**Content Warning:**This content includes explicit descriptions and themes of a sexual nature. It is intended for mature audiences and may not be suitable for all readers. Viewer discretion is advised. If you are uncomfortable with or offended by such content, please take caution or choose not to proceed.This is a work of fiction. The events, characters, and depictions in this story are purely the product of the author's imagination. Any resemblance to real events, persons, or religious beliefs is entirely coincidental. This story does not intend to disrespect or undermine any religion, faith, or spiritual beliefs.Seraphina's POVIlang araw na mula nang mawala si Asmodeus. Gusto ko siyang hanapin, pero hindi ko alam kung paano. Hindi ko alam kung saan magsisimula o kung saan siya hahanapin. Para akong nakulong sa kawalan, parang naglalakad sa dilim nang walang patutunguhan.Nagpakatanga ako. Inisip kong magiging normal ulit ang buhay ko, na magagawa kong itago ang halimaw na nagigi
Seraphina's POV"Oh! Ikaw si Ms. Vaunguzvech, tama?" tanong ng pulis habang kinukumpirma ang kanyang iniisip. Narinig ko ang pagdududa sa kanyang tono, dahilan upang lumakas lalo ang kaba ko."O-opo," maikli kong sagot, halos pabulong, habang nararamdaman ko ang panginginig ng aking mga tuhod. Hindi ko maipaliwanag ang bigat ng mga titig niya sa akin. Alam kong nagkamali ako—hindi ko naayos ang bangkay ng lalaki. Nang sumikat ang araw, nakita ito ng isa sa mga kasamahan kong madre. Kaya ngayon ay nandito ang mga pulis sa kumbento, iniimbestigahan ang pagkamatay ng isang hardinero sa labas ng bakuran."Wag kang matakot, Sister. Napag-alaman naman namin na inosente ka," patuloy niya, ngunit hindi maalis ang kutob sa dibdib ko habang pinagmamasdan niya ako. "Pero nakakatuwa lang, di ba? Bakit nga ba wala kang sugat nang natagpuan ka namin? Eh, sariwang-sariwa pa ang dugo mo noon."Nagngingiti siya na parang sinasadya ang kanyang mga salita, tila tinutukso ako."W- wala po akong kasalana
Seraphina's POV"Michael!" umalingawngaw ang aking boses sa bawat sulok ng simbahan dulot ng aking pagsisigaw sa loob ng simbahan "Anong ginawa mo sa akin?!" hagulgol ko habang lumuluhod ako sa gitna ng pasilyo.Parang kalahati ng pagkatao ko ang nawala pagkatapos ng ginawa ng mga anghel na ritwal. Ang sinabi ni Michael sa akin ay makokontrol ko na ang aking kapangyarihan pagkatapos ng ritwal. Pero bakit parang nawala ito.Ang mabigat na pinto ng simbahan ay bumukas ng dahan-dahan, at pumasok ang grupo ng mga anghel, ang kanilang liwanag ay labis na nagpapalabas sa dilim ng paligid. Kabilang sa kanila si Michael, ang arkanghel na dati kong pinagkakatiwalaan."Anong ginawa niyo sa akin?!" singhal ko. "Ang sabi mo ay tuloyan ko na itong makokontrol? Pero ano itong nangyayari?!" "Seraphina," tawag niya sa akin, ang boses niya ay puno ng awtoridad. "Ginawa namin ito para sa iyong kapakanan, para sa balanse ng mundo."Hindi ako makapaniwala sa mga naririnig ko. Para sa balanse? "Kapakan
Seraphina's POV"Hindi natin sila kailangan," bulong ko na bahagyang ikinangisi ng mga labi ni Astaroth."Aminin mo man o hindi, you need them!" nakangisi niyang sabi ."Sigurado ka bang, ang anghel na 'yon lang ang may kakayahan sa pagbukas ng mundong 'yon, Astaroth? Wala ka bang tinatago sa akin?" kunot noo kong tanong sa kanya."There are other forces, Seraphina. Ones that don't care about Heaven or Hell," wika niya na parang bulong lang. Na parang nag-aalangan siyang sabihin sa akin ito."Kung ganun, kailangan natin mahanap 'yon," determinado kong sabi."You're really going to defy them, huh? Even without your powers? You're powerless right now, Seraphina. What can you possibly do?" tanong ni Astaroth na tila naiintriga.Hinding-hindi na ako hihingi pa ng tulong mula sa mga anghel. Gagawin ko ang lahat maibalik lang sa akin ang kapangyarihang pinagkait nila sa akin."We're talking about ancient magic here, which is forbidden even to demons. You really think you can wield that?" na
