Share

CHAPTER 2

last update Last Updated: 2020-07-30 13:38:22

''HAPPY 718th FOUNDING ANNIVERSARY! ATARGATIS HARBOR"

Ang nakasulat sa kulay puting telang nakasabit sa magkatabing poste na malapit sa arko kung saan may nakalagay ring Welcome to Atargatis. Maingay at makulay ang paligid. Mga banderitas na nakasabit sa bawat bubong ng mga bahay. Napangiti ako kasi ang mga damit na nakasampay rin ay mukhang mga banderitas.

Naglalakad ako ngayon sa bayan. Nakasuot ng isang mahaba at maluwag na damit. Mainit rin ngayong hapon kaya naman nanunuyo na naman at natutuklap ang aking balat. Kaya naman meron na akong dala-dalang bote ng tubig. Mahirap na baka maramdaman ko naman ang simptomas na iyon.

Habang tumitingin ako sa paligid ay hindi ko maiwasang maalala kung paano ako napunta rito.

Noong gabing iyon, simula nang magbago't maging tao ako ay tinulungan ako nina Sonata. Tinulak nila ang bangka palapit sa akin. Habang ako naman ay nahihirapang tumayo sapagkat hindi ako sanay gumamit ng binti.

Gumapang ako noon para makakapit sa bangka habang sina Sonata ay umaalalay rito. Saka ko lang naramdaman ang lamig ng hangin dahil sa wala akong ano mang saplot.

Hindi kasi namin nararamdaman ang lamig dahil sa ilalim kami ng dagat namamalagi. Nakasakay ako sa bangka, akala ko ay tapos na ang aking kalbaryo, ngunit 'di pa pala.

Isang malaking kumot na maraming butas ang nahigaan ko. Magaspang ito't lumusot saka pumulupot sa aking paa at binti. Hirap kong tanggalin ito kaya't hinayaan ko na lang.

''Babalikan ka namin Melodia, huwag kang mag-alala, pansamantala'y dadalhin namin ang binata sa dagat,'' sabi ni Undina. Narinig ko ang paghampas ng kanilang buntot, siguradong pumailalim na sila.

Napatingala ako sa malawak na kalangitan, maraming mga tala. Kay gaganda. Nang mapansin ko ang isang kulay lumot na telang nakasampay kaya pinilit ko itong abutin sabay hila. Ginawa ko itong pantakip sa aking katawan. Sadyang nanunuot sa buong kalamnan ang lamig. Hindi ko mapigilang mangatog.

Gaano ba kahaba ang gabi? Naitanong ko sa aking sarili. Hindi naman nagtagal ay unti-unti kong ipinikit ang aking mga mata.

Napamulat ako nang maramdaman kong gumagalaw ang bangka. Napapikit din ako agad kasi tumama sa aking mata ang sinag ng araw. Nasilaw ako ng kaunti. May humihila rin dito sa bangka, sina Undina kaya? Pero bakit hindi nila ako ginising? Iginalaw ko ang katawan ko't kumapit para silipin sila.

Nakakita ako ng isang pigura. Naniningkit ang aking mata dahil sa sinag ng araw nang silipin ko ito.

''Sonata...'' Nakita ko ang ginawang paglingon niya nang tawagin ko ito. Napapikit uli ako. Naramdaman ko ang matinding pagpintig ng ulo ko. Naramdaman ko rin ang paghinto ng bangka't pagtagilid nito. Napahawak ako sa ulo ko dahil nagsisimula na itong sumakit.

''What the heck! my innocent eyes!'' Narinig kong sabi niya. Hindi ko nga lang naitindihan ang ibig sabihin no'n.

Unti unti akong nagmulat ng mata. Iginala ko ang tingin sa kwarto kung nasaan ako. Nakahiga pa ako sa malambot na higaan, mayroon na rin akong suot na damit. Napatingin ako tumunog na bagay sa may bintana, naihahangin ang manipis na kurtina na may nakasabit na bituin.

