thank you po sa inyong lahat..
MARKNakatitig ako sa maamong mukha ni Mec-Mec. Alam ko na malaki ang kasalanan ko sa kanya. Dahil sa pagsisinungaling ko pero aayusin ko ito. Mahal ko siya, aminado ako na simula noon ay mahal ko siya. Hindi bilang kapatid kundi bilang isang babae.Marami akong ginawa para lang sa kanya. Mga lihim na ako lang ang may alam. Wala pa akong lakas ng loob na sabihin sa kanya. Takot ako na layuan niya ako. Mahal ko siya at ayaw ko na mawala siya sa akin. Lalo na ngayon na akin na talaga siya.Mali man sa paningin ng iba pero para sa akin ay tama ito. Alam ko na magagalit sa akin ang parents namin pero tatanggapin ko ito. Sa ngayon ay gusto ko siyang makasama na walang ibang iniisip.“I love you, baby.” I whisper to her ears.“I love you too, baby.” Kahit na inaantok siya ay nagawa pa rin niyang sumagot.Napangiti naman ako dahil mas yumakap siya sa akin. Gusto kong sulitin ang mga oras na kasama ko siya dito. Hindi rin kasi puwede na magstay ako dito ng matagal dahil marami rin akong kailan
THIRD PERSON POVLumipas ang mga araw at walang nagbago sa dalawa. Mas lalo pa nilang napatunayan na mahal nila ang isa’t-isa. Lunod na lunod na si Mec-mec sa pagmamahal ni Mark sa kanya. Nalulungkot siya lalo na babalik na si Mark sa Pilipinas. Kung siya lang ang masusunod ay mas gusto niya na makasama lang ito dito. Pero alam niya sa sarili niya na hindi naman puwede ang nais niya.“Bakit hindi ka na lang sumama sa akin?” tanong ni Mark sa kanyang kasintahan.“Dito lang ako, marami pa ako kailangan gawin sa work ko. Susunod na lang ako sa ‘yo.” sagot ni Mec-mec.“Okay, sabihan mo ako kapag uuwi ka.” sabi pa ni Mark.“Opo, baby.” malambing na sagot niya.“Let’s enjoy this vacation, baby.” sabi ni Mark kay Mec-mec.Nasa Hawaii silang dalawa at sinusulit ang mga araw na magkasama. Tuwing magkasama sila ay wala na silang pakialam sa paligid nila. Mas mahalaga sa kanila na magkasama sila.“What the h*ck?!” natigil sila sa paghahalikan ng may pamilyar na boses sa likuran nila.“K–Kuya Alec
WARNING: MATURE CONTENT! THIS IS NOT SUITABLE FOR YOUNG READERS. PLEASE READ AT YOUR OWN RISK! MEC-MEC “Are you sure na hindi ka talaga sasama sa akin?” tanong sa akin ni Mark. “Baby, alam mo naman na marami akong trabaho na tatapusin. Saka diba kailangan mo pang ayusin ang lahat bago ako umuwi? Ayaw ko ng gulo kaya mas mabuti na ang ganito.” sabi ko sa kanya. “Thank you for understanding.” sabi niya sa akin at hinalikan niya ako sa labi. “Always, baby.” nakangiti na sabi ko sa pagitan ng halikan namin. “I love you so much, baby.” sabi niya sa akin at naramdaman ko ang kamay niya sa pang-upo ko. “I love you so much, Mark.” malambing na sabi ko sabay pulupot ng mga braso ko sa leeg niya. He kissed me and I kissed him back. We both aggressive hanggang sa binuhat na niya ako papunta sa kama namin. Pinagpalit ko ang posisyon naming dalawa. Tinulak ko siya pahiga sa kama namin. Nakangiti siya sa akin. Gumapang naman ako papunta sa kanya. “May time pa naman bago tayo pumunta sa airp
