“หึ! มึงจะไม่เลือกหน่อยหรอวะ...จะจริงจังต้องเช็คตำหนิหน่อยนะ” อยู่ ๆ ออสตินที่ยืนนิ่งอยู่นานก็แค่นเสียงหัวเราะแล้วก็พูดประโยคนี้ออกมา อะไรนะ? เช็คตำหนิงั้นเหรอ เช็คตำหนิบ้าบออะไร!
“มึงพูดเหี้ยไรวะไอ้ติน” เควินหันไปถามด้วยความไม่พอใจกับคำพูดที่ออสตินพูด
“เมามั้งวินอย่าสนใจเลย ว่าแต่เมื่อกี้วินพูดจริงรึเปล่า ถ้าจริงจะได้ไปเช็คตำหนิกันก่อน” ฉันกอดแขนเควินแล้วหันไปพูดพร้อมกับยิ้มหวานให้เควิน รอยยิ้มที่ฉันมั่นใจว่ามันต้องเป็นรอยยิ้มที่ละลายใจแน่นอน เพราะใครต่อใครก็ชมว่าฉันยิ้มหวานยิ้มทีผู้ชายแทบละลาย แถมยังยื่นหน้าไปใกล้เควินจนฉันรู้สึกได้ว่าเควินถึงกับกลั้นหายใจเลยทีเดียว
“เหอะ!” ออสตินปลายตามาฉันเหมือนอยากจะฆ่าให้ตาย คงโกรธที่ฉันต่อปากต่อคำสินะ แล้วนายนั่นก็ทำสิ่งที่ทุกคนไม่คาดฝันด้วยการกระชากยัยน้องปอบปากอาบเลือดนั่นเข้าไปจูบด้วยความเร็วมาก จนพวกเราตาโตก็เล่นกระชากไปจูบแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย
ทีแรกยัยน้องปอบปากอาบเลือดก็ตกใจหรอก แต่แค่ 2 วินาที ยัยนั่นก็ตั้งสติแล้วก็แลกลิ้นกับออสติน แถมยังเอามือปะป่ายไปทั่วตัวอีตานั่นอีก ไม่แก้ผ้าเอากันตรงนี้เลยล่ะ!
“ว๊ายตายแล้ว~ ตาเถร คนจะเอากัน โอ้ยอีติน!” อีแมนนี่ที่เห็นเหตุการณ์ก็อุทานออกมาด้วยความตกใจ แล้วรีบหันมามองฉัน เหมือนกับมิลานที่มันรีบเดินมาจับมือฉันไว้ ตอนนี้ฉันใจสั่น เจ็บมากที่ยืนดูเขาจูบกับคนอื่น
พอหันไปรอบ ๆ ก็เห็นแขกในงานยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายคลิปกันเป็นแถว คนพวกนี้มันมีมือเป็นโทรศัพท์รึไงนะ พอเกิดเหตุการณ์สำคัญ ๆ มันถึงได้ยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปอัดคลิปกันได้ทันใจเหลือเกิน
“มึงโอเคไหม” มิลานกระซิบถามฉัน ทีแรกก็พอจะไหวแหละ แต่พอมีเพื่อนมาถามด้วยน้ำเสียงที่โคตรเป็นห่วงฉันเลยโคตรจะไม่ไหวขึ้นมาทันทีเลย เคยเป็นกันไหมคะยิ่งปลอบยิ่งห่วงก็ยิ่งเจ็บ ฉันทำได้แค่กลืนก้อนสะอื้นลงไปแล้วพยักหน้าให้เพื่อนเบา ๆ ก่อนจะแกล้งทำเป็นสนใจกับเหล้าในมือ
“โหไอ้เหี้ย แย่งซีนกู” เควินด่าออสตินหลังจากที่หมอนั่นถอนจูบจากยัยน้องปอบปากอาบเลือด อย่าเพิ่งรำคาญชื่อที่ฉันเรียกนางนะคะ ฉันไม่รู้จักชื่อนางขอเรียกแบบนี้ก่อนละกัน เหมาะกับยัยนี่ดี
“โทษที เมื่อกี้ยังทำไม่อิ่ม” ออสตินบอกเสียงนิ่ง ยักไหล่เหมือนเป็นเรื่องปกติ แล้วก็เอามือลูบไล้ไปที่เอวยัยนั่นช้า ๆ ยัยน้องปอบก็ทำหน้าเคลิ้มเชียว
“อื้อ~ ตินน่ะ อย่าเพิ่งซนสิคะ” ยัยนั่นทำกระมิดกระเมี้ยนจริตเหมือนสาวน้อยไร้เดียงสา โถ~ตอนจูบเมื่อกี้ถ่างตรงนี้ได้มึงถ่างไปแล้วกูรู้
“โอ้ย! ลำไย จะเอากันเชิญชั้น 3 จ้า ไป ๆ มึง ไปหาที่นั่งกันดีกว่ากูยืนจนขาจะเป็นตะคริวแล้ว” แมนนี่เอ่ยตัดบทด้วยเสียงดังและเหวี่ยงแล้วก็ลากฉันกับมิลานมานั่งโซฟาที่ว่าง ต้องขอบคุณมันมากเลยล่ะที่ช่วยพาฉันออกมาจากตรงนั้นได้
“มึง มึงไหวไหม” แมนนี่ถามฉันขึ้นมาหลังจากที่นั่งเสร็จ
“ไหวมั้ง...ไม่ว่ะ กูจะไม่ไหวแล้ว มันจะจูบโชว์กูทำไมวะ” ฉันพูดออกมาแล้วน้ำตาคลอ ยิ่งเหล้าเข้าปากยิ่งอยากระบาย
“มึงใจเย็นอย่าร้อง ไม่ไหวก็กลับกันก่อนเนอะ ป่ะ ๆ” มิลานลูบหลังฉัน รักพวกมันสองคนจัง
“ไม่! กูไม่กลับ ยิ่งมันทำแบบนี้กูจะยิ่งทำให้มันมาสยบแทบเท้ากู เหี้ย ๆ แบบมันต้องเจอกู!” ฉันโพล่งออกมาด้วยความโมโห ทั้งที่เมื่อกี้เพิ่งบอกแมนนี่กับมิลานว่าไม่ไหวแล้วยังทำเสียงเข้มแข็งอีกด้วย นี่ฉันก็สับสนชีวิตเหมือนกันนะ เดี๋ยวอ่อนแอ เดี๋ยวสู้ แม่งเอ้ย! ฮ่าๆๆๆ
หัวเราะฮ่า ๆๆ ทั้งที่มีน้ำตาซ่อนอยู่ ตลกเป็นบ้า
“อะไรของมึง กูตามไม่ทันแล้วอีมินตรา” แมนนี่ตามขึ้นมาแล้วเหวี่ยงฉันเบา ๆ
“กูตัดสินแล้ว กูจะไฟท์กับมัน ไอ้เหี้ยออสติน ไอ้ผู้ชายใจหมา แม่งทำประชดกูเพื่อไรวะ กูโมโหแล้ว พวกมึงคอยดูนะกูจะทำให้มันมาสยบแทบเท้ากูให้ได้เลย”
หลังจากนั้นฉันก็ไม่สนใจออสตินอีกเลย สั่งห้ามไม่ให้แมนนี่กับมิลานพูดถึงชื่อนี้ในคืนนี้โดยเด็ดขาด แล้วก็นั่งดื่มนั่งกินแถมยังออเซาะฉอเลาะแรดใส่เควินกับหนุ่ม ๆ หน้าตาดีหลายคนที่เข้ามาทักทายจนทุกคนที่รู้จักฉันงงไปตาม ๆ กัน ว่าเด็กดีแบบฉันทำไมถึงได้เปลี่ยนไปขนาดนี้ เออปล่อยให้งงแม่งเหอะ ตอนนี้ขอฉันปลดปล่อยอารมณ์ก่อน ปลดปล่อยอารณ์เสร็จเมื่อไหร่อีมินตราจะเป็นคนใหม่ จะสวย เริศ เชิด หยิ่ง เปรี้ยว ซ่าส์ บ้า แรด เป็นมันทุกอย่างเลย เอาให้ไอ้เจ้าของผับเฮงซวยที่ตอนนี้โอบอีน้องปอบไปแดกตับไก่กันที่ชั้น 3 มันเสียดาย!
