Nobela ni lainnexx

Valerio's POV LALONG nagkagulo sa venue nang lumaban na rin si Matthew para tulungan ako. Iyon ang naging cue ko para pilitin ang sarili na lumaban kahit na may tama ako sa braso. I don't care if I got shot on my right arm. I don't care about myself anymore. I care about Felize and our baby. We're pregnant and I can't lose them. I won't let them. Fvck, Harold! Kaya noong una pa lang hindi ko na siya gusto. Pero dahil naging maayos naman ang trato niya kay Felize at sa company nito ay pumayag na ako. Hinayaan ko siyang mapalapit sa asawa ko dahil maayos naman siyang makitungo. Hinarang ko ang isang tao na tumadyak kanina sa akin para hindi ako mabaril. Nakita ko na gustong lumaban ni Kobe pero hindi siya makatayo dahil sa kanyang tama sa dalawang binti. May

The Last Game Felize's POV "BILISAN MO!" singhal ni Noelle sa akin sabay tulak muli sa akin. Ginagawa ko naman na lumakad ng mabilis kaya lang nanginginig ang mga paa ko. Napansin siguro ni Harold ang galaw ko kaya naman hinuli niya ang braso ko at hinila ako papalapit sa kanya at kinaladkad papalabas. Sa likod kami dumaan at nakakagulat na wala man lang mga bantay doon ni Valerio o kahit ng mga pulis. Hindi ba nandito na sila? Mamaya-maya pa, papalapit na kami sa isang itim na sasakyan ay nakarinig kami ng sunod-sunod na putukan. Binuksan ni Noelle ang pintuan ng sasakyan at pumasok sa front seat. Si Harold naman binuksan ang likod pero nilagyan niya ng posas ang kamay ko bago ako pinapasok sa loob. "Let's get out of here!" ani Harold. Napayuko ako at pilit na tinatakpan ang tenga ko sa abot ng aking makakaya dahi

Grand WeddingFelize's POVLahat kami natigilan at nagulat. Hindi mula sa likod ang nagsalita kundi sa harap. Nasa unahan ang isang babae na nakaitim at may itim din na belo sa mukha. Strapless dress at may mahabang gloves pa siya sa kamay. Dahil itim ang damit niya, lutang ang maputi nitong balat.Itigil ang kasal? Tapos na ang kasal namin.Malakas itong tumawa. Natamaan ng ilaw ang mukha niya kaya doon ko lang napansin kung sino ito. Nanlamig ako at napakapit kay Valerio. Naramdaman ko rin ang pagkabigla niya."Noelle?..." nalilito kong sambit.Malakas siyang tumawa at pumalakpak."I'M BACK!" umalingawngaw ang boses niya kahit na maingay na sa palig

Grand WeddingFelize's POVNASOBRAHAN ata ako sa pagkain ng japanese cake kaya biglang sumama ang tiyan ko. Hindi ko na naman pinansin iyon dahil wala na naman akong naramdaman pa na kakaiba pagkatapos. Noong gabing iyon, hindi tuloy namin natapos ang show at umuwi na lang kami ni Valerio."Felize, may dati kasi akong wedding dress. Galing pa 'yon kay Mama at hindi na ginagamit. If you like, you can wear that dress. We love to see you wear it on your wedding day." kinikilig na sambit ni Mama Vanessa.Lumawak ang ngiti ko at mabilis na tumango."Sure po. It's my pleasure to wear it." masaya kong tugon.Sinabihan ako ng Mama ni Valerio na tawagin siyang Mama para maging opisyal na daw

She's BackNoelle's POVSUMAGI sa isip ko na baka sinadya ang lahat. Baka planado ang pagkabangga ng sasakyan namin. Baka naisip ni Valerio na ipapatay ako dahil sa galit niya. Pero kilala ko rin naman si Valerio - sa kabila ng aking mga pagdududa na pwedeng sadya ang nangyari, imposible. Alam kong hindi niya 'yon kayang gawin kahit na labis na kasamaan ang ginawa ko. He just put me in jail and let me rotten there.Maybe Harold is right. This is my bad karma for all the decisions I'd made that cause a lot of pain. Kaya naman kinuha na rin sa akin si Mama. Sobrang sakit, sobrang pighati at sobrang galit ang nabuo sa akin. Tila napatungan ng isa pang galit ang galit ko para kay Valerio at Felize.