MEC-MECNgayon ang uwi ko sa Pilipinas. Hindi ko sinabi sa kanila na uuwi ako. Sobrang nakakapagod ang flight ko. Ganito talaga siguro dahil buntis ako. Dahil lahat ng mga bagay ay kinatatamaran ko. Naiinis ako kapag kilos ako ng kilos.Mabuti na lang at natapos ko na ang lahat ng trabaho ko. Kaya naman okay lang na magstay ako ng matagal sa Pilipinas. Hindi ko pa alam pero baka puwede na rin for good ang pagstay dito. Lalo na buntis ako at mahirap ang buhay sa ibang bansa na mag-isa.Nagtaxi na lang ako pauwi sa bahay. Pagbaba ko sa taxi ay nakangiti akong sinalubong ng guard namin. Tinulungan rin niya ako sa mga gamit ko.Habang papasok ako sa loob ng bahay ay narinig ko ang tawanan. Na para bang masaya silang lahat.“Mec-mec?” Mukhang gulat na gulat si mommy nang makita niya ako. Pero wala sa kanya ang atensyon ko kundi sa lalaki na nasa harapan ko at sa katabi niya.“Welcome home, anak. I miss you.” Masayang sabi ni mommy at niyakap niya ako.“I miss you, mom.”Niyakap nila ako. Ma
MEC-MEC“Sinasabi ko na nga ba.” sabi ni daddy sa akin.“I’m sorry, daddy.” umiiyak na sabi ko sa kanya.“Bakit ka nagsosorry?” parang naiiyak na tanong sa akin ni daddy.“I’m sorry po kasi nagpadala ako sa bugso ng damdamin ko. Sorry kung na-disappoint ko na naman po kayo. Please, daddy. I’m begging you, don’t tell mommy. Huwag niyo pong sabihin kay mom. Hindi po ako gagawa ng gulo. Mananahimik po ako, babalik po ako sa Amerika. Kakalimutan ko po ang lahat.” umiiyak na sabi ko kay daddy.“Wala kang kasalanan. Wala, baby.” sabi sa akin ni daddy.“Maniwala po kayo, hindi ko po alam. Kung alam ko lang hindi po ako papatol sa kanya. He said that girlfriend lang niya at aayusin niya ang lahat sa kanila. Hindi ko po alam na asawa po pala niya. I’m sorry, daddy. I’m sorry po kung tanga ako.”“Shhh, don't say that. Hindi ka tanga. Kakausapin ko siya.” sabi niya sa akin.“No, dad. Wala na pong dapat pag-usapan. Hayaan na lang po natin siya. Sila ng asawa niya” sabi ko sa kanya. Habang ang puso
MEC-MEC“Mom, bakit po kayo umiiyak?” Tanong ko kay mommy na ngayon ay nakayakap sa akin.“Namiss kita, sobrang namiss ko ang panganay ko.” Sagot niya sa akin.“Hindi naman po ako ang panganay.” Pabiro na sabi ko sa kanya.“Hayaan mo na lang na panganay kita ngayon.” Sagot niya sa akin.“Mom, thank you. Thank you for loving me. For understanding me and supporting me. Always remember that I love you. You're the best mom ever.” umiiyak na rin na sabi ko sa kanya.“Mahal na mahal rin kita, anak ko. Kung may problema ka. Nandito lang si mommy para makinig at tumulong sa ‘yo.”“I’m fine, I’m good.” Nakangiti na sabi ko sa kanya.“Alam ko, anak. You are a brave and strong woman.” sabi niya sa akin.“Sa inyo po ako nagmana.” Nakangiti na sabi ko sa kanya.“Palagi kong ipagdadasal na maging malusog at masaya ka, anak ko. Wala akong ibang gusto kundi ang makita ka na masaya.” “Ako rin po, gusto ko po na lagi kayong healthy ni daddy.” Nakangiti na sabi ko sa kanya.“Aalis ka pa rin ba? Babalik
MEC-MEC Nakarating kami sa mall. Unang lumabas si Mark sa kotse. Pinagbuksan niya ng pinto si mommy. Ako naman ay lumabas na sa kotse niya. Habang papasok kami sa loob ay may mga nakatingin sa amin. May ibang lumapit sa akin at nagpapicture. Nahihiya tuloy ako dahil akala yata nila sikat ako. “Hi po, ang ganda at ang tangkad niyo po pala talaga sa personal.” sabi sa akin nang isa student. “Thank you, ikaw rin you’re so pretty.” nakangiti na sabi ko sa kanya. “Thank you po, ang bait niyo rin po pala talaga. Sana po ay sumali kayo sa mga beauty pageant.” sabi niya sa akin. “Naku, hindi na ako puwede doon.” nakangiti na sabi ko sa kanya. “Sayang po, pero ganda niyo po talaga. Thank you po ulit.” sabi niya sa akin. “Thank you rin sa ‘yo.” nakangiti na pasasalamat ko. Pumasok kami sa department store. “Sikat na talaga ang anak ko.” biglang sabi ni mommy. “Hahaha, hindi po mommy.” natatawa na sabi ko kay mommy. Kumuha kami ng carts na paglalagyan ng mga bibilhin namin. Never akong