-มหาลัย S-
“มึง! มึงเห็นยัง อีเพจที่มันชอบเสนอข่าวเน็ตไอดอลอ่ะมันลงรูปอีมิกกิกับอีตินจูบกันว่อนไปทั่วเน็ตเลย” อีแมนนี่ก้มดูโทรศัพท์แล้วทำเสียงตกอกตกใจ ฉันกับมิลานก็เลยชะโงกหน้าเข้าไปดู
รูปที่ลงในเพจ ไม่ใช่รูปสิเพราะมีคลิปด้วย คลิปที่ออสตินจูบกับยัยน้องปอบปากอาบเลือดเมื่อคืนไง นายนี่เป็นคนดังนี่เนอะ ถึงจะไม่ใช่ดารานายแบบแต่เพราะหล่อแถมบ้านรวยโคตร ๆ เลยติดทำเนียบทายาทไฮโซชื่อดังในเวลานี้ จูบสาวหรือควงใครก็ต้องเป็นข่าวอยู่แล้วล่ะ
“หือ~ ในคลิปอีผู้หญิงนัวออสตินชัดเจนมากค่ะ” มิลานพูดแล้วทำตาโต
“เออ กูเพิ่งรู้นะว่าอีปอบนี่ชื่อมิกกิ แล้วก็เป็นเน็ตไอดอลด้วยนะคะ แถมมันอยู่มอเรานี่แหละ ปี 2 นิเทศ ไหนลองส่องเฟสนางซิเมื่อกี้คุณแม่เห็นวาร์ปในคอมเม้นท์อยู่” อีแมนนี่พูดแล้วก็รีบเสิร์จชื่อเฟสน้องปอบ แต่ละรูปก็ตามสไตล์เน็ตไอดอลไอเด้าสมัยนี้นี่แหละ รูปไม่สัมพันธ์กับแคปชั่นเท่าไหร่
“อีดอกมึงดูโพสนี้” อีแมนนี่ตาโตแล้วรีบยกโทรศัพท์ขึ้นให้พวกฉันดูรูปที่น้องปอบมิกกิลง
“เหงาจัง ไปว่ายน้ำคลายเหงากัน โถ~ อีน้องดอก รูปที่ลงนี่เหงาหรือคันกันแน่คะ อุบาทว์มากค่าไปว่ายน้ำหรือกินน้ำคะกูอยากรู้” แมนนี่เบ้ปากทำท่ายี้ใส่ เออจริง ฮ่า ๆๆ รูปใส่บิกินี่สีดำนั่งโน้มตัวแบะขาทำท่าเหมือนเป็ดเอามือค้ำมาข้างหน้าหนีบนมเอาไว้ให้มันชิดกันมาก ๆ หน้าก็เหมือนนางเอกเอวีกำลังโดนจ้ำเลยล่ะค่ะ
“มึง มึงว่ากูจะสู้กับอีน้องปอบนี่ได้ไหมวะ” ฉันถามพวกมันหลังจากที่นั่งมองรูปอีน้องปอบนี่สักพัก เอ็กซ์ขนาดนี้ฉันจะเอาอะไรไปสู้กับมันล่ะ
“ชะนีน้อย เดี๋ยวกูซูมรูปให้ดู อ่ะดู” แมนนี่ซูมรูปให้ฉันกับมิลานดู
“มึงเห็นรอยกรีดไหมคะ อีน้องปอบนี่นมปลอม มึงไม่ต้องกลัวของมึงของจริง ดูสิขนาดมันทำมายังไม่ใหญ่เท่ามึงเลย”
“มันก็แค่ของจริงหรือของปลอม สุดท้ายมันก็ใหญ่เหมือนกันไหมวะ” ฉันแย้งมันเพราะผู้ชายมันก็ไม่ได้เลือกนี่ว่าของจริงของปลอม แค่มันบีบมันดูดได้ก็พอแล้วมั้ง
“มึงอย่าทำหน้านอยด์ มึงเครื่องฟิต อีนี่เครื่องมือสิบมือร้อย อีตินไม่เอามันนานหรอกเชื่อกู” มิลานพูดออกมา โหมันคิดได้ไงนะฉันได้ยินแล้วหน้าแดงเลย
“จริงเหรอมึง” ฉันมองหน้าพวกมันสองคนเพื่อถามย้ำความมั่นใจ
“จริง ไม่เชื่อมาพิสูจน์กันค่ะ” แมนนี่ยิ้มเจ้าเล่ห์ทำเอาฉันเสียวไส้ขึ้นมาทีเดียว
“พิสูจน์ยังไงวะอีแมนนี่” มิลานถามขึ้น แต่อีแมนนี่ก็ยังไม่ตอบเอาแต่นั่งยิ้มทำหน้าตาเจ้าเล่ห์ ทำหน้าตาน่าตบเป็นบ้าเลย
“ทำไรกันสาว ๆ” พวกฉันนั่งคะยั้นคะยอให้อีแมนนี่เล่าแผนการพิสูจน์บ้าบออะไรนั่นของมันมาพักใหญ่มันก็ไม่ยอมเล่า จนกระทั่งเควินที่เหมือนจะเพิ่งเลิกเรียนเดินมาเจอพวกเราที่นั่งหน้าตึกคณะพอดี“ฮายเควินสุดหล่อ เลิกเรียนแล้วเหรอคะ” อีแมนนี่โบกมือทักทายเควินแล้วก็ส่งสายตาหยาดเยิ้มไปให้ ขนลุกแทนเควินชะมัด ส่วนฉันกับมิลานก็ยิ้มทักทายเขาไป“อื้อ แล้วพวกเธอล่ะ ไม่มีเรียนเหรอ” เควินตอบแล้วก็นั่งลงที่ม้านั่งข้างฉัน“อาจารย์ปล่อยก่อนเวลาน่ะ แล้วนายล่ะเพื่อน ๆ ไปไหนหมด” มิลานถาม เออจริงสิปกติแก๊งหล่อ รวยชั่วโฉดเวลาเลิกเรียนมันต้องเดินลงมาที่พร้อมกันแต่วันนี้แปลกแฮะ“ไอ้แอลไปคุยธุระกับอาจารย์ ส่วนไอ้เหี้ยตินขึ้นไปห้องน้ำชั้นบน เด็กมันรออยู่” เควินตอบแล้วยักไหล่เหมือนไม่ใส่ใจแต่ฉันนี่สิเจ็บจี้ดที่ใจเลย ไม่ต้องบอกก็พอจะเดาออกว่าเข้าไปทำอะไรในห้องน้ำกับเด็กของเขาที่รออยู่...สมสู่กันได้ทุกที่จริง ๆ“เออแล้วกินข้าวกันยังหิวว่ะไปกินข้าวเป็นเพื่อนหน่อยสิ” เควินมองหน้าพวกฉันสลับกัน“หิวแต่แมนนี่ไม่ว่างน่ะสิคะวินขา ต้องรีบไปหาหมอฟีลเลอร์หมดพอดี” แมนนี่บอกด้วยท่าทางอาย ๆ“เอ้างั้นเหลือมิลานกับมินดิไปไหนกันไหมล่ะ”
