“ติน อื้อ~ วันนี้เหนื่อย”“เดี๋ยวชาร์จแบตให้” ผมกระซิบบอกเธอเสียงพร่าแล้วก็รีบอุ้มพาเธอเดินตรงไปห้องน้ำทันทีโดยที่ไม่ได้สนใจคำทัดทานใด ๆ จากมินตราทั้งนั้น“ติน ไม่เอา อย่าเพิ่งสิ” พอผมวางเธอไว้ที่ขอบอ่างอาบน้ำมินตราก็เริ่มขัดขืนอีกครั้ง แต่ผมไม่สนหรอกครับ คนอย่างออสตินไม่ยอมนอนกอดเมียเฉย ๆ แน่“อืม~
“อื้อ~” มินตราครางออกมาเพราะทันทีที่ผมพูดจบก็ดึงมือเธอไปจับที่กระบี่ของผม อ่าส์~ พอโดนมือนิ่ม ๆ ของเมียกระบี่ของผมก็ยิ่งแข็งสู้มือเธอในทันทีดูเหมือนเธอจะมีอารมณ์มาก พอผมชักนำคนสวยของผมก็เลยไม่ปฏิเสธแถมยังบีบกระบี่ผมเบา ๆ อ่าส์~ แค่คิดว่าจะโดนเมียเล่นกระบี่ก็ทำผมฟินจนน้ำแทบทะลักออกมาท่วมกระบี่เองแล้
เราสองคนกอดก่ายพร้อมกับลูบไล้ไปตามเนื้อตัวของอีกฝ่ายเหมือนกับต้องการสัมผัสกันและกันมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ จากนั้นฉันก็เกี่ยวขาเพื่อนั่งคร่อมตัวเขาเอาไว้ออสตินเลยก้มลงไปดูดเม้มที่หน้าอกฉัน“อื้อ~ ซี๊ด~” เสียงฉันครางออกมาเมื่อโดนทั้งปากลิ้นและมือของเขาเล่นกับหน้าอกทั้งสองข้าง“อืม~ พร้อมรึยังที่รัก”
ฉันกลับมาถึงกรุงเทพในคืนวันอาทิตย์ด้วยสภาพ...โทรม! โทรมและไม่ได้เจอทะเลเลยเพราะวันเสาร์ทั้งวันออสตินไม่ยอมให้ฉันออกจากห้องพอวันอาทิตย์ฉันก็เลยนอนหมดสภาพในโรงแรม ยังดีที่ลากสังขารมาสนามบินได้“หน้ามุ่ยเชียว ไม่สนุกเหรอที่รัก” ออสตินเดินข้างฉันแล้วก็ถามหลังจากที่เราเอากระเป๋าเรียบร้อยแล้ว“สนุกกับผีน่
“มึงจะนั่งซึมทำห่าไรไอ้ติน” เสียงไอ้เควินดังเข้ามาในสมองผมทำให้ผมถอนหายใจด้วยความรำคาญ“เออ มึงเรียกพวกกูมานั่งดูมึงถอนหายใจรึไง” ไอ้แอลถามขึ้นบ้าง แล้วพวกมันสองคนก็นั่งมองหน้าผมด้วยสายตากดดัน“เฮ้อ!” ผมถอนหายใจออกมาหนักๆ แล้วก็ยกเหล้าขึ้นกระดกทีเดียวหมดแก้ว“เอา เอาไปอีก แดกเยอะๆ เลยมึง เมาแล้วจะไ
