Chapter 5

"What?! Are you serious? What do you want to do with my number."

Hindi ito sumagot pero kita ko ang pagsulyap niya sa cellphone niyang hawak ko. Gusto kong magmatigas pero base sa tingin nito mukhang hindi ko rin magawang tumanggi.

Wala na akong nagawa kundi inis na tinipa ang numero ko sa cellphone niya at -ni-save doon." O, cellphone mo!" Binalik ko ang cellphone sa kamay niya at kita ko ang pinipigilang ngiti nito.

Brute!

Sigurista pa ang ungas dahil tinawagan nito ang number na binigay ko. Akala siguro nito na nagsisinungaling ako. Pero nanag makita niyang umilaw ang cellphone ko agad naman itong tumango-tango na tila ba natuwa sa hindi ko pagsisinungaling sa kanya.

"Anong tingin mo sa akin sinungaling. Ano happy ka na?"

"Yeah." He chuckled. " Naninguro lang baka takasan mo ako, alam mo na—"

"Kapal ng mukha mo! Ako pa talaga ang tatakas eh binayaran na nga kita. So what now? What else do you want me to do?"

Nakita kong parang nag-isip pa ito. Maya-maya ay hindi ko na talaga napigilan ang antok ko, naghikab na ako.

"I'm so sleepy. Gosh! Kung nag-iisip ka pa anong gusto mong gawin sa akin pwede bang matulog muna ako sa sasakyan ko? I'm so fuck*ng tired and sleepy."

This time hindi na ako nagbibiro dahil naramdaman ko na talaga na inaantok na ako. Humupa na rin ang inis ko. Ngayon ata kumalat yung mga alak sa buong katawan ko. Pakiramdam ko namimigat na ang talukap ko. Gusto ko nang matulog.

Hindi pa man ito nakasagot tumalikod na ako sa kanya at binuksan ang pintuan ng sasakyan ko.

"I'm leaving." Sagot ko sa kanya pero sa totoo lang hindi ako sigurado kung kaya ko pa bang mag-drive.

"You're driving alone?"

Malamang! Ano pa nga ba? Not unless may nakikita siyang kasama ko na hindi ko nakikita.

"In that state?"

Hindi na ako sumagot sa kanya. Lalo lang nauubos ang energy ko.

"Where are you living? I will drive for you."

"No need. I can manage." Sabi ko at ipa-start na sana ang sasakyan pero bago ko pa magawa yun may kamay na humawak sa akin. Ang kamay ng masungit na ungas ay pinigilan ako.

"Ano ba? Umalis ka na nga! Lalo akong inaantok sa'yo eh." Nakanguso kong sabi sa kanya. Hinihintay ko na pagalitan niya ulit ako pero na nangyari yun. Sa halip inalalayan niya akong tumayo para makalabas ng sasakyan ko.

Gusto kong tumutol sa kanya pero hindi ko na magawa. Yung kalasingan ko ngayon na talaga nag-sink in sa akin.

Walang halong charot! I swear! Wag kayong judgmental! Hindi ako nagpapabebe. Sino sya?! Kahit kasinggwapo siya ng mga kuya ko hindi ko siya type. Tse!

"Where do you think you're taking me huh? My car has built in cctv, my brothers made sure of that. Kung may balak kang gawan ako ng masama ngayon pa lang sinasabi ko sayo 'wag na. 'Wag mo nang subukan kung ayaw mong masaktan. Baka kuko mo lang ang walang latay 'pag nalaman 'to ng mga kapatid ko."

Maldito niya akong pinasadahan ng tingin pero dahil m*****a ako syempre hindi ko siya uurungan.

“What?” Singhal ko.

"You're pretty but you're not my type so don't worry." Sabi nito at walang pagdalawang isip akong binuhat para isakay sa passengers seat.

"Hey! Ano ba? Isusumbong kita sa mga kuya ko makikita mo. Put me down." Protesta ko sa kanya pero yung boses ko wala namang lakas. Katunayan para pa itong nang-aakit.

What the heck Cleopatra! Hindi ka pinalaki ni Lola Asunta para maging bigatla. Sorry gid Lola, please indi mo akigan ah?

"I'm driving for you. So better behave.”

"What?!"

"Or else you'll sleep in the precinct. You choose."

Of course I'm not choosing the later option. That's so embarassing! And I don't want my brothers to freak out if the police will call them informing that I slept in the precinct.

I was left with no choice when the brute fixed my seat and buckled my seatbelt before he went to the driver's seat.