“ไม่หรอกฉันยังไม่ได้เสี้ยวหนึ่งที่นายว่าเลย แต่นี่เพราะเควินเขาดีจริง ๆ ฉันก็เลยติดใจ” ฉันพูดประโยคสุดท้ายช้า ๆ แล้วก็ยิ้มเพื่อสื่อความหมายให้ออสตินเข้าใจว่าฉันติดใจคือเรื่องไหน แล้วก็ดูจะได้ผลเพราะคนอย่างออสตินไม่ชอบโดนหยามอยู่แล้ว หมอนั่นกำหมัดแน่นจนมือสั่น“ดี! ร่านมากใช่ไหม กูจะเอาให้ไม่กล้าเดินไปร่านกับตัวผู้ที่ไหนเลย!”ฟุบ!ออสตินพูดจบก็จับฉันเหวี่ยงลงไปที่เตียงเต็มแรงจนจุกแล้วก็เจ็บร้าวไปทั้งหลัง นี่ฉันต้องโดนไอ้สารเลวนี่ข่มขืนเป็นครั้งที่สองใช่ไหม“โอ้ย! ไอ้เชี่ยทำบ้าอะไรฮะ!” ฉันร้องออกมาสุดแรง เวลานี้ฉันไม่กลัวมันเลยสักนิด ครั้งนี้ขอสู้แบบยอมตาย ถ้าลองมาเป็นฉันเชื่อเถอะว่าการโดนข่มขืนไม่ใช่เรื่องน่ายินดีเลยสักนิดต่อให้เรารักคนตรงหน้ามากแค่ไหนก็ตาม!“ทำหน้าที่ผัวไง มีเมียร่านไปนอนถ่างขาให้เพื่อนผัวเอาแบบนี้ต้องจัดหนัก ๆ ให้หายร่าน!” ออสตินตอบเสียงดุดันแล้วก็ก้มตัวลงมาฉีกกระชากเสื้อผ้าฉันจนขาดวิ่นไปทั้งชุดฉันใช้แรงทั้งหมดปัดป้องแต่มันไม่ได้ผลเลยสักนิด ฉันไม่สามารถสู้แรงเขาได้เลย“กรี๊ด! ช่วยดะ...อ๊ะ!” ฉันกรี๊ดเสียงดังแล้วก็เปล่งเสียงออกมาได้เท่านี้ เพราะออสตินเอานิ้วของเขาที่
ผมผละจากมินตราที่นอนหลับไปแล้วก็รีบไปเข้าห้องน้ำ คงไม่ต้องบอกหรอกนะครับว่าผมเข้าไปทำอะไร อันที่จริงที่หยุดก็ไม่ใช่เพราะผมรักมินตราจนไม่กล้าทำร้ายเธอต่อหรอกนะแต่มันก็มีบ้างที่สงสารเลยไม่ทำต่อ“อ่าส์~” ผมตัวกระตุกแล้วก็จับท่อนเอ็นตัวเองเอาไว้หลวม ๆ ปล่อยให้น้ำรักสีขาวขุ่นพุ่งออกมาเปรอะเปื้อนพื้นในห้องน้ำอ่าส์~ โล่งฉิบ ความจริงคงโล่งสบายตัวมากกว่านี้ถ้าไปปลดปล่อยในตัวมินตรา แต่ไม่เป็นไรวันนี้เธอไม่ไหววันหน้าก็ยังมีหลังจากนั้นก็อาบน้ำแต่งตัวแล้วก็ออกจากห้องของมินตราไปทันที ที่จริงก็อยากสนุกต่ออยู่หรอกแต่บังเอิญมีนัดกับมิกกิเด็กคนปัจจุบันของผมไว้นี่ก็จะเลยเวลานัดแล้ว ถ้าไปไม่ทันเดี๋ยวมีปัญหาอีก ผมไม่ได้รักแต่ผมขี้เกียจง้อ เพราะถ้าให้ง้อมากเข้าผมจะไม่สามารถอ่อนโยนได้แล้วสุดท้ายมันก็พัง#AUSTIN END#MINTRA TALK“ซี๊ด~” ฉันตื่นขึ้นมาตอนเช้าด้วยร่างกายที่ เหอะ! ไม่อยากจะบรรยาย เจ็บช้ำไปทั้งตัวโดยเฉพาะตรงน้องสาว ปวดแทบจะก้าวขาเดินไม่ไหว ออสตินไม่อยู่ในห้องแล้วล่ะ ก็ดีไปซะก็ดี ไปตายเลยจะยิ่งขอบคุณมาก“กรี๊ด!” ฉันกรี๊ดออกมาด้วยความตกใจสภาพของตัวเองในกระจก ฉันเหมือนผีตายซากที่โดนรุมโทรมมา 3 วันต
ติ๊ง ต่อง !ติ๊ง ต่อง !ติ๊ง ต่อง !ติ๊ง ต่อง !ติ๊ง ต่อง !ติ๊ง ต่อง !ฉันยืนกดกริ่งหน้าห้องไอ้ชั่วนรกส่งมาเกิดคนนั้นรัว ๆ มาจะสิบนาทีแล้ว แต่ก็ไร้การตอบรับจากคนในห้อง ออสตินอยู่ในนั้นแน่นอนฉันมั่นใจเพราะคอนโดของเขาหรูมาก คนข้างนอกจะขึ้นมาได้ต้องเป็นเจ้าของห้องลงไปรับหรือมีพนักงานโทรขึ้นมาแจ้งให้เจ้าของห้องรู้ถึงจะอนุญาตให้ขึ้นมาแล้วก็มันนั่นแหละที่บอกนิติบุคคลให้ฉันขึ้นมาได้แต่ไอ้เวรนี่มันดันไม่ยอมเปิดประตูให้ฉัน!“เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะออสติน! ฉันรู้ว่านายอยู่ในห้อง เปิดสิ!” ฉันตะโกนพร้อมกับกดกริ่งรัว ๆ แม่งเอ้ย! พอเริ่มเหนื่อยฉันถึงได้นึกได้ว่าหน้าห้องมันมีตาแมวดิจิตอล ป่านนี้เขาคงยืนมองท่าทีร้อนรนของฉันด้วยความสะใจแล้วมั้งฉันเหลือบไปมองกล้องที่ติดตรงประตูแล้วก็ชูนิ้วกลางใส่กล้อง ค้างมันไว้แบบนี้แหละกริ๊ก!ได้ผลแฮะประตูเปิดรวดเร็วทันใจดี รู้งี้ชูมันทั้งสองมือตั้งแต่แรกแล้ว“กวนตีน” ออสตินเปิดประตูมาแล้วก็ทำหน้านิ่งด่าฉัน หึ! ไอ้สาระเลวฉันรักมันเข้าไปได้ไงกันนะฉันไม่ตอบแค่ใช้มือทั้งสองข้างผลักอกเขาเข้าไปในห้องจนออสตินที่ไม่ทันได้ตั้งตัวแทบจะหงายหลัง พอเขาอ้าปากจะด่าฉันมั้งนะฉันก็พ
-The most-ตอนนี้ผมนั่งอยู่ที่ผับของผมเอง ไม่ได้กินเหล้าหรอกแค่มาดูผับเท่านั้น ไม่ได้เข้ามาเช็คบัญชีผับสักทีเดี๋ยวเจ๊งตายห่า“เฮีย เฮียเควินเฮียแอลมา” ไอ้เจสลูกน้องผมเปิดประตูห้องเข้ามาเรียกผมที่กำลังดูบัญชีรายรับรายจ่ายอยู่“มึงไม่เคาะ?” ผมไม่เงยหน้าขึ้นไปมองมันแต่ถามถึงความมารยาททรามที่มันเพิ่งทำเมื่อกี้“โถ่เฮีย หยวนๆ น่า ว่าแต่เฮียจะลงไปเลยไหม” มันไม่ยอมขอโทษที่มันไม่เคาะประตูไอ้เวรนี่แม่งน่าถีบจริง ๆ เลยว่ะ“เสือก” ผมเงยหน้าตอบมันแค่นั้นแล้วก้มลงทำงานต่อ เลยได้ยินเสียงบ่นพึมพำของไอ้เจสก่อนที่มันออกจากห้องผมไปผมเช็คบัญชีเสร็จก็เดินลงมาที่โซน VIP ก็เจอกับไอ้เพื่อนรักสองคนที่กำลังนั่งดื่มแถมมีสาว ๆ นั่งขนาบข้างอีก ยอมใจพวกมันจริง ๆ“ว่าไงไอ้ออสติน ทำหน้าเบื่อโลกลงมาเลยนะมึง” ไอ้แอลฟ่าทักผมด้วยเสียงกวนตีนเชี่ย ๆ แต่มันก็ไม่ได้รอคำตอบจากผมหรอกเพราะทันทีที่มันถามผมเสร็จมันก็หันไปจูบซอกคอผู้หญิงข้างกายมันทันที“ถามกูแล้วไม่รอคำตอบไอ้ห่า” ผมนั่งลงที่โซฟาฝั่งตรงข้ามเด็กในร้านก็ยื่นแก้วเหล้าให้ผมทันที“กูถามตามมารยาท” มันตอบเสียงอู้อี้แต่ก็ยังคงไม่ยอมผละจากผู้หญิงคนนั้น ไอ้ห่าหื่นฉิบหาย อ
“อื้อ~” ฉันรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาหลังจากที่รู้สึกได้ว่ามีอะไรมาหยุกหยิกอยู่แถวคอแล้วก็เอว พอตั้งสติได้ก็ถึงได้รู้ว่าเป็นออสตินที่กำลัง เอ่อ...ช่างมันเถอะ สงสัยฉันเผลอหลับไปแน่เลย“อืม~ อย่าดิ้น” เสียงออสตินบอกฉันเสียงอู้อี้ เพราะตอนนี้เขากำลังซุกไซ้ซอกคอฉันอยู่ ส่วนมือก็กำลังลูบคลำไปตามสะโพกของฉัน อื้อ~ ขนลุกไปทั้งตัวแล้ว“ติน อื้อ~” ฉันพยายามจะบอกเขาให้หยุดก่อน ฉันยังไม่ได้ตั้งตัวค่ะอีกอย่างก็กลัวมากไม่อยากเจ็บแบบทุกครั้งอีก แต่พอเอี้ยวตัวไปเพื่อจะคุยกับเขาหมอนั่นกลับจูบฉันแบบร้อนแรง ช่วยด้วยพี่จ๋าตอนนี้มือของออสตินกำลังเลื้อยไปตามเอว สะโพก แล้วก็ไปหยุดที่กางเกงบ็อกเซอร์ตัวใหญ่ของเขาที่ฉันใส่นอนก่อนที่มันจะหลุดไปจากขาฉันตอนไหนก็ไม่รู้ มินตราไม่รู้ตัวสักนิดรู้อีกทีข้างล่างโล่งโจ้งไปหมดแล้วออสตินจูบปากฉันแล้วก็สอดลิ้นเข้ามาด้วยความร้อนแรงมาก ให้ตายเถอะไม่รู้จะหื่นอะไรนักหนา ส่วนฉันก็ทำได้แค่พยายามดันเขาให้ออกห่าง แถมตอนนี้ตัวฉันก็เริ่มสั่นมาก ๆ ด้วยเพราะเขาเอาไอ้นั่นของเขามาบดคลึงกับน้องสาวฉัน ถึงจะรู้ว่าตอนนี้ฉันเป็นรองเพราะเขามีคลิปแบล็คเมล์แต่ฉันกลัวไง สัญชาตญาณมันก็เลยสั่งให้ฉันดิ้น
