TWENTY FOUR
PIGIL na pigil niya ang kanyang paghing, halos mapasabunot na siya sa buhok nito na nasa tapat ng kanyang pagkababae.
Nakaluhod na ito sa baba habang hinahalikan siya sa parteng iyon ng katawan niya. Napatirik ang kanyang mata ng bigla nitong isinubo ang kanyang hiyas sa kabila ng manipis niyang shorts ay ramdam na ramdam niya ang bunganga nito doon.
Halos kumawala ang sunod sunod na ungol sa kanyang bibig dahil sa ginagawa nito sa kanya. Halos hindi na rin niya alam kung saan niya ibibiling ang kanyang ulo dahil sa sarap na pinalalasap nito sa kanya ng mga oras na iyon.
Mas lalo lamang nag iinit ang pakiramdam niya sa mga ha
TWENTY FIVENANATILI siyang nakayakap rito habang karga - karga pa rin siya nito. Naghahabol pa rin siya ng kanyang paghinga sa mga oras na iyon dahil napagod siya sa pag - abot nila pareho ng kasukdulan nila. Maging ito ay hindi rin gumalaw at nanatili lamang itong ganoon hanggang sa naramdaman na lamang niya na naglakad ito habang buhat - buhat siya. Magka - hugpong pa rin ang kanilang mga katawan sa kabila na naabot na nila ng minsan ang rurok ng kaligayahan.Hindi siya nagreklamo bagkus ay nanatili lamang siyang tahimik at yumakap pa rito pagkatapos ay isinandal ang kanyang ulo sa balikat nito.Ipinikit niya ang kanyang mga ma
TWENTY SIXNAGISING siya na magaan ang pakiramdam na akala mo nawala lahat ng pinoproblema niya ng mga oras na iyon.Pagmulat niya ng kanyang mga mata ay ang hindi na naman pamilyar na silid ang kinagisingan niya pero hindi katulad ng dati na naramdaman niya ay hindi na siya ganun na kinabahan pa pagkagising niya.Napayuko siya sa kanyang sarili, nakakumot na siya ngunit wala pa rin siyang saplot. Napalingon siya sa kanyang tabi, wala na ito roon ngunit bakas pa rin ang ulo nito sa pinag unanan nito. Kinuha niya ang unan at inamoy, naiwan doon ang mabangong amoy ng shampoo nito. Kaya napapikit siya habang inaamoy amoy iyon.Ilang sandali siyang nasa ganung posisyon na nasa ibabaw niya ang unan at hawak - hawak niya. Hanggang sa ibinaba na niyang muli ito sa tabi niya. Kinusot - kusot niya muna ang kanyang mga
TWENTY SEVENILANG saglit itong natahimik at hindi nagsalita pagkatapos ay muling lumingon sa kanya."Someday malalaman mo rin ang lahat." At muli ay tumalikod na ito at tuluyan ng iniwan siyang nakatayo doon. Pinanuod niya lamang na papalayo itong naglalakad papasok sa bahay.Ano ang ibig sabihin ng mga sinabi nito? Ibig sabihin ay hindi lang ang pagkakautang ng kanyang mga magulang ang dahilan kung bakit siya nandito ngayon?Napapaisip tuloy siya kung ano nga ba talaga ang totoong dahilan nito. Nasisiguro niyang may mas malalim pang dahilan kung bakit siya nasa islang iyon ngayon.Natigi
TWENTY EIGHTNAKATITIG si Addie sa likod ni Manang Cita habang nagluluto. Hindi siya umalis doon kahit pa pinapaakyat siya nito sa kanyang silid at sinabing tatawagin na lamang kapag nakaluto na ito. Umupo lamang siya doon at pinapanuod ito sa kanyang pagluluto.Habang naghahanda ito ng mga iluluto ay humarap ito sa kanya."Ilang taon kana hija?" Biglang tanong nito na sinulyapan lamang siya at pagkatapos ay muling itinuon ang pansin sa mga hinihiwang gulay na iluluto nito.Nagulat siya sa tanong nito, hindi niya inaasahan na magtatanong ito tungkol sa kanya.
