She tastes like orange and chocolate combined.
She tastes sweet and tangy, with a little bit of something. Could it be the rum?
I don't like rum—I am more of a beer-person. But if what I'm tasting from her mouth is the rum she used in her cake, then I like it.
I like it so much I couldn't stop tasting it from her. And this is hard for me to admit but...
I am getting... addicted.
Quaro couldn't stop himself from kissing Kirsten's luscious lips. He knew he had to stop, but whenever he'd think of releasing her, there was a force he couldn't explain pulling him back,
Kirsten was responding to his kisses with soft moans, something that's making him lose his head. This wasn't what he expected to happen between them when he took her in—when he helped her. He never saw her as someone he would get attracted to, but then—this happened. And he couldn't stop it anymore.
Isang mahaba at mapanuksong ungol pa ang pinakawalan ni Kirsten na lalong nagpatindi ng pangangailangan niya.
Fuck this sexy woman... he thought before kissing her with a melting hunger, slowly exploring her mouth with his tongue.
Damn, she tasted like fruit and chocolate bar combined. At hindi siya mahilig sa alinman pero gustung-gusto niya ang nalalasahan mula sa mga labi ng dalaga.
Kusang lumuwag ang pagkakahawak niya sa mga kamay ni Kirsten sa sandaling pagkawala ng katinuan niya. Pakiramdam niya'y unti-unti siyang nahuhulog sa malalim na bangin—pero imbes na humagilap ng mahahawakan ay hinayaan niya ang sariling patuloy na mahulog hanggang sa kung saan man siya bumagsak. Just like what's happening right now.
Hinayaan niya ang sariling mahulog... sa panunukso ni Kirsten.
Ilang sandali pa'y naramdaman niya ang mga palad ng dalaga na dahan-dahang pumaloob sa suot niyang T-shirt. The feel of her palm against his skin burnt him even more. May pakiramdam siyang kapag hinayaan niya si Kirsten na haplusin siya sa ganoong paraan ay baka tuluyan nang bumigay ang ga-hibla na lang niyang kontrol sa sarili.
I need to stop... he said to himself. This shouldn't happen—she's drunk and she doesn't know what she's doing.
And I don't want to be accused of taking advantage of her.
At nang ibaba ni Kirsten ang mga kamay sa ugpungan ng suot niyang pantalon ay natilihan siya.
Damn it—if she succeeded in taking my pants off, we'll be in trouble.
He released her mouth reluctantly and gazed at her sexy face. "Saan mo kinukuha ang lakas ng loob para gawin ito, Kirsten?"
Si Kirsten, na tinutupok na ng apoy, ay nagmulat ng mga mata. "H—Huh?"
"Kanina ay hindi mo magawang tanggalin ang damit mo, pero ang pantalon ko ay kaya mong hubarin?"
Napakurap ito, walang maisagot.
"What are you expecting to happen between us, Kirsten?"
"Hindi ko... maintindihan ang ibig mong sabihin."
"Why are you doing this?"
Imbes na sagutin siya ay in-angat nito ang ulo sa pagnanais na muling hulihin ang kaniyang mga labi, subalit umiwas siya.
He was... doing this to clear his mind and to supress the fire that's burning him inside. Kailangan niyang ibalik ang katinuan bago siya tuluyang makalimot at makagawa ng bagay na pagsisisihan niya kinabukasan.
"Are you expecting that if something happened between us, I will commit to you?"
Naguguluhang umiling si Kirsten—ang mga mata nito'y palipat-lipat sa mga mata at mga labi niya.
Sa kondisyon nito ngayon, duda siyang naiintindihan nito ang mga sinasabi niya; so why the hell was he talking still? Why wouldn't he just crush his mouth to hers, strip her clothes off, and be done with it?
Because I took her in... and I don't want people to think that I only did that so I could take advantage of her vulnerability.
But who the fuck knows that she's living here beside Paige?
Ahh, shit. Nagtatalo na naman ang utak niya.
"Quaro..." Kirsten muttered after a while. Mariin nitong ipinikit ang mga mata bago lumiyad upang idikit ang katawan sa kaniya. "Bakit ba ang dami mong tanong?"