“โชคดีนะ…มินตรา”คำพูดสุดท้ายของออสตินและภาพสุดท้ายที่ฉันมองเห็นคือแผ่นหลังของเขาที่ลับหายไปหลังประตูห้อง-สองปีต่อมา-“ฮัลโหลอีคนงาม แม่นางมินตรา” เสียงอีแมนตะโกนโหวกเหวกโวยวายขึ้นมาตามสันดานของมันเรียกให้ทุกคนหันสายตาตามเสียงของมันและทุกสายตาหันมามองที่ฉัน อีผีเอ้ยตะโกนลั่นมาก“มึงจะตะโกนทำไมกระเทยอายเขา” ฉันยิ้มทักทายเพื่อน ๆ ที่รู้จักแล้วรีบเดินมาที่โต๊ะที่มีเพื่อน ๆ นั่งอยู่แล้วตีอีแมนนี่แรง ๆ ไปหนึ่งที“ทำไมล่ะ ก็คนดังปรากฏตัวนี่คะ” อีแมนยิ้มร่าบอกตามสไตล์ของมันนั่นแหละอ่อ ฉันลืมบอกไปตอนนี้ฉันเรียนจบแล้วนะคะ วันนี้เป็นงานเลี้ยงรุ่นของพวกเรา คิดถึงมายเฟรน์มากมาย แล้วที่อีแมนบอกว่าคนดังปรากฏตัวก็คนดังจริง ๆ นั่นแหละค่ะ ดังในหมู่เพื่อนและคนในมหาลัย แต่ดังเรื่องอะไรน่ะเหรอ เล่าให้ฟังเลยก็แล้วกันค่ะตอนฉันอยู่ปี 3 เทอมสุดท้าย ด้วยความที่ฉันสวยแซ่บขึ้นมาก ก็เลยทำให้มีพี่พอร์ช รุ่นพี่ปี 4 อดีตเดือนมหาลัยแถมมีดีกรีเป็นทายาทนักธุรกิจชื่อดังมาสารภาพรักกลางโรงอาหาร แล้วพี่แกจัดเต็มมากจ้างทีมงานมาเซอร์ไพรส์กันเลยทีเดียว แต่ฉันก็ดันปฏิเสธพี่เขาไปในทันที คนก็เลยโจษจันกันไปทั่ว มีคลิปตอนสารภ
ติ๊ง!girl M (3)Milan : แมนมิน พรุ่งนี้วันเกิดแอลManny : จำได้คร้า วันเกิดผัวกูMilan : อีผี! ไปไหม แอลให้ชวนพวกมึงManny : ไปคร่า อีมินอยู่ไหมคะ เงียบจังMinMin : อื้อ ไป ๆMilan : The most มึงโอเคไหมมินMinMin : โอเคสิ ชิล ๆManny : แน่?Milan : กระเทย มินมันบอกโอเคก็คือโอเคManny : เออ ๆ เจอกันคืนนี้ แต่งตัวแรด ๆ นะคะลูกสาวMilan : ไปหาผัว?Manny : เปล่า ไปเอาเจ้าของวันเกิดทำผัวMilan : อีผี!MinMin : ฮ่า ๆๆหลังจากนั้นเราก็คุยอะไรกันต่อนิดหน่อยก่อนที่จะตัดบทเพราะมีงานมีการต้องทำกันทุกคน ดีนะที่วันพรุ่งนี้เป็นวันศุกร์ไปปล่อยผีถิ่นเก่าหน่อยแล้วกัน หวังว่าคงไม่ต้องเจอใครที่ไม่อยากเจอนะคะกรี๊ง~“ฮัลโหลค่า โอเคค่ะเดี๋ยวมินรีบไป”ก๊อก ๆๆ“เชิญครับ”“ว่าไงคะเจ้านายสุดหล่อ มีอะไรให้ลูกน้องรับใช้คะ” ทันทีที่ฉันเปิดประตูห้องทำงานของเจ้านายฉันก็รีบยื่นหน้าเข้าไปทักทายเจ้านายของฉันเสียงใสแถมยังเสียงดังมากพร้อมกับส่งยิ้มหวาน ๆ ไปให้ทันที“เชิญคุณมินตราเข้ามาคุยธุระกับผมในห้องดีกว่าครับ” พี่พอร์ชตอบฉันเสียงขรึมพร้อมทำหน้านิ่งเป็นงานเป็นการทำเอาฉันใจเสียว่าอาจจะมีลูกค้าหรือแขกอยู่ในห้องกับพี่
“ทำไมทำหน้ามุ่ยแบบนั้นเดี๋ยวแขกก็นึกว่าเจ้าบ่าวโดนบังคับให้แต่งงานหรอก” ฉันหันไปกระซิบถามออสตินที่ยืนทำหน้าไม่สบอารมณ์อยู่หน้างานด้วยความสงสัยลืมบอกไปสินะคะว่าวันนี้เป็นวันแต่งงานของฉันกับออสติน เขินจังเลยวันนี้จะมีสามีเป็นตัวเป็นตนแล้ว อ้อ! ก่อนหน้านั้นออสตินเซอร์ไพรส์ขอฉันแต่งงานอีกรอบด้วยนะคะ ซึ่งลงทุนอลังการมากด้วยการซุกตัวเองลงในกล่องใบใหญ่ที่ฉันไม่มีทางรู้เลยจริงๆ ให้ตายเหอะ กล่องใหญ่ขนาดนั้นใครจะไม่รู้ถามจริง พอเปิดมาก็เจอผู้ชายผูกโบว์ยื่นกุหลาบดอกสวยที่สลักคำว่า Will You Marry Me เอาไว้พร้อมกับประดับเพชรเม็ดเล็ก ๆ ที่กลีบดอกเอาเป็นว่าถึงมันเหมือนไม่มีอะไรเป็นการขอแต่งงานที่โคตรอนุบาลแต่มันทำให้ประทับใจฉันมาก ถึงแม้จะไม่มีดนตรี ไม่มีพลุ ไม่มีดอกไม้ประดับเต็มห้อง ไม่มีลูกโป่ง ไม่มีเพื่อน ๆ ไม่มีกล้องหรือทีมงานมาเตรียมเซอร์ไพรส์เหมือนที่เคยเห็นบ่อย ๆ อย่างคู่อื่นแต่แค่มีเขาที่อยากจะดูแลฉันอยู่เคียงข้างกันและกันตลอดไปก็เพียงพอแล้ว“ว่าไงคะ ทำหน้ามุ่ยทำไม” ฉันถามออสตินอีกครั้งเพราะเขายังคงทำหน้าแบบนั้นไม่หยุด“เกลียดไอ้พวกนั้น” ออสตินบอกแล้วก็ชี้ไปทางกลุ่มเพื่อนเจ้าบ่าวที่ยืนคุยก
