Mag-isa na naman ako ulit.Nanginginig ang mga kamay ko. Yumuyogyog ang mga balikat ko at masakit na ang aking lalamunan sa impit na pag-iyak. Sa loob ng mahabang panahon ngayon lang uli ako nakadama ng ganito. Sanay na akong mag-isa. Sanay na akong sarili ko lang ang inaalala ko. Sanay na akong walang kasama. Ayos na ako eh, kontento na ako na ako lang pero dumating silang tatlo sa buhay ko. At kung kelan nasanay na akong nandyan sila kasama ko, saka naman sila mawawala sa akin. Kausap ko lang silang tatlo kagabi. Ang saya pa nilang tatlong nagtatawanan. Ang dami pa nilang plano at kalokohan. Andito lang silang tatlo kaninang umaga. Dito ko lang sila iniwan. Sabi ko dito ko sila babalikan. Walang aalis ng hindi nagpapalam pero nasaan sila ngayon?"Luningning! Milagring! Mariposa!" Tawag ko ulit pero kinain lang ang boses ko ng ingay ng mga sasakyang dumadaan. Balik na ulit ang mga tao sa kanya-kanyang buhay. Na parang wala lang nangyaring clearing. Samantalang kaming mga nanini
"What the hell are you doing?!""B-boss.""You're fired!" Pagalit na sigaw ng lalaki gwardya."Don't show your face ever again!"At bago paman ako makaangat ng tingin may ng kumuha kay Luningning mula sa mga braso ko.Hindi ako nakagalaw kahit narinig ko na ang malakas na iyakan ni Mariposa at Milagring. Para akong napako sa kintatayuan ko."Ate Chichay si Ningning! Kinuha ng lalaki si Ningning. Kunin mo si Ningning Ate.""Follow me, Miss." Sabi ng lalaki at doon pa ako nahimasmasan. Nagulat ako pagkakita sa mukha niya pero hindi ko na ito binigyang pansin."Wag kayong malikot sa loob. Wag kayong humiwalay sa akin kahit anong magyari. Tara!" Kinuha ko ang gitara kay Milagring at ako ang nagdala nito. Nakasunod na kaming tatlo ngayon sa lalaki. "Get out of my way!" Sigaw niya sa mga taong nakaharang sa dinadaanan at parang may hangin na humawi sa mga taong nagbigay daan sa amin.Nakasunod lang kami sa kanya, mukhang alam niya kung saan dadalhin si Ningning. Lakad takbo na ang ginawa ni
"You'll stay with me until you reached eighteen and we will get married. Take it or take it. You choose." "F*ck Lexus! Ang astig ng style ni Kuya. Take it or take it daw. Kopyahin natin." Parang batang sabi ni Sir Gaston sabay akbay dun sa lalaking tinawag niyang Lexus pero pumiksi ito. "Bilatibay! Indi niyo bala ko idamay sa mga style nyo na. Ano pamati niyo sa akon, law-ay? Depuga! Daw si gago ka bala Kuya G ah! Arang style ni Kuya Gus, pang-mal-am kag panglaw-ay lang na! Lantawa bala ni chura ko, amo ni ang in-demand yah.Tinonto!" [ Kalokohan! Wag niyo akong idamay sa style na ganyan. Anong akala niyo sa akin, pangit? Para kang gago Kuya G! Yang style na ganyan ni Kuya Gus, pangmatanda at pangpangit lang yan. Tingnan mo itong pagmumukha ko, ito ang mukha ng mga in-demand." Sa tingin ko hindi magkakalayo ang edad nilang dalawa. Parehas matangkad, parehas ng built ng katawan at parehas din ang mukha. Actually magkakahawig silang tatlo ni Sir Gustavo. Yun ang una kong napansin.