MEC-MEC“Mom,” tawag ko kay mommy na ngayon ay nagluluto dito sa kitchen ko. Kakagising ko lang at lumabas agad ako sa silid ko. Hindi pa pala siya umuwi.“Mabuti naman at gising kana. Nagugutom kana ba?” nakangiti na tanong niya sa akin.“Opo, nagising ako dahil naamoy ko ang luto mo.” nakangiti na sabi ko sa kanya.Nakatingin lang sa akin si mommy at kitang-kita ko sa mga mata niya ang lungkot. Alam ko na nasasaktan siya para sa akin. Kaya nakaramdam ako ng konsensya. Na para bang hindi ko na kayang itago sa kanya ang lahat. Lalo na itong pagbubuntis ko.“Mom, may sasabihin po ako sa ‘yo.” kinakabahan na sabi ko sa kanya.“Ano ‘yon, anak?” “Mom…”“Kasi po ..”“B–Buntis po ako.” napapikit ako ng sabihin ko ‘yon sa kanya. Sobrang lakas rin ng kabog ng dibdib ko. Naging tahimik ang buong paligid. Nang tumingin ako kay mommy ay nakita ko kung paano pumatak ang luha sa mga mata niya. At nasaktan ako. Sobrang nasaktan ako na makita na umiiyak ang mommy ko.“I’m sorry po,” umiiyak na sab
HELLO po sa inyong lahat,Nais ko lang po magpasalamat sa lahat ng sumubaybay sa story na ito. Alam ko na marami po akong absent dito at humihingi po ako ng pasensya sa inyong mga naghintay ng matagal. Masaya po ako na kahit medyo matagal akong nawala ay hindi niyo ako iniwan. Ang story po ni Theo ay ihihiwalay ko po dito. Hindi ko pa po alam kung kailan ko isusulat dahil may bago akong story na ilalabas soon. Sana ay suportahan niyo rin po ito kapag lumabas na. Thank you po sa inyong mga nag-add nitong story, sa mga nagbigay ng Gems, sa mga comments. at sa inyong lahat na nagbabasa sa story na ito. May mga pagkakataon na nakakapagod magsulat pero dahil sa inyo kaya ko pinipili pa rin na magsulat. Magpapahinga pero magsusulat pa rin. Thank you so much po sa inyong lahat and God bless you!STAY HAPPY AND HEALTHY!LIST OF MY COMPLETED STORIES1. MY SECRETARY IS A SINGLE MOM2. LOVING, MR. CHEF3. MR. BLAKE, THE MYSTERIOUS BILLIONAIRE4. PROFESSOR'S MAID5. TRAPPED BY A HOT PROFESSOR6.
MEC-MEC3 YEARS LATER…“Mama, may gusto ka po bang kainin?” tanong sa akin ni Macky.“Wala po,” nakangiti na sagot ko sa kanya.“Hindi po ba nagugutom si baby?” nakangiti na tanong niya at hinaplos ang tiyan ko.“Hindi pa po siya nagugutom.” malambing na sagot ko sa panganay kong anak.“Kapag may gusto ka po ay sabihin mo po sa akin, mama. Ang sabi ni papa ay ako po muna ang mag-aalaga sa ‘yo habang wala siya. Ako po muna ang mag-aalaga sa inyo.” “Ang galing naman ng Kuya Macky namin. Maasahan na talaga ni papa. Sigurado ako na matutuwa ang papa mo kapag nalaman niya na sobrang maasahan na ang kuya namin,” sabi ko sa kanya.Nasa business trip kasi ang asawa ko at limang buwan na akong buntis. Sa dami ng nangyari sa buhay namin talagang hindi naging madali ang lahat. Mahirap pero kinaya namin.Minsan ay naaalala ko pa ang nangyari three years ago. Parang bangungot pero dahil nasa tabi ko ang mag-ama ko ay nalagpasan namin ni Macky ang lahat. Hindi lang ako ang nahihirapan kundi pati na