“มึงจะนั่งซึมทำห่าไรไอ้ติน” เสียงไอ้เควินดังเข้ามาในสมองผมทำให้ผมถอนหายใจด้วยความรำคาญ“เออ มึงเรียกพวกกูมานั่งดูมึงถอนหายใจรึไง” ไอ้แอลถามขึ้นบ้าง แล้วพวกมันสองคนก็นั่งมองหน้าผมด้วยสายตากดดัน“เฮ้อ!” ผมถอนหายใจออกมาหนักๆ แล้วก็ยกเหล้าขึ้นกระดกทีเดียวหมดแก้ว“เอา เอาไปอีก แดกเยอะๆ เลยมึง เมาแล้วจะได้พูด” ไอ้เควินยื่นแก้วของมันมาให้ผมอีกแก้ว ผมเลยปัดมือมันออกเบา ๆ“กูไม่เข้าใจว่ะทำไมผู้หญิงไม่ชอบพูดตรง ๆ วะ กูไม่ใช้ผู้วิเศษที่จะรู้ทุกความคิดนะเว้ย”“เออ ผู้หญิงก็แบบนี้แหละมึงต้องเข้าใจเขา” ไอ้เควินปรมาจารย์ด้านการเอาใจผู้หญิงตอบผมมา ซึ่งไม่ได้ช่วยอะไรกูเลยครับ“มีคำแนะนำอื่นไหม” ผมถามออกไปทันที“ไม่ว่ะ กูไม่เคยมีเมีย ไม่รู้จะหาวิธีเข้าใจผู้หญิงไปทำไม มึงถามไอ้แอลดิ” ไอ้เควินยักไหล่ให้ผม“ไม่รู้ว่ะ ปกติงี่เง่าเมื่อไหร่กูก็จัดให้ดอกใหญ่ ๆ ตื่นมาก็หาย” ไอ้เชี่ยแอลตอบด้วยน้ำเสียงเรื่อย ๆ ของมัน แต่ผมแทบอยากกระโดนถีบปากมัน แม่งไม่ได้ช่วยอะไรกูเลย“พวกมึงแม่งไร้ประโยชน์ฉิบหาย”“ไอ้ห่าผู้หญิงแต่ละคนไม่เหมือนกันมึงจะง้อเหมือนกันได้ไงวะ นั่นเมียมึงมึงต้องรู้จักดีกว่าพวกกู” ไอ้แอลพูดขึ้นมา มันท
ฉันกลับมาถึงกรุงเทพในคืนวันอาทิตย์ด้วยสภาพ...โทรม! โทรมและไม่ได้เจอทะเลเลยเพราะวันเสาร์ทั้งวันออสตินไม่ยอมให้ฉันออกจากห้องพอวันอาทิตย์ฉันก็เลยนอนหมดสภาพในโรงแรม ยังดีที่ลากสังขารมาสนามบินได้“หน้ามุ่ยเชียว ไม่สนุกเหรอที่รัก” ออสตินเดินข้างฉันแล้วก็ถามหลังจากที่เราเอากระเป๋าเรียบร้อยแล้ว“สนุกกับผีน่ะสิ” ฉันตอบเขาไปแต่ไม่มองหน้า เกลียดมัน เกลียดไอ้หื่นนี่ แยกกันกลับตรงนี้เลยได้ไหม“เดี๋ยวพาไปใหม่น่า” ออสตินเดินมาโอบไหล่ฉันไว้แล้วบอกออกมา เหอะ! ไปก็เหมือนเดิมเชื่อเถอะตื๊ดดดดด ตื๊ดดดดเสียงโทรศัพท์ของออสตินดังขึ้น เขาหันมามองหน้าฉันเล็กน้อยแล้วยิ้มให้“ที่รักไปรอบนรถก่อนนะ สตาร์ทรถรอเลย คุยธุระแป๊บนึงเดี๋ยวตามไป” เขาบอกให้ฉันขึ้นไปรอบนรถแล้วก็เลี่ยงออกไปคุยโทรศัพท์ทิ้งให้ฉันมองตามด้วยความสงสัยว่าเบอร์ที่โทรมาเป็นใคร2 วันที่ไปเที่ยวจะมีคนโทรหาเขาบ่อยแถมยังคุยกันเป็นเวลานาน และทุกครั้งออสตินก็จะเลี่ยงออกไปคุยที่อื่นเพื่อไม่ให้ฉันได้ยินตลอด บางเวลาก็หันมามองที่ฉันเหมือนกลัวว่าฉันจะเดินเข้าไปใกล้แล้วได้ยินสิ่งที่เขากำลังคุยอ้อ! มันมีครั้งหนึ่งที่มีคนส่งข้อความเข้ามาฉันเห็นเขานั่งตอบอยู่รา
“อื้อ~” มินตราครางออกมาเพราะทันทีที่ผมพูดจบก็ดึงมือเธอไปจับที่กระบี่ของผม อ่าส์~ พอโดนมือนิ่ม ๆ ของเมียกระบี่ของผมก็ยิ่งแข็งสู้มือเธอในทันทีดูเหมือนเธอจะมีอารมณ์มาก พอผมชักนำคนสวยของผมก็เลยไม่ปฏิเสธแถมยังบีบกระบี่ผมเบา ๆ อ่าส์~ แค่คิดว่าจะโดนเมียเล่นกระบี่ก็ทำผมฟินจนน้ำแทบทะลักออกมาท่วมกระบี่เองแล้วครับ#AUSTIN END#MINTRA TALKฉันรู้สึกขัดใจนิดหน่อยที่ออสตินลีลาท่ามากไม่ยอมเข้ามาในตัวฉันเพราะตอนนี้ฉันรู้สึกร้อนไปทั้งตัวแล้ว แต่ก็พอจะดูออกว่าเขาอยากให้ฉันเป็นฝ่ายรุกบ้าง ในเมื่อที่รักแซบขนาดนี้อีมินจะขัดใจได้ไงฉันพยายามข่มความอายเอาไว้แล้วก็จับท่อนเอ็นของเขาที่ทั้งแข็ง ทั้งยาว ทั้งใหญ่ >//////ฉันจับแล้วก็บีบมันเบา ๆ เพื่อหยอกล้อ แล้วมันก็ดันสู้มือฉันด้วยสิ พอบีบเบา ๆ มันก็เกร็งตัวแล้วก็แข็งมากกว่าเดิมอีก ยังแข็งได้อีกเหรอเมื่อกี้ก็แข็งมากแล้วนะ“อ่าส์~” ออสตินปล่อยมือจากมือฉันทันทีที่ฉันเริ่มบีบมังกรเขาแล้วก็สูดปากครางออกมา ทำไมเร่าร้อนเซ็กซี่แบบนี้ที่รัก หน้าตาออสตินเวลามีอารมณ์มันเร่าร้อนมากทำเอาฉันแทบควบคุมตัวเองไม่อยู่