**Content Warning:**This content includes explicit descriptions and themes of a sexual nature. It is intended for mature audiences and may not be suitable for all readers. Viewer discretion is advised. If you are uncomfortable with or offended by such content, please take caution or choose not to proceed.Seraphina's POV"Anong lugar 'to?" bulong ko sa sarili habang tumingin-tingin sa paligid. Napadpad na naman ako sa isang kakaibang lugar. Mabango ang simoy ng hangin , para bang napapalibutan ako ng iba't ibang uri ng bulaklak na hindi ko kayang pangalanan.Napapikit ako saglit, sinusubukan intindihin kung saan ako napunta, nang biglang marinig ko ang isang pamilyar na ungol mula sa likuran ko."Ugh!" rinig ko."Asmodeus?" tawag ko, agad na napalingon sa pinagmulan ng tunog.Sa hindi kalayuan, nakita ko siya—hubo't hubad, nakaupo sa isang malaking kama na tila yata inihanda lang para sa kanya. Ang katawan niya ay nakasandal sa magarang headboard ng kama, at ang bawat galaw niya ay
Seraphina's POV"What the hell?!" singhal ni Astaroth, halos sumabog sa galit. "Ganun na lang 'yon?" tanong niya, halatang hindi makapaniwala sa sinabi ko.Pinagmasdan ko siya, tahimik ngunit may halong pagka-irita. Hindi na ako katulad ng dati, at hindi ko na kailangan ang kahit sino para diktahan ako. Asmodeus? Para saan pa?"Bakit naman ako magsasayang ng lakas para palayain si Asmodeus doon?" malamig kong tanong habang umupo ako sa swivel chair sa opisina ni Asmodeus, ang upuan kung saan siya palaging nakaupo. Pero ngayon, ako na ang nakaupo dito. Bahagya akong napangiti, isang ngiting puno ng kumpiyansa at kayabangan. Tumagilid ako, at pinagkrus ang mga braso, tsaka tiningnan siya nang matalim."Hindi ko na siya kailangan. Kung gusto mo siyang palayain, gawin mo 'yan ng mag-isa," dagdag ko pa."You know, only Asmodeus can help you. You can't control your power on your own!" wika niya, pilit sinusubukan akong kumbinsihin, pero halata sa tono ng boses niya ang takot. Alam niyang
Seraphina's POV Nangangapa pa ako sa sakit habang pilit na bumabangon mula sa pagkakahiga sa malamig na lupa. Tumutulo ang dugo mula sa aking labi, at pakiramdam ko'y halos mabali ang aking mga buto dahil sa tindi ng impact.Tinitigan ko ang lalaking nag-aabot ng kamay. Maliwanag ang sikat ng buwan, ngunit nakakapagtaka na hindi ko maaninag ang kanyang mukha, na tila natatakpan ng anino."Hindi ako sasama sa 'yo!" Pilit kong inalis ang tingin sa kanya, tinatanggihan ang alok, kahit alam kong wala akong laban kay Asmodeus nang mag-isa."Seraphina!" sigaw ni Astaroth nang makita niya ako.Napalingon ako agad sa kanya. Nakita ko siyang mabilis na lumabas mula sa loob ng mansyon, kitang-kita ang gulat sa kanyang mga mata habang nakatingin sa direksyon ko."Watch out!" muling sigaw ni Astaroth, nakatingin sa misteryosong lalaki, na ngayo'y may hawak nang itak at bahagya na itong itinaas, handang salakayin ako.Mabilis kong itinaas ang aking kanang kamay upang subukang pigilan siya gamit a
Seraphina's POVNang magising ako, nadama ko kaagad malamig na metal na nakadikit sa aking balat. Muli kong ipinikit ang aking mga mata nang hindi ko masyadong maaninag ang aking paligid dulot nga ng bagong gising pa lang ako. Nang muli ko itong idinilat ay mas malinaw na ang paligid ko dahilan upang makita ko ang mga apat na malalaking bato sa paligid ko.Napakunot ang aking noo nang mapansin ang gintong kadena na nakatali sa aking katawan. Napakabigat at nakakabahalang tingnan ito, lalo na nang marinig ko ang tunog ng bakal habang sinusubukan kong kumilos."Nasaan ako?" bulong ko sa aking sarili, sinusubukang kilatisin ang aking paligid.Muli kong iginala ang aking paningin upang tignan ng mas malawak ang aking paligid dahilan upang makita ko ang gubat sa likod ng malalaking bato na nakapalibot sa akin."Anong ginagawa ko dito?" tanong ko, na puno ng pagkalito at takot. Sinubukan kong gumalaw, ngunit ang mga kadena ay masyadong mahigpit."Gising ka na pala, Seraphina. Kamusta naman