Pagkalabas na pagkalabas ni Vena sa opisina ni Andrei ay napatitig siya sa pinto kung saan lumabas ang dalaga. Kitang- kita niya sa mga mata nito kung paano gumuhit ang sakit dahil lang sa mga salitang binitawan niya na sa totoo lang ay wala naman sana siyang balak na sabihin ang mga iyon.Maging siya sa sarili niya ay nabigla rin dahil sa sinabi niya ngunit huli na para bawiin niya pa ang mga iyon. Sa tanang buhay niya ay nagyon lamang siya nakunsensiya para sa isang babae. Hindi niya alam pero parang may kung anong kumurot sa puso niya dahil sa ginawa niya.Pero wala siyang ibang choice kundi ang gawin ang bagay na iyon. Alam niyang iyon lang din naman talaga ang paraan para maitaboy niya ito pero hindi naging maganda iyon. Bigla siyang napasandal sa kaniyang swivel chair at pagkatapos ay napahilot sa kaniyang sentido.Ano bang pumasok sa utak niya at bigla- bigla na lamang niya iyong nasabi ng hindi nag- iisip? Bakit hindi na lang niya nagawang pag- isipan ang mga sasabihin niya da
Pinatay na nga ni Vena ang makina ng kaniyang sasakyan pagkatapos niyang pumarada sa harapan ng bahay ni Sam. Bago nga siya bumaba ng kaniyang sasakyan ay tiningan niya muna ang kaniyang sarili sa rearview mirror ng sasakyan niya. Napasinghot pa siya nang makitang mugto na ang knaiyang mga mata dahil sa pag- iyak.Nagpunas muna siya ng mga tira pang luha sa gilid ng kaniyang mga mata bago siya lumabas dahil pakiramdam niya ay ang pangit- pangit na niya dahil sa pag- iyak niya. Nag- retouch din siya ng kaniyang light make- up upang matakpan ang pagiging devastated niya ng mga oras na iyon.Pagkatapos nga niyang iayos ang kaniyang sarili ay mabilis na siyang lumabas mula sa kaniyang kotse at pagkatapos ay nagmartsa na papasok sa bahay ni Sam. bakit na naman kaya nito tinawag si Maxene? Huwag nitong sabihin na nagka- problema na naman silang dalawa ni Mike samantalang kakabalikan lang nilang dalawa.Nasa front door pa lamang siya ay rinig na rinig na niya ang malakas na palahaw ni Sam k
“Isipin mo na lang si Sam yung girlfriend ng lalaking yun tapos pinili ka ng lalaki na yun, o tingnan mo nga kung gaano nasasaktan si Sam.” dagdag pa nito.Bigla naman siyang nakaramdam ng guilt sa kaniyang dibdib dahil sa sinabi ni Maxene. Tama rin naman ito, pero kasalanan niya ba na pagkakitang- pagkakita pa lamang niya kay Andrei ay tumibok na agad ang puso niya.Nagpunas siya ng kaniyang mga mata at tinuyo ang kaniyang pisngi. Siguro nga ay tama ito na dapat ay naghanap na lamang siya ng lalaking walang girlfriend, yung tipong wala siyang kaagaw at yung lalaking handa siyang mahalin. Ngunit sa dami ng lalaki na niyang nakilala ay bukod tanging kay Andrei lang talaga tumibok ang puso niya.Hindi niya naman gugustuhing makipag- relasyon sa mga lalaking wala naman siyang nararamdaman dahil sino sana ang niloko niya kapag ginawa niya iyon? Sarili niya rin naman diba? Isa pa ay gusto niyang maranasan sana yung salitang mahal ka ng taong mahal mo, pero ang naranasan niya lang muna sa m