ตอนนี้เราสองคนมาถึงกระบี่เป็นที่เรียบร้อยแล้วค่ะ มาถึงในช่วงค่ำของวันเลยยังไม่ได้ไปเที่ยวไหน นอกจากนั่งโง่ ๆ อยู่ที่ห้องพัก แล้วไอ้คนหื่นก็ไม่คิดที่จะพาออกไปไหนด้วยพอเท้าแตะสนามบินเขาก็ตรงดิ่งไปเอารถที่เช่าไว้แล้วพาขับมาเช็คอินที่โรงแรมทันที“ทำไมนั่งหน้าบึ้งแบบนั้นล่ะ” ออสตินเดินเข้ามาในห้องหลังจากที่เขาออกไปคุยโทรศัพท์สั่งงานลูกน้อง ไม่รู้ว่าสำคัญอะไรนักหนาถึงได้ต้องออกไปคุยลับตาฉัน“ไม่ต้องพามาก็ได้นะออสตินถ้ามาแล้วต้องมานั่งอยู่แค่ในห้องเนี่ยอยู่ที่กรุงเทพก็ได้”“ฮ่า ๆๆ อยากไปไหนครับเดี๋ยวพาไป” ออสตินหัวเราะขำท่าทางงอนของฉัน ก่อนที่เขาจะเดินมานั่งลงข้างฉัน มันน่าขำตรงไหนวะการที่อีกคนงอนเนี่ย“อยากออกไปหาไรกิน” ฉันบอกเขาเพราะเริ่มรู้สึกหิวแล้ว ตอนนั่งเครื่องมาฉันไม่ได้สั่งอะไรกินไม่ชอบอาหารบนเครื่องเท่าไหร่“อ๋อ หมูมินโมโหหิวนี่เอง”“ติน!” ฉันทุบเขาไปทีหนึ่ง ชอบล้อฉันแบบนี้ประจำเลย หมูที่ไหนจะหุ่นดีขนาดนี้กัน!#MINTRA END#AUSTIN TALKผมมองท่าทางแสนงอนของมินตราแล้วรู้สึกกระชุ่มกระชวย เวลายัยนี่งอนจากหน้าสวยของเธอจะเปลี่ยนเป็นเด็กน้อยหน้ายู่ปากจู๋เหมือนตูดเด็กเลยครับ ฮ่า ๆ แต่ถึงจะ
ฉันตื่นมาด้วยความระบม ระบมไปทั้งร่าง! หน้าเน่อไม่ได้ล้างตั้งแต่เมื่อคืนเพราะไอ้จอมหื่นจับกินทั้งคืนจนฉันสลบคาอก พอตื่นมาฉันก็พบว่าฉันนอนอยู่คนเดียวบนเตียงที่ว่างข้าง ๆ ก็เย็นจัดแสดงว่าคนที่นอนข้างฉันตื่นไปตั้งนานแล้ว พอคิดได้แบบนั้นฉันก็ลืมตาตื่นทันที อย่าบอกนะว่าออสตินฟันฉันแล้วทิ้งอีกแล้ว!ซวยซ้ำซวยซ้อนต้องเจ็บอีกกี่ครั้งวะมินตรา ไม่อยากจะเสียน้ำตาแล้วจริง ๆ ขอให้สิ่งที่ฉันคิดเป็นแค่ความเพ้อเจ้อบ้าบอไปเองของฉันเถอะนะ บางทีเขาอาจจะอยู่ในห้องน้ำหรือตื่นมาทำอาหารรอคนรักแบบที่พระเอกในนิยายเขาชอบทำก็ได้พอคิดได้แบบนั้นฉันเลยฝืนกายพยุงร่างที่โคตรจะปวดตรงน้องสาวเดินไปดูที่ห้องน้ำ“...”แห้ง! พื้นห้องน้ำแห้งสนิท แต่ผ้าเช็ดตัวยังคงชื้นอยู่นิดหน่อยแสดงว่าเขาอาบน้ำออกไปนานแล้ว แต่เดี๋ยว ๆ ทำไมฉันต้องสันนิษฐานอะไรยังกับตัวเองเป็นโคนัน ฮ่า ๆๆ เป็นการขำตัวเองที่โคตรฝืนให้ขำเลยให้ตายเหอะหลังจากนั้นก็เลยเดินออกมาดูที่โซนด้านนอกแล้วก็พบกับความว่างเปล่า...ไร้สิ่งมีชีวิตที่ชื่อ...ออสตินนี่เขาจะทำให้ฉันใจเสียอีกแล้วรึเปล่า ไปไหนทำไมไม่บอกกันนะหรือเขาจะทิ้งฉันแล้ว ได้กูครั้งเดียวจะทิ้งกูเลยเหรอ!ฉั
