FOUR
PABAGSAK siyang binitawan nito pagkatapos ng mainit na sandaling namagitan sa kanila. Tumayo ito at nagbihis. At pagkatapos ay tumingin sa kaniya.
He smirk. At tinanggal ang pagkakatali sa mga kamay niya.
Sinuyod siya nito ng tingin mula ulo hanggang paa, hindi na niya nagawang takpan ang kaniyang hubad na katawan and she saw a glint of desire on his eyes.
"Walang maghahatid sayo ng pagkain dito. If you want to eat go get food on the fridge." At tumaas ang isang sulok ng labi nito bago siya tinalikuran. Wala siyang nagawa kundi ang sundan lamang ito ng tingin habang palabas ng silid na iyon.
Pero bago ito makalabas ay lumingon muli sa kaniya.
"Don't waste your time to escape, and your energy as well dahil hindi ka makakatakas dito. I-reserve mo na lang para sa mga susunod na pagpapaligaya mo sa akin." Saad nito at tuluyan ng lumabas.
Napatitig si Addie sa kisame at pinakiramdaman ang kaniyang katawan. Ramdam na ramdam niya ang pagod at sakit ng kaniyang katawan na akala mo binugbog.
A tear escape on her eyes. Ito na ba ang magiging bagong buhay niya? Parausan ng lalaking iyon?
Halos ni magpahid ng kaniyang luha ay hindi na niya nagawa dahil walang lakas ang katawan niya.
Napapikit siya at hinayaan ang sariling hilahin ng antok.
"ANONG balak mo sa kaniya Zake?" Tanong ni Mang Kanor sa kaniya. Nasa teresa siya ng oras na iyo at nakatanaw sa dagat.
"Hindi ko pa po alam. Pero sa ngayon mas magandang dito muna siya." Walang-emosyon niyang sagot at humawak sa barandilya ng teresa at pumikit habang marahang humampas ang hangin sa kaniyang mukha.
"Aalis na kami ngayon. Babalik ako sa isang linggo para maghatid ng mga grocery na kailangan ninyo." Sabi nito.
Hindi siya sumagot dahil tinatamad siyang sagutin ito. Hindi siya bastos pero wala lang siya sa mood para makipag-usap dito.
Ilang saglit pa ay narinig niya ang papalayong yabag nito. At ilang saglit pa ay nakita niya ng naglalakad na ito patungo sa bangkang nasa tabing-dagat kasama ang ilan niyang kasambahay.
Ilang sandali pa ay papalayo na ang bangka at naging tahimik na ang buong isla. Tanging ang hampas na lamang ng mga alon sa dalmapasigan ang maririnig. Medyo malamig na rin ang simoy ng hangin.
Napamulat siya ng kaniyang mata ng maalala ang babaeng nasa guest room. Hindi pa ito lumalabas para kumain.
Anong akala nito hahatiran niya ito ng pagkain? He tsked.
Naglakad siya patungo na sa kaniyang silid upang humilata ng madaanan niya ang guest room. Nagkibit-balikat siya at tyaka nilampasan ito ngunit nakakailang hakbang pa lamang siya ay tumigil siya sa paglalakad.
He cursed under his breath dahil he has this ugre na silipin ito.
Fuck!
Iritableng naglakad siya papunta sa pinto at pabalang na binuksan iyon.
Handa na sana siyang magmura ng paulit-ulit ngunit napatigil siya sa kaniyang paghakbang nang makita ang babaeng nakahiga sa kama.
Nagdahan-dahan siyang lumapit dito. Tulog na tulog ito. Napataas ang kaniyang tingin sa gulo-gulong buhok nito at bumaba sa kaniyang mukha ang tingin niya. Sa labi nito na namamaga na dahil sa marahas niyang paghalik kanina.
Fuck!
Bumaba pa ang tingin niya sa balikat nito, hanggang sa oras na iyon ay hubad pa rin ito kayang kitang-kita niya ang mga iniwan niyang bakas. Mga kagat at mga love marks mula sa kaniyang leeg pababa sa kaniyang balikat at sa kaniyang dibdib. She even have bruises at tila nangingitim na.
Nakaramdam siya ng galit sa kaniyang sarili. Hindi niya ugaling manakit ng tao lalo na ng babae, but damn! Ang ama nito ay ayaw sumunod sa usapan nila. Kaya imbes na pakasalan niya ang anak nito ay nagbago na ang isip niya. She will be his slave.
