“Ms. Carrero, I’m sorry to say this but you are not pregnant.”
Tila may nagbara sa lalamunan ni Elise nang marinig iyon. Kasunod niyon ay ang pagkirot ng kaniyang puso. Nag-iinit ang gilid ng kaniyang mga mata habang tulalang nakatingin sa kaniyang Obgyne.
“Pero ilang araw ng masama ang pakiramdam ko, Doc. Nagsusuka ako at delay din ang period ko…” pumiyok ang kaniyang boses dahil sa nagbabadyang mga luha pero pinigilan niya ang pagkawala ng mga ito.
Umiling ang babaeng doktor sa harapan niya. Kita ang awa sa mga mata nito habang nakatingin sa kaniya.
“Nakararamdam ka ng pagsusuka at pagkahilo dahil ilang araw ng hindi maganda ang kondisyon ng tiyan mo dala ng gastritis. Isa pa, maraming factors kung bakit nade-delay ang period ng isang babae. Dalawa na roon ang stress at pagpupuyat.”
“B-Baka pwede nating ulitin ang mga test, Doc?” mungkahi niya, umaasang may mali sa naunang tests at baka sa pangalawa ay lalabas ng buntis siya… na may maliit na supling na sa sinapupunan niya.
“I’m really sorry, Ms. Carrero.” Umiling ang doktor at bumuntonghininga. “May ibang pagkakataon pa naman. Bata ka pa kaya hindi pa huli ang lahat para magbuntis ka.”
“S-Sige po, Doc… Salamat po,” aniya.
Nakayukong tumayo si Elise at lumabas ng clinic na ‘yon. Nanginginig ang ibabang labi habang hawak ang resulta ng ultrasound na nagsasabing hindi siya buntis. Lahat ng hinala niya sa katawan niya ay pawang hinala lamang…
Buong akala niya ay mabibigyan na niya ng anak si Riguel.
Tatlong taon na ang nakalilipas nang magpakasal sila ni Riguel De Silva. It was a marriage for convenience. Dahil nag-aaral pa siya ng kolehiyo ay minabuting isekreto ang kasal. Bata pa siya noon kaya naman magkahiwalay pa sila ng kwarto ni Riguel.
Ngunit nitong mga nakaraang buwan ay nagsimulang magbigay ng atensyon si Riguel sa kaniya. Her husband was cold and mean. Ngunit sa gabi ay tinatabihan siya nito upang makipagsiping sa kaniya, bagay na hindi niya tinatanggihan dahil lihim niya itong minamahal.
Umaasa siya na nagbunga ang p********k nila dahil gusto na niyang makumpleto ang pamilya nila. Ngunit umasa lamang siya sa wala…
Napahinto siya sa paglalakad nang mapansin ang pamilyar na matangkad na lalaki hindi kalayuan sa kaniya.
“Riguel…?” bulong niya, naguguluhan kung bakit naroon ang asawa sa ospital.
Nalaman ba nito na nagpa-check up siya? Was he here to pick her up?
Unti-unting naibsan ang lungkot sa puso niya sa pag-iisip na nag-aalala sa kaniya ang asawa. Isa ito sa mga gusto niyang iparamdam sa kaniya ni Riguel.
“Ri—” Tatawagin na sana ni Elise ang kaniyang asawa, ngunit nang makita ang isang napakagandang babae na lumabas sa doctor’s office ay nanlamig ang kaniyang buong katawan.
Kilala niya ang babaeng ‘to… kahit pa nakasuot ito ng malaking sunglasses at mamahaling mask. Hindi siya maaaring magkamali.
Nataranta siya nang makitang maglalakad ang mga ito sa direksyon niya. Not wanting to get caught by her husband, she pushed the fire exit door next to her and went in there. Nagtago siya sa sulok, puno ng katanungan ang isip.
Bakit naroon si Riguel? At bakit kasama nito ang babaeng ‘yon?
Nanginginig niyang nilabas ang phone mula sa kaniyang bag. She hesitated for a while before dialing her husband’s phone number.