"ซี๊ด~ ที่รักพอก่อนครับ ผัวอยากเสร็จในตัวเมีย"ออสตินบอกฉันแล้วก็ลุกขึ้นนั่ง ฉันมองการกระทำของเขาด้วยความอยากรู้ พอมองเห็นแผงอกที่มีกล้ามเนื้อสมบูรณ์แบบหน้าท้องที่มีซิกแพ็คเป็นลอนสวยรับกับแขนที่มีกล้ามพอดีตัวมันยิ่ง อือ~ นี่คนของฉันจริง ๆ เหรอ เขินเป็นบ้า >///ออสตินจับขาฉันให้แยกกว้างขึ้น รู้สึกสยิวไปทั่วร่างเพราะตอนนี้สายตาของเขากำลังจ้องมองตรงนั้นของฉันด้วยความหื่นแล้วสูดปากออกมาเบา ๆออสตินจับท่อนรักของเขามาสาว 2-3 ครั้งแล้วก็เอามันมาจ่อที่น้องสาวฉัน จังหวะนี้ทำให้ฉันแทบหยุดหายใจ รู้สึกขนลุกสยิวไปทั้งตัวเริ่มตั้งแต่ศีรษะไล่ลงไปจนถึงปลายเท้า#MINTRA END#AUSTIN TALKผมจับท่อนเอ็นของตัวเองมาจ่อที่น้องสาวของมินตรา โคตรรู้สึกดีขนาดยังไม่ได้เข้าไปยังรู้สึกดีมาก ร่องรักเปียกเยิ้มของคนตรงหน้าเรียกให้มังกรยักษ์ของผมเข้าไปทักทาย ผมเองก็แทบอดใจไม่ไหวยิ่งมองหน้าของเธอผมยิ่งมีอารมณ์ เมียผมหน้าตาเซ็กซี่โคตร ๆ เลยครับผมจับมันถูวนช้า ๆ ที่ร่องรักกับติ่งสวาทเพื่อให้มินตราคุ้นเคยเพราะประสบการณ์ที่ผ่านมาของเธอไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่ ผมคงต้องค่อยเป็นค่อยไปเพราะถ้าพลาดขึ้นมาอีกครั้งเมียอาจจะไม่ยอมให้น
"เฮ้ยพวกมึงเดี๋ยวกูขอพามินกลับก่อนนะ" ผมมองเวลาที่ตอนนี้เที่ยงคืนแล้วก็เลยได้โอกาสลาเพื่อน"ไรวะ รีบกลับเพื่อ ปกติมึงอยู่จนผับเลิกนี่" ไอ้เควินถามด้วยความสงสัย"นั่นสิตินตินขา ทำไมรีบจังเลยคะ" แมนนี่ถามขึ้นอีกคน ไอ้เพื่อนพวกนี้มันจะอยากรู้อะไรนักหนาวะ"ดึกแล้ว" ผมตอบพวกมันเท่านั้น ขี้เกียจพูดเยอะ"โธ่ไอ้ห่า กูยังไม่รีบเลยมึงอ่อนว่ะ" ไอ้แอลฟ่าพูดขึ้นบ้าง ไอ้นี่ตั้งแต่มีเมียเหมือนมันจะเริ่มพูดเยอะขึ้นนิดหน่อยแล้วนะ"หึ! กูไม่ได้อ่อนแต่กู...แข็งว่ะ" ผมตอบมันเท่านั้นเพื่อนทุกคนก็ทำตาโต โดยเฉพาะคนข้างตัวที่ทั้งตาโตทั้งแก้มแดงน่ารักเป็นบ้า พอผมพูดจบก็ไม่ได้สนใจเสียงโห่แซวของเพื่อนอีกเพราะผมรีบจูงมินตราออกมาทันที"ตินจะไปไหน ไหนบอกจะกลับคอนโดไง" มินตราถามผมทันที่ทีผมจูงมือเธอขึ้นมาที่ชั้น 4 ของผับผมไม่ตอบแต่จูงมือเธอเข้ามาในห้อง พอปิดประตูเสร็จผมก็หันไปคว้าเธอมากอดแล้วก็จูบปากบางด้วยความรีบร้อน"อื้อ~" มินตราดูเหมือนจะตกใจมากที่ผมบุ่มบ่ามทำโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว มือเล็กก็เลยดันตัวผมออก"ทำอะไร" มินตราถามผมหน้าแดง คงเป็นเพราะสบตาแล้วเห็นแต่แววตาหื่นของผม ก็จะให้ทำยังไงวะในเมื่อตอนนี้ผมเก
“ที่รัก...ขอได้ไหม” ออสตินถามฉันเสียงเบาแต่เสียงของเขาเซ็กซี่มาก นอกจากลีลาการเล้าโลมที่สุดจะบรรยายเมื่อกี้อีมินก็จะตายเพราะน้ำเสียงและแววตาของเขานี่แหละ“ถ้าบอกว่าไม่ล่ะ” ฉันถามเขาเสียงเบาแล้วหลบตา อันที่จริงตอนนี้ก็พร้อมนะคะฉันไม่เคยโดนเขาเล้าโลมแบบนี้สักครั้งเลยทำให้ฉันเคลิ้มไม่ยากเพราะที่ผ่านมาโดนบังคับตลอด แต่ก็อยากขอเวลาอีกนิดขอลองใจออสตินอีกหน่อยออสตินมองหน้าฉันนิดหน่อยทำให้เห็นแววตาผิดหวังของเขา เพราะตอนนี้ดูท่าทางเขาจะต้องการมาก ก็เอ่อ...มันแข็งอยู่ข้างล่างแล้ว แล้วก็กดลงกดน้องสาวฉันอยู่ด้วย“ครับ” ออสตินตอบแล้วฟุบหน้าลงที่คอฉัน ก่อนที่เขาจะค่อย ๆ หมุนตัวหันหลังให้ฉัน ไม่อยากจะเชื่อว่าเขาจะยอมทำตามที่ฉันต้องการแต่โดยดี แต่เขาหันหลังให้เลยไม่รู้ว่าจะโกรธฉันรึเปล่า“ใส่เสื้อผ้าซะมิน” ออสตินบอกแล้วเขาก็ลุกขึ้นนั่งหันหลังให้ฉัน ทเอาฉันใจไม่ดีไม่อยากทะเลาะกันเพราะเรื่องนี้“โกรธเหรอ” ฉันลุกขึ้นนั่งแล้วแตะที่ไหล่เขาเบา ๆ“เปล่า”“แล้วทำไมหันหลังให้กันแบบนี้” ฉันถามเขาแล้วเสียงก็เริ่มสั่นแล้วด้วย ฉันนึกว่าเขาจะเข้าใจแล้วก็รอฉันได้ซะอีกแต่ออสตินก็ยังคงเป็นออสตินอยู่วันยังค่ำสินะ พอฉ