero laging ganun ang ulam namin. At nakakain lang yata siya ng karne ay isang beses pa lang.“Marami ba ang kinain mo?” tanong ko sa kanya.“Opo, marami po. Ang sabi po sa akin ni papa ay k
(CONTINUATION OF FLASHBACKS)MEC-MECLimang taon ang lumipas at hindi ko ito namalayan. Hindi ko alam kung paano kami naka-survive ng anak ko. Oo mahirap pero ang mahalaga ay malusog ang anak ko. Malaki na si Macky at natutuwa ako dahil naiintindihan niya ang lahat ng sinasabi ko sa kanya. Ipinaliwanag ko ang tungkol sa akin. Na wala akong naalala sa nakaraan ko at naiintindihan naman niya ito. Malambing at mabait ang anak ko. Nawawala ang pagod ko kapag niyayakap ako ng anak ko.Sa patag ay may sideline ako. Nag-tutor ako doon every weekend. Doon ako kumukuha ng ng pambili ko ng bigas namin dito sa isla. Ang halaga sa akin palagi ay may bigas kami. Marami namang ulam dito sa isla. Maraming isda at gulay ang narito na puwede naming i-ulam.“Mama, may mga dumating po na dayo.” Sabi sa akin ng anak ko.“Anak, dito ka lang. ‘Wag kang pumunta sa kung saan.” Sabi ko sa anak ko.“Opo, mama.” Sagot niya sa akin.Pero may kakulitan talaga na taglay ang anak ko. Kahit pa sinabi ko sa kanya na ‘