Ilang segundo lamang ay sinagot nito ang tawag.
“What do you want?” malamig na tanong ni Riguel mula sa kabilang linya.
Napalunok siya. “H-Honey, nasaan ka?”
“In the company. I have a meeting. Why did you call?”
Kumurap ang kaniyang mga mata sa narinig.
Sinungaling…
Mabilis niyang binaba ang tawag na ‘yon dahil nagsimula ng malaglag ang kaniyang mga luha. Nagmamadali siyang bumaba ng hagdan. Gusto na niyang makaalis sa lugar na ‘yon at makauwi.
Ngunit sa pagmamadali sa pagbaba ng hagdan ay aksidente siyang natapilok at nahulog.
Samantala, sa corridor ng ospital. Kunot-noong pinagmasdan ni Riguel ang screen ng kaniyang phone. He couldn’t accept the fact that that woman dared to hang up the phone on him. Sino ba ito sa akala nito?
“Riguel…” tawag sa kaniya ng mahinhin na boses ng isang babae.
“I’m coming,” sagot niya at binulsa ang phone.
Humanda talaga ang babaeng ‘yon sa kaniya. He’ll deal with her once he’s home.
***
De Silva Residence
Namumula ang mga mata ni Elise dahil sa ilang oras na pag-iyak. Nakahiga siya sa kama sa madilim at malamig na kwarto nila ni Riguel.
Ang marahang pagbukas ng pinto at pag-ilaw ng maliit na lamp sa gilid ng kama ay indikasyon na nakauwi na ang kaniyang magaling na asawa.
Narinig niya ang mga yapak ni Riguel papuntang banyo, kasunod niyon ang lagaslas ng tubig mula sa shower. Sumagi sa isip ni Elise ang matipunong katawan nito at mabangong amoy…
But her heart still ached from what she saw in the hospital earlier. Pakiramdam niya ay pinaglalaruan siya ng tadhana.
Bumalik na ang babaeng ‘yon…
Paniguradong gagawa ng paraan si Riguel para mapawalang bisa ang kasal nila dahil sa babaeng ‘yon. Kung siguro ay hindi naangkin ng lalaki ang puri niya ay papayag siya kung makikipaghiwalay ito.
But now, she actually doesn't want to annul their marriage..
Isa pa ay mahal na mahal niya ito. Nitong mga nakaraang buwan ay sinubukan nilang lagyan ng romansa ang relasyon nila. Sinubukan nilang bumuo ng anak. She even decorated a baby’s room in their house.
Ayaw niyang itapon ang mga pinaghirapan niya sa relasyon na ‘yon.
Ang bahagyang paggalaw ng kama ang nagpabalik ng isip niya sa realidad. Agad niyang naamoy ang mabangong pabango ni Riguel at ang mainit na kamay nito ay marahang naglandas sa ilalim ng kaniyang lingerie.
“Huwag mo akong hawakan,” malamig niyang wika at saka inalis ang kamay ng asawa sa hita niya.
“I thought you wanted to have a baby? Why are you acting like a cold virgin right now?” inis na sabi ni Riguel.
Kinagat ni Elise ang ibabang labi. Hindi niya maiwasang maalala ang mga nangyari sa ospital kanina–ang pagkabigo dahil nalaman niyang hindi siya buntis, at ang pagtataksil ng asawa niya. Nagawa pa nitong magsinungaling para lang pagtakpan ang kabalastugan niya.
“Ayaw kong makipagtalik sa ‘yo ngayon. Hindi maganda ang pakiramdam ko,” iritable niyang sagot.
“Are you rejecting me right now?” Bakas ang panganib sa boses ni Riguel.
Nagulat si Elise nang kagatin ng lalaki ang kaniyang tainga para akitin siya.
“Ayaw ko nga sabi! Huwag mo akong gagalawin!” galit na wika ni Elise at tinulak si Riguel.