Bumalik sa mukha nito ang tingin niya at mababakas ang natuyong luha sa mga mata nito. He felt guilty pero hindi niya na napigil ang kaniyang sarili kanina, para bang isang dekada na hindi siya nakasiping sa isang babae. Tila siya isang hayok na hayok na leon na nakakita ng malalapa.
Tinitigan niyang maigi ang buong mukha nito, hindi niya maiwasang hangaan ang ganda nito, ibang-iba. Kahit pa gulo-gulo ang buhok nito at hindi nakaayos.
Bumaba ang tingin niya sa katawan nito na hubad pa hanggang ngayon, napaiwas siya ng tingin dahil may init na gumuhit sa kaniyang pagkakalalaki pero huli na dahil ramdam na ramdam na niya ang pagsisikip ng suot niyang shorts.
"Shit!" He silently cursed at kinuha ang kumot at tinakpan ang katawan nito at lalabas na sana ng makita niya ang kamay nito. Bakas pa roon ang pagkakatali niya kanina dahil bahagya pa itong namumula.
"Shit!" Mura niya ulit sa kaniyang sarili at nagmamadaling lumabas sa silid.
----
FIVEUNTI-unting iminulat ni Addie ang kaniyang mga mata at tila ba pagod na pagod siya, tila walang-wala siyang lakas. Ramdam na ramdam niyang nanghihina ang katawan niya. Sinubukan niyang igalaw ang kanyang mga kamay, naigalaw niya naman ito ngunit halos ayaw nitong kumilos dahil totoong napakasakit ng buong katawan niya. Tila ba ang pakiramdam niya ay binugbog siya ng ilang tao dahil tila nagkandalasog-lasog ang kanyang katawan.Wala siyang magawa kundi ang tumitig sa kisame ng kwarto kung nasaan siya at napatanong sa kanyang isip.Bakit ako?At nagsimulang magtubig ang kanyang mga mata, hindi niya lubos maisip kung bakit nasa ganoong sitwa
SIX:typos and grammar errors ahead.HALOS isang oras pa itong nakasalampak sa dalampasigan, hindi siya umalis sa kanyang kinatatayuan at nakatanaw lamang rito. Nakaupo lang ito sa buhanginan at nakatanaw sa karagatan. Nakaunat ang mga paa nito na inaabot na ng maliliit na mga alon kung kayat ang shorts nito ay basa na. Papadilim na ng oras na iyon, kulay kahel na ang kalangitan at nagrereflect ito sa dagat kung kayat napakaganda itong pagmasdan. Tanging sa palubog na araw na lamang ang may liwanag kaya halos madilim na rin ang paligid. Tila sa pakiwari niya ay wala pa itong balak na tumayo doon. Napa
SEVENNAKATANAW siya sa kawalan habang hawak-hawak ang baso na may lamang alak.Napabuga siya ng hangin at ibinaba ang hawak na baso at itinukod ang kamay sa barandilya ng kanyang teresa.Hindi mawaglit sa isip niya ang nangyari kanina sa kanila ni Addriane sa tabing dagat. Alam niya sa sarili niya na nasaktan niya ito dahil sa sobrang karahasan ng kilos niya pero hindi siya nagsisisi na ginawa niya ito dahil gusto niyang matakot ito sa kanya para hindi na ito gumawa ng ikagagalit niya.Napapikit siya at hinayaan ang sariling haplusin ng pang-gabing simoy ng hangin. Malalim na ang gabi ngunit gising na gising pa rin siya, pinipilit niyang matulog ngunit ayaw matulog ng utak niya kaya bumangon na lamang siya at pumunta sa kanyang teresa na may dalang alak.Napabuga siya ng hangin bago tumalikod at dinampot ang
EIGHTNAPASANDAL siya sa upuan at napahugot ng isang buntung-hininga. Bakit ayaw nitong maniwala sa kanya? Kasabwat kaya siya ng lalaking iyon? Pero hindi, dahil sa nakita niyang mga reaksiyon nito ay tila wala itong alam sa totoong nangyayari sa kanya.Pero bakit ayaw nitong maniwala? Napapikit siya at isinandal ang ulo sa sandalan ng upuan. Anong gagawin ko? She asked to herself.Isa pa muling buntung-hininga ang pinakawalan niya bago dumilat at nag-umpisa ng kumain.Walang-gana niyang pinulot ang kutsara at isinandok sa sinangag na nasa plato niya. Tinitigan n
