Malinaw naman po ang sinabi ko sa f b page na aayusin ko ang mga chapters nito dahil pinapa-revise sa akin. Ibig sabihin, umusod ang mga pangyayari kaya malamang mauulit talaga ang mga nabasa niyon na noon. Nakapangalahati pa lang tayo kaya kung ayaw niyo sa story na ito, maraming story si Goodnovel, pwedeng-pwede niyong basahin ang mga iyon. Ganon po kasimple, okay?!
CHAPTER 74 “Tita, hindi pa po patay si Seb.” Malakas na humagulhol si Neshara kay Florence matapos sabihin ng mga rescuers na malabong maka-survive pa ang katawan ni Sebastian dahil nabagsakan ito ng mga debris ng lumubog na yate. Tatlong araw na ang nakalilipas ay hindi pa rin tumitigil ang
CHAPTER 75 Natagpuan nila si Sebastian sa isang maliit na ospital sa Zambales. Nakuha ito ng mag-asawang mangingisda na sugatan at walang malay sa dalampasigan. Akala ng mga ito ay hindi na humihinga ang asawa niya nang madala sa ospital. Bugbog ang katawan nito kaya na-comatose ng tatlong ling
Chapter 76 Ibinuga ni Sebastian usok ng sigarilyong naka-ipit sa gitna ng kanyang mga daliri, habang nakatitig sa malawak na dagat sa harapan. Ilang buwan na siya sa pribadong beach resort na iyon ngunit hindi niya pa rin maalala kung paano ba siya napunta roon. Is it because of his grandfather
CHAPTER 77 “Are you out of your mind, Lolita?! Bakit mo kinuha si Sebastian? You should have killed him. Malalagot tayo kay Senyor Leroy!” “Hindi ko kaya, Mommy. Wala naman siyang naaalala. Pwede ko siyang dalhin sa ibang bansa, Mommy. Magiging tahimik ang buhay namin doon. Iiwan namin ang lahat
“Good. Good,” tango nito at muling ginulo ang buhok ni Sevi. “Ako na ang bahala na magkita kami. Ha-hunting-in ko siya.” “Okay. I’m sure matutuwa si Seb na makita ka. Baka naalala ka niya.” Gumuhit ang misteryosong ngisi sa labi ni Zech Leon. “I doubt he will.” “Uncle Z,” nguyngoy ni Sevi. “Hi
CHAPTER 78 “Oh, my God!” “Shush now, Nesh. Nabanggit ka rin niya sa akin kanina. You and Sevi.” Lumambot ang boses ni Roman sa kabilang linya. Napahikbi siya na ikinatawa ng ama ni Sebastian sa kabilang linya. “Don’t cry, Nesh. Can you hand him the phone—” “W-Wala po siya rito, Tito.” “
“Die!” Tinakbo niya ang anak nang matumba ang estranghero sa sahig. “M-Mommy po…” Natauhan si Sevirious, nanginginig ang mga labi na umagos ang masaganang luha sa pisngi nito. “It’s okay, Sevi. It’s okay.” Inagaw niya rito ang baril at itinutok sa lalaking nagsisigaw sa sakit. Kinarga
“Ang kapal ng mukha mong pumunta rito. Ikaw ang may pakana ng pagsabog ng yate!” galit niyang akusa. Halos bumaon na ang talim ng kutsilyo sa leeg ng matandang naka-wheelchair. Noon pa man ay ito na agad ang pinagdudahan niya sa nangyaring trahedya. Ito lang naman ang kontrabida na may kakayanang
“Pa, huwag niyo ng ibuking ang apo niyo. Malaking mama na ‘yon. May mga anak na,” singit ni Mommy Nesh. Tinawag nito si Reirey at Dos na agad naman naglambing sa mga matatanda. Sevirious’ family is warm and she loves it. Ang ideyang kabilang na siya sa pamilyang iyon ay paran
CHAPTER 230 “Wala pa po ba si Sevi?” marahan na tanong ni Kaye kay Mommy Nesh habang hinahaplus ang tiyan na may umbok na. “May inaasikaso pa raw siya sa Rocc Corp. Hindi ba tumawag sa ‘yo?” Umiling siya. Kagabi niya pa hinihintay ang tawag nito. Cellp
“Mamila, tulog pa po iyong baby bunso mo po na babae?” “Reirey, it’s your auntie.” Hindi sumagot si Reirey ngunit halata sa mukha nito ang disgusto. “Pasensya na po, Mommy. Ang tagal makalimot ni Reirey.” “I understand. Sevi na sevi ang talas ng isip,”
Ilang sandaling natahimik ang private room bago muling narinig ni Rios ang boses ng kanyang asawa. “Daddy, I love you so much and I’m so happy that you’re alive. Na binalikan mo kami ni Ahmed. But…” “Mia Bella—” Khair’s voice broke. “Please huwag ka munang magpapa
CHAPTER 229 Iyak nang iyak pa rin si Kaye kahit ilang araw na ang nakalilipas simula nang ipaalam sa kanya ng ama ang nangyari sa Mommy niya. Dumalaw na si Khair sa puntod ni Janech pero siya ay hindi sumama. Hindi niya kaya dahil pakiramdam ni Kaye ay kasalanan niya ang nang
“It’s okay, Mimi. I understand. You’re here now.” Inilapat nito ang isang kamay sa pisngi niya. Balik sa pagiging inosente ang mga mata nito at cute na cute na naman ang labas na gilagid na ngisi. “Good morning, Babe.” A kiss on her cheek made her look up. Maaliwa
“Yeah. Yes! F uck yes!” Ngiting-ngiti na pinagmasdan niya ang suot na singsing. Kapagkuwan ay may naalala. “Nasaan pala iyong singsing ko kahapon?” “Here!” May dinukot ito sa ilalim ng suot na longsleeve at ipinakita sa kanya ang singsing na naging pendant kasama
CHAPTER 228 “Kaye, Baby…” He almost cried while still kneeling in front of her. “No pala ha?” ganti niya at humalukipkip. “I said that because I was supposed to ask you. Please, marry me. Have mercy on me! I won’t stand until you agree to marry me.”
Sunod-sunod na nagsidatingan ang missed calls mula kay Rios at Ahmed. Ngunit, pansin niya na ilang oras na ang nakalilipas simula nang huling beses na text at tawag sa kanya ni Rios. ‘Palagi mo na lang pinapasakit ulo ni Rios.’ Simangot na simangot na ni-replay-a