Isang mahinang yugyog sa balikat ni Vena ang dahilan kung bakit siya nagising. Napa- ingit siya ng wala sa oras. Kulang na kulang pa ang tulog niya. Pakiramdam niya ay katutulog lamang niya. Napatakip siya sa kaniyang mukha dahil nasisilaw siya.“Ngayong araw na yung flight ko kaya gumising na kayong dalawa.” narinig niya saad ni Maxene sa kanilang dalawa ni Sam.Hindi siya sumagot rito at nanatili pa ring nakapikit ang mga mata niya. Hanggang sa hindi na siguro nakatiis si Maxene ay tuluyan na nitong hinatak ang kumot nila ni Sam.Sabay silang napa- ingit ni Sam dahil sa ginawa nito. “Bumangon na kayo diyan at baka mahuli pa ako sa flight ko dahil lang sa kalasingan ninyong dalawa.” sabi nito at pagkatapos ay pinagpag na ang kumot na ginamit nila. Wala pa sana siyang balak na bumangon ngunit bigla na lamang niyang naramdaman ang tila ba gustong umahon mula sa kaniyang tiyan kaya mabilis siyang napabangon at pagkatapos ay napatakip sa kaniyang bibig. Mabilis siyang nagtatakbo papunt
Habang nagkakape sila ay walang umiimik sa kanilang tatlo. Tahimik lamang sila pare- pareho at tila ba may kaniya- kaniyang malalim na iniisip. Hanggang sa may isang bagay na pumasok sa utak niya. Iyon lamang ang magiging paraan para makapag move- on siya ng mabilis.Tumingin siya kay Maxene na abalang nakatulala habang nagkakape. Alam niya na kapag sinabi niya rito ang knaiyang plano ay bigla itong magulat. Nagtanggal muna siya ng bara sa kaniyang lalamunan kaya napalingon ito sa kaniya.“Cancel your flight today.” seryosong saad niya rito.Kaagad na nagsalubong ang mga kilay nito dahil sa sinabi niya at syempre ay labis- labis ang pagtataka. Sino ba naman kasi ang may matinong pag- iisip naipapa- cancel ang flight dahil lang sa sinabi ng kaibigan mo hindi ba?’“What?” gulat nitong tanong sa kaniya at pagkatapos ay inilapag nito ang tasa sa lamesa sa labis na pagtataka. “I can’t.” sabi nito na may kasama pang pag- iling.Pero syempre, siya si Vena Silvestre isang spoiled brat, grown
Pagdating ni Vena sa bahay nila ay kaagad siyang dumiretso sa kaniyang silid upang mag- empake. Oo nga at pina- delay nila ang flight ni Maxene pero syempre ay kailangan niyang tumakas mula sa Daddy niya. Naisip nga niya na ilang pares lamang ng damit ang idadala niya at doon na lamang siya bibili ng damit niya para hindi siya mahirapan sa pagbibitbit.Isa pa ay para hindi magtaka ang kaniyang ama kung bakit saan siya pupunta. Habang pauwi pa lamang siya kanina ay naplano na niya kaagad ang mga gagawin niya pagdating niya. Sinabi niya rin sa mga ito na bilisan nila ang paghahanda nila ng mga gamit dahili gusto niya ay aalis sila kaagad.Baka mamaya kasi ay pigilan na naman siya ng kaniyang ama sa plano niya. Abala siya sa pamimili kung anong damit ang mga dadalhin niya nang bigla na lamang siyang nakarinig ng marahang pagkatapok sa kaniyang pinto. Ini- lock niya iyon para hindi makapasok ang sinuman at makita nila ang ginagawa niyang pag- iimpake.“Sino yan?” tanong niya habang namimi
“What?!” malakas ang naging boses ng ama ni Vena dahil sa kaniyang narinig.Nasa harap sila ng hapag kainan ng mga oras na iyon at kaharap niya ang mga anak niyang lalaki. Sa hapag lang sila talaga nkukumpleto ngunit madalas ay may kulang sa kanila lagi at katulad ngayon, si Vena ang wala. Pinapatawag niya ito sa kaniyang silid upang tawagin at kumain na ngunit sinabi ng isa sa mga kaharap niya na wala daw ito roon dahil umalis daw ito ng bansa.Hindi pa man siya nakakapag- umpisang kumain ay tila ba nawalan na siya kaagad ng gana dahil sa narinig niya. Napahilot na lamang siya sa kaniyang sentido ng mga oras na iyon dahil sa inis. Wala na talaga itong ginawa sa buhay nito kundi magliwaliw. “Ilang beses ko siyang pinapatawag para pumunta sa akin at may importante akong sasabihin sa kaniya pero hindi siya nagpupunta at ngayon nasa ibang bansa na siya?” hindi makapaniwalang bulalas niya na may kasama pang pag- iling.“Parang hindi mo naman kilala ang anak niyong iyon Daddy.” komento na