Iyon siguro ang lumilikha ng tunog. Napansin kong maaliwalas at maluwag rin ang buong paligid. Mayamaya ay naramdaman ko uli ang sakit ng aking ulo. Napasabunot ako sa aking buhok. Tila nauubusan pa ako ng hangin dahil sumasakit ang aking dibdib. Hindi rin ako makahinga.

''T-tubig...'' Nauutal kong sabi. Pakiramdam ko'y kailangan ko ng tubig.

Bumangon ako sa pagkakahiga. Nakita ko ang lagayan tubig malapit sa aking higaan. Agad ko itong inabot at nilagok. Wala na akong pakialam kung may matapon pa sa aking katawan. Basta ang gusto ko lang ay makainom ng tubig.

Bigla namang nanlaki ang mga mata ko habang umiinom nang may taong pumasok dito sa kwarto.

''Gising ka na pala,'' sabi niya. Nakangiti siya sa akin at kumaway.

Napangiti ako nang makita ang taong iyon, tumatakbo siya papalapit sa akin. Si Indigo. Ang pangalan niya ay Indigo.

''Pasensiya ka na Melodia.'' Hinihingal niyang sabi.

''Napakarami kasing mga tsismoso at tsismosa ang nangulit sa 'kin paglabas ko sa bahay. Tinatanong kung sino ang buhat kong babae kaninang umaga. Ang akala nila ay kinidnap at ginahasa kita! Hay, mga tao nga naman.'' Nakapameywang pa niyang sabi. Pagkatapos ay sinuklay niya ang buhok gamit ang mga daliri.

''Ayos lang iyon, alam mo napakaganda rito sa Atargatis ngayon lang ako makakadalo ng pista kung sakali.'' Nakangiti kong sabi sa kanya.

''Alam mo ang ganda mo pala ngumiti no?'' Napatingin ako sa kanya dahil sa sinabi niya.

''Baka isipin mo nagbibiro ako, hindi no... bagay kasi sa iyo iyang kulot mong buhok, ang cute rin ng matangos at maliit mong ilong. At higit sa lahat ang labi mo, pouty... ang cute.'' Tinuturo niya isa-isa ang parte ng aking mukha habang sinasabi niya iyon kanina. Hindi ko alam ang isasagot ko.

''Sorry kung naiilang ka sa sinabi ko, ang totoo niyan pinalaki kasi ako ng mom ko na nagsasabi ng totoo.'' Kaya pala napakaprangka niya. Napakurap tuloy ako ng tatlong beses.

''Naku hindi naman, hindi ko lang alam ang isasagot ko,'' sabi ko.

''Pwede na ang simpleng thank you.'' Idinikit niya ang mga daliri sa kanyang baba pagkatapos ay ibinalik niya paharap ang kamay.

''T-Thank you,'' sabi ko naman. ''Ano nga pala iyong sinenyas mo kanina?'' Ang sinenyas niya noong nagsabi siya ng thank you.

''Iyon ba, sign language para sa thank you,'' sabi niya at namulsa.

''Tara na ipapasyal kita rito sa lugar namin, by the way... Welcome to Atargatis Harbor!'' Kumindat siya sa akin pagkasabi noon. Napangiti na lang tuloy ako.

Naglibot kami sa buong lugar. Napansin ko ring lahat ng mga sinasabi niya ay madali kong natatandaan. Ang mga kilos ng mga tao, ang kanilang pananalita ay rumerehistro ng maigi sa aking utak.

Ang mga bagay na hindi ko alam, ang mga hindi ko mabasang letra ay nababasa ko na. Totoo nga ang sinabi ni Undina, mabilis kaming matuto at madaling makatanda ng mga bagong bagay.

Napakaraming mga binebenta. May mga makukulay na kabibe. Pamaypay na hugis buntot ng sirena. Mga pagkaing hugis isda. Mausok man dahil sa mga iniihaw na pagkain ay ayos lang dahil namamangha ako sa lugar na ito, na hindi ko nararanasan sa ilalim ng dagat.