Bahala na! Wala naman sigurong gagawing masama ang kumag na ito sa akin. Isa pa ilang beses niya na mang nginudngod sa mukha ko na hindi niya ako type diba? So pwes bahala siya sa buhay niya. Matutulog muna ako.

"You can sleep. I’ll wake you up when we reach your place.” Kalmado ang boses nitong sabi sa akin nang magsimulang paandarin ang sasakyan ko. Hindi ko siya sinagot sa halip sinandal ko lang ang ulo ko sa upuan at pumikit.

Wala na akong lakas na makipag-usap sa kanya. Kahit ang pagdilat hindi ko na magawa. Konting galaw na lang talaga parang bibigay na ako. Ngayon ko naramdaman na parang kumukulo yung mga alak na ininom ko. Kapag gagalaw pa ako ngayon siguradong magsusuka ako.

“Achk!” Yung laway ko nanlalagkit. Parang gustong bumaliktad ang sikmura ko. Shit! It can’t be. I can’t puke inside my car.

"Hey!" Mahina niyang tinapik ang balikat ko. Naririnig ko ito pero hindi ko na siya magawang sagutin. Ayaw kong ibuka ang bibig ko at baka matuluyan akong magsuka. Mabuti nalang at hindi na ito nangulit.

Saglit lang din at hindi ko na alam kung ano ang sumunod na nangyari.

Nakatulog ako sa byahe.

Nagising lang ako nang maramdaman kong parang may bumubuhat sa akin. Ayoko pa sanang gumising ko narinig ko na parang may kausap ito.

“Ayos lang po si Ma’am, Sir?” Hindi ko alam kung paano niya nakilala ang security nitong condo pero si Manong yung kausap niya.

“She’s okay. I’ll bring her to her unit.”

Pagkatapos nagpatuloy ito sa paglakad. Gusto kong mangiti pero syempre hindi pwede. Baka isipin pa ng ungas na ito na kinikilig ako sa pagbuhat niya sa akin. Excuse me lang pero hindi.

Hinayaan kong buhatin niya ako hanggang sa makarating kami sa may elevator.

"I know you’re awake. We're here."

Hmp! Magkukunwari pa sana ako pero wala nang silbi dahil napansin niya nang gising ako. Gusto kong magpababa pero hindi ako sigurado kung kaya ko bang maglakad. Baka maya niyan nagpababa ako tapos bigla pala akong mahilo. Ayoko namang matulog dito sa basament.

Oh, wag niyo akong pag-isipan ng kung ano, talagang nahihilo pa ako. Bakit kayo ba 'pag nalasing nahihimasmasan agad? Hmp!

“How do you feel?” Tanong niya sa akin pero imbes na sagutin ang tanong niya, tinanong ko ito pabalik.

"How did you know my place?" Tanong ko.

As far as I can remember I didn't tell him where I lived. And if ever man nabanggit ko sa kanya, paano siya oinayagan ng gwardya na pumasok. Sa pagkakaalam ko mahigpit na binilin ng mga kuya ko na bawal ako magdala ng lalaki dito sa unit ko.

Hmp! Ang tanda ko na kaya. Maybe that’s one of the reason why I remained single.

No! From now on magsta-start ba akong maghanap ng boyfriend!

“Hey answer me. How did you know I lived here?” I asked again.

"I have my ways." He answer boredly.

Right now we are waiting for the elevator. Tiningnan ko ang mukha nito wala man lang kangiti ngiti. Diretso lang ang tingin nito sa harapan.

Ang gwapo ng ungas na ito. Kahit masungit ang gwapo pa rin.

Kunwari pa itong masungit sa akin if I know nagagandahan siya sa akin. Ako pa ba? Sandoval kaya ako! Mana ako kay Papa Gideon. Gwapo at maganda ang lahi namin.

Ang daming alalking nagkakandarapa sa aki—

“Don’t think of anything funny. I’m just doing this because you owe me something.”

Bigla nawala yung konpyansa ko. Tinubuan ako ng hiya. Ang tagal pa bumaba ng elevator .

“Stay still.” Aniya.

"You can put me down." Mahina kong sabi pero parang wala naman itong narinig.

Saglit pa kaming naghintay bago tumunog ang elevator. Hinihintay ko lang na makapasok kami sa loob para makapag pasalamat pero bago ko pa maibuka ang bibig ko nagsalita ito.

"Next time don't drink if you can't handle." Anito sa mababang tinig bagoi inayos ang pagkakabuhat sa akin.