"Luningning marunong na ako mag plus ng mabilis."Sinulyapan ko silang tatlo, kadarating lang nila mula sa paglalako ng kung ano-anong rekado sa palengke at kadarating ko lang din galing sa trabaho.Oo, bumalik ako sa trabaho dahil wala akong choice. Natatakot ako na kapag tinuloy ko ang pag-alis sa kompanya ng mga Sandoval totohanin din ni Sir Gustavo ang banta niya sa akin.Back to normal kaming apat. Nakalabas na si Ningning ng ospital. Nangutang ako kay Sir Gustavo ng pera pambayad para makalabas sya. Ang sabi ni Sir Gustavo wag ko nang bayaran pero hindi ako pumayag. Kahit si Sir Gaston nag offer din na tutulong sa akin pero maayos kong tinanggihan. Si Sir Caleb na apo ng may-ari ng ospital at syang namamahala doon ay hindi na sana pabayaran ang bill ni Ningning pero hindi ko rin ako pumayag. Sabihin ng mapagmalaki ako pero ayokong pagdating ng panahon maging issue itong pagtong nila sa akin. Ayokong isipin ng ibang tao na inaabuso ko ang kabaitan ng mga amo ko sa akin.Isa din
Mabilis na lumipas ang mga araw. Ang linggo ay naging buwan, ang buwan ay naging taon.Nagawan ko ng paraan ang pag-aaral ni Luningning, Milagring at Mariposa. Nagpatulong ako kay Sir Gustavo para makakuha ng mga dokumento nila. Nakakuha kami ng birth certificate nilang tatlo at yun ang ginamit ko para makapag-enroll sila.Nasa grade 5 na silang tatlo ngayon. Pagkatapos nilang mag-grade-1 noong isang taon pinatake sila ng exam at pinalad na makapasa kaya ngayon ay nasa grade 5 na sila.Nakapag-enrol din ako sa ALS. Nakuha ko ang mga dati kong papeles na sya ring ginamit ko. Sabado at Linggo ang pasok ko. Nagtake ako ng exam nung nakaraang taon at pinalad din ako.Gabi-gabi kaming nag-aaral apat. Tinuturuan ko silang tatlo sa mga aralin nila. Tinatyaga ko ang pagturo sa kanilang magbasa at magbilang. Mabuti na lang din at masipag silang mag-aral.Alam kong malayo pa, madami pa kaming kailangan pagdaanan pero kahit papano masasabi kong umuusad kami.Malayo pa, pero malayo na. Yung ang p
"Bakit wife, Sir?"Agad kong tanong pagkasara niya ng pintuan. Ano nalang ang sasabihin ng sekretary niya at mas masaklap pa kung ipagkalat niya na naman ito. Tiyak magiging pulutan na naman kami ni Sir Gustavo dito sa buong kompanya. Isa din kasing mahadera si Miss Santos at hindi ko alam kung bakit galit na galit ito sa akin. Wala na man akong ginagawang masama sa kanya. Sinusunod ko pa nga mga utos nya kahit hindi ko na trabaho mga yun. "Kita mo ba ang mukha ng sekretarya mo? Hindi lang nabigla, talagang ginulat mo po.""You're soon to be my wife, Baby and I don't care what she thinks." Hinila niya pa ako palapit sa kanya. Kulang nalang ay yakapin ako.Ayos lang sa kanya na pagchismisan kami dahil sya naman ang may-ari nitong kompanya pero paano naman ako. Sigurado akong mas dadami ang may galit sa akin. Dagdagan pa sa nangyaring pagtanggal niya kay Maribeth at Cherry ngayon."Bakit kasi wife agad, Sir?""Bakit hindi? Doon din naman tayo papunta. Need I remind you Andromeda, my