Napabuga ng hangin si Vena at pagkatapos ay tinanggal niya ng kaniyang suot na shades. Ilang araw na rin ang nakalipas simula nang makarating sila doon at wala silang ginawa kundi ang mamasyal na sagot niya syempre. Hindi naman ikahihirap ng pamilya niya gagastos siya ng ilang daang libo o ng ilang milyon pa dahil mayaman naman sila at masasabi niyang sobra- sobra ang pera nila.Bago siya umalis ng bansa ay ininform niya lang ang isa sa mga kapatid niya na aalis siya ng bansa para kung sakaling hanapin man siya ng kaniyang ama ay alam ng mga ito kung nasaan siya. Isa pa ay tyaka lang niya sinabi sa mga ito na aalis siya ay noong nakasakay na siya mismo sa eroplano bago ito mag- take off para hindi na siya mapigilan pa ng mga ito at simula ng araw na iyon ay hindi niya pa binubuhay ang cellphone niya dahil ayaw niyang tawagan siya ng tawagan ng kaniyang ama.Kilalang- kilala na niya ito at alam na alam na niya ang ugali nito lalo na at sa ibang bansa na siya pumunta. Kung sa bahay lang
AGAD NA lumayo muna si Finn kina Zake para nga sagutin ang tawag ni Beatrice ang kanyang girlfriend. Hindi niya akalain na tatawag ito ng mga oras na iyon. Hindi pa man niya naibubuka ang kanyang bibig upang magsalita ay narinig na niya ang tinig ni Beatrice sa kabilang linya. “Baby, will you come pick me up at the airport later?” malambing na tanong nito sa kaniya.Ilang sandali pa nga ay agad na nagsalubong ang mga kilay niya bigla nang ma-realize niya ang sinabi nito, sunduin? Sa airport? Bakit? Uuwi na ba ito ng bansa? Hindi ba at ang sabi nito ay mga next month pa ito uuwi? Bakit parang napaaga yata? “Baby, are you still there?” muli nitong tanong sa kaniya nang hindi niya magawang sumagot sa tanong nito.“Ah, yes. Bakit parang napaaga yata ang uwi mo? Akala ko ba next month pa?” hindi niya naiwasang itanong dito dahil sa gulat na rin niya.Sa kabilang banda ay napanguso naman si Beatrice nang marinig niya ang sinabi ni Finn. “hindi ka ba masaya baby na umuwi na ako? Hindi mo ba
Mabilis pa sa alas kwatro na nakauwi si Maxene sa bahay nila. Pagkapasok na pagkapasok niya agad doon ay agad ipina-lock ang gate at takot na takot na pumasok sa loob.Kaagad niyang hinanap ang kanyang mga anak na noon ay naglalaro pala sa silid sa itaas. Nang makita siya ni Dorie na pumasok ay bahagya itong nagulat. “Maam, na-nandito na po kayo kaagad? Hindi po ba at halos kaalis niyo lang?” tanong nito sa kaniya na puno ng pagtataka.Sinulyapan niya naman ito at pagkatapos ay tinanguan. “Oo, may nangyari kasi. At gusto ko sana Dorie na i-empake mo na ngayon din ang mga gamit ng dalawa. Aalis na ulit tayo ngayon din.” sabi niya rito.Kung kanina ay pagtataka lamang ang mababanaag sa mukha ni Dorie nang mga oras na iyon ay napalitan ito ng matinding pagkagulat. Nakita niyang ibinuka nito ang bibig at pagkatapos ay isinara, marahil ay gusto nitong magtanong ngunit hindi na lamang nito itinuloy iyon at pagkatapos ay tumango sa kaniya at nagpaalam.Agad naman siyang lumapit sa kanyang mg