MEC-MEC Hindi ko alam ang gagawin ko kung sakali man na may nangyari sa anak namin. Mabuti na lang at mabilis namin siyang nadala sa pinakamalapit na ospital. Ligtas na siya ngayon dahil ang tubig na iniinom niya kanina ay may lason pala. “Kasalanan ko ito, sana hindi ko na lang siya pinainom ng tubig niya.” umiiyak na sabi ko habang nakaupo sa tabi ng anak ko at hawak ko ang kamay niya. “Mahal, wala kang kasalanan. Hindi mo kasalanan, okay. Pina-imbestigahan ko na ito. At hindi ko hahayaan na hindi managot ang tunay na may gawa nito. Kahit pa kilala ko na kung sino.” sabi sa akin ni Mark. “Huwag siyang magpapakita sa akin dahil baka mapatay ko siya. Baliw siya, papatayin niya ang anak natin.” umiiyak na sambit ko. “Sorry, mahal. Alam ko na may pagkukulang ako. Alam ko na ako ang may kasalanan kaya ito nangyayari. I’m really sorry dahil wala na naman akong nagawa,” umiiyak na sabi ng asawa ko. “Wala kang kasalanan at may ginawa ka. Kung hindi natin dinala agad ang anak natin dito
MEC-MEC“Mahal, sa tingin mo tama ang ginawa natin?” tanong ko sa asawa ko na ngayon ay paakyat na kami sa office niya.Tinawagan niya kasi ako kung gusto ko daw siyang puntahan. Hindi ko naman alam na nasa labas pala si Tina kaya tuloy hindi ko na napigilan ang sarili ko na magmaldita sa kanya.Nakaramdam rin ako ng awa sa anak niya pero kasi kaysa ang anak ko naman ang pagbantaan niya. Umaasa kami na sa ginawa ng asawa ko ay mapapaalis namin siya sa school. Sila ng anak niya, gustong-gusto ko ang tahimik na buhay pero itong mga babae na baliw sa asawa ko ang nagiging dahilan kaya kami nagugulo.“May problema ba?” tanong niya sa akin.“Nag-aalala lang ako kay Macky.” sagot ko sa kanya.“Okay lang siya, sinabihan ko na rin ang school na tingnan nila ang anak natin. Hindi ko hahayaan na masaktan ang anak natin.” malambing na sabi niya sa akin.“Pinapunta mo ako dito. Ano naman ang gagawin ko dito?” tanong ko sa kanya.“Wala, gusto lang kitang kasama dito.” sabi niya sa akin.“Akala ko p
THIRD PERSON POV Lihim na napangiti si Tina dahil ang buong akala niya ay natalo na niya si Mec-mec. Alam niya na natatakot na ito sa kanya dahil pinagbantaan niya ang anak nito. Napahawak siya sa kanyang pisngi dahil sa sampal sa kanya ni Mec-mec.. Hindi niya hahayaan na maging masaya ito. Dahil sa babaeng ito ay nawala sa kanya ang lahat. Nawala ang trabaho niya at higit sa lahat ay nawala sa kanya si Mark. Ang lalaking mahal na mahal niya. Ngayon lang siya naging baliw sa isang lalaki. Ito kasi ang nagparamdam sa kanya na kamahal-mahal siya. Ang nagbigay halaga sa kanya at sa anak niya. Napangiti siya dahil nakita niya na tumatawag sa kanya si Mark. mabilis niya itong sinagot. “Hello, Sir.” “What do you want?” tanong ni Mark sa kanya. “I want you, Sir.” nakangiti na sagot niya pero bigla na lang pinatay ni Mark ang tawag kaya nakaramdam ng inis si Tina. “Bwisit!” bulalas niya. “Miss Tina, pinapatawag po kayo sa principal’s office.” saad ng isang teacher. “Bakit po?” “Hindi
WARNING: THIS IS NOT SUITABLE FOR YOUNG READERS! PLEASE READ AT YOUR OWN RISK! MATURE CONTENT! FOR ADULT ONLY…MEC-MECHinalikan niya muna ako bago siya pumwesto sa pagitan ng mga hita ko. Aaminin ko na nakakaramdam ako ng kaba at excitement. Kinakabahan kasi alam ko kung gaano kalaki ang ipinagmamalaki ng asawa ko at excitement dahil sa loob ng limang taon ay magagawa namin ito ulit.Sa loob ng limang taon ay umiikot lang ang buhay ko sa anak ko. Ni hindi ko man lang naisip ang ganitong bagay.“Are you nervous?” nakangisi na tanong niya sa akin.“Hindi ah,” sagot ko agad sa kanya.“Really?” panunukso pa niya sa akin.“Bakit naman ako kakabahan? Baka ikaw ang kinakabahan d’yan?” nakangiti na sabi ko sa kanya at pilit na tinatago ang nararamdaman ko.“Okay, sabi mo.” nakangiti na sabi niya at naramdaman ko ang pagk*lalaki niya sa bukana ko.Napalunok ako habang nakatingin ako sa kanya. “Sh*t! Hindi pa nga ako nakapasok pero ang sarap na.” sabi niya habang ikinikiskis ang ulo ng pagk*l