Binilhan ako ni Indigo ng isang pagkain na kulay tsokolate o brown tapos hugis isda. Nag-alangan pa muna akong kumagat kasi nga kakaibang isda iyon.

''Ayaw mo ba? Masarap to, tingnan mo,'' sabi ni Indigo sabay kagat sa isdang iyon. Tumingin siya sa akin pagkatapos niyang kumagat. Pagkatapos ay ngumiti siya habang ngumunguya. May kung anong pulang bagay pa ang dumikit sa gilid ng kanyng labi.

''M-may nakadikit sa gilid ng labi mo, dugo ba iyan?'' Tinuturo ko pa ang bagay na iyon. Ginamit niya ang dila sa pagsungkit nito at pumikit. Nilalasap siguro niya ang masarap na lasa noon.

''Red bean ang nakita mo, ang sarap kaya tikman mo na. Gusto mo ba subuan pa kita?'' Umiling ako sa sinabi niya. Tumingin myna ako sa kanya bago kumagat. Nakanganga siya at parang hinihintay talaga niya ang una kong kagat. Sige na nga.

Kinagat ko ang isda, nginuya-nguya ko ito pagkatapos ay nilunok. Grabe, ang sarap! Natigilan pa ako sandali pero hindi ko na uli napigilang mapakagat uli, ang tamis ng red bean na palaman. Hindi ko maipaliwanag pero natutunaw ito sa aking dila! Ang sarap.

''Base on your facial expression, masasabi kong nagustuhan mo iyang taiyaki.'' sabi niya habang binubuksan ang takip ng bote ng tubig.

''Ang sarap nito! Ngayon lang ako nakatikim ng ganitong pagkain! Taiyaki, simula ngaaon ay paborito ko na ito!'' Hindi ko alam ang nararamdaman ko, parang may mainit na dugong naglalakbay papunta sa aking puso.

''At alam mo rin simula ngayon gusto na kita tapos bukas at sa susunod, gugustuhin pa kita.'' Nakangiti pang sabi niya sabay kagat sa hawak niyang isda.

Hindi ko maintindihan ang ibig niyang sabihin pero mukha siyang masaya.

Nang maubos ko ang kinakain ko ay hinila ko si Indigo sa iba pang tindahan ng mga pagkain. Paborito ko na rin ang ice cream na binili niya. Kinakain ko iyon habang naglalakad kami, hanggang sa makita ko naman ang mga malalaking hipon. Natakam ako at pumwesto sa tapat ng tindahan.

''Buttered shrimp, gusto mo ba n'yan?'' Tanong niya sa akin, agad naman akong tumango.

Nakangiti ang tindera nang iabot sa akin ang maliit na pinggang gawa sa papel. Napakabango ng amoy. Kinamay ko ito at kinain. Nakakaiyak sa sarap! Mas masarap pala ang lutong hipon kaysa sa hilaw.

Hindi ko naman naiwasang pagmasdan si Indigo habang kumakain din ng hipon, ang gwapo rin pala niyang nilalang. Maliit ang kanyang mga mata.

Ang kisig niya sa suot niyang tinatawag na sando at merong konting buhok ang kilikili niya. Natawa tuloy ako, ang mga sireno sa dagat ay walang buhok ang kilikili. Hindi ko tuloy maiwasang matawa, ngunit di ko pinahalata sa kanya.

Napakabango rin niya at gusto ko ang ayos ng kanyang buhok, nakababa na natatakpan ng bahagya ang kanyang noo, kulay brown ito at medyo wavy ang harap. Malaki rin ang umbok sa kanyang braso.

Maging ang kanyang dibdib ay parang sa mga sirenong matitikas. Hindi nakaligtas sa aking mata ang tatlong mahabang peklat sa kanyang likuran. Para itong kalmot ng kung anong nilalang.

Ilang saglit pa ay bigla akong napalingon sa babaeng umangkla sa braso niya. Nahulog pa ang hipon na sana'y kanyang isusubo.

''Baby!'' sabi ng isang babaeng may kulay pula at hanggang balikat na buhok. Mapayat din siya pati ang mga binti nito.