NINEHAPON na nang magising si Addie, bago siya bumangon ay tumunganga muna siya sa kawalan ng ilang minuto bago tumayo sa kanyang kama.Dahan-dahan siyang nag-inat at naglakad papunta sa bintana ng kanyang kwarto upang tumanaw sa karagatan.Napangiti siya dahil napakaganda ng tanawin sa lugar na iyon, kung siguro naroon siya upang magbakasyon ay malamang na sobrang saya niya dahil ibang-iba ang ambience dito.Itinukod niya ang kanyang kamay sa barandilya ng teresa at pumikit. Hinayaan niya ang kanyang sarili na hampasin ng simoy ng hangin. Ibang-iba talaga ang simoy ng hangin sa lugar na ganito, hindi katulad sa syudad
TENNote: Sa mga bata please don't read this if ever name meron man. Masyadong Bulgar ang mga salitang ginamit ko rito na hindi angkop sa mga edad ninyo. Thank you.---------------NAGISING si Addie dahil hindi siya makahinga. Kinakapos siya ng hangin. Nanlalaki ang mga mata niya nang magmulat siya ng kanyang mga mata, sa malamlam na ilaw na nagmumula sa buwan na tumatagos sa bukas niyang bintana ay nakita niya ang mukha nito. Agad na inilayo nito
ELEVENNAGISING siyang masakit ang katawan dahil sa walang katapusang pagniniig. Hindi niya alam kung anong oras na sila natapos at kung ilang beses nilang inabot pareho ang langit. Hindi na siya nanlaban pagkatapos noong una niyang naabot ang rurok ng kaligayahan dahil tama ito, wala siyang laban.Wala siyang laban sa mga haplos at halik nito, dahil habang nanlalaban siya ay tila naman tinutunaw ng halik nito at mga haplos lahat ng panlalaban niya.Hindi niya na lubos maintindihan ang kanyang sarili, pilit nilalabanan ng kanyang isip kagabi ang kanyang sariling katawan dahil sobra itong naaapektuhan sa init ng apoy na ginagawa ng mga haplos nitong nag-iiwan ng mainit na pakiramdam sa bawat dinadapuan nito.
TWELVETILA tinangay lahat ng halik nito ang katinuan niya sa kanyang utak dahil sa nakakabaliw nitong mga halik. Hindi niya namalayang natanggal na pala nito ang suot nitong roba habang nakikipaghalikan sa kanya at ibinagsak na lamang sa sahig ng banyo.She started to moan when he nibbled her lower lip, making him lustfully kissed her and started to moved his hands into her bare skin under the water.Kahit nasa ilalim siya ng tubig ay ramdam na ramdam niya ang pamamasa ng kanyang pagkababae, tila ito pumipintig at gustong-gustong mahawakan. Napakapit siya sa mga braso nitong nakahawak sa magkabilang panig ng tub at bu
“So ang ibig mong sabihin kaya ka nagmamadaling umalis kahapon ay dahil sa nakita mo siya ulit pagkatapos ng ilang taon?” hindi makapaniwalang tanong sa kaniya ni Sam.Tumango naman siya. “Hindi ko talaga inaasahan na makikita ko siya doon. Isa pa, syempre gulat na gulat ako at takot na takot dahil nga may anak kami. Ang dami kong what ifs tapos natagpuan ko na lang yung sarili ko na tumatakbo palayo sa kaniya kahit na hindi ko pa man kayo nakaka-bonding ng matagal dahil halos kararating-rating ko lang kahapon diba tapos nakita ko siya…” sabi niya at napakagat-labi na lang.“Tapos, tapos anong nangyari? Paano kayo ulit nagkita? Hindi naman umalis si Finn kahapon ah.” sabi naman ni Vena na halos pipikit-pikit pa at napahikab pa.Hindi niya nga tuloy maiwasang hindi makonsensya lalo pa at katatapos lang ng kasal nito kahapon tiyak na dapat ay nagpapahinga pa ito dahil alam niya na pagod ito marahil sa nakakapagod na gabi sa piling ng asawa nito. Muli siyang napahugot ng mahabang bunton