MEC-MEC (PRESENT TIME)“Alam mo ang hirap ng buhay ko doon dahil may mga bagay ako na hindi ko maibigay sa anak natin. Pero kahit ganun ay hindi ko alam kung paano ba kami naka-survive na dalawa. Basta ang alam ko ay umasa ako. May mga pagkakataon na iniisip ko na baka hindi na ako hahanapin ng pamilya ko. Na hindi na ako hahanapin ni Mark. Ang pangalan na nakaukit dito sa singsing ko. Minsan pa nga ay naisip ko na ibenta ito para lang may pambili ako ng damit at pagkain namin. Pero pinigilan ako ni nanay. Kasi naniniwala siya na ito ang magdadala sa akin sa pamilya ko.” umiiyak na sabi ko sa asawa ko.“Sorry, mahal. Sorry kung wala ako sa tabi. Pero hinahanap kita, hindi ako tumigil na ipa-hanap ka. Kasi naniniwala ako na buhay ka pa.” sabi niya sa akin.“Aaminin ko na nakaramdam ako ng inis dahil iniisip ko noon na hindi niyo man lang ba ako hinanap? Wala man lang ba naghahanap sa akin? Pero nang malaman ko kung gaano kalayo ang Maynila sa Isla ay doon ko naintindihan na imposible ng
(CONTINUATION OF FLASHBACK)MEC-MECNagising ako na puting kisame ang bumungad sa akin. Mag-isa lang ako dito at sa naamoy ko ay nasa ospital ako. Ibig sabihin ay dinala nila ako dito. Pero malayo ito sa isla. Ilang oras na ba akong tulog? Nahihilo pa rin ako kaya naman humiga ako pero bumangon rin ako ulit dahil na-aalala ako sa anak ko.Hanggang sa bumungad sa akin ang lalaki at hawak niya ang kamay ng anak ko. Tinanong niya ako kung nagugutom ako at ang totoo ay gutom na nga ako. Bumili siya ng pagkain at naiwan si Macky sa tabi ko.“Mama, kumain po kami sa labas. Ang sarap po ng mga pagkain na binili sa akin ni papa.” sabi niya sa akin.Hindi ko mapigilan ang sarili ko na hindi umiyak dahil sa narinig ko mula sa anak ko. Ngayon lang kasi siya nakakain ng masarap. Masarap naman ang isda at gulay pero laging ganun ang ulam namin. At nakakain lang yata siya ng karne ay isang beses pa lang.“Marami ba ang kinain mo?” tanong ko sa kanya.“Opo, marami po. Ang sabi po sa akin ni papa ay k
(CONTINUATION OF FLASHBACKS)MEC-MECLimang taon ang lumipas at hindi ko ito namalayan. Hindi ko alam kung paano kami naka-survive ng anak ko. Oo mahirap pero ang mahalaga ay malusog ang anak ko. Malaki na si Macky at natutuwa ako dahil naiintindihan niya ang lahat ng sinasabi ko sa kanya. Ipinaliwanag ko ang tungkol sa akin. Na wala akong naalala sa nakaraan ko at naiintindihan naman niya ito. Malambing at mabait ang anak ko. Nawawala ang pagod ko kapag niyayakap ako ng anak ko.Sa patag ay may sideline ako. Nag-tutor ako doon every weekend. Doon ako kumukuha ng ng pambili ko ng bigas namin dito sa isla. Ang halaga sa akin palagi ay may bigas kami. Marami namang ulam dito sa isla. Maraming isda at gulay ang narito na puwede naming i-ulam.“Mama, may mga dumating po na dayo.” Sabi sa akin ng anak ko.“Anak, dito ka lang. ‘Wag kang pumunta sa kung saan.” Sabi ko sa anak ko.“Opo, mama.” Sagot niya sa akin.Pero may kakulitan talaga na taglay ang anak ko. Kahit pa sinabi ko sa kanya na ‘