Para siyang napapasong inihiwalay ang katawan mula rito.
"We can't do this."
Panic crossed her face. "Pababayaan mo akong ganito?"
"Yes." Tuluyan na siyang bumangon at iniwan itong nakatigalgal. "Hindi ko obligasyong paligayahan ang lasing mong diwa."
Ahhh, fuck. He was so proud of himself for holding back his lust.
"Ah, gano'n."
Sa pagkamangha niya'y biglang bumangon si Kirsten na parang wala lang at dinala ang mga kamay sa laylayan ng damit. He panicked—alam niyang sa oras na tumambad sa kaniya ang kahubaran nito'y katapusan na ng pagtitimpi niya.
Kaya mabilis niyang hinuli ang mga kamay nito at mariing hinawakan.
She flinched at his grip, so he let go and pushed her back to the bed instead. Napahiga ito at muling napa-ngiwi.
"Oh..." usal nito bago mariing ipinikit ang mga mata. "Ang sakit ng ulo ko..."
Sandali siyang natigilan. Gusto niya itong daluhan at alamin ang pakiramdam nito pero alam niyang sa oras na gawin niya iyon ay bibigyan lang niya ito ng pagkakataong muli siyang tuksuhin.
Kaya bago muling mangyari iyon ay nag-isip na siya ng paraan upang pigilan si Kirsten sa mga kalokohan nito—to save them both.
Tinanggal niya ang sinturon sa kaniyang pantalon—at iyon ang namulatan ni Kirsten.
Sandali itong natigilan pero kalaunan ay malapad na ngumiti—she obviously misunderstood his intention. At sinamantalan niya iyon.
He joined her back to bed, and Kirsten was more than willing to welcome him. He settled on top of her, gazing down as he tried not to be affected by his own actions.
Gamit ang isang kamay ay itinaas niya ang mga braso nito sa wooden headboard, habang ang isa ay patuloy na humihila sa sinturon niya.
Kirsten giggled, her drunk state came back.
Ibinaba niya ang ulo upang ilapit dito. "You wouldn't like this, Kirsten..."
At bago pa man nito mahulaan ang gagawin ay ini-tali na niya ang mga kamay nito sa headboard gamit ang kaniyang sinturon. Sandaling itong natilihan, nanlalaki ang mga matang pinaglipat-lipat ang tingin sa kaniya at sa mga kamay nitong ini-gapos niya.
Ilang sandali pa... sa pagtataka niya, ay ngumisi ito.
"Ah, so this is how you play, ha, Quaro..." she said in a teasing tone. "Hindi ko inasahan 'to mula sa'yo."
He answered her with a smirk. "No, this is not how I play. Ito ang paraan ko para patigilin ka."
Muli itong natigilan bago pinanlakihan ng mga mata.
Siya naman ngayon ang ngumisi saka bumangon at tumayo sa paanan ng kama.
"Try to get some sleep. Bukas ng umaga pag-gising mo at wala ka nang tama ay saka lang kita pakakawalan."
Isang malakas na singhap ang ini-sagot ni Kirsten sa kaniya. At nang tumalikod na siya at humakbang patungo sa pinto ng kaniyang silid ay saka pa lang rumehistro rito ang kaniyang ginawa.
"Quaro!" sigaw nito bago niya tuluyang marating ang pinto. "H'wag mo akong igapos dito na parang baboy! Hoy!"
But he ignored her. Iyon ang paraan niya para masigurong hindi ito makaalis sa kama, hindi makalabas sa veranda at mapahamak, at hindi makalapit sa kanya.
Pagdating niya sa pinto ay saka lang siya muling humarap. Nanlalaki ang mga matang sinundan siya nito ng tingin—panic was on her face.
He smirked again. "Goodnight, Kirsten."
And then, he shut the door and went downstairs. Mula sa second floor ay dinig niya ang paulit-ulit na pagtawag sa kaniya ng dalaga, kaya itinuloy niya ang pagbaba hanggang sa kusina.