Hinalikan ni Maxene ang kanyang dalawang anak at pagkatapos ay nilingon niya si Dorie. “Ikaw na muna ang bahala sa kanila ha?” sabi niya rito. Mabilsi naman itong tumango sa kaniya. “Opo, maam makakaasa po kayo na aalagaan ko po sila.” sagot nito sa kaniya. Dahil doon ay mabilis siya tumango at pagkatapos ay tumayo at lumabas na nang pinto at pagkatapos ay dumiretso na siya sa may labas kung saan ay nakaabang na ang kotseng sasakyan. Iyon pa lang ang pangalawang araw niya na dumating sa bansa. Sa katunayan nga ay wala sana siyang planong umuwi ng Pinas kung hindi nga lang ikakasal si Vena kaya napilitan siyang umuwi para dumalo. Isa pa ay halos ilang taon na rin naman silang hindi nagkikita nito kaya madami rin naman silang kailangang pagkwentuhan. Kaya lang, nung nasa kalagitnaan na siya ng kanyang byahe ay bigla na lamang nagkaroon ng traffic jam kaya halos dalawang oras siyang na-stuck sa traffic. Idagdag pa na lowbat na pala ang kanyang cellphone kaya hindi siya makatawag sa kan
NAPANGITI si Vena nang makita niya ang repleksiyon niya sa salamin. Halata rin sa kanyang mukha ang saya niya dahil sa araw na iyon ay muli silang ikakasal ni Andrei pero ngayon ay sa simbahan na kung saan ay dadalo ang lahat ng kaibigan at mga kakilala nila hindi katulad noong una nilang kasal na wala man lang silang kabisi-bisita. Habang nakatitig siya sa kanyang sarili ay hindi niya maiwasang hindi mapangiti dahil parang kailan lang ay hinahabol niya lamang si Andrei ngunit ngayon ay ikakasal na sila sa pangalawang pagkakataon. Idagdag pa na mayroon na rin silang anak ngayon na isang buwang gulang pa lamang. Walang salitang makakapaglarawan ng kasiyahang nararamdaman niya sa mga oras na iyon pero ganun pa man ay hindi pa rin niya maiwasang malungkot. Ikakasal siya pero hindi man lang nakita ng kanyang Kuya Vin kung gaano siya kasaya na natagpuan na niya ang lalaking mamahalin at magmamahal sa kaniya. Noong panahong malaman niya na wala na ang Kuya Vin niya at hindi na nakita pa a
ISANG buwan na ang nakalipas simula nang makalabas si Vena mula sa ospital. Nakalabas na rin ang kanyang Kuya Luke at halos naghilom na rin ang sugat sa balikat nito, ngunit hanggang sa mga oras na iyon ay wala pa rin siyang balita kung nasaan si Andrei.Isang buwan niya na itong hinahanap ngunit hindi niya ito makita. Walang maisagot ang mga kaibigan at mga kapatid niya maging ang Daddy niya kung nasaan ito. Napatigil siya sa kanyang ginagawa nang muli niya itong maalala, isang buwan na itong nawala na parang isang bula.Walang sagot at walang kumpirmasyon kung ano ang tunay na nangyari rito, walang gustong magsabi sa kaniya kung nasaan ito o kung ano ang kalagayan nito para kahit papano naman sana ay maibsan ang pag-aalala niya. Pinuntahan na niya ang bahay ng mga kaibigan nito ngunit wala silang isinagot sa kaniya.Maging ang Daddy ni Andrei ay hindi masabi sa kaniya kung nasaan nga ba talaga ito at halos tuyong-tuyo na ang utak niya sa kakaisip kung nasaan ito. Pilit niya na laman
Nanginginig pa rin ang mga kamay ni Vena habang nakaupo sa isang bench sa labas ng ICU. mabuti na lamang at naisugod kaagad si Andrei sa ospital kaya lamang ay marami ng dugo ang nawala sa kaniya. Doon sa ospital ay naabutan niya ang kanyang Kuya Thirdy kung saan ay mahigpit siyang niyakap nito.Hindi lamang si Andrei ang nasa kritikal na kondisyon kundi maging ang Kuya Luke niya pala ay nabaril ni Ceazar sa balikat at ayon kay Thirdy ay medyo marami rin daw dugong nawala rito. Kanina pa siya nakaupo doon at hinihintay na may lumabas na doktor mula sa loob ngunit halos ilang oras na ang lumipas ay wala pa rin kahit isa ang lumalabas.Dahil rito ay hindi niya maiwasang hindi mag-alala. Napatayo siya mula sa kanyang pagkakaupo at pagkatapos ay nagpalakad-lakad sa harap ng ICU mismo.“Vena umupo ka muna. Huwag kang masyadong mag-alala.” sabi sa kaniya ng Kuya Thirdy niya ngunit hindi niya ito pinakinggan.Hindi niya maiwasang mag-alala at isa pa ay hindi niya maiwasang hindi tanungin ang