TWENTY NINENAKATITIG siya sa kanyang kisame, kanina niya pa gustong matulog ngunit hindi siya dalawin ng antok.Nananatili pa rin sa kanyang isip ang mga kwento ni Manang Cita kaninang umaga, hindi niya alam pero parang nagiging mas curious pa siya sa kwento nito.Kaninang umaga na tinawag nito ang matanda upang makipag - usap ay hindi na niya ito muling nakita pa. Tanging si Manang Cita na lamang ang nakita niyang bumalik galing sa labas at wala ito, kaya sa pagkakaalam niya wala ito sa isla.Kung ano man ang pinag - usapan ng mga ito ay siguradong napakaseryoso nito dahil ayaw pa nitong iparinig kung ano man ang pinag - us
THIRTYHALOS humagulgol na siya dahil sa ginawa nitong pagdagan sa kanya. Hindi siya makagalaw, dahil sa halos pigilan nito ang kamay at ang paa niya. Nawalan siya ng laya upang makapanlaban sa ginagawa nito sa kanya. Walang patid ang pagtulo ng luha niya. Natatakot siya sa kung ano ang pwede nitong gawin sa kanya."Please..." Pagmamakaawa niya rito habang umiiyak pero tila wala itong naririnig bagkus ay inilapit nito ang mukha nito sa kanyang tenga at ito ang dahilan kung bakit nagtayuan ang lahat ng balahibo niya. Ramdam na ramdam niya ang paghinga nito doon.Napapikit siya ng mariin dahil naramdaman niya ang tungki ng ilong nito sa leeg niya at tila inaamoy siya. Halos
THIRTY ONEHINDI maipinta ang mukha nitong nakatingin sa kanya. Sa tagal na niyang nandito sa isla ay ngayon niya lamang nakita ang ganito nitong itsura.Ang mga mata nito ay punong-puno ng galit. Nakakuyom din ang mga kamay nito. Ang mga ugat nito sa kanyang noo ay nagsisilabasan.He's angry. Hindi lang basta ito galit kundi galit na galit.Bigla nanaman niyang naramdaman ang kaba sa kanyang dibdib. Tila may mga kabayo na nagtatakbuhan sa kanyang dibdib ng mga oras na iyon.Muli ang pagbaluktot niya sa kama, hindi niya matagalan ang mga titig nito. Parang napapaso
THIRTY TWOHALOS ayaw dumilat ng kanyang mga mata ng magising siya. Ramdam na ramdam niya ang pamumugto nito dahil sa walang tigil niyang pag - iyak kagabi. Hindi niya na rin alam kung anong oras na siya nakatulog o kung anong oras na siya tumigil sa pag - iyak. Pero sa pagkakaalam niya ay nakatulugan na lamang niya iyon.Hindi niya pa rin matanggap ang mga nalaman niya. Ayaw niyang maniwala na kayang gawin iyon ng mga magulang niya. Hindi magagawa ng mga ito ang ibinibintang nito sa mga ito.Kaya napaiyak na lamang siya ng napaiyak kagabi. Gulong - gulo ang isip niya dahil sa mga nalalaman niya, sa mga sinasabi nito at sa galit na alam niyang sobra sobra para sa mga magulang niya.
NAHILA SIYA MULA sa kanyang pag-iisip nang muli na namang may kumatok sa kanyang opisina. Bago pa man siya makapagsalita ay bigla na lang bumukas ang pinto at eksaktong nagmulat siya ng kanyang mga mata. Nakita niya si Beatrice na pumasok mula sa pinto. Natigilan siya sandali nang makita ito. Oo nga pala, dumating na ito. Para niyang nakalimutan bigla ang existence nito dahil kay Maxene.Agad na nalukot ang mukha ni Beatrice nang makita niya ang malamig na mga mata ni Finn na tumingin sa kaniya. Kagabi pa siya naghihintay ng tawag nito o kahit na isang text man lang para i-update sana siya kahit na hindi na siya suyuin nito ngunit wala siyang nahintay. Sobrang sama ng loob niya kaya naghintay pa siya ng maghapon ngunit wala talaga itong paramdam at dahil doon ay nagkusa na siyang pumunta sa opisina nito para siya na ang makipag-usap dahil mukhang wala itong planong kausapin siya.Ibinaba niya ang kanyang pride dahil gusto niya na hindi masira ang lahat ng pinagpaguran niya kahit na an