Pagdating doon ay dumiretso siya sa fridge, kumuha ng dalawang can ng iced-cold beer, binuksan ang isa at nilagok iyon. Nang maubos ang ini-sunod niya ang isa pa hanggang sa tuluyan niyong tupukin ang apoy na tumutupok sa kontrol niya.
Mayroong banyo roon sa kusina na siyang ginagamit ni Kirsten—there was also a shower in it. Maya-maya'y maliligo siya roon upang tuluyang sugpuin ang apoy na bumabalot sa buo niyang katawan. He had to put an end to that fire. He had to—bago pa niya maisipang balikan ang dalaga at tapusin ang naumpisahan nila.
TO BE CONTINUED...
Ang malakas na tunog ng alarm ang nagpagising kay Quaro. He grabbed his phone and checked the time. Four in the morning. Fuck. Pasado alas dos nang tuluyan siyang dalawin ng antok—may isang oras na kaya siyang tulog? Pinatay niya ang alarm at umayos ng pwesto sa couch—sa sandaling iyon ay nagdesisyon siyang hindi muna magbukas sa araw na iyon. He wasn't supposed to, anyway. Dahil dapat ay nasa bahay pa rin siya ng ina sa mga oras na iyon. &nbs
Pigil-pigil ni Kirsten ang paghinga habang pinagmamasdan si Quaro na bina-bati ang itlog sa bowl gamit ang wisk. Ang mga ugat nito sa braso ay tila konektado sa pagkatao niya—bawat pintig ng dugo roo'y kumu-konekta sa kaniya, nararamdaman niya. Kanina pa siya tulalang pinapanood ang bawat pagkilos nito. Pakiradamn niya ay naka-slomoang lahat, para siyang nanonood ng pelikula na ang lente ay naka-focus sa mga ugat, sa braso, at sa pagbati nito ng itlog. And the scene was dreamy, she must say. Parang panaginip. Parang si Quaro... paraiso sa kaniyang panaginip. Napalunok siya habang unti-unting itinat
Biglang tuwid na tumayo si Kirsten matapos marinig ang sinabi niya. Ang mga mata nito'y naging mailap, ang morenang pisngi ay bahagyang namutla. Hindi ito nakasagot kaagad, kaya muli siyang nagsalita."Well?""W—Well what?" ulit nito, ang pansin ay ibinaling sa ibang direksyon."What are you hiding from me, and why is it so hard for you to be honest? Hindi ba at sinabi ko na sa'yong magpakatotoo ka? That's the only thing I want from you."And he should throw her out of his house, shouldn't he? Dahil hindi nito sinunod ang patakaran niya, dapat ay palayasin na niya ito.But why couldn't he? What's stopping him?
"Siya nga pala, Quaro... Alam mo ba ang dahilan kung bakit ako gumawa ng cake kagabi?"Yeah, sabihin mo sa akin ang dahilan kaya ginawa mo ang bagay na naging sanhi ng pagkakaganito ko."Just spit it out," ang tanging nasabi niya."Birthday ko kasi ngayon."Surprised, he turned to her."Why didn't you tell me?"And since when did he start to care?Nagkibit ng mga balikat si Kirsten. "Kailangan bang malaman ng landlord ko ang kaarawan ko?"