Ramdam niya ang sakit sa kaniyang puso sa pag-iisip na hinawakan nito ang ibang babae pagkatapos ay makikipagtalik sa kaniya.
She was very disgusted!
“Kapag sinabi kong ayaw ko, ayaw ko!” bulyaw sa kaniya ni Elise.Hindi nagustuhan ni Riguel ang inasal ni Elise kaya naman marahas niya itong hinawakan sa braso at inipit ang paa nito gamit ang kaniyang tuhod. “R-Riguel, nasasaktan ako. Ano ba? Pakawalan mo ako!” pakiusap ni Elise at tuluyan nang napaluha. Ni hindi niya nga malaman kung bakit siya umiiyak– kung dahil ba sa sakit na dulot ng pagtataksil ng asawa niya o dahil sa pisikal na sakit na dala ng pagkahulog sa hagdan kanina sa ospital.Pakiramdam niya ay siya na ang pinakamalas na babae sa mundo dahil wala nang magandang nangyari sa buhay niya simula ng bata pa lang siya. A few years ago, she was homeless. Her father, who was supposed to be her support system, married another woman and was only good at her stepsister. Noong nasa kolehiyo naman ay niloko lamang siya ng una niyang naging nobyo. At ngayon, kung kailan naman gusto niyang paibigin sa kaniya ang asawang si Riguel, ay saka naman bumalik ang unang babaeng minahal nit
Hindi sinagot ni Riguel ang tanong niya at tahimik na lumabas ng kanilang kwarto. Suminghap siya at tahimik na napaiyak. Hindi niya matanggap na gano’n na lang kung ipawalang-bahala ng asawa niya ang nararamdaman niya. How could he answer calls from his mistress behind her back?Dahil hindi niya malaman kung ano ang dapat maramdaman ay bumangon siya mula sa kama. Dahan-dahan siyang naglakad palabas ng kwarto at nagtungo sa guest room kung saan siya madalas na matulog noong bago pa lang silang kasal. “Huwag mo nang isipin… matatapos din ito,” bulong niya sa sarili nang makahiga sa kama, sunod-sunod na luha ang pumapatak mula sa kaniyang mga mata, bago niya tuluyang ipikit ang mga ito para magpahinga. Kinabukasan, dahil hindi niya alam kung paano haharapin si Riguel ay sinadya niyang tanghali na bumangon. Sabado rin at hindi niya kailangan pumunta sa accounting firm kung saan siya nag-o-ojt. Pagkababa sa dining ay napansin niyang wala kahit ang anino ni Riguel. Madalas magluto si Ri
Mabilis na dumating ang araw na kinatatakutan ni Elise. Ang araw nang pagpoproseso nila ng annulment ng kasal nila ni ni Riguel sa korte. Maaga siyang bumangon para mag-asikaso. Kahit na sawi ang kaniyang puso ay nag-ayos siya. She wouldn’t want Riguel to pity her just because they were about to be separated. She wanted him to see her as a brave woman who would never tolerate cheating. Naglagay siya ng kolorete sa mukha at nagsuot ng magandang bistida. Huminga siya nang malalim, pinapatatag ang sarili. She would start a new life after the annulment. Hindi na siya iiyak pa sa maling lalaki. Pagkalabas sa dorm building ay napansin niya ang pamilyar at mamahaling itim na kotse na nakaparada sa sa tabing kalsada. Bumuga siya ng hangin at sarkastikong napangiti. Mukhang atat na atat ang asawa niyang hiwalayan siya… At talagang nagpunta pa roon para sunduin siya!Nagpanggap siyang hindi napansin ang kotse at naglakad sa terminal ng bus. Agad namang umandar ang kotse at nagtungo sa