ALAS KWATRO na nang hapon nang may kumatok sa pinto ng opisina ni Finn. Sa dami ng kanyang ginagawa at ng kanyang iniisip ay hindi niya namamalayan ang pagdaan ng oras. Napahilot na lang siya bigla sa kanyang sentido. “Pasok.” sabi niya sa tamad na tamad na paraan.Nang magtaas siya ng kanyang ulo ay doon niya nakita na pumasok ang abogado niya. Oo nga pala. Nakalimutan niya na sinabi niya rito na mag-usap silang dalawa dahil hindi na niya kailangan pang maghabol. Ang tanging kailangan niya na lang na mapatunayan ay kung totoo ngang mga anak niya ang dalawa pero syempre, kahit na sigurado siya na anak niya na nga ang mga ito ay alam niya na hindi pa rin basta-basta maniniwala ang abogado.“Glad you're finally here attorney.” sabi niya at pagkatapos ay itinuro ang upuan sa harapan niya. “Please have a seat.”Ilang sandali pa ay umupo nga ito sa harap niya at pagkatapos ay tumingin sa kaniya. “So what is this all about Finn?” tanong nito kaagad sa kaniya. Nang sabihin niya kasi rito na
“So ang ibig mong sabihin kaya ka nagmamadaling umalis kahapon ay dahil sa nakita mo siya ulit pagkatapos ng ilang taon?” hindi makapaniwalang tanong sa kaniya ni Sam.Tumango naman siya. “Hindi ko talaga inaasahan na makikita ko siya doon. Isa pa, syempre gulat na gulat ako at takot na takot dahil nga may anak kami. Ang dami kong what ifs tapos natagpuan ko na lang yung sarili ko na tumatakbo palayo sa kaniya kahit na hindi ko pa man kayo nakaka-bonding ng matagal dahil halos kararating-rating ko lang kahapon diba tapos nakita ko siya…” sabi niya at napakagat-labi na lang.“Tapos, tapos anong nangyari? Paano kayo ulit nagkita? Hindi naman umalis si Finn kahapon ah.” sabi naman ni Vena na halos pipikit-pikit pa at napahikab pa.Hindi niya nga tuloy maiwasang hindi makonsensya lalo pa at katatapos lang ng kasal nito kahapon tiyak na dapat ay nagpapahinga pa ito dahil alam niya na pagod ito marahil sa nakakapagod na gabi sa piling ng asawa nito. Muli siyang napahugot ng mahabang bunton
“ANONG sabi mo? Totoo ba ito Maxene?” gulat na gulat na tanong ni Vena sa kaniya. Alas-diyes na nang umaga nang magising si Maxene. Wala na ang lalaki sa bahay nito dahil pumasok na raw ito sa opisina at ang mga anak niya naman ay ipinasyal ni Dorie na utos din ng lalaki. Sinabi lang sa kaniya iyon ng kasambahay na pinagtanungan niya.Dahil doon ay wala na siyang naisip pa na gawin kundi ang kontakin si Vena at sinabi sa kaniya na pupuntahan niya ito kaya ngayon ay naroon siya sa bahay nila ni Andrei. Napayuko na lang siya at hindi nagsalita. “Bakit mo itinago ang totoo sa kaniya? Tyaka, sa dami ng lalaki si Finn pa talaga? Kailangan ka niyang panagutan!” gigil na sabi nito at hindi niya maiwasang matawa sa reaksyon nito. Akala niya pa naman ay pagagalitan siya nito ngunit mas nagalit pa ito sa lalaking iyon.Hindi niya namalayan na napatingin na pala ito sa kaniya. “Ano namang nginingiti mo diyan? May nakakatawa ba?” inis na sabi nito na dahilan para mag-angat siya ng kanyang ulo a
“AYOS ka lang ba?” muli niyang narinig na tanong nito at sa sumunod na sandali ay nagulat na lamang siya nang bigla siya nitong hawakan sa magkabila niyang balikat. Hinawakan din nito ang kanyang baba dahilan para magtama muli ang mga mata nito. Ang kanyang dibdib ay malakas pa rin ang pagtibok at natatakot siya na baka marinig nito iyon.Umawang ang kanyang bibig ngunit walang salita ang lumabas mula doon. Ang kamay nitong nakahawak sa kanyang baba ay nagdulot ng libo-libong boltaheng kuryente na kumalat sa buong katawan at pagkatao niya. Hindi siya makagalaw o ni matanggal ang kamay nito. Hindi niya rin maiiwas ang kanyang mga mata mula sa mata nito na para ba siyang hini-hipnotismo. Kapag tumagal pa siya sa harap nito ay baka kung ano na ang mangyari. Wala na siyang kontrol sa sarili niya dahil paulit-ulit niya namang sinasabihan ang isip niya na igalaw na ang kanyang mga paa ngunit wala iyong epekto.SA KABILANG banda ay napalunok si Finn habang nakatitig sa nakaawang nitong labi.
