Chapter 3

Damn! Damn! Damn it all! 

What should I do? 

What the hell with that damn tinola? 

I was perplexed of what I should do, I dont even have any idea that I was already in the kitchen and I don't even know what am I doing here. 

It's that dumb woman's fault!

Oh no, it's the damn person who invented is at fault, if he hadn't invented that damn tinola then that dumb woman will not even know about it then I wouldn't have any problem like this. 

"Ano ba?! Hindi ka pa rin nagsisimula gutom na ako" She said with the knitted eye brows, while carrying the two babies. 

I suddenly get startled and started to be in panicked I really don't know how to cook.

Fuck! With this kitchen!

And fuck that damn tinola! 

I was panicking when I suddenly remember my Abuela. I took my phone and started dialing her number and with just a ring she answered it immediately. 

"Abuela, where are you?" I helplessly asked.

"Here at the lobby. Why? " I can tell in her voice that she's confused.

"Really? Thank God!" I said in full of happiness, I feel so relieved thinking she can help me "Do you know how to cook tinola?" I asked 

"Yeah. Why?" I almost jumped in happiness because of her reply.

"Great! Can you come up here again Abuela, please" I said to her with a very enthusiastic voice.

She replied with the answer I expected from her. 

I checked if what was that woman doing and it seems like heaven is helping me. She was busy talking to the twins, so I immediately run off to the door without her noticing me.

After waiting for exactly a minute I finally saw my Abuela's silhouette, I run into her and let her hold my hand to get a support. 

Weird. I never felt this happy and relieved seeing my Abuela. 

•••

Pagkabukas palang ni Cassius nung pinto ay narinig na niya agad ang iyak ng dalawang bata. 

"Shh... Tahan na mga baby ko hmm, gutom pa ba kayo? Si Nanay din gutom na gusto niyo ba umiyak din ako hmm? Yung ama niyo wala talagang kwenta magluluto na nga lang di pa magawa at ang matindi tinakasan pa tayo. Tsk" Kausap nito sa mga anak habang sinasayaw sayaw.

Inis na sinamaan ni Cassius ng tingin ang babae na nakatalikod pa rin habang abala na pinapatahan ang mga anak. Si Anita ay natatawa naman sa naging reaction ng apo sa sinabi ng dalaga. 

"Cassius help me in the kitchen" Bulong nito saka nagpatiunod na papunta sa kusina susunod na sana si Cassius nung siya naman ang paglingon ni Ziya agad siya nitong pinukol ng nagbabagang tingin. 

"Ano ba?! Saan ka ba nanggaling? Wag mong sabihing nagorder ka? Anong gusto mong makuha ng mga anak mo sa akin puro chemical?! Mag-isip ka nga! " Yamot na singhal ng dalaga. 

"I--" Sasagot palang sana si Cassius ng magbunganga nanaman ito. 

"Di mo alam kung paano lutuin? Pwes magresearch! Ano ba yan akala ko ba 182 IQ saan napunta yun?!" Pikon na pikon nitong bulyaw habang tinatapunan ng matatalim na tingin ang lalaking tigalgal na nakikinig sa mga palahaw niya. 

"Ako na magluluto patahanin mo yang dalawa" Utos nito sabay bigay ng dalawang bata sakanya na iyak pa rin ng iyak di naman magkanda ugaga si Cassius sa pagpapatahan dito at ginaya pa si Ziya sa pagsayaw sayaw habang karga ang kambal.  "Nga pala ito listahan ng mga bibilhin mo alas syete pa lang bukas pa ang mga mall at botika mabibili mo pa yan pagkatapos kong magluto. Kalimutan mo na lahat wag lang yung chupon, gatas at thermometer huh" Muli nitong sabi habang sinisiksik ang papel sa may pantalon niya. 

Agad na inayos nang dalaga ang pagkakatali sa buhok habang naglalakad papunta sa kusina. 

"Oh! Ma'am Anita!" Gilalas na bulalas niya nung mamataan ang matanda na ngayon ay nagsasaing na. 