''Ano ba, nahulog tuloy iyong kinakain kong hipon! Sayang!'' Reklamo ni Indigo. ''Ano na naman bang kailangan mo Peachy?''

''Indigo baby, merong party sa house later, punta ka ha?'' Maarteng sabi nito. Matinis ang kanyang boses at masakit sa tenga.

''Meron akong gagawin mamaya, alam mo namang busy akong tao. Saka don't call me baby hindi kita girlfriend.'' Naiinis na sabi ni Indigo.

''Anong hindi? Boyfriend kaya kita! Hahahaha'' Tumawa pa siya na parang kinikiliti.

''Don't you remember baby? But wait, sino ba 'yang kasama mo? She's weird and... why she's wearing your shirt?'' Turo niya sa damit na suot ko. ''Don't tell me, you two made that thing?! No!'' Nanlilisik ang mga mata niya habang nakatingin sa akin. Papalapit na rin siya sa akin kaya naman napaatras ako.

Hinarang ni Indigo ang kamay kaya naman hindi ako nalapitan ng babae.

''Huwag mo ng subukang lapitan si Melodia, kung ayaw mong paliparin kita sa dagat,'' sabi ni Indigo sabay subo ng huli niyang hipon.

''Ugh, I hate you! Ang panget mo namang babae ka. May araw ka rin sa akin. How dare you making lapit kay Indigo!'' sabi niya sa akin, pinandilatan niya ako ng mata. Nainis na ata talaga siya ng tuluyan kaya umalis.

''Don't mind her, she's crazy,'' sabi ni Indigo.

Niyaya na lang niya ako sa isang maliit na entablado. May kunwaring dagat na nakadikit sa dingding. Manonood daw kami ng isang play ang sabi niya.

Taon-taon daw ay ginagawa ito bilang pasasalamat sa unang sirenang napadpad dito sa Harbor. Ipinangalan nila ang Atargatis sa kanya gaya ng pangalan ng unang nilalang na naging sirena.

Ngunit meron akong napansin. Napansin kong hindi ko na nagagawang makita ang amoy ng mga puso ng tao. Hindi ko na tuloy malaman kung sino sa kanila ang mayroong pusong puno ng kasakiman.

▪▪▪🌸

Related chapters

  • SIRENS OF ATARGATIS ⚫FILIPINO⚫ || WIP ||   CHAPTER 3

    Nakaupo kami ni Indigo sa harap ng munting entablado. Nanonood sa mga batang umaarte habang kumakain ng popcorn na binili niya kanina. Magkahalong matamis at maalat ito. Masarap naman siya kaso ay dumidikit sa dulo ng ngipin. Sinulyapan ko si Indigo na seryosong nanonood.''Ganoon na ba ako kagwapo?'' Natulala ako sa sinabi niya. Humarap na lang uli ako sa entablado at sumubo ng popcorn na matamis. Nakita ko ang ginawa niyang pag-ngiti. Nakakahiya tuloy.Namangha naman ako sa mga batang umaarte lalo na sa batang babae na nakasuot ng kunwaring buntot ng sirena.Kung ganoon ay naiintindihan ko na kung sino at kung bakit naging Atargatis ang naging pangalan nitong lugar. Base

    Last Updated : 2020-07-30
  • SIRENS OF ATARGATIS ⚫FILIPINO⚫ || WIP ||   CHAPTER 4

    Inabot na ng gabi ang pagdiriwang ng kaarawan ni Indigo. Matagal ko ring nakasama ang nga kapatid niya na akala ko'y masusungit, ngunit nagkamali ako. Palatawa sila at makuwento. Si Violet na laging bukang-bibig ang trabaho bilang isang photographer. Si Tangerine naman na laging bukang-bibig ang lalaking crush niya at ang trabaho niya bilang event organizer.Sa pagsapit nga ng gabi ay mayroon silang sinabit na malaking bola sa gitna ng kisame. Madilim ang paligid, tanging maliliit na ilaw lang ng bolang iyon ang umiikot sa paligid. Mayroon ring kumakantang banda sa maliit na entabldo. May mga bisitang nag-iinuman sa kabilang mesa, ang ilan naman ay sinasabayan ang indak ng musika.? Can't swim so I took a boat, to an island so remoteOnly Johnny Depp has ever been to it beforeBeauty in the water, angel on the beach