Revenge Harold's POV WALA sa isip ko na bumalik. Wala sa isip ko na magpakita pang muli dahil wala na namang dahilan. Wala nga ba? Gusto kong matawa sa sarili ko. Alam kong niloloko ko lang ang aking sarili kapag sinabi kong wala akong babae na hinihintay na mapasaakin. Hinahangad na makasama at masabing akin. I want to get her from him but whenever I tried she always pushed me away. Hindi niya ako gusto.

Enver’s POV“Congrats, bro. Hindi ko alam na talagang seryoso ang pagsali mo sa legal racing team,” bati sa akin ni Leo sabay tapik sa aking balikat. I just smirked as I shook my head. “Kailangan ko lang.”“Kailangan ba talaga o sadyang napilitan ka lang dahil kay Sayna?”“Hindi naman sa napilitan pero gusto ko rin talagang gawin para sa kanya… para na rin sa sarili ko.” Ngumuso siya at marahan na tumango. Mukhang hindi pa rin siya makapaniwala sa ginawa kong pag-alis sa grupo niya at lumipat sa legal race.Kung gusto kong magpatuloy sa passion ko at hindi mag-alala sa akin si Sayna, kailangan ko itong gawin kahit na mahirap para sa akin. I don’t know if I would be able to get the thrill I found in my own type of racing before. There’s so much fun and excitement there. Hindi pa naman ako sumusubok ngayon sa legal na race dahil kakasali ko lang kahapon. Naging mabilis lang din ang pagpasok ko dahil sa kilala naman ako.My name brings me privilege.“So, wala na talagang balikan?” he c

Enver's POV (Part II) Nagtiim bagang ako sa sinabi ko. Tuwing naiisip ko na boyfriend ni Sayna si Vince, kumukulo ang dugo ko. Tiningnan niya lahat ng papel. I already emailed him beforehand. Galing din naman ito sa kanya kaya alam niya ang lahat ng tinutukoy. “Gusto ko pang maibestigahan ang tungkol sa buhay ni Vince Poblacion. His personal life. Family life,” pagdidiin ko sa huli kong sinabi. Tumingin siya sa akin na kita kong naintindihan niya agad ang gusto kong malaman bago napatingin siya ulit sa papeles na nilapag ko. Ito naman ay mga college application at ilan pang dokumento kung saan pare-parehiong naroon ang pangalan ni Dad. Mr. Nichael dela Torre read it. Muli pa siyang napatingin sa akin bago niya kinuha ang mga iyon. “It says here that her father is Clinton Ven Servencio. My father is Clinton Ven Servencio…” biglang may kung anong bumara sa aking lalamunan kaya tila napapaos ko itong nasabi. “To be honest, I’m confused. Wala akong kilala na may half brother ako

Enver's POV (Part I) Hindi naman sa nawala ako sa focus sa aking trabaho pero hindi ako mapakali sa nitong mga sumunod na araw. Ayokong maapektuhan ang iilang meeting at projects na hawak ko kaya lang alam kong medyo apektado ito dahil sa nalaman ko. Even seeing my Dad makes me feel uncomfortable, too. Tuwing nagkakasalubong kami sa lobby ay pilit ko rin siyang iniiwasan. Mas nakakapag-isip ako kapag hindi ko siya nakikita pero kasabay nun ay ang pag-iisip ko rin ng kung ano-ano. What I have learned made me a bit distant to him. May mga oras na gusto ko siyang makausap kaya lang mas pinipili ng isipan ko na lumayo muna kay Dad. Alam kong hindi pa naman napapatunayan lahat ng nalaman ko. I don’t know if Vince Poblacion is even my half-brother and a part of me doesn’t believe it but it made me confused and this issue stuck in my head now. I have been looking forward to this day because I will meet the investigator. Magkikita kami sa isang malapit na resto sa office at dahil sa pag