"This is what I've been trying to tell you but you didn't let me talk" Mapanuyang sabi ng binata, asar na sinamaan ito ni Ziya ng tingin. 

"Sige na Cassius bilhin mo nalang ang kailangan ng mga bata, ikaw na iha ang magasikaso sa kambal ako na ang magluluto" Malamyos ang tinig na ani ng matanda. 

"Po? Nakakahiya naman po" Ilang na sabi ni Ziya. 

"Ayos lang iha, Cassius sige na" Nakangiting sabi nito, alangang tumango nalang si Ziya at kinuha na ang dalawa saka muling pinatahan ang dalawa.

Si Cassius naman ay nagpatiunod na at dali-daling lumabas ng bahay ayaw na niyang marinig pa ang pagbubunganga ng dalaga kung magtagal pa siya doon. 

Nung maluto na ang pagkain ay agad na itong hinanda ni Anita nito tinawag ang dalaga. 

"Iha, kain na ako na muna ang bahala sa dalawa" Mahinahon na ani nito sabay lapit dito habang dala dala ang pagkain na nasa isang lalagyan. "Buti naman at nakatulog na sila" Nakangiting komento nito habang hindi naalis ang tingin sa kambal. 

"Oo nga po, napagod sa kakaiyak pero maya-maya, magigising din sila. Pasensya na po kayo kung hindi ako nakatulong sa inyo, hindi po kasi ako kampante na iwan ang mga bata" Nahihiyang sabi nito at nagsimula ng humigop ng sabaw. 

"It's okay iha, I'm actually glad that I can help. I'm amaze kayang-kaya mo sila ng ikaw lang mag-isa at wala man lang ibang umaalalay" Manghang sabi nito na may maaliwalas na ngiti. 

"Sanay na din po, ako lang naman kasi talagang mag-isa simula nung ipagbubuntis ko palang sila" Kwento nito na ikinagulat ng matanda. 

"What? Really? How about your family? Oh my bad" Agad na bawi nito, ngumiti si Ziya dito. 

"Ayos lang po, hindi ko po sila kasama, mahaba pong kwento" Magalang na sabi niya nalang, ayaw niya kasi talagang pagusapan yun. 

"I'm sorry iha. It's just that i'm just surprised I couldn't believe that you handle them on your own, plus the fact that you look really young I bet you're only in the same age with my apo" She genuinely said while looking at her with full of adoration.

"Sobrang hirap, sa katunayan nga ilang beses ko na gustong sumuko, pero isang ngiti lang nila nawawala lahat ng pagod at frustrations ko" Pagkwekwento ng dalaga, di na nga nito namalayan na napangiti na siya at nagniningning na ang mga mata niya.

Marahan nitong kinuha ang kamay ng dalaga "You're a great mother, I'm so proud of you" Doon parang may mainit na kamay sa puso niya at namuo ang luha sa mata niya, yumuko nalang siya para itago iyon sa matanda saka umiling iling.

"Hindi naman po. Ahh. Kain po kayo" Pagiiba niya ng usapan.

"I'm okay iha, ubusin mo nalang yan para may lakas ka mamaya para sa dalawa" Sabi nito. "I won't pry on anything about you and Cassius and why did you hid his kids from him. But I really wish that you should talk about this. One thing I know is, a De Silva would never run into their responsibilities" Seryosong sabi nito matapos ang mahabang katahimikan. Kaya bahagya akong natigilan "Anyway can you tell me about the kids? " Nakangiti at masiglang sabi nito. Peke muna akong tumikhim para ayusin ang sarili ko bago nagsalita. 

Marami pa silang napagkwentuhan mostly tungkol iyon sa kambal at sa mga naging karanasan niya habang buntis at nanganganak. 

Nasa gitna pa rin sila ng masarap na kwentuhan nung dumating si Cassius dala-dala ang sandamakmak na bags sa mga pinamili nito. 

"Nandito ka na pala, oh ibalik mo na ito doon at maghugas ka na" Utos ni Anita sa apo na literal na ikinatigalgal ni Cassius.