Napahawak sa kanyang sugat si Luke at pagkatapos ay napapikit ng mariin. Ramdam na ramdam niya ang paglabas ng dugo mula doon at nararamdaman niya rin na tila ba nag-uumpisa ng mamanhid ang balikat niya. Sa madilim na paligid ay hindi niya maiwasang hindi magtanong kung iyon na nga ba ang magiging katapusan niya.Hindi niya maiwasang hindi makaramdam ng poot kay CEazar, kaya niya ito hinabol ay dahil gusto niya itong tanungin kung bakit nito ginagawa ang lahat ng iyon. Hindi niya matanggap sa sarili niya na ganun ang ginagawa nito sa kabila ng lahat ng kabaitan na ipinakita nito sa kanilang lahat na kapatid nito.Gusto niyang marinig mismo sa bibig nito ang dahilan dahil pakiramdam niya ay pinaglaruan sila nito, napakalaking betrayal ang ginawa nito. Pinilit niyang bumangon mul sa kanyang kinahihigaan. Hindi siya papayag na doon na siya mamamatay. Hindi siya papayag, marami pa siyang pangarap at higit sa lahat ay kailangan niyang makaharap pang muli si Ceazar kung may pagkakataon pa.
“What? Wala sila sa loob? Walang tao sa loob?” takang-takang tanong ni Finn sa kanila ni Luke.Napakuyom lamang ang mga kamay niya at pagkatapos ay hindi siya nakasagot. “That’s impossible.” dagdag pa nito. Napakaimposible nga naman talaga na wala sila doon at ayon pa kay Luke ay puro pader na raw iyon at wala man lang kabinta-bintana sa loob kaya wala silang posibleng lalabasan.Mas lalo pang napakuyom ang mga kamay dahil sa matinding galit.“Baka wala talaga sila sa loob?” tanong naman ni Thirdy pero napailing siya.“Imposible iyon dahil narinig namin na kausap lang ni CAthy kanina si Ceazar bago kami umatake.” sagot naman niya rito.Ilang sandali na namayani ang katahimikan sa pagitan nila nang bigla na lamang basagin ni Finn iyon.“Kung puro pader na angdalawang kwarto na pinasok mo, wala silang ibang lalabasan kung hindi ang isang hidden door.” sabi nito.“Pero malabo din iyon. Wala akong nakitang kahina-hinalang siwang sa mga pader isa pa ay sementado ang mga iyon.” mabilis nama
“Ano?!” malakas na sigaw ni Ceazar dahil sa isinigaw ng tauhan niya. Magsasalita pa sana siyang muli nang bigla na lamang silang nakarinig ng sunod-sunod na putok ng baril kaya agad niyang binitawan si Cathy na ng mga oras na iyon ay wala ng malay dahil sa sakal niya. Mabilis na isinara ng kanyang mga tauhan ang pinto at siya naman ay kaagad na tumakbo sa kanyang kwarto at upang kuhanin ang baril niya. Shit! Mura niya sa kanyang isip habang nag-aapura. Mabilis niyang hinanap ang susi ng silid ni Vena at pumasok doo at naabutan niya itong tulog sa kama. Hindi na siya nag-aksaya pa ang oras at mabilis na binuhat ito. Mabuti na lamang at hindi ito nagising dahil sa ginawa niyang pagbuhat. Marahil ay dahil sa sakit na nararamdaman nito sa ginawa niya kanina. Nang mga oras na iyon ay nakaramdam siya ng guilt dahil sa ginawa niya rito ngunit wala siyang pagpipilian. Isa pa ay ito naman ang may kasalanan. Mabilis niyang tinungo ang kanyang silid at ini-lock iyon at pagkatapos ay inilapag s