"Kuya G, si Ate Chichay ay tahimik lang sa umpisa."Mula sa pagtutupi ng mga damit, parang nag 180 degrees ang ulo ko sa sobrang bilis ng paglingon ko kay Milagring na ka-video chat ngayon si Sir Gustavo. Tatlo silang nasa harap ng cellhone. Nasa America ang amo at soon-to-be husband ko ngayon dahil may kailangan itong daluhang business conference.Naks! Maypa soon to be husband na akong nalalaman pero seryoso yun. Nga lang hindi pa alam ng iba dahil hiniling ko sa kanya na sa amin lang muna hanggang sa makapagtapos ako ng pag-aaral at makasal kami. Konting tiis lang naman at matutupad na ang hiling niya. May iniwan siyang cellphone sa akin na tinatawagan niya para magkausap kami araw-araw. Sa isang araw ilang beses itong tumatawag sa akin para kamustahin ako at ang mga bata. At heto nga ngayon kausap niya ang tatlo. "Yeah, I know. " Narinig kong sagot nito at naghagikhikan ang tatlo. Seryoso at walang idea ang Baba ko sa kalokohan na naman ng tatlong bata. Narinig ko na ang kalok
"You know me Lisa, sanay na ako sa kaliwat kanang babae ni Gustavo. Hindi ka pa ba sanay sa akin? Kita mo naman sa bandang huli, saan ba sya umuuwi? Diba sa akin di naman?"Hindi ko alam kung sadya bang pinaparinig ni Dra. Thrishia at Miss Santos ang usapan nilang dalawa sa akin. Kanina pa silang dalawa nag-uusap tungkol kay Sir Gustavo. Wala na atang ibang topic kundi yun lang.Halatang sobrang close nila sa isa't -isa. Mukhang matagal nang magkakilala. Ngayon, hindi na ako magtataka kung bakit nagmamaldita itong sekretarya ni Sir Gustavo sa akin. "Sabagay, ilang babae na ba ang dumaan kay Boss? Yung iba, ikaw pa nga nagpapadala ng bulaklak eh. Alam mo Doc, bilib din ako sa pagiging understanding mo. Sa ganda mong yan? Naku!""Men will always be men Lisa. Natural na sa kanila ang mambabae and I don't give a damn about that. What's important to me is that at the end of the day he always comes back home running to me."Ganun na ba talaga ngayon? Normal lang sa mga lalaki na mambabae a
Present time...______________"Chiara, how many months you've been working as Tasha's tutor again?"Nag-angat ako ng tingin mula sa hinahanda kong material para sa next topic namin ni Natasha nang magsalita ang Mommy nito. Ang sikat na modela na si Veronica Chrystelle Valderama. Andito ako ngayon sa hacienda nila."Almost a year na po, Miss Ver." Magalang kong sagot sa kanya.Miss Ver is the youngest daughter of the Valderama's. Madalas kong marinig noon na maldita ito pero ang totoo, mukha lang itong maldita. Kapag nakilala mo na sya, isa sya sa masasabing kong totoong tao. Hindi mapagkunwari.Hindi uso sa kanya ang paliguy-ligoy. Sobrang prangka nito at diretso kung magsalita. Sobrang honest na minsan nami-misinterprete ng iba. She may be a brat but she's kind hearted. Kahit nandito ito sa Davao minsan naririnig kong kausap nya ang accountant nya at nagpapa-transfer sya ng funds para sa mga foundations nya. Hindi lang halata pero madami syang foundations at orphanage na tinutulunga
Warning: ESPEGE! Sa mga ayaw magbasa ng ganitong part, please skip this chapter. Read responsibly. Wag niyo akong ma-gross, eww, yuck! You've been warned.———————————————-Mahigpit akong napayakap sa balikat ni Gustavo. Pakiramdam ko bumaon pa ang mga kuko ko sa balat nya sa higpit ng pagkakahawak ko sa kanya. Ang sakit parang may napunit sa pagkababae ko.Tuluyan na nyang tinanggal ang damit na suot ko. Inayos nya ang pagkakapatong ko sa kanya. Hindi pa ito gumagalaw hinayaan nya muna akong maka-adjust sa laki at haba niya.Pakiramdam ko sobrang nainat ang pagkababae ko. Punong-puno ako at hindi ko alam kung saan umabot ang kabahaan nya sa kaloob-looban ko. Wala naman sigurong organ na natamaan dahil wala naman akong naramdamang sakit. Sa halip nararamdaman ko na pumipintig ang pagkalalaki nya sa loob.Bumaba ang halik niya mula sa balikat ko hanggang sa nadako ito sa aking dibdib. Napaliyad ako at napahawak sa buhok niya nang muling sakupin ng mainit nyang bibig ang utong ko, salita
