Chapter 2.2: Kidnapped

MEDYO nahihilo na si Venus nang uminom na naman siya ng panibagong shot. Akala niya na magsasayaw lang sila sa club kaso nag-order pala ang dalawa niyang nakakalokong kaibigan ng tatlong case ng beer. Ilang taon na din siyang hindi nakatikim ng alak, masyado kasi siyang abala sa pag-aayos ng kanyang buhay at magiging buhay pa nila ng kanyang anak. Bukod dun, pinagbabawalan din siyang gumala ng kanyang panibagong nobyo buti nga ay pumayag ito ngayon.

"Oh, isa pa..." Siya na mismo ang tumanggi sa panibagong shot na ibibigay sana ni Karla sa kanya. Sa kanilang tatlo, siya yata ang unang nalasing at nahilo. Hindi na kasi siya sanay uminom matapos ang ilang taon na nakatigil.

"I think, I'm already drunk..." She giggled and then she rested her head on the table just for a second.

"You think?" Tinawanan naman siya ni Carina at ginising. Kaagad siyang nag-angat ng tingin at umayos ng upo kahit nahihilo na siya.

"What?" She asked them when she saw their devilish smiles. Hindi niya alam pero parang kinukutuban siya ng masama. "Don't looked at me like that, as if you guys haven't seen a drunk woman."

"Just signed this..." May inabot na papel si Karla. Mataas ang mga nakasulat dito at nahihilo na siya. Venus was drunk already and her head was slightly spinning around, she hasn’t much time to read what's on that paper. "It's a contract..."

Kumunot ang kanyang noo. "Kontrata sa ano?"

"Panibagong kontrata sa flower shop mo para hindi masali sa demolition next week." Pagpapaliwanag ni Karla.

She trusted her friends, what's the worst that can happen? Dala ng kalasingan, wala na siya sa pag-iisip na pinirmahan ang papel na iniabot sa kanya ni Karla. Pagkatapos niyang pirmahan ay binawi na ito ni Karla at nilagay sa handbag na dala nito.

When the loud music turned high, both of her friends swiftly grabbed her hands and they went into the dancefloor. Kahit nahihilo na siya at minsan bumabaliktad na ang kanyang paningin, hindi iyon naging hadlang sa pagsayaw niya. Natatawa nga siya dahil mukhang mga dalaga pa itong kasama niya, kung makasayaw kasi sa ibang lalaki ay parang walang mga asawa at mga anak.

Panandalian niyang nakalimutan ang lahat. Then she swayed her hips like it was one with the music, she seductively grins herself to her dance partner and she can feel the high surrounding. Hinila naman siya palapit sa katawan ng kanyang dance partner, nasa likuran niya ito habang hinahawakan siya sa kanyang beywang. Naramdaman niya na lang ang matigas nitong umbok sa kanyang likod nang mas inilapit pa ng lalaki ang kanyang katawan kay Venus.

Then her mind hit her, she harshly pushed away her dance partner that she doesn't even know the stranger's name. Narinig naman niyang nagmura ito habang naglalakad siya palayo sa dance floor.

She sighed. Men will be men, alam na alam na niya ang mga galawan nito at hindi na niya hahayaan ang kanyang sarili na mahulog sa isang patibong o malagay sa kapahamakan.

Napaupo ulit siya sa couch ng VIP table na binayaran ng kanyang mga kaibigan dito sa club. Napagbugtong hininga siya at kumuha ng panibagong maiinom na alak mula sa case.

"Are you okay?" Tanong ni Carina sa kanya. Sinundan pala siya nito nang makita siyang naglakad palayo sa dancefloor.

She sighed. "Paano ako magiging okay kung binastos ako dun!?"

"Just chill..." Tinawanan lang siya ng kanyang kaibigan. Napailing iling na lang si Venus, minsan kasi ay mga siraulo ito at hindi niya alam kung bakit naging kaibigan pa niya ang mga tarantadong babae na ito.

"Someone takes care of him..." Carina added and then drank straightly from the bottle. Nakakatayo pa ng matuwid ang kanyang kaibigan at mukhang matino pa. Eh siya? Hindi niya alam kung lasing na ba siya o ano.

"What do you mean?" Tanong niya sa babae. Pero hindi na siya nasagot nito nang marinig niyang biglang tumunog ang phone ni Carina. Sinagot ng babae ang tawag at base sa narinig niya, mukhang ang asawa nito ang tumawag.

"I have to go..." Carina said when the line was ended. Nagpaalam naman ito kay Venus at tumango lang si Venus total andito pa naman si Karla. Sinundan lang niya ang bulto ni Carina hanggang sa makalabas ito sa club at kaagad niyang ipinagpatuloy ang pag-inom.

"Hey..." Napukaw ang kanyang atensyon nang marinig niya ang boses ni Karla. Bumalik na ito sa table, siguro nagsawa na sa pagsayaw at kaagad siyang sinaluhan nito sa pag-inom. "Asan si Carina?"

She sighed. "Her husband called her. Kaya umuwi na."

