Mahigit isang oras din ang naging byahe namin at pumasok agad kami sa opisina sa isang malaking mansyon na ito. Hindi ko nagawang tignan pa ito nang maayos kasi natuon ang atensyon ko sa ano mang sasabihin nito. "Sit down," nakangiting paanyaya niya na agad ko namang ginawa. Sinandal ko sa isang pader ang maletang dala ko at naupo sa isang upuang kaharapan ng mesa at sariling upuan nito. "You are probably wondering why I bought someone like you instead of me doing it." Nanatiling nakatitig lang ako sa kaniya.Tumayo ito at may kinuhang folder sa isang aparador. She give it to me. Agad ko itong binuksan and it turned out to be my information. May mukha ko sa gilid at ilang impormasyon patungkol sa buhay ko."Inisa-isa ko lahat ng babae sa mundo..." Nagpantig ang tenga ko sa binanggit niya. "But no one's deserving as you. Hindi ko alam na may ganitong tao pala, we have the same voice, may mga alam ka na alam ko and so much more...""Hindi nama
Nakatulala lang ako habang nasa kusina. Hindi pa rin ma-proseso sa utak ko ang sinabi niya sa akin kanina. She's tired taking care of her husband when in fact she isn't the one who took care of it. May personal nurse ito. Sabi niya pa nakakahiya raw ang sitwasyon ng asawa niya, paano niya raw iyon ipapakita sa mga kaibigan niya, gwapo at mayaman nga pero hindi naman nakakakita at nakakalakad balewala rin.Hindi ko inakalang wala ni katiting na pagmamahal ang babaeng iyon. Ang mas nakadurog pa sa puso ko'y four years old na ang kambal at ni kailanman ay hindi pa nito nararanasan magkaroon ng ina. Tanging nanny lang nila ang kasama nito mula pag-gising hanggang sa pagtulog. Napabuntong hininga ako at nilagok ang tubig na nasa baso ko. Tuluyan ng umalis si Georgianna dala ang mga gamit nito, sabi niya'y pupunta siya sa Hawaii for vacation, reasons. Napailing ako, anong klaseng babae iyon?Napahilot ako sa sintido ko at napasandal sa kitchen corner. Gagawin ko ba
I chose to be in his chaos. Kailangan niya ako... kailangan nila ako, kahit trabaho lang ito'y gagawin ko ang lahat para makatulong. Hindi ko hahayaang may mga taong magaya sa akin, iniwan ng buong mundo at tumayo mag-isa. Mahirap ang bagay na iyon habang may lakas ako para makatulong gagawin ko.Dali-dali akong napatakbo palapit sa kaniya. Hinihimas niya ang paa nito, nahulog siya sa kama kakahanap sa wheelchair nito. Walang salita ang lumabas sa bibig niya, tahimik lang ito. Ano kaya ang pakiramdam na gising ka pero para lang ding tulog? Napapikit ako habang hinawakan ang magkabilaang braso nito."Don't move. Ako na kukuha sa wheelchair mo." Saad ko at nilibot ang paningin ko. Mabilis akong tumayo at malalaki ang hakbang papunta sa wheelchair, nilapit ko ito sa kaniya at pumwesto ako sa likuran nito."Alalayan kita, kaya mo bang tumayo?" Tanong ko rito pero hindi ito umimik. Bakas sa noo niya ang pagtataka. Napapikit ako ng kumuha siya ng suporta sa
Gabi na ang inabot ko habang nilisan ang buong kwarto ni Yhulo at no'ng sa kambal. Mamayang alas sais e medya dadating ang kambal kasama no'ng nanny nila. Nakaupo itong si Yhulo sa kama habang nakasandal sa headress, may suot na headseat at sa harapan niya'y mayroong laptop kung saan nagaganap ang isang meeting.I don't know if they are aware about the condition of their CEO but from what I'm seeing right now, he really looks professional. Hindi ko rin naman maiwasang matawa kasi sa ibabaw niya lang ang naka-formal attire habang sa baba ay nakapajama. He's probably listening to the presentation. Hindi ko na pinagtuonan ng pansin iyon, pumasok ako sa cr at nilagyan na ng tubig ang bath tub, sabi sa listahan ay kailangan niya ng maligo.Hindi na rin naman bago sa akin ito. Aminin ko nakita ko na lahat, pero bakit nakakaramdam pa rin ako ng kaba? Hindi naman ako kinakabahan o nahihiya sa mga nakaraang kliyente ko kapag inuutusan nila akong paliguan sila. Umi
Nakasuot ako ng apron ngayon habang seryosong minamata ang niluluto ko. Ang dalawang bata nama'y nasa mesa at masayang inaabangan ang niluluto ko. Maging ang ibang kasambahay ay naki-upo na rin at nanood.Ilang oras din ang tinagal namin bago ko nakuha ang loob ng mga bata alam kong hindi pa lubos pero paunti-unti'y nagugustuhan din naman nila ako."I want fried chicken!" Magiliw na sigaw ni Gav at tumayo pa sa inuupuan nito "Ano ba Gav! Bumaba ka nga riyan, observe your manners!" Sita ni Amelia at hinila ang damit ng kambal nito pababa."Ayaw! Gusto kong mag-watch sa niluluto ni Mama." Natigilan ako sa paghalo dahil sa tawag niya sa akin. Nakakapanibago pero sobrang sarap sa tenga. Napailing nalang ako at binaba ang sandok, lumapit ako kay Gav at kinarga ito "You should listen to your sister, Gav." Pangaral ko na kinanguso nito, napataas naman ang isang kilay ni Amelia at pinagtiklop pa ang dalawang braso."But I wan