    Last Updated : 2020-07-30
  • SIRENS OF ATARGATIS ⚫FILIPINO⚫ || WIP ||   CHAPTER 5

    Bigla na lang akong hinalikan ng mariin ng kung sino. Pagkatapos ay kumalas din siya agad. Humarap siya sa akin at tiningnan ako ng mga mata niyang hugis pusa, naniningkit at matalim. Wala siyang damit pang-itaas, may kaliskis ang kanyang balikat at may tengang palikpik. Napatingin ako sa kanya bandang ibaba. May mahaba siyang asul na buntot. Naibuka ko ang aking bibig at napabuga nang pasukin ng tubig ang lalamunan ko. ''Nagkita rin tayo, Melodia.'' sabi niya.''Nagustuhan mo ba ang paraan ko para magkita tayo?'' Dagdag pa niya. Napakaseryoso ng kanyang mukha at parang walang balak na ako'y paalisin.Hanggang sa naramdaman ko na lang ang

    Last Updated : 2020-07-30
  • SIRENS OF ATARGATIS ⚫FILIPINO⚫ || WIP ||   CHAPTER 6

    Natigilan ako sa sinabi ng lalaki sa harap ko na nagkaroon muli ng buntot. Maging ako ay walang maintindihan sa mga nangyayari, ang gulo... sobrang gulo. Napasabunot tuloy ako sa buhok ko habang pinagmamasdan ang buntot niyang gumagalaw. ''Hindi sinabi ni Sachiel na tutubuan pa rin ako ng buntot kapag nabasa ang mga paa ko, lintek na buhay 'to!'' Nasuntok niya ang tubig, pero dahil sa hindi naman iyon matigas na bagay ay lumikha iyon ng malakas na tunog. Halos umangat ang balikat ko dahil sa gulat.''Ako si Maron, Maron Mauve.'' Natigilan ako't napatingin sa kan'ya. Nagpakilala siya sa akin nang hindi ko inaasahan at sa ganitong sitwasyon. Hindi ko alam ang nararamdaman ko, may kung anong kumukurot sa puso ko dahil sa kan'ya.

    Last Updated : 2020-07-30
  • SIRENS OF ATARGATIS ⚫FILIPINO⚫ || WIP ||   CHAPTER 7

    Nakatayo kami ni Maron sa harap ng kulay berdeng gate. May kaunting sanga at halamang nakapulupot dito. Hindi ko matanaw ang loob dahil sa mataas ito pero nakauwang naman ang maliit na pinto sa gate. Matataas ang mga puno sa paligid sa loob na may mgailang ibon na nagsisiliparan. Hindi ko makita ang langit dahil sa mayabong na mga sanga noto. Hindi ko man alam ang pangalan ng mga puno pero hitik sa bungang prutas na kulay dilaw. 'Ano kaya 'yon?'''Bakit hindi pa tayo pumasok sa loob?'' tanong ko kay Maron na nakapamulsa lang at walang imik. Nakatingin lang siya sa gate na parang may malalim na iniisip.Kinalabit ko siya. ''Maron,'' tawag ko uli sa kan'ya.

