Sayna's POV Hindi ko alam kung sino ang titingnan ko sa kanilang dalawa. Hindi ko rin alam kung sino ang sasawayin sa kanilang dalawa. Pasimple kong siniko si Enver pero hindi siya natitinag at patuloy pa rin sa pagsasalita. Ayoko ko lang na may masabi na naman siyang pagsisisihan niya tapos susuyuin niya na naman ako. Hindi ko rin alam kung bakit gusto ko ang pagsuyo niya kahit na gusto ko siyang sapakin. “That won’t happen anytime soon. Mukhang tatagal ang paghihintay mo… Atty. Vince.” sinamaan ko na lang ng tingin si Enver kaysa paikutin ko ang mata ko sa kanya. Makapagsalita siya akala mo naman hindi gustong kumawala sa kasal namin. Malamang siya itong kating-kati na makawala sa aming dalawa. Kita ko ang inis ni Vince. Nilapag ko ang bulaklak sa lamesa ko at kaagad na umikot para makalapit sana kay Vince kaya lang hinuli ni Enver ang kamay ko. I gave him a questioning look but he blankly stared at me. Pero inalis ko pa rin ang kamay niya at hindi naman siya
Enver's POVHindi ito ang inaasahan ko pero wala nang hihigit pa sa pagnanais kong maangkin si Sayna ngayon. Gusto kong itanong sa kanya kung nasaan na iyong sinasabi niyang ayaw niyang mabahiran ng kahit anong kadumihan ang kanyang opisina pero heto siya at sinasabayan ang pagkasabik ko. Maybe I’ll just tease her after this. Hindi ko siya gustong huminto kung ano man ang balak niya.Nagsimula siyang tanggalin ang sinturon ko at pansin ko ang panginginig ng kanyang kamay. Tinulungan ko siya pero tinapik niya ang kamay ko kaya hinayaan ko siya at hindi nga lang maalis ang pagkamangha ko sa kanya. She’s trying to act frightened. Wala naman siyang balak na ikatakot dahil hindi naman siya kagagatin ng alaga ko. Natanggal niya ang sinturon ko at mapang-akit na ngumiti sa akin na ako lamang ang nakakakita. That daring smile went straight to my
Sayna's POVAkala ko aatakihin ako sa puso dahil sa ginawa kong pag-iwan kay Enver. Plano ko na talaga iyon pero hindi ko alam na ganun pala kahirap. I can feel me down there, soaking wet and aching for his touch. Pero kailangan kong panagutan ang ginawa ko, kaya naman sinabukan kong mag-concentrate sa trabaho ko kahit hindi na ako makapag-isip. Gusto kong dumampi ang kamay ni Enver sa katawan ko at gawin kung ano man ang nasa isip niya kanina bago umalis ng opisina ko.“Ms. Sayna, okay lang kayo? Namumula ang mukha mo,” aniya ni Patrick.Kaagad kong hinawakan ang mukha ko at tiningnan ang sarili sa harap gamit ang phone ko. Medyo namumula nga ang mukha ko mas nakadagdag sa pula ng aking blush.“Okay lang ako,&r
Sayna’s POV Nang matapos kami maligo, natapos din ang kwento ni Enver kung bakit sila nagkita ni Vince. And he distracted me with his touch in every possible way. Syempre gusto ko rin naman ang ginawa namin habang nagkukwento siya. Kaya lang hindi maalis sa isipan ko ang mag-alala sa naging pagkikita nila. Sinabi lang naman ni Vince na hindi niya gusto si Enver. Alam naman nila iyon sa isa’t isa pero hindi na dapat iyon sinabi pa ni Vince. I felt like he was trying to provoke Enver and used it as ground in our annulment. Hindi naman ako galit sa kanya dahil alam kong nag-aalala lang naman siya sa akin. Pero sana hayaan niya akong harapin ang problema ko kahit minsan hindi ko na naiisip pa na problema ito. Maayos naman na kami ni Enver. I’ll just go with the flow until the agreement about our marriage comes to its end. Nauna akong lumabas kay Enver at lumapit sa full length mirror. Nanlaki ang mata ko nang makita ang pula na medyo violet sa aking leeg. Kinapa ko ito at pilit na bi