“มันไม่ได้มีอะไรแบบที่เธอคิดเลยมิน” ออสตินบอกแล้วเดินมาจับมือฉันแต่ฉันสะบัดมือเขาออก“อย่ามาแตะตัวฉันไอ้คนทุเรศ!”“ด่าผัวแบบนี้ระวังลูกหัวปีท้ายปีนะมินตรา” ออสตินพูดขึ้นแล้วก็ยิ้มบาง ๆ ยังมีหน้ามายิ้มอีก!คิดว่าจะตลกกลบเกลื่อนได้รึไง!“ไม่ขำ!” ฉันตะคอกกลับแล้วมองเขาขวาง“โอเค ๆ ไม่ขำก็ไม่ขำ เลิกโวยวา
“ทำไมทำหน้ามุ่ยแบบนั้นเดี๋ยวแขกก็นึกว่าเจ้าบ่าวโดนบังคับให้แต่งงานหรอก” ฉันหันไปกระซิบถามออสตินที่ยืนทำหน้าไม่สบอารมณ์อยู่หน้างานด้วยความสงสัยลืมบอกไปสินะคะว่าวันนี้เป็นวันแต่งงานของฉันกับออสติน เขินจังเลยวันนี้จะมีสามีเป็นตัวเป็นตนแล้ว อ้อ! ก่อนหน้านั้นออสตินเซอร์ไพรส์ขอฉันแต่งงานอีกรอบด้วยนะคะ ซึ
“ไม่เป็นไรครับ ดูสิเท้าคนดีแดงหมดเลย” ออสตินส่ายหน้าพร้อมยิ้มอ่อนโยนก่อนจะมองที่เท้าฉันแล้วคลึงเบา ๆ ส่วนฉันน่ะเหรอ ฉันก็นั่งมองภาพตรงหน้าด้วยความซึ้งใจน่ะสิ ทำไมออสตินน่ารักจัง ตอนนี้เขาเป็นสามีฉันแล้วจริง ๆ ใช่ไหม นั่งนึกไปก็เขินไป“พอเถอะนะ ตินก็เหนื่อยมาทั้งวันเหมือนกัน ไปอาบน้ำพักผ่อนดีกว่ามินไ
พั่บ!“โอ้ว~ โคตรมันเลยหวาน”“อื้อ~ หวานก็ อ๊ะ! คุณพอร์ชทำหวานแรง ๆ ค่ะ” ฉันร้องขอมากขึ้น ดูเหมือนคุณพอร์ชจะใส่มาสุดแรงทุกครั้งที่ขอแต่เชื่อไหมค่ะว่าเขาสามารถเพิ่มแรงกระแทกให้แรงขึ้นได้ทุกครั้งที่ร้องขอมากขึ้นเรื่อย ๆ ซึ่งหวานเองก็ไม่รู้ว่าสามีของหวานไปเอาเรี่ยวแรงมาจากที่ไหนพั่บ!“อ๊ะ!”พั่บ!“อ๊ะ
“แล้วแต่เลยค่ะ แล้วแต่ที่คุณพอร์ชอยากทำเลย อ๊ะ!” จบคำพูดยั่วยวนของฉันคุณพอร์ชก็กระแทกท่อนเอ็นเข้ามาเต็มแรงทันทีพั่บ!“อ่าส์! แน่นมากเมียจ๋า~” คุณพอร์ชจับเข่าฉันดันแยกออกจากกันแล้วกระแทกท่อนเอ็นเข้ามารัวเร็วจนเสียงทำรักของเราสองคนดังไปทั้งห้องพั่บ!พั่บ พั่บ พั่บ!“อ๊ะ! คุณพอร์ช~ อ๊ะ! อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ!”