Napilitan si Quaro na pagbigyan si Kirsten at bumalik sa pagkakasalampak sa carpet. Muli itong umiwas ng tingin. "Fine," he said, "I'll stay for ten more minutes." Ngumiti si Kirsten at binitiwan ito. "Salamat." Ibinaba ng dalaga ang tingin sa pagkaing nasa tray, kinuha ang tinidor na nasa tabi ng plato at inumpisahang haluin ang red sauce sa pasta. Unang tinusok ni Kirsten ang meatball at dinala sa bibig; she ate it with gusto. "Ang sarap!" Doon
Mabining hanging dumadampi sa kaniyang mukha ang nagpagising sa mahimbing na pagkakatulog ni Kirsten. She purred before opening her eyes—and what she saw first almost blinded her. Itinaas niya ang isang kamay upang takpan ang mga mata. Sa hula niya'y mula sa sikat ng araw ang nakasisilaw na liwanag na iyon. Nararamdaman din niya ang init na dumadampi sa braso niya mula sa nakabukas na bintana. Yeah, it could be the sun. Theafternoonsun. Quaro must have left the windows open to allow the fresh air to come in, hindi na niya naririnig ang huni ng AC system kaya siguradong pinatay na nito iyon. While her eye
Bakit para siyang initapon sa griller matapos marinig ang salitangsexmula kay Quaro? Pakiramdam niya'y iniihaw siya sa init—katulad ng naramdaman niya kagabi habang nagpapakasarap siya sa mga haplos, halik, at pang-aangkin nito."Now, let's talk like adults—what do you expect from me after last night?"Napalunok siya. Ano nga ba?Siyempre inaasahan kong—"Katulad ng sinabi ko noon, hindi ako nakikipagrelasyon. So, I hope you are not expecting a romantic relationship from me?"Para siyang binagsakan ng malaking bato nang maalala ang tungkol doon. Quaro was serious
Her body was tender from the sex last night, and yet she was up for another round. She matched his needs, and that's what he liked about her.The little sounds she made were making him greedy for sex; how could she taste and feel so addictive? She wasn't the first woman he took a virgin; his first girlfriend back in college was, too, pero hindi ganito ka-sidhing pagnanasa ang naramdaman niya.Kirsten wasn't the prettiest nor the sexiest woman he had ever taken to bed, pero may pagkakaiba ito sa ibang mga babaeng nakilala niya. She had the intensity, the urgent desire, the burning fire. Marahil ay iyon ang apoy na nakikita niya noon pa man sa mga mata nito.And boy oh boy, he never had sex with a woman more than t
"Paano mo nalaman ang totoo kong pangalan?"Iyon ang unang tanong ni Kirsten nang marating nila ang rooftop. Nagulat pa siya nang makitang kahit ang working station at kusina ay lumawak. The second and third floors were still the same, though. Hindi nagalaw. But the rooftop had some changes made, too. There were plants on the sides and the baluster—pinaligiran ng mga halaman at nagmukhang forest garden sa dami ng tropical plants na naroon.She was not into plants, pero alam niyang may presyo ang ilan sa mga halamang nasa rooftop.Sa gitna rin ng rooftop ay mayroong dalawang magkaharap na rattan wicker chairs at sa pagitan ng mga iyon ay isa namang coffee table na gawa sa pinakintab na kahoy. Nakasilong ang mga iyon sa isang may kalakihang payong na
"I decided to keep the baby and raise it, Quaro."Hindi siya sumagot at nanatiling nakatitig kay Paige. She was sitting across the table, hands holding the cup of coffee whilst her head bent down. Ang tingin nito'y nasa kape subalit alam niyang ang isip ay nasa ibang lupalop.Nakaupo siya sa harap nito at tahimik na nakikinig. Puno ang shop ng customer subalit may dalawang staff na siyang kinuha upang tumulong, kaya malaya siyang maglaan ng oras upang kausapin si Paige.He had renovated his shop and it had been running for a few days now. Nabili niya ang kabilang pwesto na dati ay patahian, kaya pinalawak niya iyon. He had added more tables, more shelves for his bread, and more space for the customers. The interior was in minimalist design.