“ANONG sabi mo? Totoo ba ito Maxene?” gulat na gulat na tanong ni Vena sa kaniya. Alas-diyes na nang umaga nang magising si Maxene. Wala na ang lalaki sa bahay nito dahil pumasok na raw ito sa opisina at ang mga anak niya naman ay ipinasyal ni Dorie na utos din ng lalaki. Sinabi lang sa kaniya iyon ng kasambahay na pinagtanungan niya.Dahil doon ay wala na siyang naisip pa na gawin kundi ang kontakin si Vena at sinabi sa kaniya na pupuntahan niya ito kaya ngayon ay naroon siya sa bahay nila ni Andrei. Napayuko na lang siya at hindi nagsalita. “Bakit mo itinago ang totoo sa kaniya? Tyaka, sa dami ng lalaki si Finn pa talaga? Kailangan ka niyang panagutan!” gigil na sabi nito at hindi niya maiwasang matawa sa reaksyon nito. Akala niya pa naman ay pagagalitan siya nito ngunit mas nagalit pa ito sa lalaking iyon.Hindi niya namalayan na napatingin na pala ito sa kaniya. “Ano namang nginingiti mo diyan? May nakakatawa ba?” inis na sabi nito na dahilan para mag-angat siya ng kanyang ulo a
“AYOS ka lang ba?” muli niyang narinig na tanong nito at sa sumunod na sandali ay nagulat na lamang siya nang bigla siya nitong hawakan sa magkabila niyang balikat. Hinawakan din nito ang kanyang baba dahilan para magtama muli ang mga mata nito. Ang kanyang dibdib ay malakas pa rin ang pagtibok at natatakot siya na baka marinig nito iyon.Umawang ang kanyang bibig ngunit walang salita ang lumabas mula doon. Ang kamay nitong nakahawak sa kanyang baba ay nagdulot ng libo-libong boltaheng kuryente na kumalat sa buong katawan at pagkatao niya. Hindi siya makagalaw o ni matanggal ang kamay nito. Hindi niya rin maiiwas ang kanyang mga mata mula sa mata nito na para ba siyang hini-hipnotismo. Kapag tumagal pa siya sa harap nito ay baka kung ano na ang mangyari. Wala na siyang kontrol sa sarili niya dahil paulit-ulit niya namang sinasabihan ang isip niya na igalaw na ang kanyang mga paa ngunit wala iyong epekto.SA KABILANG banda ay napalunok si Finn habang nakatitig sa nakaawang nitong labi.
PAGKATAPOS NIYA LANG KUMAIN ay nagulat siya nang magsalita si Dorie habang inililigpit ang kanilang pinagkainang dalawa. “Siya nga pala ma’am Maxene, ibinilin ni sir Finn na pumunta ka raw sa study room pagkagising na pagkagising mo at may sasabihin daw siya sayo.” sabi nito.Nang marinig niya na naman ang pangalan ng lalaki ay hindi niya mapigilan na mapahinga ng marahas. Paano niya haharapin ang lalaking iyon mag-isa? Kaya niya ba na harapin ito pagkatapos ng lahat? Paano kung lamunin siya nito ng buhay dahil sa galit nito sa kaniya o paano kung sampalin siya nito?“Ma’am Maxene…” muling tawag sa kaniya ni Dorie na ikinabalik ng isip niya. “Okay lang ba kayo?” dagdag nitong tanong nang makita niyang para siyang wala sa sarili niya.Pinilit niya namang tumango rito. “Oo, ayos lang ako Dorie. Huwag mo akong alalahanin.” sabi niya at pilit pang ngumiti para kahit papano ay mabawasan ang pag-aalala nito sa kaniya dahil kahit na hindi nito sabihin na nag-aalala ito ay kitang-kita niya iy
PAGKATAPOS MAKIPAG- usap ni Maxene sa lalaking ama ng kanyang mga anak ay dumiretso siya sa silid na ibinigay para sa kaniya ng lalaki. Hindi na siya nito pinayagan pang umalis at sinabi na doon na muna sila titirang tatlo ng mga anak niya hanggang sa hindi pa nito naisasaayos ang lahat. Alam niya na wala na siyang takas pa mula rito kaya pumayag na lang siya. Pakiramdam niya ay lambot na lambot ang katawan niya at pagod na pagod siya kaya nahiga na lang siya at hindi niya namamalayan ay bigla na lang siyang nakatulog kaagad.Nang magising siya ay medyo madilim na ang silid at ang malamlam na ilaw na lang ang nakasindi sa tabi ng kama. Napakusot siya ng kanyang mga mata at napatanong sa kanyang isip bigla kung anong oras na ba at kung gaano na siya katagal na nakatulog.Ilang sandali pa ay tumayo na siya sa kama upang lumabas ng silid para rin hanapin ang kanyang mga anak kung nasaan na ang mga ito. Paglabas niya ay tahimik na sa buong kabahayan at dahil doon ay hindi niya maiwasang m