Sayna's POV (Part 2) Napakamot siya sa kanyang ulo. “Sino namang hindi makakakilala sa’yo? Kilala ka dahil sa mga achievements mo. Nakakahanga ang dedication mo sa trabaho.” Marahan akong napatango at hindi rin mapigilan ang pagngiti. Nakakatuwang may nakaka-appreciate ng trabaho ko. Sinulyapan ko si Enver na labis ang pagkakunot ng noo sa kanyang kaklase. Nagunita ko tuloy na hindi nga pala ako kilala ni Enver nung una kaming nagkakilala kahit na sa tatay niya ako nagtatrabaho. “May hindi rin kasi nakakakilala sa akin,” parinig ko kay Enver. Napatuwid naman siya ng tayo. Napunta sa akin ang tingin niya pero kaagad ding binalik sa kaklase niya. “S-sige… una na ako. Enjoy kayo.” pagpapaalam nito at kumaway pa. Natawa ako at hinarap si Enver na nakanguso. Sinundan niya pa talaga ng tingin ang lalaki hanggang sa mawala ito ng tuluyan sa amin paningin. Tinaasan ko siya ng kilay nang nilingon niya ako. “You’re quite famous,” aniya niya sabay lagay ng kamay sa aking likod nang i
Enver’s POV Naging bukas ako tungkol sa pagkatao ko at lalo na ngayon na gusto kong malaman niya kung anong parte ng buhay ko. It feels like somehow she was trying to be part of my life. Tila nabibigyan ng importansya ang pagkatao ko. She’s trying and I really appreciate her for that. Though, I don’t know if we still hated each other. Wala namang bago doon pero kahit na nag-aasaran kami at nagkukulitan, magaan sa loob ko. I looked back now and then I realized that she’s someone I could rely on. She a better company than any of my addiction, especially when we have sex. Syempre nagkakausap pa rin sila ni Papa tulad kanina kaya lang wala akong alam tungkol saan. Hindi ko matiis na makita si Papa. Huminto na rin ako sa pag-iisip ng kung ano at kahit makausap niya pa si Sayna, wala na naman akong problema doon. Pagkatapos naming mag-usap ng seryoso kahapon, parang may parte sa akin na nakakalamang sa lahat. Ako ang asawa niya at sa akin siya umuuwi. “Saan tayo pupunta?” tanong niya nga
Sayna’s POV Tila sasabog ang puso ko sa bilis ng tibok nito at sobrang init ng mukha ko na tila walang hangin akong nararamdaman. Halos magpaulit-ulit na tila isang kanta ang salita na binitawan ni Enver. Hindi ko alam kung kailan nagsimula pero sa tuwing bumabanat siya ng salita sa akin, laging tumatalon ang puso ko kahit alam ko namang hindi totoo at kalokohan niya lang. We were always playing and fooling around. Alam kong hindi siya seryoso sa sinabi niya. Gusto niya ang reaksyon ko at gusto niyang makita ang epekto niya sa akin. Mahina kong hinampas ang dibdib niya at bahagya siyang tinulak. Luminga ako sa paligid ngunit wala namang nakatingin sa amin. “A-ano bang oras ang race mo?” tanong ko at bahagyang umayos sa hawak niya. It feels nice to feel him though. “Usually, mga 11 p.m. to 1 a.m. depende kung paano inayos ni Leo ang race pero baka mas maaga ngayon.” “So, matagal tayo dito?” “Mukhang ganun na nga. Okay lang ba? Gusto mo na bang umuwi?” yumuko siya at tinitigang m