Warning: ESPEGE! - Gustavo 'Sobrang Patay Gutom' SandovalSa mga hindi naman gutom dyan, skip nyo nalang ito. Hahaha!_______________________Flashback continue... "Yes baby. I'm hungry and I want to eat you." he whispered, almost losing his breath. Bumaba ang tingin nito sa mga labi ko at narinig ko ang mahina nyang pagmura. Nilapit ko ang mukha sa kanya. Sobrang lapit na halos nararamdaman ko na ang hangin mula sa mainit niyang hininga. Bahagyang nakanganga ang bibig nito. Nalalasing ang mga matang nakatitig sa akin. Wala sa sariling nakagat ko ang aking pang-ibabang labi. Ang kagustuhan kong mahalikan sya ay lalong sumidhi. "Fuck, Baby I wanna eat you here."Napalunok ako. Nag-iinit na naman ang katawan ko. "I want to eat you, right here, right now." Lalong tumindi ang kuryusidad at kagustuhan kong masubukan ang hinihiling niya. Pero nagdadalawang isip ako na baka may makakakita sa amin dito. Isang malaking eskandalo. "I own this hotel, Baby and this is my private parking s
Flashback continue...***"Let me correct my mistake Baby. Let's get married today. Please be my wife."Kahit nasasaktan man ako, sa muling pagkakataong pinili ko pa rin na biglang laya ang aking puso ko. Tinraydor ko na naman ang akin sarili at sumama ako kay Gustavo."Yes, Ba. I will marry you."Hindi kagaya ng ibang kasal na may mahabang paghahanda, ang kasal namin ni Gustavo ay minadali. Pagkatapos naming magpunta sa sementeryo, may tinawagan lang ito pagkatapos doon na kami dumiritso."Good thing Judge Gonzales is available. We'll meet him after an hour."Tumango lang ako sa kanya. Hawak niya ang kaliwang kamay ko habang nagmamaneho at panaka nakang dinadampian ng halik.Tahimik lang ako, pinapakiramdaman ko ang aking puso . Pwede pa akong umatras pero wala akong nararamdamang ganun.Hindi ko alam kung bakit pagdating sa kanya ang daling mawala ng galit ko.I should be hating him sa lahat ng ginawa niya sa akin pero ang traydor kong puso ay hindi ito kayang gawin."I love you, And
"Apo, sino yung dumat— o, anong nangyari sa labi mo senyorito bakit may sugat yan?"Lumagpas ang tingin ni Lolo sa labas, nahabol pa nito ng tingin ang papaalis na sasakyan ni Damon. "Si Damon ba yun apo? Bakit umalis agad?"Palipat-lipat ang tingin niya sa aming dalawa ni Gustavo dahil walang sumagot sa kanya. Si Gustavo naman ay hindi ko alam kung ano ang iniisip. Tahimik ito pero umiigting ang mga panga."Si Damon po yun, Lo, pero umalis na." Hindi ko na hinabaan ang sagot ko. Nakakaunawa namang tumango si Lolo sa akin. Hinila ko na si Gustavo papasok ng bahay dahil madami na ring mga kapitbahay ang nasa labas. Sigurado na naman akong pagpi-pyestahan na naman nila kami. Ewan ko ba kahit saan ata ako mapunta, lapitin talaga ako na kontrobersya. "Umupo ka muna, kunin ko lang ang first aid kit ko." Sabi ko kay Gustavo. Hindi ito nagsalita pero sinunod nya naman ang sinabi ko. Tahimik itong umupo sa sofa. "May damit ka ba? Magbihis ka muna." Utos ko sa kanya dahil yung tuwalya ko lan
Present time...***Hindi ko alam kung anong oras ako nakatulog kagabi sa sobrang pag-iisip kung bakit sya andito ulit. Bakit ginugulo na naman nya na naman ako? Tahimik na ang buhay ko. Pinaubaya ko na siya pero bakit ba nagpakita sya ulit sa akin ngayon? Ang dami kong katanungan sa aking isip. Gulong-gulo ang utak ko. Nasira na naman ang sistema ko. Ang resulta, mataas na ang araw ng magising ako at medyo masama ang aking pakiramdam. Saan na kaya ang lalaking yun ngayon? Umuwi na kaya ito? Dito kaya talaga sya natulog kagabi?Nauulinigan kong may nag-uusap sa labas ng bahay at parang may lumalagitik na para bang tunog galing sa pagsisibak. Ang aga namang nagsibak ni Lolo at sino ang kausap nya? Kailangan ko na palang bumangon para maghanda ng agahan namin. Mabilis kong inayos ang aking sarili. Kahit na medyo nahihilo pa ako lumabas na ako ng silid. Tinali ko ang mahabang buhok, naghilamos at nagtoothbrush bago ako nagpakita sa kanila. "Tama na yan, Senyorito. Madami-dami na ito