De Silva Residence“Let’s get our annulment processed after you give birth to a child,” malamig na wika ni Riguel sa kaniya. Matapos kausapin ang Lolo Emilio nila ay napag-alaman nila sa doktor nito na hindi na maganda ang lagay ng kalusugan nito. May sakit ito sa puso at baka hindi na magtagal…“Wala namang problema sa akin. Gagawin ko ang lahat para kay Lolo Emilio,” nakahalukipkip na saad ni Elise. “Pero hindi ba’t parang unfair sa akin na mamanduhan mo lang ako ng ganito—”“One hundred million,” putol ni Riguel sa kaniya. “Ano?” naguguluhan niyang tanong. “It’s on top of the amount we agreed upon before we got married. Bibigyan kita ng isang daang milyon.”Napalunok si Elise. Malaking pera ang inaalok ni Riguel. Kung hindi niya makukuha ang pagmamahal nito ay marapat lang na maging pratikal siya. One hundred million para sa isang baby?“Sige,” matapang niyang sagot at tumango. “I will ask my assistant to give you another contract later.” “Fine. Hihintayin ko na lang,” walang
Nagdilim ang mga mata ni Elise sa narinig at galit na inalis ang kamay ni Calista sa kaniyang braso. “Riguel told me he didn’t sleep with you.” Kung may isang bagay man siyang pinagpapasalamat ay ang pagsasabi ni Riguel nang totoo bago siya ikama nito sa kanilang tahanan. He said he wouldn’t touch Calista while he was still married to her. Sa kaniya lamang nakikipagtalik ang asawa. Siya lang ang tinatakbuhan nito kung kailangan nitong daluhan ang init ng katawan. Elise felt secretly happy to hear it all from her husband. Nanlaki ang mga mata ni Calista sa narinig, animo’y hindi ba inaasahan ng babae ang mga salitang ‘yon mula sa bibig ni elise. Ngunit agad din itong nakabawi at mayabang na ngumisi. “That’s because Riguel is a good man. He would never do something that would tarnish his name while he’s still married to you. Pero alam mo bang nangako siya sa akin na magpapakasal kami kapag na-annul na ang kasal niyo?”Masakit na marinig ‘yon para kay Elise ngunit hindi niya ha
Puno ng panganib ang mga mata ng asawa nang tingnan siya. Para bang may malalim na pinanghuhugutan ang galit na nararamdaman. Mariin siyang hinawakan nito sa braso. His jaw clenched as he looked at her in rage. “You’re playing like a victim, huh? That won’t work on me.” “Riguel, bitiwan mo ako! Nasasaktan ako!” singhal niya dito.But her husband didn’t let go of her wrist and grip it tightly, making her whimper in pain. “You were the one who forced Calista to leave in the first place. Wala kang karapatang mag-inarte nang ganiyan sa akin!” “A-Anong sabi mo?” gulat niyang wika. Hindi niya maintindihan kung ano ang sinasabi nito. She forced Calista to leave? Hindi niya maalalang ginawa niya ‘yon! At kahit pa gaano niya ka-ayaw sa babaeng ‘yon, hindi niya gagawin ang binibintang ni Riguel. “Do you think I wouldn’t find out about it?” Umangat ang sulok ng labi ni Riguel at sarkastikong ngumisi. “You forced her to leave two years ago and gave her a huge amount of money to hide abroa
Pagtapos ng hapunan ay nagmuni-muni si Elise sa sala bago mapagpasyahang pumanhik sa kwarto nila ni Riguel sa mansyong ‘yon ng kanilang Lolo Emilio.Nang makapasok sa kwarto ay ang mabangong shower gel ng lalaki ang agad niyang naamoy. Nakaligo na ang asawa niya at kasalukuyang nakaupo sa dulo ng kama. Napakagwapo nito kahit na sa suot na pajama, may suot na reading glasses para sa mga mata at animo’y isang modelo. Nag-angat ito ng tingin sa kaniya at malamig siyang tiningnan. “You took so long to get here, because you don't want to fulfill your obligation, right?” malamig na tanong nito.Kinuyom niya ang mga kamay at saka umirap. Hindi niya ito sinagot bagkus ay naglakad siya papuntang banyo upang maligo. It was a tiring day for her. Matapos maligo ay inabala niya ang sarili sa paglalagay ng skin care sa mukha at halos hating gabi nan nang matapos siya. She was wearing a white nightgown. Naramdaman niya ang madilim na tingin sa kaniya ng asawa. Hindi naman kaila sa kaniya na kahi