"Ganun ba?" Karla said and then she grabbed her phone from her hand bag when it beeped. "Oopps, I have to go. My husband is looking for me."

"Sige alis na tayo..." Napagdesisyonan nilang dalawa na umuwi na at kapwa nilang nilisan ang maingay na club. Masyado nang malalim ang gabi at wala ng taxi pa na masasakyan. Pero kaagad nilang nakita si Jackson, ang asawa ni Karla na mukhang galit at kanina pa naghihintay sa labas.

"Sabay ka na lang..." Sabi ni Karla sa kanya. Sumunod naman siya sa kaibigan kaso nagdesisyon siyang huwag na lang dahil seryoso ang mukha ni Jackson at nag-aaway na ang dalawa sa kanyang harapan. "Are you sure?" Tanong ni Karla nang magpaalam siyang sasakay na lang at maghintay ng taxi na dadaan.

Hindi na siya nagdalawang isip pa na tumango. Kaya naman kaagad na sumakay si Karla sa loob ng kotse habang nag-aaway pa din sila ng asawa nito. Nang makaalis ang dalawa, natawa naman siya. Kahit siguro abutan pa siya ng umaga ay walang magagalit sa kanya dahil wala naman siyang asawa.

Wala rin dito ang kanyang nobyo dahil may business trip ito sa ibang bansa, ang kanyang anak naman ay nasa mabuting kalagayan dahil kasama nito ang kanyang ama.

So, no worries. Minutes had passed and there was no single taxi. Masakit na ang kanyang paa sa kakatayo kaya naman sinimulan na lang niya maglakad papunta sa Park kung saan paniguradong maraming taxi doon.

Medyo masakit din ang kanyang ulo pero hindi na siya nahihilo. Kaya pa naman niyang maglakad kahit na sumasakit ang kanyang ulo, makauwi lang sa anak niya.

While walking, an unexpected thing happened. May biglang huminto na puting Van sa kanyang harapan at may lumabas na limang lalaki na nakasuot ng itim na maskara. Bago pa siya makasigaw ay nakuha na siya ng mga ito at bahagyang tinakpan ang kanyang bibig ng panyo para hindi siya makagawa ng ingay.

Kinabahan siya at natakot nang maipasok siya ng limang lalaki sa loob ng puting Van at kaagad na pinaandar ang sasakyan palayo sa lugar kung saan siya dinukot.

Kaagad na itinali ang kanyang dalawang kamay. Tinakpan din ang kanyang bibig para hindi siya makasigaw at mas naging doble ang kanyang takot.

Gusto niyang sumigaw, gusto niyang makatakas, gusto niyang humingi ng tulong subalit papaano? Hindi niya kilala kung sino ang mga dumukot sa kanya at wala siyang alam kung ano ang balak ng mga ito. Kaya natakot siya hindi lang para sa sarili niya kundi para sa anak niya, paano kung hindi siya makaligtas dito at hindi na siya makauwi sa kanyang anak? Paniguradong malulungkot iyon pati na din ang kanyang matandang ama.

Paano kung ito na lang ang huling araw niya? Hindi na niya muling makikita pa ang kanyang anak, hindi na niya makikita na lumaki ito, ang pagiging makulit at masigla ng kanyang anak, at ang mga ngiti nito.

Marami pa siyang gustong gawin at sabihin sa kanyang anak kaya hindi siya papayag na ito na ang huli.

She needs to escape. She has to escaped! Then she wiggled her body and tried to escaped from the kidnapper's gripped and kicked its chest—the one who was in front of her, the one who tried to tied up her feet. Napaungol naman sa sakit ang lalaki nang sipain niya ito, tumayo siya subalit may apat pa na humawak sa kanyang katawan at malalakas ang mga ito. Sinubukan niyang sumigaw pero walang lumalabas sa kanyang bibig dahil sa nakataling tela dito.

Kaya napaupo na lang siya ulit kasama ang masasamang loob. Mas lalo lang siya mahihirapan kung lalaban siya. So, she decided to act calmed and think how to escaped from these demons.

Pero habang papalayo ang kanyang sasakyan sa West Carolina, unti-unting bumubuhos ang kanyang mga luha sa kanyang mga mata lalo na kapag sumasagi sa kanyang isipan si Giselle.

Nakita naman niyang may inilabas na injection ang isang lalaki at tinangka niyang tumayo pero hinawakan lang siya ng iba at napapikit na lang siya nang itinurok sa kanyang balikat ang karayom.

Binitawan naman siya matapos maiturok ang karayom sa kanya. Bigla na lang naging magulo at baliktad ang paligid. Mas lalo siyang nahilo at parang inaantok siya dahil na siguro sa gamot na itinurok sa kanyang balikat.

Habang bumibigat ang kanyang mga mata ay wala siyang ibang inisip kundi ang makabalik kay Giselle at sa hindi malamang kadahilanan, biglang lumitaw sa isipan niya ang pangalan ng lalaking kinamumuhian niya.

She then closed her eyes and then let herself fall into a deep sleep.