Flashback...***"Anak, birthday mo na bukas. Anong gusto mong ihanda natin?"Birthday ko na pala bukas muntik ko pang makalimutan. Bukas na pala sana yun.Mula sa pagtutupi ng mga damit nag-angat ako ng tingin kay Nanay at Tatay. Magaan ang mukha at nakangiti silang dalawa sa akin pero napansin ko ang kanilang pag-aatubili.Kahit dalawang buwan na kaming magkasama dito sa probinsya hindi pa rin ako masyadong nakikipag-usap sa kanila. Madalas, tahimik lang akong tumutulong sa mga gawaing bahay.Pakiramdam ko bumalik ako muli sa dati. Ang dating pader na binuo ko para sa aking sarili ay muli na namang nakaangat. Muli na namang nawala ang tiwala ko sa mga tao sa aking paligid."Magiging eighteen ka na anak. Magiging ganap ka nang dalaga. Madadagdagan na naman ng isang taon ang buhay mo. Panibagong buhay, panibagong pag-asa." Si Tatay Dom.Hindi ako nagkomento dahil hindi ko alam kung ano ang aking sasabihin. Panibagong buhay at pag-asa nga ba? May pag-asa pa kaya para sa akin na sinukua
I went inside my room to get some beddings for Gustavo. I'm not sure if he's really serious na dito sya matutulog o nang-go-good time lang pero naghanda pa rin ako. Wala din naman akong choice dahil pumayag na si Lolo tsaka konsenysa ko pa kapag nadisgrasya sa daan.Dalawa lang ang silid dito sa bahay ni Lolo. Ang isa ay doon natutulog si Lolo at ang isa naman ay ang silid na ginagamit ko. Maliit lang ang kama ni Lolo at hindi sya pwedeng tumabi doon. Medyo malaki ang kama sa silid ko dahil ito ang dating ginagamit ni Nanay at Tatay kapag dumadalaw sila dito pero hindi ibig sabihin na pwede siyang tumabi sa akin dito. Ano sya sinuswerte?Pinalitan ko ng punda ng mga unan at kumuha din ako ng kumot at banig para ibigay sa kanya sakaling totohanin niyang dito siya matutulog. Which I doubt kung kaya nya ba? I'm sure hindi ito sanay matulog sa matigas na higaan. Bahala sya! Wala kaming extrang foam pero meron akong manipis na conforter. Meron din kaming extrang kulambo na ginagamit lan
"Hala nakuyapan! Unsay gibuhat nimo apo? Ginoo ko! E-prc dayon. Dalii! ["Hala nahimatay! Anong ginawa mo apo? Juskopo! E-prc mo. Bilis!"]Nagkukumahog si Lolo Domeng na hinila ako palabas ng bahay. Wala pa itong tsinelas sa sobrang pagmamadali niya pagkarinig ng malakas na kalabog. Lumuhod ito para e-check ang palapulsuhan ng lalaki pati ang sa gilid ng leeg nito. Nakatingin lang ako sa kanilang dalawa ni Lolo. Nagulat din ako sa aking nagawa. Hindi ko naman inaasahan na ganun kalakas ang pagkasara ko sa pintuan at lalong hindi ko inaasahan na tatamaan sya sa mukha. "E-prc na Andromeda tawon malooy ka." [E-prc mo na Andromeda parang awa mo na.]"Anong prc Lo? Di ko alam kung anong prc.." Nanginginig na rin ako at kinakabahan dahil hindi parin ito gumagalaw. Parang hindi na humihinga. Mahina kong sinipa ang paa nito pero parang wala itong naramdaman. "Huy lalaki gumising ka!""E-prc na ba, katong lips to lips gud para makaginhawa! Giatay kang bataa ka giunsa man gud nimo ni?" [E-prc