Lunes nang muling pumasok sa trabaho si Elise. Kabado siyang naglakad papunta sa kaniyang station, ang mga mata ay bahagyang nagpalinga-linga upang hanapin ang bisor niyang si Cynthia. Panigurado ay bubulyawan siya nito dahil ilang araw siyang wala.“Elise, mabuti naman at nandito ka na. Darating daw ang big boss!” masayang bulalas sa kaniya ni Penelope nang makalapit ito sa kaniya. “Tara sa lobby. Daming nakaabang sa kaniya doon para makita siya!” “Big boss? Hindi ba’t si Mr. Sanchez ‘yon?” kuryoso niyang tanong. “Hindi raw. Si Mr. Sanchez ang pinagkakatiwalan mag-manage ng firm pero itong big boss na makikita natin, siya talaga ang tunay na boss nating lahat. Tara na para makapwesto tayo sa bandang harap.” Hinila siya ni Penelope papuntang lobby. Napangiwi naman siya, walang interes sa magaganap.“Intern lang naman tayo. Kailangan bang pati tayo ay naroon?”“Ano ka ba? Can’t you see na pagkakataon na natin ‘to? Kailangan natin magpa-good shot sa Big Boss para hindi tayo matangga
Napatingin si Elise sa entrada ng cafeteria. Napakawapo ni Riguel na nakasuot ng itim na suit at pants. Ang seryosong emosyon sa mukha nito ay mas lalong nagpa-angat ng presensya nito. Hindi matapos ang bulungan at impit na mga tili ng mga babaeng empleyadong naroon. Naglalaway sa kanilang “Big Boss.” Sumimangot ang mukha niya at inis na tinakpan ng kamay ang gilid ng mukha niya. Ayaw niyang makita siya ni Riguel dahil wala siyang mood para i-entertain kahit pa ang mapanghusgang titig nito. May mga empleyado ring tumingin sa gawi niya. Animo’y inaalam kung paano siya gagalaw gayong naroon ang “Big Boss”. Oo nga pala’t ang nasa isip ng mga ito ay nilalandi niya ang lalaki. Pwes, kung alam lang nila. Riguel was the last person she wanted to see! Pinapanalangin nga niyang huwag masyadong magkrus ang landas nila sa opisina upang hindi naman masira ang bawat araw niya. “Tss. Tingnan mo ang babaeng ‘yan. Kung makatago ng mukha parang hindi nilandi si Mr. De Silva,” narinig niyang wika n
Lunes nang muling pumasok sa trabaho si Elise. Kabado siyang naglakad papunta sa kaniyang station, ang mga mata ay bahagyang nagpalinga-linga upang hanapin ang bisor niyang si Cynthia. Panigurado ay bubulyawan siya nito dahil ilang araw siyang wala.“Elise, mabuti naman at nandito ka na. Darating daw ang big boss!” masayang bulalas sa kaniya ni Penelope nang makalapit ito sa kaniya. “Tara sa lobby. Daming nakaabang sa kaniya doon para makita siya!” “Big boss? Hindi ba’t si Mr. Sanchez ‘yon?” kuryoso niyang tanong. “Hindi raw. Si Mr. Sanchez ang pinagkakatiwalan mag-manage ng firm pero itong big boss na makikita natin, siya talaga ang tunay na boss nating lahat. Tara na para makapwesto tayo sa bandang harap.” Hinila siya ni Penelope papuntang lobby. Napangiwi naman siya, walang interes sa magaganap.“Intern lang naman tayo. Kailangan bang pati tayo ay naroon?”“Ano ka ba? Can’t you see na pagkakataon na natin ‘to? Kailangan natin magpa-good shot sa Big Boss para hindi tayo matangga