"Kirsten! Oh, Kirsten!"Naibaba niya ang bitbit na backpack nang makita ang abuelo na napatayo bigla sa kinauupuan nang makita siyang pumasok sa malawak na sala ng villa nila. Hapon na nang makarating siya sa villa at kapag ganoong oras ay kauuwi lang ng lolo niya mula pabrika.Akay-akay ang tungkod nito at sa nanlalaking mga mata ay sumalubong ito sa kaniya. Ang labis na kaligayahan ay makikita sa anyo nito.Sa edad na sitenta y sinco ay malakas pa rin si Senior Oscar De Casimiro. Ito pa rin ang namamahala sa pabrika nila at personal na nakikipag-usap sa mga kliyente. Naniniwala siyang mahigit sampung taon pa ang itatagal nito sa mundo, pero hindi rin siya nakasisiguro dahil maaaring may dinaramdam ito kaya nais na siyang ipakasal. Her grandfather
Kirsten woke up for a start. She opened her eyes and gazed at the white ceiling in Quaro's room. Ang bintana sa kabilang bahagi ng silid ay nakabukas pa rin, at mula roon at dinig niya ang busina ng mga sasakyan mula sa highway. The noise was faint and it didn't really bother her, lalo at nakikisabay ang huni ng mga ibon sa ingay na iyon.Kung pagbabasehan niya ang liwanag mula sa nakabukas na bintana, siguradong magtatanghali na.Nilingon niya ang kabilang bahagi ng kama at nang makitang wala na roon si Quaro ay kinuha niya ang unang ginamit nito at sinamyo iyon. She liked smelling his scent through the pillow, it smelt like... home.Yeah... Quaro was her home. Nothing else. Sa araw na iyon
Quaro took off her shirt and her underwear effortlessly. Kirsten was unable to follow what was happening—everything was like whirlwind. She woke up one moment finding him in the room, taking off his clothes. And the next thing she knew, he was already kissing her. All at once, there was nothing in her universe but Quaro's kissing, touching, biting, and exploring every inch of her body with his mouth, his tongue, and his hands. The way his calloused hands touched her was urgent and left traces of fire. Parang lava na dumadampi sa katawan niya. Tila binabawi nito ang dalawang gabing hindi sila nagkasama. He was... unstoppable, hot, and needy.
Wala si Paige nang magtungo si Kirsten sa appliance center na pag-aari nito malapit sa shop. Ayon sa staff na napagtanungan niya ay nasa kabilang bayan raw ito at dumalaw sa ina na nakatira roon. She just left the envelope and asked the staff to hand it over to Paige.Matapos manggaling roon ay dumiretso na siya sa shop ni Quaro—she wanted to talk to him one, final time, and to collect her stuff, as well. Iyon na ang huling beses na pupunta siya roon.Pagliko niya sa street patungo sa shop ay nagtaka pa siya nang makita kaagad ang nakasarang roll up door. Weekday at dapat ay bukas ang shop subalit hindi.Salubong ang mga kilay na itinuloy niya ang paglalakad hanggang sa marating niya iyon. Lalo siyang nagtaka nang makitang may nakasabit na ka
"Maagang umalis sina Quaro at Aris, hija. They are going to Aris' place, but Quaro had asked Lee to take you home. I still can't believe my eldest son is living with a girl, oh my!"Nakita niya ang pagguhit ng galak sa anyo ni Felicia nang sabihin nito iyon. She was obviously pleased. Sana lahat ng manugang ay ganoon. Sana lahat ng mga oldies ay ganoon ang mindset at hindi mapanghusga. Na kahit pangit sa paningin ng mga nakaaalalam ang sitwasyon nila'y hindi naging negatibo ang reaksyon nito.But—she didn't expect him to leave. Iniwan siya nito roon sa bahay ng pamilya nito.Ito pa talaga ang may ganang gawin iyon. Hindi ba dapat ay siya ang umalis?
Napabalikwas ng bangon si Kirsten nang biglang bumukas ang pinto ng okupado niyang silid. Quaro was standing at the door, face shadowed by the dark. Nagsalubong ang mga kilay niya. "May problema ba?" "Don't tell me na kaaakyat mo lang?" "Well, yes." "Well, yes? That's all you have to say?" "What else do you want me to say, then?"
Hindi alam ni Kirsten kung saan siya naroon sa mga sandaling iyon; sa langit ba o sa paraiso? Nasa Mount Olympus ba siya, o nakapasok sa isang male magazine? She couldn't tell. Hindi niya alam kung kanino titingin sa pagpasok nilang muli sa bahay. Sumalubong sa kanila ang mga nagtataasan at nag-gu-guwapuhang mga lalaki na naka-upo sa sala kasama sina Quaro at Lee. Quaro's eyes were following her, but she did her best to avoid them. Ayaw niyang salubungin ang mga mata nito kaya ibinaling niya ang tingin sa ibang direksyon, at sa ibang pares ng mga mata. She sti