PAGKATAPOS NIYA LANG KUMAIN ay nagulat siya nang magsalita si Dorie habang inililigpit ang kanilang pinagkainang dalawa. “Siya nga pala ma’am Maxene, ibinilin ni sir Finn na pumunta ka raw sa study room pagkagising na pagkagising mo at may sasabihin daw siya sayo.” sabi nito.Nang marinig niya na naman ang pangalan ng lalaki ay hindi niya mapigilan na mapahinga ng marahas. Paano niya haharapin ang lalaking iyon mag-isa? Kaya niya ba na harapin ito pagkatapos ng lahat? Paano kung lamunin siya nito ng buhay dahil sa galit nito sa kaniya o paano kung sampalin siya nito?“Ma’am Maxene…” muling tawag sa kaniya ni Dorie na ikinabalik ng isip niya. “Okay lang ba kayo?” dagdag nitong tanong nang makita niyang para siyang wala sa sarili niya.Pinilit niya namang tumango rito. “Oo, ayos lang ako Dorie. Huwag mo akong alalahanin.” sabi niya at pilit pang ngumiti para kahit papano ay mabawasan ang pag-aalala nito sa kaniya dahil kahit na hindi nito sabihin na nag-aalala ito ay kitang-kita niya iy
PAGKATAPOS MAKIPAG- usap ni Maxene sa lalaking ama ng kanyang mga anak ay dumiretso siya sa silid na ibinigay para sa kaniya ng lalaki. Hindi na siya nito pinayagan pang umalis at sinabi na doon na muna sila titirang tatlo ng mga anak niya hanggang sa hindi pa nito naisasaayos ang lahat. Alam niya na wala na siyang takas pa mula rito kaya pumayag na lang siya. Pakiramdam niya ay lambot na lambot ang katawan niya at pagod na pagod siya kaya nahiga na lang siya at hindi niya namamalayan ay bigla na lang siyang nakatulog kaagad.Nang magising siya ay medyo madilim na ang silid at ang malamlam na ilaw na lang ang nakasindi sa tabi ng kama. Napakusot siya ng kanyang mga mata at napatanong sa kanyang isip bigla kung anong oras na ba at kung gaano na siya katagal na nakatulog.Ilang sandali pa ay tumayo na siya sa kama upang lumabas ng silid para rin hanapin ang kanyang mga anak kung nasaan na ang mga ito. Paglabas niya ay tahimik na sa buong kabahayan at dahil doon ay hindi niya maiwasang m
NAGNGINGITNGIT sa galit si Beatrice habang naglalakad palabas ng bahay ni Finn. hindi niya lubos akalain na ganung klaseng bagay ang sasalubong sa kaniya lalo pa at napakasaya niya kanina habang nakasakay siya ng eroplano at napagplanuhan na pa nga niya ang mga sasabihin niya kay Finn ngunit nasira ang lahat ng iyon nang makita niya ang babaeng kasama nito kasama ang dalawang bata na kamukhang-kamukha ni Finn kaya sigurado nga siya na anak nito ang dalawang bata ngunit ang hindi niya lubos maintindihan ay kung paano nangyari iyon.Ang isa pang napansin niya ay mukhang tuliro ang babae at parang hindi rin makapaniwala sa nangyari. Napansin niya rin ang mga bagahe na dala ng kasama nitong babae at sa porma ng mga ito ay parang kadarating lang din ng mga ito sa airport kasama niya. Hindi kaya tinaguan siya ng babae at nahuli siya ni Finn? Hindi siya sigurado kung ano ang nangyari kaya hindi niya rin masagot ang sarili niyang katanungan.Ngunit ganun pa man ay galit siya dahil nabulilyaso
NANGINGINIG ANG mga kamay at hindi mapakali ang mga paa ni Maxene habang nakaupo sila sa sala ng bahay ng lalaki. Hindi na siya nito hinayaan pa na makaalis kanina at talaga kinarga nito ang dalawa niyang anak at tumalikod mula sa kaniya. Wala na siyang nagawa pa kundi ang sundan na lang ito habang tumutulo ang luha.Bago sila umalis sa airport ay may isang babae itong sinundo doon at sa mukha pa lang ng babae nang makita sila nito ay napuno na kaagad ng pagkamuhi ang mga mata dahilan para malaman niya kaagad kung sino ito sa buhay ng lalaki idagdag pa na hinalikan nito kanina ang lalaki sa labi.Napakabilis ng pangyayari at ngayon ay nasa bahay na sila nito. Hindi ito nag-aksaya ng panahon at mabilis nitong isinakay ang dalawa niyang anak sa kotse nito kasama siya. Si Dorie ay nasa kabilang kotse dala nito ang kanilang mga bagahe. Sa totoo lang ay kanina pa siya na-aawkwardan sa paligid ngunit wala siyang magawa.Ang kanyang mga anak ng mga oras na iyon ay nasa pangangalaga ni Dorie