    Last Updated : 2020-07-30
  • SIRENS OF ATARGATIS ⚫FILIPINO⚫ || WIP ||   CHAPTER 8

    Gabi na, madilim na rin dito sa attic na sabi nga no'ng lalaki kanina. Nakadungaw naman ako sa bintanang maliit, nakatungtong ako sa upuan para makita ko ang labas. Meron namang ilaw sa tapat nitong bintana pero hindi gano'n kaliwanag. Sumasayaw ang mga sanga ng puno sa labas dahil sa ihip ng hangin. Paisa-isa na ring nagpapakita ang mga bituin sa kalangitan. Ang buwan, oo ang buwan. Muntik ko ng makalimutan ang kabilugan nito. Nakagat ko ang ibabang bahagi ng labi ko. Nag-aalala ako kung anong mangyayari sa isang sirenang nasa lupa kapag bilog ang buwan. ''Maron, ano 'yong mahabang pader do'n? Nakikita ko kasi ang hampas ng dagat.'' Napalingon ako sa kan'ya na karga ang alaga niyang pusa.''Seawall ang tawag do'n, pang-harang sa dagat. Pinoprotektah

    Last Updated : 2020-07-30
  • SIRENS OF ATARGATIS ⚫FILIPINO⚫ || WIP ||    CHAPTER 9

    Suot ko ngayong araw ang unipormeng kinuha namin sa Kraken's Tailoring. Kahit na kumakabog ng malakas ang puso ko ay kailangan ko pa ring humarap sa mga taong mamaya lang ay pupunta rito. Nakaupo man ako rito sa harap ng counter at may hawak na tray ay pasulpot-sulpot sa isip ko ang nangyari no'ng gabing 'yon.''Bakit basang-basa kayo? Anong ginawa n'yong dalawa?'' Napalingon kami nang magtanong si Indigo.''Nag-night swimming?'' Patanong na sagot naman ni Maron.''Talaga?'' Nakakaloko namang sabi ni Indigo. Namulsa siya at ngumiti. Ang ngiti niyang isang side lang n

    Last Updated : 2020-07-30
  • SIRENS OF ATARGATIS ⚫FILIPINO⚫ || WIP ||   CHAPTER 10

    ▪THIRD PERSON'S POV▪Eksaktong ala sais ng gabi nagsimula ang Miss Atargatis. Maraming tao ang dumalo sa center town plaza. Medyo makulimlim ang ulap sa langit na kahit gabi ay kita pa rin ang mga ito. Nakabukas ang maraming ilaw na nakakabit sa gilid ng dome. May hugis tao naman na akala mo nagsasayaw, dahil lang pala 'yon sa hanging nagpapagalaw rito. Nakasisilaw ang mga maliliit na ilaw galing sa disco ball sa gitna ng stage at may pa-bubbles pa malapit sa limang baitang na hagdan. May makukulit namang mga bata ang lumalapit do'n at pinuputok ang mga bula.''Ten candidates ang maglalaban-laban para sa korona, sash at trophy bilang, Miss Atargatis! Plus... promotion ng establishment na inirerepresent!'' Confident na confident na sabi ng MC. Taas noo siyang nakatayo ro'

    Last Updated : 2020-08-01

Latest chapter

  • SIRENS OF ATARGATIS ⚫FILIPINO⚫ || WIP ||   CHAPTER 14

    In TPPOV Noong matapos ang insidente na kinasangkutan nina Melodia at Maron nang gabi ng Miss Atargatis ay may hindi sila nalamang pangyayari. Isa kasing misteryosong taong nakasuot ng itim na sapatos ang huminto sa dalawang nagkikislapang bagay sa sahig malapit sa stage. Hindi niya alintana ang walang tigil na pagbuhos ng ulan at ang ingay sa paligid nang lumuhod siya tsaka pinulot ang mga bagay na 'yon. Sa palad niya ito nilagay at pinagmasdan. Tatlong segundo matapos niya 'yong tingnan ay ikinuyom niya ang palad tsaka nagpakita naman ang mapuputi niyang ngipin sa ginawang pagngiti. ⚫Ilang araw rin ang lumipas, sa isang