Pagtapos ng hapunan ay nagmuni-muni si Elise sa sala bago mapagpasyahang pumanhik sa kwarto nila ni Riguel sa mansyong ‘yon ng kanilang Lolo Emilio.Nang makapasok sa kwarto ay ang mabangong shower gel ng lalaki ang agad niyang naamoy. Nakaligo na ang asawa niya at kasalukuyang nakaupo sa dulo ng kama. Napakagwapo nito kahit na sa suot na pajama, may suot na reading glasses para sa mga mata at animo’y isang modelo. Nag-angat ito ng tingin sa kaniya at malamig siyang tiningnan. “You took so long to get here, because you don't want to fulfill your obligation, right?” malamig na tanong nito.Kinuyom niya ang mga kamay at saka umirap. Hindi niya ito sinagot bagkus ay naglakad siya papuntang banyo upang maligo. It was a tiring day for her. Matapos maligo ay inabala niya ang sarili sa paglalagay ng skin care sa mukha at halos hating gabi nan nang matapos siya. She was wearing a white nightgown. Naramdaman niya ang madilim na tingin sa kaniya ng asawa. Hindi naman kaila sa kaniya na kahi
Puno ng panganib ang mga mata ng asawa nang tingnan siya. Para bang may malalim na pinanghuhugutan ang galit na nararamdaman. Mariin siyang hinawakan nito sa braso. His jaw clenched as he looked at her in rage. “You’re playing like a victim, huh? That won’t work on me.” “Riguel, bitiwan mo ako! Nasasaktan ako!” singhal niya dito.But her husband didn’t let go of her wrist and grip it tightly, making her whimper in pain. “You were the one who forced Calista to leave in the first place. Wala kang karapatang mag-inarte nang ganiyan sa akin!” “A-Anong sabi mo?” gulat niyang wika. Hindi niya maintindihan kung ano ang sinasabi nito. She forced Calista to leave? Hindi niya maalalang ginawa niya ‘yon! At kahit pa gaano niya ka-ayaw sa babaeng ‘yon, hindi niya gagawin ang binibintang ni Riguel. “Do you think I wouldn’t find out about it?” Umangat ang sulok ng labi ni Riguel at sarkastikong ngumisi. “You forced her to leave two years ago and gave her a huge amount of money to hide abroa
Nagdilim ang mga mata ni Elise sa narinig at galit na inalis ang kamay ni Calista sa kaniyang braso. “Riguel told me he didn’t sleep with you.” Kung may isang bagay man siyang pinagpapasalamat ay ang pagsasabi ni Riguel nang totoo bago siya ikama nito sa kanilang tahanan. He said he wouldn’t touch Calista while he was still married to her. Sa kaniya lamang nakikipagtalik ang asawa. Siya lang ang tinatakbuhan nito kung kailangan nitong daluhan ang init ng katawan. Elise felt secretly happy to hear it all from her husband. Nanlaki ang mga mata ni Calista sa narinig, animo’y hindi ba inaasahan ng babae ang mga salitang ‘yon mula sa bibig ni elise. Ngunit agad din itong nakabawi at mayabang na ngumisi. “That’s because Riguel is a good man. He would never do something that would tarnish his name while he’s still married to you. Pero alam mo bang nangako siya sa akin na magpapakasal kami kapag na-annul na ang kasal niyo?”Masakit na marinig ‘yon para kay Elise ngunit hindi niya ha
De Silva Residence“Let’s get our annulment processed after you give birth to a child,” malamig na wika ni Riguel sa kaniya. Matapos kausapin ang Lolo Emilio nila ay napag-alaman nila sa doktor nito na hindi na maganda ang lagay ng kalusugan nito. May sakit ito sa puso at baka hindi na magtagal…“Wala namang problema sa akin. Gagawin ko ang lahat para kay Lolo Emilio,” nakahalukipkip na saad ni Elise. “Pero hindi ba’t parang unfair sa akin na mamanduhan mo lang ako ng ganito—”“One hundred million,” putol ni Riguel sa kaniya. “Ano?” naguguluhan niyang tanong. “It’s on top of the amount we agreed upon before we got married. Bibigyan kita ng isang daang milyon.”Napalunok si Elise. Malaking pera ang inaalok ni Riguel. Kung hindi niya makukuha ang pagmamahal nito ay marapat lang na maging pratikal siya. One hundred million para sa isang baby?“Sige,” matapang niyang sagot at tumango. “I will ask my assistant to give you another contract later.” “Fine. Hihintayin ko na lang,” walang