NAGNGINGITNGIT sa galit si Beatrice habang naglalakad palabas ng bahay ni Finn. hindi niya lubos akalain na ganung klaseng bagay ang sasalubong sa kaniya lalo pa at napakasaya niya kanina habang nakasakay siya ng eroplano at napagplanuhan na pa nga niya ang mga sasabihin niya kay Finn ngunit nasira ang lahat ng iyon nang makita niya ang babaeng kasama nito kasama ang dalawang bata na kamukhang-kamukha ni Finn kaya sigurado nga siya na anak nito ang dalawang bata ngunit ang hindi niya lubos maintindihan ay kung paano nangyari iyon.Ang isa pang napansin niya ay mukhang tuliro ang babae at parang hindi rin makapaniwala sa nangyari. Napansin niya rin ang mga bagahe na dala ng kasama nitong babae at sa porma ng mga ito ay parang kadarating lang din ng mga ito sa airport kasama niya. Hindi kaya tinaguan siya ng babae at nahuli siya ni Finn? Hindi siya sigurado kung ano ang nangyari kaya hindi niya rin masagot ang sarili niyang katanungan.Ngunit ganun pa man ay galit siya dahil nabulilyaso
NANGINGINIG ANG mga kamay at hindi mapakali ang mga paa ni Maxene habang nakaupo sila sa sala ng bahay ng lalaki. Hindi na siya nito hinayaan pa na makaalis kanina at talaga kinarga nito ang dalawa niyang anak at tumalikod mula sa kaniya. Wala na siyang nagawa pa kundi ang sundan na lang ito habang tumutulo ang luha.Bago sila umalis sa airport ay may isang babae itong sinundo doon at sa mukha pa lang ng babae nang makita sila nito ay napuno na kaagad ng pagkamuhi ang mga mata dahilan para malaman niya kaagad kung sino ito sa buhay ng lalaki idagdag pa na hinalikan nito kanina ang lalaki sa labi.Napakabilis ng pangyayari at ngayon ay nasa bahay na sila nito. Hindi ito nag-aksaya ng panahon at mabilis nitong isinakay ang dalawa niyang anak sa kotse nito kasama siya. Si Dorie ay nasa kabilang kotse dala nito ang kanilang mga bagahe. Sa totoo lang ay kanina pa siya na-aawkwardan sa paligid ngunit wala siyang magawa.Ang kanyang mga anak ng mga oras na iyon ay nasa pangangalaga ni Dorie
KARGA NI MAXENE si Jeydon at si Jayden naman ay karga ni Dorie. Ang mga bagahe nila ay hila-hila nila sa kabila nilang mga kamay. Nagpahatid lang sila sa kanilang driver sa may airport. Mabuti na lang at may kakilala si Maxene kung saan ay agad silang naka-secure ng ticket paalis ng bansa at hindi na nila kailangan pang maghintay.Maaga pa para sa kanilang flight ngunit sinabi niya kay Dorie na doon na lang sila magpalipas ng oras nila kaysa maghabol sila ng oras mamaya at pumayag naman ito kaya naroon na sila sa may airport. Tumambay na muna sila sa waiting area ng airport. Bilang paghahanda sa kanilang flight ay naghanda sila ng mga pwedeng kainin ng dalawa para hindi mag-iiyak ang mga ito. Idagdag pa na may dala din silang mga laruan para kahit papano ay malibang ang mga ito.Sumandal na muna siya sa kanyang kinauupuan at napabuntung-hininga. Panigurado sa lugar na iyon ay malabong magkita silang dalawa ng lalaking iyon. Napakabilis lang ng paghahanda na ginawa nila dahil halos is
MALAKAS ANG TIBOK ng puso ni Maxene habang nag-iimpake siya ng mga gamit nilang mag-iina. Kaunti lang din naman ang kailangan nilang iimpake dahil nga ang ibang gamit nila ay hindi pa rin nailalabas mula sa dala nilang mga maleta dahil nag-apura nga din siya na umalis para sa kasal ng kaibigan niyang si Vena.Idagdag pa na mabuti na lang at mayroon siyang katulong sa pag-iimpake na si Dorie. Hindi na niya rin kailangan pang problemahin ang mga anak niya dahil hindi naman gaanong makukulit ang mga ito. Kaya nga lang ay iniisip niya kung ano na naman ang sasabihin ng mga kaibigan niya sa kaniya lalo pa at umalis na lang siya basta na walang sinasabi sa mga ito.Napabuntung-hininga siya. Kahit na gusto niyang maka-bonding ang mga ito ngunit natatakot siya na isugal ang mga anak niya. Baka mamaya ay mabanggit ng mga ito ang tungkol sa mga anak niya sa harap ng lalaking iyon at maisip nito kaagad na may nabuo silang dalawa noong gabing iyon.Kahit na gaano pa kalakas ang loob niya na harap