Enver’s POV Halos mawalan ako ng kontrol dahil sa ginawang pagbangga sa akin. May mas malala pa naman na nangyari doon kaya lang may plano sa akong gawin na hindi na tuloy nasunod. Hindi ako mahilig magpakitang gilas lalo pa't delikado sa uri ng ganitong laro pero ngayong nandito si Sayna ay tila gusto kong gumawa ng magpapa-impress sa kanya. Hindi ko na alam kung ilang sasakyan ang nalagpasan ko pagkatapos kong mabangga. Pero tinuon ko ang atensyon ko sa apat na nasa unahan ko. Isa iyong kay Charred na Nissan Nitro na siyang nangunguna, hindi na ako nagulat dahil sobrang baliw at halimaw ito sa racing. Pangalawa naman si Chinito boy, pangatlo iyong baguhan na sinabi ni Leo na prodigy daw sa racing, at itong pang-apat naman ay Mexican guy na nauna sa akin. Hindi ko alam kung nangangalawang na ba kaagad ang galing ko sa racing matapos kong ikasal pero hindi ako papayag na walang makukuhang pwesto ngayong gabi. Dati sa pagri-race ko, wala naman akong masyado ng iniisip kundi ang ilab
Enver’s POV“Congrats, bro. Hindi ko alam na talagang seryoso ang pagsali mo sa legal racing team,” bati sa akin ni Leo sabay tapik sa aking balikat. I just smirked as I shook my head. “Kailangan ko lang.”“Kailangan ba talaga o sadyang napilitan ka lang dahil kay Sayna?”“Hindi naman sa napilitan pero gusto ko rin talagang gawin para sa kanya… para na rin sa sarili ko.” Ngumuso siya at marahan na tumango. Mukhang hindi pa rin siya makapaniwala sa ginawa kong pag-alis sa grupo niya at lumipat sa legal race.Kung gusto kong magpatuloy sa passion ko at hindi mag-alala sa akin si Sayna, kailangan ko itong gawin kahit na mahirap para sa akin. I don’t know if I would be able to get the thrill I found in my own type of racing before. There’s so much fun and excitement there. Hindi pa naman ako sumusubok ngayon sa legal na race dahil kakasali ko lang kahapon. Naging mabilis lang din ang pagpasok ko dahil sa kilala naman ako.My name brings me privilege.“So, wala na talagang balikan?” he c
Enver's POV (Part II) Nagtiim bagang ako sa sinabi ko. Tuwing naiisip ko na boyfriend ni Sayna si Vince, kumukulo ang dugo ko. Tiningnan niya lahat ng papel. I already emailed him beforehand. Galing din naman ito sa kanya kaya alam niya ang lahat ng tinutukoy. “Gusto ko pang maibestigahan ang tungkol sa buhay ni Vince Poblacion. His personal life. Family life,” pagdidiin ko sa huli kong sinabi. Tumingin siya sa akin na kita kong naintindihan niya agad ang gusto kong malaman bago napatingin siya ulit sa papeles na nilapag ko. Ito naman ay mga college application at ilan pang dokumento kung saan pare-parehiong naroon ang pangalan ni Dad. Mr. Nichael dela Torre read it. Muli pa siyang napatingin sa akin bago niya kinuha ang mga iyon. “It says here that her father is Clinton Ven Servencio. My father is Clinton Ven Servencio…” biglang may kung anong bumara sa aking lalamunan kaya tila napapaos ko itong nasabi. “To be honest, I’m confused. Wala akong kilala na may half brother ako