“ซี๊ด~ คุณพอร์ช~” ฉันนอนชันเข่าเอามือบีบหน้าอกตัวเองจนแทบจะแหลกคามืออยู่แล้วคนที่ใช้ปากลิ้นทำรักให้ที่กลางร่างกายก็ไม่คิดจะหยุดแล้วขึ้นมาหาเมียอย่างหวานบ้างเลยแผล็บ~เสียงลิ้นตวัดเลียจากร่องรักขึ้นมาหาติ่งสวาททำฉันสะท้าน เสียวมากเลยหวานจะตายเพราะลิ้นคุณพอร์ชแล้วคุณพอร์ชจะรู้บ้างไหมนะ“ซี๊ด~ คุณพอร์
“นี่ไม่ได้แกล้งแช่งตัวเองเพราะอยากไปมีเมียใหม่ใช่ไหมคะ” ฉันแกล้งถามและตีสีหน้าระแวงเหมือนเดิม แต่ในใจรู้สึกดีมากแล้วล่ะ“พี่ดูไม่รักหวานเลยเหรอครับ” พอฉันถามพร้อมจ้องด้วยความระแวงเขาก็ถามกลับเสียงขรึม ใบหน้าหล่อก็ตึงขึ้นมาเชียว“ก็...จะไปรู้เหรอคะ”“หึ! เมียอะไรวะใจร้าย คิดลงได้ยังไงว่าผัวไม่รักผัวอ
“เฮ้อ! พี่แกล้งเยอะไปใช่ไหมเนี่ยเจ้หวานของพี่ถึงได้เศร้าแล้ว โอ๋ ๆ มาให้พี่พอร์ชโอ๋นะคะ”“อย่ามาใกล้หวานเชียวนะคุณพอร์ช!” ฉันถอยหลังหนีเขาทันทีที่เขาเก้าเท้าเข้ามาหา“โอเค ๆ ไม่เล่นแล้วครับ คุยกันนะน้ำหวานพี่ไม่แกล้งหนูแล้ว” เขายิ้มเอ็นดูฉัน ยิ้มเอ็นดูฉันทำไมมีเรื่องอะไรต้องเอ็นดู ลองมายิ้มเอ็นดูแบบ
“มันจะมากเกินไปแล้วนะคุณพอร์ช! หยามหวานมากเกินไปแล้วนะ!” ฉันทนไม่ไหวสุดท้ายก็เลยพุ่งใส่เขา โมโหจนเลือดขึ้นหน้าแล้วค่ะ โมโหจนอยากเอาเลือดหัวเขาออกหมับ!“หยามที่ไหน ที่ทำทุกวันทุกคืนก็ไม่ต่างจากการผลิตลูกนี่ครับ” เขาจับมือฉันที่กำลังจะข่วนหน้าเขาเอาไว้ทั้งสองมือพร้อมกับยิ้มอารมณ์ดีทำให้ฉันแทบกรี๊ด“ไ
“พี่อยากมีครอบครัวที่สมบูรณ์ครับ มันคงมีความสุขมากถ้าได้เป็นพ่อคน พี่อยากเห็นเด็กตัวเล็ก ๆ ที่เป็นสายเลือดของพี่”“...ค่ะ หวานเข้าใจแล้ว”“ครับ...ขอบคุณที่เข้าใจพี่นะ”“แล้วคนที่คุณพอร์ชไปหาเขาว่ายังไงบ้างล่ะคะ”“เขาจะช่วยครับ แต่เขาให้พี่มาบอกหวานก่อนแล้วก็ให้มาถามหวานว่าหวานจะมีลูกให้พี่เองรึเปล่า
“...ค่ะ หวานรู้” หวานรู้และหวานก็ได้แต่ขอให้มันยังทัน ขอให้ความตั้งใจที่จะปล่อยเลิกกินยาคุมป้องกันของฉันมันยังทัน ขอให้มันไม่สายเกินจนทำให้เขาไปเลือกคนอื่นแทนที่ฉัน ขออย่าให้เขาเลือกคนอื่นมาแทนที่ฉันมาแทนที่คำว่าครอบครัวของเรา“...พี่ไม่อยากรอแล้ว” เขานิ่งไปตอนที่ฉันบอกและพยักหน้ารับ เขานิ่งมองหน้าฉ
“ค่ะ” มันเจ็บแต่สุดท้ายจะพูดอะไรได้มากกว่านี้ในเมื่อตอนนี้ใจฉันเจ็บและอีกใจก็โกรธแต่ก็ไม่ได้มีอารมณ์อยากทะเลาะกับเขาหรือโวยวายเหมือนเมื่อกี้ มันเหมือนกับว่าการพยายามปิดบังซ่อนเร้นของเขาเป็นตัวการที่ทำให้ฉันชาจนไม่อยากจะทำอะไร“พี่...” เขาก็ยังเหมือนเดิม ฉันไม่ได้รอฟังแล้วแต่พอเห็นอาการของเขามันก็ทำใ