Hindi ako nakasagot agad dahil hindi ko rin alam kung ano ang aking sasabihin. Pero naramdaman ko ang pagkapahiya sa sinabi niya.

"Put me down." I said lowly pero hindi naman ito nakinig sa akin. Ayaw ko ding gumalaw at baka ma-stock pa kami sa loob ng elevator kapag nagpumiglas ako lalo lang itong mabadtrip sa akin.

Pinili ko ang tumahimik.Saglit lang at muling tumunog ang lift hudyat na nasa floor ko na. Lumabas kami na buhat pa rin niya ako.

"Are you okay now?" Muling bumait ang boses nito.

Sala sa lamig, sala sa init.

Ano ba talaga? Galit ba siya o nag-iinarte lang din.

“I’m asking you—”

"Do I look okay?" Pairap kong sagot sa kanya. "Sige na umalis ka na ako na ang bahala sa sarili ko. Salamat."

Ayaw niya pa sanang ibaba ako pero nagpababa na ako. Muntik pa akong mawalan ng balanse mabuti na lang at nahawakan niya ako.

Tinanggal ko ang kamay niyanv nakahawak aa akin at lumayo ako sa kanya. Humawak lanv ako sa wall para hindi ako matumba. Yung panjngin ko pa naman ay parang umiikot pa rin.

Agh! I swear, hindi na ako iinom ng ganun kadami!

“Are you sure you’re okay?”

"You can leave now." Pagtataboy ko sa kanya at umayos sa pagkakatayo. Ngunit hindi ito gumalaw at nanatiling nakatingin lang sa akin.

"I'm okay now. Don't tell me, sasama ka pa sa room ko?"

"If you want then why not? I'm sleepy too."

“Excuse me?”

Pero kibit balikat lang ang sagot nito sa akin.

Hinihintay ko na bawiin niya ang kanyang sinabi pero hinawakan niya pa ako.

“Do you want me to accompany you inside?” Hindi ko alam kung seryoso ba ito o hindi pero biglang sumagi sa isip ko yung sinabi niya kanina.

I know he’s just tricking me. This brute is a scam!

"In your dreams." M*****a kong irap sa kanya. "I'm not your type right so why bother? Umalis ka nga! Ayaw mo sa akin diba so tsupe! Bye!"

Narinig ko ang mahina niyang tawa pero imbes na mairita ako I find it sexy.

The heck?

Alam kong ispirito lang 'to ng alak.

Wake up Cleopatra!

"Silly brat. C'mon, get inside now." Inalalayan niya na ako papunta sa pintuan ng unit ko. Tiningnan ko ito para umalis na pero wala itong balak.

"Open your door and get inside. I want to make sure." Parang hari ito kung makautos.

Sinungitan ko ito ng tingin pero tinaasan niya lang ako ng kilay. Kalalaking tao ang hilig mangtaas ng kilay!

"Get inside now." Muling utos niya sa akin.

"Umalis ka na kasi kaya ko na ang sari—"

"You will open the door or I will? You choose." He said cutting me off.

Umirap ako sa kanya pero sinunod ko naman ang sinabi. Tinapat ko ang mukha sa scanner sa harap ng unit ko at nang mabasa ng system na ako ang nandun saka pa bumukas ang pintuan ng unit ko.

“Happy now?” Sarkastikong tanong ko sa kanya pero hindi niyo pinansin anv oagmamaldita ko.

"Get inside."

Kung makautos ito daig pa ang mga kuya ko. Pero wala naman akong nagawa para kontarahin siya. Wala na rin akong lakas para makipag-away pa dahil muli na naman akong inatake ng antok ko.

Inabot niya sa akin ang bag ko. “Your phone is inside.”

“And so?” Nakaangat ang isang kilay ko.

"I will contact you for the payment.”

“I will pay now. How much you need tell me.”

Kukunin ko pa sana ang wallet ko pero bago ko pa mabuksan ang bag ko hinawakan na nito ang handle ng pintuan.

“Get inside brat. It’s late.”

“Wait magbabayad pa ak—”

“Not now.” Putol niya sa akin.

“Huh?” Naguguluhan akong tumingin sa kanya. Anong bayad ba ang tinutukoy nito?

“Not now but soon. In my own terms.” He reached my face and gently pulled me towards him. I was beyond shock. I wasn’t able to move. I feel like I am being hypnotized by the brute.

“Have a good sleep, Boo.” He muttered. “Bye for now.”

I felt his lips touched the side of my cheek for a soft kiss but before I could speak up he already closed door and left.

—————————-

08-19-2024