Enver's POV (Part I) Hindi naman sa nawala ako sa focus sa aking trabaho pero hindi ako mapakali sa nitong mga sumunod na araw. Ayokong maapektuhan ang iilang meeting at projects na hawak ko kaya lang alam kong medyo apektado ito dahil sa nalaman ko. Even seeing my Dad makes me feel uncomfortable, too. Tuwing nagkakasalubong kami sa lobby ay pilit ko rin siyang iniiwasan. Mas nakakapag-isip ako kapag hindi ko siya nakikita pero kasabay nun ay ang pag-iisip ko rin ng kung ano-ano. What I have learned made me a bit distant to him. May mga oras na gusto ko siyang makausap kaya lang mas pinipili ng isipan ko na lumayo muna kay Dad. Alam kong hindi pa naman napapatunayan lahat ng nalaman ko. I don’t know if Vince Poblacion is even my half-brother and a part of me doesn’t believe it but it made me confused and this issue stuck in my head now. I have been looking forward to this day because I will meet the investigator. Magkikita kami sa isang malapit na resto sa office at dahil sa pag
Ngunit malaki ang posibilidad ng sinabi ni Alicia. Something has been off with Vince. He's confident enough to pissed me off. Hindi naman siya mapo-protektahan ng mga Almarez in case na lumaban ako sa kanya. Ito ang nasa isip ko kung bakit malakas ang loob niya na hamunin ako dahil kung totoo ang sinabi ni Alicia, malamang magkapatid kami. At iyon pa ay kung totoo na anak nga siya ni Realyn Mondez - ang dating sekretarya ni Papa na nahuli kong nahalikan niya.Nasapo ko ang noo ko. Sumakit ang ulo ko dahil sa mga nalaman ko at wala man lang naging epekto ang alak sa katawan ko.["Kasama mo si Leo kanina?"]Humilig ako sa headboard at hinilot ang sentido ko. Sayna is my everything and I can't lose her dahil lang sa paghihinala ko kay Vince. Wala siyang alam sa nangyayari sa ginawa ng kaibigan niya at gusto ko siyang protektahan."Yeah. Pero hindi ko na siya kasamang umuwi dahil bigla na lang siyang nawala," sinubukan kong pagaanin ang atmosphere sa usapan naming dalawa. I want to bring
Enver’s POV (Part I) NAGING abala ako sa trabaho at madalang na lang din ang pag-uusap namin ni Sayna kahit pa may nakalaan na kaming oras para makapag-usap. Minsan talaga ay hindi na kinakaya kaya naman lumilipas ang araw na hindi ko man lang naririnig ang kanyang boses. “Bakit tayo nandito?” malakas na tanong ni Leo at luminga sa paligid. Kailangan niyang lakasan ang boses niya para magkarinigan kaming dalawa. Nasa isang bar kami ngayon. Pinaalam ko naman ito kay Sayna at pumayag naman siya na pumunta ako dito at kasama ko naman din si Leo. Wala rin naman akong balak na gumawa ng kalokohan. Kailangan ko lang ng pampainit sa aking lalamunan dahil lamig na lamig na ang katawan ko para sa asawa ko. “Marami lang akong iniisip at gusto ko lang munang umalis sa bahay.” Wala rin naman si Sayna doon. “Bakit naman?” Kinuha niya ang isang beer at nilagok ito bago muling nagsalita. “Alam ba ito ni Sayna? Ayokong madawit sa away mag-asawa.” “Alam niya. Nagpaalam ako.” Tila nakahinga ng m
Enver's POV (Part 2)“Bakit? Hindi ko hahayaan na ginawa niya iyon sa iyo. He’s the mastermind. Makukulong siya at-”“Gusto ko rin iyon, ‘Pa. Gusto ko siyang makita sa loob ng rehas dahil alam kong siya ang mastermind sa aksidente ko.” Hinawi ko ang aking buhok papunta sa likod. “Kanina nung nakita ko siya gusto ko siyang saktan pero hindi pa ngayon. I was bothered that he wasn’t bustling about it. Para may iba pa siyang plano kaya alam ko kung sasabihin natin ngayon makakalusot siya at isa pa, illegal racing iyon, ‘Pa. Malamang nasa isip niya na kahit sabihin natin sa mga pulis, mahihirapan tayong i-justify ang totoo. Lahat pwedeng mangyari sa race.”Tumango si Papa kahit hindi naman niya gusto ang sinabi ko. But somehow he looks pleased and proud. “You grew up, Enver. I’m proud of you.”“This is for Sayna,” maagap kong sagot. Napaayos ng upo si Dad. Sumingkit ang kanyang mata sa akin. “We’re trying to make our relationship work for real, ‘Pa,” dugtong ko pa. Nagulat siya pero mabil
