CHAPTER 72 “I still can’t believe Sir Dwight can do that. I thought he was the standard—a husband material. Iyon pala iresponsable.” Kapapasok pa lamang ni Neshara sa lobby ng Engineering Building, iyon na ang naririnig niyang usap-usapan ng mga estudyante. “Malaki na pala ang anak niya pero
“You’re part of this, Buddy?” Sunod-sunod na tumango ang anak nila. “Happy Birthday, Daddy ko.” Napa-“aw” ang mga nasa paligid nila nang inilabas ni Sevi ang papel mula sa bulsa nito at ibinigay sa ama. Sebastian read it fast and pulled their son for a tight hug. Wala siyang ideya kung ano
CHAPTER 73 ASAGRA RESIDENCE “Our businesses are on the edge of bankruptcy. Roman cuts their connection with us.” “Kasalanan iyan ng anak mo, Lina,” galit na sigaw ng matandang babae sa ina ni Lolita. Na kahit nakaupo sa wheelchair ay mabagsik pa rin ang tabas ng mukha. “You and your husband spo
CHAPTER 74 “Tita, hindi pa po patay si Seb.” Malakas na humagulhol si Neshara kay Florence matapos sabihin ng mga rescuers na malabong maka-survive pa ang katawan ni Sebastian dahil nabagsakan ito ng mga debris ng lumubog na yate. Tatlong araw na ang nakalilipas ay hindi pa rin tumitigil ang
CHAPTER 75 Natagpuan nila si Sebastian sa isang maliit na ospital sa Zambales. Nakuha ito ng mag-asawang mangingisda na sugatan at walang malay sa dalampasigan. Akala ng mga ito ay hindi na humihinga ang asawa niya nang madala sa ospital. Bugbog ang katawan nito kaya na-comatose ng tatlong ling
Chapter 76 Ibinuga ni Sebastian usok ng sigarilyong naka-ipit sa gitna ng kanyang mga daliri, habang nakatitig sa malawak na dagat sa harapan. Ilang buwan na siya sa pribadong beach resort na iyon ngunit hindi niya pa rin maalala kung paano ba siya napunta roon. Is it because of his grandfather
CHAPTER 77 “Are you out of your mind, Lolita?! Bakit mo kinuha si Sebastian? You should have killed him. Malalagot tayo kay Senyor Leroy!” “Hindi ko kaya, Mommy. Wala naman siyang naaalala. Pwede ko siyang dalhin sa ibang bansa, Mommy. Magiging tahimik ang buhay namin doon. Iiwan namin ang lahat
“Good. Good,” tango nito at muling ginulo ang buhok ni Sevi. “Ako na ang bahala na magkita kami. Ha-hunting-in ko siya.” “Okay. I’m sure matutuwa si Seb na makita ka. Baka naalala ka niya.” Gumuhit ang misteryosong ngisi sa labi ni Zech Leon. “I doubt he will.” “Uncle Z,” nguyngoy ni Sevi. “Hi
“Pa, huwag niyo ng ibuking ang apo niyo. Malaking mama na ‘yon. May mga anak na,” singit ni Mommy Nesh. Tinawag nito si Reirey at Dos na agad naman naglambing sa mga matatanda. Sevirious’ family is warm and she loves it. Ang ideyang kabilang na siya sa pamilyang iyon ay paran
CHAPTER 230 “Wala pa po ba si Sevi?” marahan na tanong ni Kaye kay Mommy Nesh habang hinahaplus ang tiyan na may umbok na. “May inaasikaso pa raw siya sa Rocc Corp. Hindi ba tumawag sa ‘yo?” Umiling siya. Kagabi niya pa hinihintay ang tawag nito. Cellp
“Mamila, tulog pa po iyong baby bunso mo po na babae?” “Reirey, it’s your auntie.” Hindi sumagot si Reirey ngunit halata sa mukha nito ang disgusto. “Pasensya na po, Mommy. Ang tagal makalimot ni Reirey.” “I understand. Sevi na sevi ang talas ng isip,”
Ilang sandaling natahimik ang private room bago muling narinig ni Rios ang boses ng kanyang asawa. “Daddy, I love you so much and I’m so happy that you’re alive. Na binalikan mo kami ni Ahmed. But…” “Mia Bella—” Khair’s voice broke. “Please huwag ka munang magpapa
CHAPTER 229 Iyak nang iyak pa rin si Kaye kahit ilang araw na ang nakalilipas simula nang ipaalam sa kanya ng ama ang nangyari sa Mommy niya. Dumalaw na si Khair sa puntod ni Janech pero siya ay hindi sumama. Hindi niya kaya dahil pakiramdam ni Kaye ay kasalanan niya ang nang
“It’s okay, Mimi. I understand. You’re here now.” Inilapat nito ang isang kamay sa pisngi niya. Balik sa pagiging inosente ang mga mata nito at cute na cute na naman ang labas na gilagid na ngisi. “Good morning, Babe.” A kiss on her cheek made her look up. Maaliwa
“Yeah. Yes! F uck yes!” Ngiting-ngiti na pinagmasdan niya ang suot na singsing. Kapagkuwan ay may naalala. “Nasaan pala iyong singsing ko kahapon?” “Here!” May dinukot ito sa ilalim ng suot na longsleeve at ipinakita sa kanya ang singsing na naging pendant kasama
CHAPTER 228 “Kaye, Baby…” He almost cried while still kneeling in front of her. “No pala ha?” ganti niya at humalukipkip. “I said that because I was supposed to ask you. Please, marry me. Have mercy on me! I won’t stand until you agree to marry me.”
Sunod-sunod na nagsidatingan ang missed calls mula kay Rios at Ahmed. Ngunit, pansin niya na ilang oras na ang nakalilipas simula nang huling beses na text at tawag sa kanya ni Rios. ‘Palagi mo na lang pinapasakit ulo ni Rios.’ Simangot na simangot na ni-replay-a