Chapter 3

“I’m proud of you, my son.”

“Little bro!”

“I love you, Seb!”

“Aah!”

Pawisan at mabilis ang kabog ng dibdib noong magising si Seb. Napaupo siya at sunod-sunod ang pagbuntonghininga ang ginawa. Para siyang biglang umahon sa matagal na pagkakalublob sa tubig. Sa huling pagkakataon ay bumuga ng hangin si Seb bago tumayo na nang tuluyan mula sa kama. Sandali pa siyang napakunot ng noo noong makita ang dalawang babae na himbing na himbing din sa kama. Kapansins-pansin na walang ibang suot na damit ang mga ito maliban sa kumot na nakatakip sa katawan.

Napailing na lamang si Seb at kinuha ang pantalon na nasa sahig ng silid. Wala siyang maalala sa nangyari sa kaniya kagabi at wala rin siyang pakealam. Sinuot niya rin ang puting t-shirt. Nahirapan pa siyang hanapin ang tali niya sa buhok at sombrero dahil na iipit pala ng dalawa.

“Aalis ka na?” nakapikit pa ang mga matang tanong ng isang babae.

Umismid lamang si Seb at bumunot ng dalawang libong piso mula sa kaniyang bulsa at binato sa kama. Saka lumabas ng silid at naglakad palayo sa mumurahing motel na kaniyang napasok kagabi.

Isang taon. Isang taon na ang nakalipas mula noong mangyari ang bangungot na iyon kay Seb. Isang taon na ngunit sariwang-sariwa pa rin ang sugat sa kaniyang dibdib. Lahat ng importanteng tao sa buhay niya ay nawala na lamang nang gano'n gano'n lang. Ngayon ay paikot-ikot si Seb sa Tondo. Gamit ang natitirang perang nakuha niya mula sa savings ng pamilya nila ay inubos niya ang oras niya sa pagliliwaliw sa iba't ibang mga bahay-aliwan. Kaliwa't kanan ang babae na kaniyang nagagalaw. Kung ano-ano na ang drogang kaniyang natikman. Hindi alam kung ano ang gagawin sa kaniyang buhay.

Tumigil si Seb sa paglalakad noong makita niya ang karenderya nila aling Lucille. Ito ang pinaka sikat na karenderya sa barangay nila dahil sa mura na nga ang mga lutong ulam nito ay siguradong masarap din. Isa-isang binuksan ni Seb ang mga nakatakip na malalaking kaldero. Agad na nakaramdam ng paghilab sa kaniyang tiyan si Seb noong maamoy niya ang mga ulam.

“Isang dinuguan nga po at tatlong kanin,” ani Seb. Kunuha siya ng baso sa gilid ng mahabang lamesa at nainom ng tubig. “Isang kape rin pala, 'te,” dagdag pa niya sa dalagang tagatinda ng karenderya.

Kung pagmamasdan ito ay halatang wala pa itong diseotso. Ngunit kung makatingin kay Seb ay napaka lapot at kulang na lang mapunit ang mga pisngi sa malapad na pagngiti. Wala naman doong pakealam si Seb. Hindi siya mahilig pumatol sa mga hilaw pa.

Kinuha na agad ni Seb ang plato niya at tasa ng kape na tinimpla ng tindera. Naupo siya sa bakanteng lamesa at nag-umpisang kumain. Sa tingin niya ay hindi iyon sasapat dahil pakiramdam niya ay gutom na gutom siya. Ganito palagi ang epekto sa kaniya kapag nawawala ang tama ng droga na kaniyang ginagamit sa gabi. Oo, droga ang isa sa naging katuwang ni Seb para makalimot sa lahat ng sakit na kaniyang nararamdaman.

“Ayon, boss!” turo ng isang binatilyo sa pwesto ni Seb.

Tumingin doon ang mga kalalakihan na hindi bababa sa sampu. Lahat ng mga ito ay naglalakihan ang mga katawan at seryoso kung makatingin. Sila ay mga kasami ng Malay-balay gang. Isang gang na namumuno sa lugar na iyon. Agad na lumapit ang mga ito sa pwesto ni Seb at pinalibutan ang lamesa ng binata. Ang isa ay naupo pa sa tapat ni Seb at matapang na tiningnan ang binata.

Wala namang pakealam na tiningnan lamang ni Seb ang mga ito. Patuloy siya sa pagnguya habang isa-isang tinitingnan ang mga ito.

Agad naman nag-alisan ang ilang mga customer ng karenderya na kumakain pa rin. Batid nilang mayroong panganib na dala ang mga kalalakihan kaya sa takot na madamay ay umalis na lamang. Ganoon din ang ginawa ng may-ari ng karenderya pero nagdadasal ito na h'wag gumawa ng gulog ang mga kalalakihan. Sigurado siyang malaki ang magagastos niya kung sakali. Maigi kung magbibigay ang mga ito ng bayad sa kaniya.

“Oh?” tanong ni Seb.

“Seb, 'di ba?” tanong din ng lalakeng nakaupo sa tapat ni Seb. Mahaba ang buhok nito at mayroong hikaw sa may ilong. Makikita rin ang tattoo nito sa kaliwang braso.