Enver’s POV Nalaman ko lang naman kung nasaan si Sayna dahil sa tracker na nilagay ko sa kanya phone. Nagpatulong ako kay Leo na mailagay ko iyon sa phone ni Sayna dahil nag-alala ako sa safety niya nang sadyain ang pagkabangga sa akin. Buti na lang din at ginawa ko iyon kung hindi ay hindi ko malalaman kung nasaan siya. Labis akong nag-alala nang hindi ko siya makita sa condo ng ilang oras. Doon ko talaga napagtanto na hindi ko na siya kayang mawala sa aking buhay. Wala nang pagdududa sa aking sarili na gusto ko talaga siya. Pero hindi rin talaga nagtagal ang lahat at kailangan niyang umalis para naman kunin ang kanyang ambisyon. Patuloy naman ang communication naming dalawa kahit na magkaiba ang oras. I just want her to know that she’s mine and I’m willing to wait for her. At ang isa ko pang gagawin ngayon ay ang harapin kung sino ang bumangga sa akin. Napatingin ako sa aking wrist watch. Gusto kong matawa dahil nagpa-late na nga ako pero wala pa rin siya dito ngayon. Five mi
Sayna’s POVHINATID ako ni Enver sa airport at hindi ko akalain na labis akong magiging emosyon. Parang gusto ko na lang tuloy umatras at sabihin kay Mr. Clinton na ibalik na lang ako sa dati kong puwesto sa kompanya habang tinuturuan ko si Enver na maging Chairman ng Servencio Group pero hindi ko ginawa. Inisip ko na mawawala lang ang sakripisyo naming dalawa kung hindi namin susubukan ang ganitong relasyon. Pareho man kaming bago ang ganitong set up pero kapag nakayanan namin, alam kong malalagpasan pa namin ang iba pang problema. Pumunta kaagad ako sa suite ko. Nilibot ko ang paningin ko sa buong kwarto at nakaramdam ako ng kalungkutan na hindi ko inaasahan. Para sa akin masyadong malaki ang suite na ito para sa isang tao at hindi ko na maalala kung kailan ba ako naging mag-isa sa isang kwarto. Inayos ko na rin ang mga gamit ko habang nagmumuni-muni sa bago kong magiging tahanan sa loob ng hindi ko pa alam na panahon. Binagsak ko ang katawan ko sa kama nang matapos ako sa lahat n
Sayna's POV (Part 2)Wala ako sa aking sarili na napangiti. “Sana hinintay mo na lang ako sa condo. Pauwi na rin naman ako.” Ngunit hindi ko iyon naisip maliban ngayong nakita ko siya. Tila wala akong lakas na bumalik dahil alam kong hindi na naman kami magpapansinan at bigo naman ako na pigilan kung anong nararamdaman ko para sa kanya. Mas lalo akong kumapit ng yakap kay Enver. Binaon ko ang dibdib ko at hinayaan ang aking sarili na umiyak tutal hindi naman siguro mahahalata dahil umuulan. “Please don’t cry.”Hinawakan niya ang magkabila kong pisngi at inangat ito para magtama ang paningin naming dalawa. Pinunasan niya ang luha ko na humalo na sa ulan. “Let’s try.”Napakunot-noo ako. “Anong ibig mong sabihin?” “I’ve changed and I want us together.”“Ilang araw lang naman tayong hindi nagpasinan. Paano mo nasabing-”“I want to try, Sayna. I want this to be real. I wanted what we have to make it real.”Hinanap ko sa mata niya kung totoo ba ang naririnig ko. Nagsasabi man siya ng t