  • SIRENS OF ATARGATIS ⚫FILIPINO⚫ || WIP ||   CHAPTER 13

    Ilang araw na ba ang nakalipas simula noong dumating si Velvet? Palagi siyang nasa anino naming tatlo. Napansin kong wala na siyang ibang ginawa kundi ang ngumiti, lapitan si Maron at makipagkulitan sa kanya. Madalas din niyang panoorin ang ginagawang pagta-tattoo nito. Siguro mga limang beses na kong nahuli ni Pinky na nakabusangot na hindi ko rin maiwasan.Kung anong lapit niya kay Maron ay siya namang iwas niya kay Indigo. Kung magkakasalubong sila ay tatalikod si Velvet o di kaya ay babalik kung saan siya galing. Kahit makipagkamay ay hindi niya nagawa. Maging ang tingnan siya sa mata.Simula nang dumating siya hindi na mapalagay ang isip ko, may kung ano sa babaeng 'yon. Parang may itinatagong sikreto. Isa nga lang ba siyang turista?Ngayon, nakatitig lang ako sa likod niya habang naglalangoy kaming dalawa. Nasa unahan ko siya kaya kitang kita kung paano hawiin ng tubig ang kanyang buhok.Tiniti

  • SIRENS OF ATARGATIS ⚫FILIPINO⚫ || WIP ||   CHAPTER 12

    ⚫MELODIA'S POV⚫Nakatingala lamang ako sa kalangitan, sa bawat salitang lumalabas sa bibig ko ay tila may pumipigil dito. Ang pagtakip ng ulap sa buwan ang naging dahilan para bumalik ako sa sarili. Nakatingin lamang ako sa madla, kyng paanong para silang nahipnotismo sa aking ginawa. Napakaraming may pusong puno ng kasakiman. Ilang segundo rin siguro ang tinagal nang pagtitig ko sa paigid nang may narinig akong sumigaw na babae.Sampung segundo ay mawawala na ang amoy ng mga puso nila at babalik na uli sa dati ang oras na parang panandaliang huminto. Unang nahagip ng aking mata si Maron. Binitiwan ko ang mic saka tumakbo pababa. Dinaanan lamang ng mga mata ko si Indigo na nakangiti sa kawalan. 'Pasensiya ka

  • SIRENS OF ATARGATIS ⚫FILIPINO⚫ || WIP ||   CHAPTER 11

    ▪ THIRD PERSON'S POV ▪Halos nakahandusay na si Maron sa sahig. Naghahabol ng hininga't halos magpakita na ang mga kaliskis niya sa braso. Humaba na rin ang mga kuko niya sa kamay at nagkulay gold na rin ang mga mata. Hindi na nito namalayan ang pagtulo ng laway dahil sa nararamdaman. Samantalang si Melodia, patuloy pa rin sa pagkanta. Inuulit ang bawat letra ng kanta. Itinaas niya ang kaliwang kamay na parang may inaabot sa kalangitan. Mayamaya ay biglang sumulpot ang alagang pusa ni Maron na si Reeta. Hindi malaman kong saan galing. Nasa stage ito't patakbong lumapit sa legs ni Melodia. Ikinuskos nito ang malambot na balahibo, ang buntot nitong mahaba ay umaangkla pa sa binti ng dalaga. Ikinukuskos din nito ang gilid ng whiskers pero

  • SIRENS OF ATARGATIS ⚫FILIPINO⚫ || WIP ||   CHAPTER 10

    ▪THIRD PERSON'S POV▪Eksaktong ala sais ng gabi nagsimula ang Miss Atargatis. Maraming tao ang dumalo sa center town plaza. Medyo makulimlim ang ulap sa langit na kahit gabi ay kita pa rin ang mga ito. Nakabukas ang maraming ilaw na nakakabit sa gilid ng dome. May hugis tao naman na akala mo nagsasayaw, dahil lang pala 'yon sa hanging nagpapagalaw rito. Nakasisilaw ang mga maliliit na ilaw galing sa disco ball sa gitna ng stage at may pa-bubbles pa malapit sa limang baitang na hagdan. May makukulit namang mga bata ang lumalapit do'n at pinuputok ang mga bula.''Ten candidates ang maglalaban-laban para sa korona, sash at trophy bilang, Miss Atargatis! Plus... promotion ng establishment na inirerepresent!'' Confident na confident na sabi ng MC. Taas noo siyang nakatayo ro'