“Sino ka?”

“Gago, oh. Hindi ka kilala, boss?” hindi makapaniwalang sabi ng isa pang lalakeng katabi nito.

Uminom ng tubig si Seb. “Tangina niyo! Magsialis nga kayo? Ang init oh!”

Tumawa ang lalake. “Ang lakas ng loob mo, ha? Totoo nga ang sinasabi nila!” Nawala ang mga ngiti ng lalake at biglang hinampas ang lamesa.

Nagtalsikan ang mangkok na pinaglalagyan ng ulam ni Seb. Maging ang plato nito ay bahagyang gumalaw kaya naman ay nahulog ang mga kanin sa lamesa. Lalong-lalo na ang kape niya na mainit-init pa pero hindi naman tuluyang natumba. Nangunot ang noo ni Seb at deretso nang tiningnan ang lalake.

“Hindi mo na ba mahal ang buhay mo, ha?! Anong ginawa mo sa asawa ko?! Nasaan siya?!”

“Asawa?” nagtatakang sabi ni Seb. Bigla niyang na alaka na may babaeng lumapit sa kaniya kagabi habang nag-iinom siya sa beer house. Isa rin ito sa babaeng nagisnan niyang katabi niya sa kama kaninang umaga. Natawa si Seb. “Ahh! Asawa mo pala 'yon? Hindi ko alam, p're. Siya lumapit sa akin eh.” Napailing-iling si Seb.

Lalo naman iyong kinainit ng ulo ng lalake. Hindi ito makapaniwala na hindi manlang nasisindak si Seb sa kanila. Muli niyang hinampas ang lamesa. Sa pagkakataong iyon ay nainis na rin si Seb.

“Ano ba?! Kumakain yung tao eh!”

“Tangina mo pala eh!” sigaw ng lalake at biglang itinumba ang lamesa.

Aad na napatayo si Seb para umiwas ngunit mayroong humawak sa likuran niya. Hindi na nag-isip pa si Seb. Agad niyang siniko ang nasa kanan niya at sa kaliwa. Ang isa namang yumayakap sa baywang niya ay sinip niya patalikod. Narinig na lamang niyang d*****g ang mga ito at doon ay nakawala siya. Sunod niyang nakita ang isang lalakeng papasugod siya kaniya at hahampasin siya ng upuan. Agad na nakaiwas si Seb at sinipa ito sa tagiliran.

“Putangina mo!” sigaw ng lalakeng nagsasalita kanina. Nahawakan nito si Seb sa braso at agad pinagsusuntok sa tiyan ang binata.

Pakiramdam ni Seb ay maisusuka niya ang lahat ng kinain niya kani-kanina lang dahil sa ginawa nito pero mabuti na lamang ay napalunok siya ulit. Hinawakan niya rin sa braso ang lalake saka ubog ng lakas na inumpog ang ulo sa ulo nito. Nakaramdam ng matinding hilo si Seb pero Umiling-iling lamang siya. Ngunit bago pa man siya maka-recover ay may humampas naman sa likuran niya na nakapagdagdag lang sa hilo ni Seb.

Imbes na masaktan ay para bang nabuhayan pa ng dugo ang binata. Tumawa siya bigla kaya natigilan ang mga sumusugod sa kaniya.

“Mga hunghang!” sigaw ni Seb. Agad niyang hinablot ang isang lalake at sinuntok ito sa mukha. Naging mabilis ang mga pangyayari. Sunod-sunod na mga suntok ang natanggap ni Seb. Hindi na niya halos naramdaman pa ang mga iyon dahil kusa nang namanhid ang kaniyang katawan. Ngunit sa bandang huli ay nagawa niyang pabagsakin ang mga kalalakihan.

Huli niyang pinagsusuntok ang lalakeng kumakausap sa kaniya habang siya ay nakapatong dito.

“Sa susunod talian mo ang asawa mo kung ayaw mong may ibang kumakana!” ani Seb at muling sinuntok ang lalake sa mukha. Nawalan ito kaagad ng malay kaya binitawan na ni Seb. Hingal na hingal na tumayo si Seb at walang pakealam na lumakad palayo sa pinangyarihan. Narinig pa niya ang pag-iyak ng may-ari dahil sa nasirang mga gamit nito. Kaya naman ay muling bumalik si Seb para ibigay ang natitirang pera na nasa wallet niya. Pagkatapos ay muling lumakad si Seb.

Panay ang pag-iling ni Seb at punas na umaagos sa noo niya habang naglalakad. Pagewang-gewang na rin siya dahil sa nahihilo pa siya. Dumura si Seb patagilid kaya napansin niya ang isang pigura mula sa kaniyang likuran. Agad siyang pumihit patalikod at nilingon ito.

“What the fuck did you do in your life Sebastian Mercedes?” hindi makapaniwalang sabi ng isang lalake na nakatitig kay Seb. “I've been looking for you!”

Nangunot ang noo ni Seb. Kinusot-kusot pa niya ang mga mata para lamang makilala kung sino ang nasa harapan niya.

“Kit?”