Ngunit malaki ang posibilidad ng sinabi ni Alicia. Something has been off with Vince. He's confident enough to pissed me off. Hindi naman siya mapo-protektahan ng mga Almarez in case na lumaban ako sa kanya. Ito ang nasa isip ko kung bakit malakas ang loob niya na hamunin ako dahil kung totoo ang sinabi ni Alicia, malamang magkapatid kami. At iyon pa ay kung totoo na anak nga siya ni Realyn Mondez - ang dating sekretarya ni Papa na nahuli kong nahalikan niya.Nasapo ko ang noo ko. Sumakit ang ulo ko dahil sa mga nalaman ko at wala man lang naging epekto ang alak sa katawan ko.["Kasama mo si Leo kanina?"]Humilig ako sa headboard at hinilot ang sentido ko. Sayna is my everything and I can't lose her dahil lang sa paghihinala ko kay Vince. Wala siyang alam sa nangyayari sa ginawa ng kaibigan niya at gusto ko siyang protektahan."Yeah. Pero hindi ko na siya kasamang umuwi dahil bigla na lang siyang nawala," sinubukan kong pagaanin ang atmosphere sa usapan naming dalawa. I want to bring

Enver’s POV (Part I) NAGING abala ako sa trabaho at madalang na lang din ang pag-uusap namin ni Sayna kahit pa may nakalaan na kaming oras para makapag-usap. Minsan talaga ay hindi na kinakaya kaya naman lumilipas ang araw na hindi ko man lang naririnig ang kanyang boses. “Bakit tayo nandito?” malakas na tanong ni Leo at luminga sa paligid. Kailangan niyang lakasan ang boses niya para magkarinigan kaming dalawa. Nasa isang bar kami ngayon. Pinaalam ko naman ito kay Sayna at pumayag naman siya na pumunta ako dito at kasama ko naman din si Leo. Wala rin naman akong balak na gumawa ng kalokohan. Kailangan ko lang ng pampainit sa aking lalamunan dahil lamig na lamig na ang katawan ko para sa asawa ko. “Marami lang akong iniisip at gusto ko lang munang umalis sa bahay.” Wala rin naman si Sayna doon. “Bakit naman?” Kinuha niya ang isang beer at nilagok ito bago muling nagsalita. “Alam ba ito ni Sayna? Ayokong madawit sa away mag-asawa.” “Alam niya. Nagpaalam ako.” Tila nakahinga ng m

Enver's POV (Part 2)“Bakit? Hindi ko hahayaan na ginawa niya iyon sa iyo. He’s the mastermind. Makukulong siya at-”“Gusto ko rin iyon, ‘Pa. Gusto ko siyang makita sa loob ng rehas dahil alam kong siya ang mastermind sa aksidente ko.” Hinawi ko ang aking buhok papunta sa likod. “Kanina nung nakita ko siya gusto ko siyang saktan pero hindi pa ngayon. I was bothered that he wasn’t bustling about it. Para may iba pa siyang plano kaya alam ko kung sasabihin natin ngayon makakalusot siya at isa pa, illegal racing iyon, ‘Pa. Malamang nasa isip niya na kahit sabihin natin sa mga pulis, mahihirapan tayong i-justify ang totoo. Lahat pwedeng mangyari sa race.”Tumango si Papa kahit hindi naman niya gusto ang sinabi ko. But somehow he looks pleased and proud. “You grew up, Enver. I’m proud of you.”“This is for Sayna,” maagap kong sagot. Napaayos ng upo si Dad. Sumingkit ang kanyang mata sa akin. “We’re trying to make our relationship work for real, ‘Pa,” dugtong ko pa. Nagulat siya pero mabil