"What? I haven't even eat yet" Di makapaniwalang bulalas niya. He was tired and irritated as fuck while doing some errands which he never did before and he can't believe that even his Abuela would do this to him. 

He'd been pampered by his Abuela all his life because he was the only grandson that she have, but starting from today onward he doubt if that would still be the case. 

"Edi kumain ka na pagkatapos mo maghugas ka na" Balewalang sabi ng matanda habang magiliw pa rin na pinagmamasdan ang mga bata. 

"Aish" Inis na naisinghal nalang ni Cassius saka nagmartsa na sa kusina dahil gutom na talaga siya. 

Agad na hinalungkat ni Ziya ang mga pinamili nito at ng makita ang thermometer ay agad niya iyong kinuha at chineck na ang temperature ng mga bata. Nakahinga siya ng maluwag nung normal lang ang temperatura nila. 

Pinunasan niya lang sila ng medyo maligamgam na tubig saka binihisan ng malinis at komportableng damit. 

"Iha sige na ipasok mo na sila sa kwarto ni Cassius ng makapagpahinga na kayo" Mahinang bulong ni Anita sa dalaga. 

"Po? Paano po--" 

"Dito nalang siya sa sala. Sige na iha" Agad na pagpuputol niya matanda sa itatanong pa sana ni Ziya. 

Tinulungan na siya ni Anita sa pagbubuhat kay Anuj dahil alam niyang mararamdaman agad ni Tanuj na wala ang presensya niya pag iba ang bumuhat dito tiyak na magigising agad ito. Si Anuj naman ay masyadong mahimbing kung matulog kaya ayos lang. 

"Maraming salamat po. Goodnight po" Magalang na pamamaalam niya kay Anita na mabait naman na tinugunan ng ngiti ang huli. 

Sinulyapan muna ng matanda ang mga bata bago ito tuluyang lumabas sa kwarto. Nung mapagisa na ay saka lang nanghihinang napaupo sa kama ang dalaga ngayon lang siya tinablan ng pagod. 

Nung araw na umalis siya kasabay nun ang pangakong hindi na siya muling babalik at magpapakita pa. Pero heto siya ngayon.

Hindi pa siya handa sa unos na tatahakin niya dahil sa pagbabalik niya pero para sa mga anak niya pilit niyang ihahanda ang sarili.

Agad niyang tinabihan ang kambal at dahil siguro sa sobrang pagod ay agad siyang nakatulog. 

•••

Biglang nagising si Cassius dahil sa malakas na hampas ng maliit na kamay sa mukha niya at nung idilat niya ang kanyang mga mata ay dalawang pares ng kaparehas na kaparehas na mga mata niya ang sumalubong sa kanya.

"Tanuj, Anuj sabing dito lang kayo. Tignan niyo ang ginawa niyo! Naku pasensya ka na sa dalawa nalingat lang ako tumakbo na pala papunta dito. May trabaho ka ba ngayon? Kumain ka muna nagluto ako ng agahan" Alangang sabi ng dalaga napatingin muna si Cassius sa malaking wall clock na nasa sala at doon niya nakitang ala singko palang ng umaga at nung mapatingin siya sa kabuuan ng sala ay doon niya nakita kung gaano na ito kagulo yung mga libro niya ay nasa lapag na at mga papel na may mga scribble. "Pasensya na magulo kasi talaga sila wag kang magalala pagmakatulog na yung kambal lilinisin ko agad yan" Nahihiyang turan ng dalaga. Napabuntong hininga nalang si Cassius at saka muling ibinaling ang tingin sa dalawa na nakatingala na sa kanya dahil sa pagupo niya.

"Ma..." Bulalas ni Tanuj saka pasuray-suray na tumakbo sa pwesto ni Ziya kinabahan pa siya na baka matumba ito pero agad itong nakakapit sa binti ng ina kaya nakahinga siya ng maluwag tinignan niya naman ang isa pang bata na nakatingala pa rin sa kanya bago ngumiti at inangat ang dalawang kamay at may inuungot na kung ano na hindi niya maintindihan.