  • SIRENS OF ATARGATIS ⚫FILIPINO⚫ || WIP ||    CHAPTER 9

    Suot ko ngayong araw ang unipormeng kinuha namin sa Kraken's Tailoring. Kahit na kumakabog ng malakas ang puso ko ay kailangan ko pa ring humarap sa mga taong mamaya lang ay pupunta rito. Nakaupo man ako rito sa harap ng counter at may hawak na tray ay pasulpot-sulpot sa isip ko ang nangyari no'ng gabing 'yon.''Bakit basang-basa kayo? Anong ginawa n'yong dalawa?'' Napalingon kami nang magtanong si Indigo.''Nag-night swimming?'' Patanong na sagot naman ni Maron.''Talaga?'' Nakakaloko namang sabi ni Indigo. Namulsa siya at ngumiti. Ang ngiti niyang isang side lang n

  • SIRENS OF ATARGATIS ⚫FILIPINO⚫ || WIP ||   CHAPTER 8

    Gabi na, madilim na rin dito sa attic na sabi nga no'ng lalaki kanina. Nakadungaw naman ako sa bintanang maliit, nakatungtong ako sa upuan para makita ko ang labas. Meron namang ilaw sa tapat nitong bintana pero hindi gano'n kaliwanag. Sumasayaw ang mga sanga ng puno sa labas dahil sa ihip ng hangin. Paisa-isa na ring nagpapakita ang mga bituin sa kalangitan. Ang buwan, oo ang buwan. Muntik ko ng makalimutan ang kabilugan nito. Nakagat ko ang ibabang bahagi ng labi ko. Nag-aalala ako kung anong mangyayari sa isang sirenang nasa lupa kapag bilog ang buwan. ''Maron, ano 'yong mahabang pader do'n? Nakikita ko kasi ang hampas ng dagat.'' Napalingon ako sa kan'ya na karga ang alaga niyang pusa.''Seawall ang tawag do'n, pang-harang sa dagat. Pinoprotektah

  • SIRENS OF ATARGATIS ⚫FILIPINO⚫ || WIP ||   CHAPTER 7

    Nakatayo kami ni Maron sa harap ng kulay berdeng gate. May kaunting sanga at halamang nakapulupot dito. Hindi ko matanaw ang loob dahil sa mataas ito pero nakauwang naman ang maliit na pinto sa gate. Matataas ang mga puno sa paligid sa loob na may mgailang ibon na nagsisiliparan. Hindi ko makita ang langit dahil sa mayabong na mga sanga noto. Hindi ko man alam ang pangalan ng mga puno pero hitik sa bungang prutas na kulay dilaw. 'Ano kaya 'yon?'''Bakit hindi pa tayo pumasok sa loob?'' tanong ko kay Maron na nakapamulsa lang at walang imik. Nakatingin lang siya sa gate na parang may malalim na iniisip.Kinalabit ko siya. ''Maron,'' tawag ko uli sa kan'ya.

  • SIRENS OF ATARGATIS ⚫FILIPINO⚫ || WIP ||   CHAPTER 6

    Natigilan ako sa sinabi ng lalaki sa harap ko na nagkaroon muli ng buntot. Maging ako ay walang maintindihan sa mga nangyayari, ang gulo... sobrang gulo. Napasabunot tuloy ako sa buhok ko habang pinagmamasdan ang buntot niyang gumagalaw. ''Hindi sinabi ni Sachiel na tutubuan pa rin ako ng buntot kapag nabasa ang mga paa ko, lintek na buhay 'to!'' Nasuntok niya ang tubig, pero dahil sa hindi naman iyon matigas na bagay ay lumikha iyon ng malakas na tunog. Halos umangat ang balikat ko dahil sa gulat.''Ako si Maron, Maron Mauve.'' Natigilan ako't napatingin sa kan'ya. Nagpakilala siya sa akin nang hindi ko inaasahan at sa ganitong sitwasyon. Hindi ko alam ang nararamdaman ko, may kung anong kumukurot sa puso ko dahil sa kan'ya.

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status