Mabilis na dumating ang araw na kinatatakutan ni Elise. Ang araw nang pagpoproseso nila ng annulment ng kasal nila ni ni Riguel sa korte. Maaga siyang bumangon para mag-asikaso. Kahit na sawi ang kaniyang puso ay nag-ayos siya. She wouldn’t want Riguel to pity her just because they were about to be separated. She wanted him to see her as a brave woman who would never tolerate cheating. Naglagay siya ng kolorete sa mukha at nagsuot ng magandang bistida. Huminga siya nang malalim, pinapatatag ang sarili. She would start a new life after the annulment. Hindi na siya iiyak pa sa maling lalaki. Pagkalabas sa dorm building ay napansin niya ang pamilyar at mamahaling itim na kotse na nakaparada sa sa tabing kalsada. Bumuga siya ng hangin at sarkastikong napangiti. Mukhang atat na atat ang asawa niyang hiwalayan siya… At talagang nagpunta pa roon para sunduin siya!Nagpanggap siyang hindi napansin ang kotse at naglakad sa terminal ng bus. Agad namang umandar ang kotse at nagtungo sa
Hindi sinagot ni Riguel ang tanong niya at tahimik na lumabas ng kanilang kwarto. Suminghap siya at tahimik na napaiyak. Hindi niya matanggap na gano’n na lang kung ipawalang-bahala ng asawa niya ang nararamdaman niya. How could he answer calls from his mistress behind her back?Dahil hindi niya malaman kung ano ang dapat maramdaman ay bumangon siya mula sa kama. Dahan-dahan siyang naglakad palabas ng kwarto at nagtungo sa guest room kung saan siya madalas na matulog noong bago pa lang silang kasal. “Huwag mo nang isipin… matatapos din ito,” bulong niya sa sarili nang makahiga sa kama, sunod-sunod na luha ang pumapatak mula sa kaniyang mga mata, bago niya tuluyang ipikit ang mga ito para magpahinga. Kinabukasan, dahil hindi niya alam kung paano haharapin si Riguel ay sinadya niyang tanghali na bumangon. Sabado rin at hindi niya kailangan pumunta sa accounting firm kung saan siya nag-o-ojt. Pagkababa sa dining ay napansin niyang wala kahit ang anino ni Riguel. Madalas magluto si Ri
“Kapag sinabi kong ayaw ko, ayaw ko!” bulyaw sa kaniya ni Elise.Hindi nagustuhan ni Riguel ang inasal ni Elise kaya naman marahas niya itong hinawakan sa braso at inipit ang paa nito gamit ang kaniyang tuhod. “R-Riguel, nasasaktan ako. Ano ba? Pakawalan mo ako!” pakiusap ni Elise at tuluyan nang napaluha. Ni hindi niya nga malaman kung bakit siya umiiyak– kung dahil ba sa sakit na dulot ng pagtataksil ng asawa niya o dahil sa pisikal na sakit na dala ng pagkahulog sa hagdan kanina sa ospital.Pakiramdam niya ay siya na ang pinakamalas na babae sa mundo dahil wala nang magandang nangyari sa buhay niya simula ng bata pa lang siya. A few years ago, she was homeless. Her father, who was supposed to be her support system, married another woman and was only good at her stepsister. Noong nasa kolehiyo naman ay niloko lamang siya ng una niyang naging nobyo. At ngayon, kung kailan naman gusto niyang paibigin sa kaniya ang asawang si Riguel, ay saka naman bumalik ang unang babaeng minahal nit