"Nagpapakarga siya. Pasensya na ulit masyado talaga silang makukulit" Sagot ni Ziya nung tinignan siya ni Cassius ng may nagtatanong na mga tingin. At nung akmang lalapit ang dalaga para kunin si Anuj ay kinarga na ito ng binata at nagpatiunod na papunta sa kusina. 

Agad namang napasunod ang dalaga habang karga si Tanuj buti nalang ay nakahanda na sa lamesa ang mga pagkain kaya agad na naupo si Cassius sa upuan habang kandong si Anuj na maligalig na, pagkakita ng pagkain, si Tanuj naman ay tahimik lang sa bisig niya. Pinaupo na ni Ziya sa upuan si Tanuj saka niya ito tinabihan. 

"Kumain ka na, akina si Anuj para naman makakain ka ng maayos" Sabi ni Ziya at akmang aabutin na si Anuj nung iiwas iyon ni Cassius. 

"It's okay, I'll feed him and you feed the other kid" Sabi lang nito na ikinatango nalang ni Ziya. 

Tahimik lang sila habang pinapakain ang dalawang bata. Hanggang sa putulin na ni Ziya ang katahimikan. 

"Ahh. Nga pala aalis na din kami mamaya kaya kung pwede ay makuha ko na yung pera" Mahina ang boses na sabi ng dalaga dahil ang totoo ay nahihiya talaga siya kung hindi lang para sa mga anak niya ay hinding-hindi siya manghihingi ng pera dito dahil alam niyang malaki na ang nakuha niya sa lalaki nung huli silang magkita. "Kahit maliit lang para makapagsimula kami ulit. Wala na kasi talaga akong malalapitan mas pipiliin ko pang kapalan ang mukha ko at humingi ng tulong sayo kaysa makita ang mga anak ko na natutulog sa kalsada, kung ako lang naman ay ayos lang, wag kang magalala pagkatapos nito hinding-hindi na kita guguluhin ulit" Mahabang dugtong niya nung wala siyang narinig na tugon sa lalaki. 

"You're really great and really choose the best timing. What a great schemer. Your sister is really right about you. So much do you need for you to leave them to me?" Parang nagpantig ang tenga ni Ziya sa narinig na sinabi ng lalaki sa kanya. 

"Ano? " Kunot-noong tanong niya malinaw niya iyong narinig pero gusto niyang kumpirmahin kung tama ba ang pagkakaintindi niya sa sinabi nito. 

"Aren't you here to scheme money from me by using them. I'm convinced that they're really my children even without a DNA test, that's why I'm really impress with your effort, you're quite a tactician. So I'm asking you, how much do you need for you to leave them to me? A billion pesos? Or perhaps two billion dollars? Name your prize you deserve it for giving me an heir with not just one but two" Simpleng sabi lang nito na animo ay may punto talaga ang pahayag nito. Doon na naging masama ang timpla ni Ziya. 

"Hinding-hindi ko iiwan ang mga anak ko" Madiing giit niya at nagtataas baba na ang dibdib niya sa inis. 

"What? Kulang pa ba I said just name your prize, I'm willing---" Hindi na pinatapos ni Ziya ang sasabihin pa ni Cassius at agad ng kinuha nito si Anuj at saka pinababa na si Tanuj sa upuan. 

"Hindi ko na pala kailangan ng pera mo" Malamig na sabi ng dalaga habang karga si Anuj at hawak naman sa isang kamay si Tanuj. 

"Where are you going? " Kunot-noong tanong niya ng makitang naglalakad ang mga ito palabas ng pinto.

"Salamat nalang sa pansamantalang pagpapatuloy sa amin" Sabi muli ng dalaga nung dalaga bago sila tuluyang makalabas. Doon na nagpanic si Cassius at dali-daling naglakad papunta din sa pinto para sundan ang dalaga pero nung maalalang naka boxers at sando lang siya at agad siyang napamura at dali-daling pumunta pabalik sa kwarto niya para magbihis at agad na tinawagan ang guard para pigilan na makalabas ang tatlo.