Hinayaan kong dumaloy ang tubig sa katawan ko. Kanina ko pa pinag-iispan ang mga bagay bagay. The twins are four years old, baka nga limang taon silang nagsama dalawa ni hindi ba talaga nagawang pag-aralan ni Georgianna na mahalin si Yhulo? He's not that hard to love... he's gentle. Mukhang lahat na yata ng katangian ay nasa kaniya.Napahilamos ako habang paulit-ulit na nagpa-plah sa utak ko ang kwento ni Yhulo patungkol sa mga bata. Ano bang klaseng pamilya mayroon sila? Anong klaseng rason ba nasa likod nito? Hindi sapat ang fell out of love ni Georgianna, she got kids.Nagtapis na ako ng tuwalya at dumiretso sa vanity mirror kung saan nakalagay ang phone ko. I dialed Lawrence's number it takes two rings before he answered it."Anong oras na Carizza!" Naiinis na pambungad niya. Mukhang nagising ko yata ito, tinignan ko ang oras sa status bar, it's currently ten pm."It's very important, Lawrence." Agap ko at naupo sa kama. Pagkatapos k
May mga bagay na kapag ayaw talaga ay hindi mo na mapipilit pa. Sa mga oras na ito, they are using other people to fix their very own problem, kaya sinong lugi sa huli? E 'di iyong ginamit. That's the truth, that's life and that way is bullshít."She'll felt insecure. Kahit hindi ko kilala si Georgianna my instincts are always right. She just need to protect her name, wala ng iba pa. You are her husband you should've known. Tignan mo nga, kinareer mo pagiging pilay at bulag kahit na magaling ka na kasi baka maawa siya sa 'yo pero ano ngayon? May Georgianna ba? Wala! Alam kong hindi dapat ako nakikialam, but I'm thinking about the kids, sinasaktan mo rin sila." Pinapakalma ko ang puso ko, siguro ang mga bata talaga ang pinaghuhugutan ko ngayon. Alam ko ang pakiramdam na iwan at balewalain, kaya ayokong isawalang bahala ito. May inosenteng madadamay e."No, she loved me, naguguluhan lang siya..." Pagpupumilit nito. Pilit ko pinipigilan ang pasensiya ko.
Dalawang araw simula no'ng umalis ako sa mansyon ng Lanzaderas. Wala rin naman akong naririnig o nabalitaang kakaiba. Mukha ngang wala pa ring alam si Georgianna sa nangyari. She probably enjoying her single era..."Dalawang araw ka na yatang nagmumukmok diyan ah." Itinaas ko ang tingin ko kay Dencio. Mas matanda siya ng limang taon sa akin pero hindi ko talaga nasanay sarili ko na tawagin siyang Kuya o ano. Mula pagkabata ay magkasama na kami, dahil sa nanay niya ay buhay pa ako. Sa kanila ako tumira ng ilang taon hanggang sa naging dise sais na ako at pwede ng mabuhay na ako lang. Malaki ang utang na loob ko sa kanila."Nakakabagot maging tambay." Saad ko at ipinaglapat ang pisnge ko sa malamig na marmol. Balot na balot nang kakaibang amoy ang paligid, amoy usok galing sa sigarilyo, alak, pabango, pawis at iba pa. Malakas din ang tugtog at sigawan. He mix some liquor na nakasanayan kong panoorin no'ng nagta-trabaho pa ako rito. His mom is now
"Bakit mo ako kailangan sa meeting n'yo? Wala naman akong alam patungkol diyan." Ungkat ko habang nasa gilid niya. Nagmamaneho ito papunta sa school ng mga bata. Sinilip ko ang dalawa sa likuran na may mga hawak na ipad para hindi madaling ma-bored medyo malayo layo rin ang ba-byahe-in namin. "I just need your opinion, pakinggan mo lang ang ipe-present nila." Saad nito habang diretso ang tingin sa kalsada. Naka-formal attire din ako na nahanda niya na pala kagabi pa, I found it on the bed. Wala rin naman akong nagawa kung hindi ang suotin ito. Nanlalamig ang kamay ko at kinakabahan ako. I don't know why."You look tense. Chill, you just need to listen, and tell me your findings after... It's just between you and I" aniya na kinalingon ko. Tinignan niya rin ako saglit at napangiti that's when I saw how handsome he is while smiling.Tumango na lamang ako bilang sagot. Natigilan ako at pilit na pinroseso ang ngiti niya. I know i
Naalimpungatan ako ng parang may mabigat na dumadagan sa akin. Ilang beses akong napapasinghap bago ako tuluyang nakatulog. Dinahan-dahan ko lang ang galaw ko at binuka ng konti ang mata ko, tinignan ko ang bandang gilid ng tiyan ko at napakunot pa ang noo ko ng may bagay na nakapatong dito.Kinusot ko ang mata ko para luminaw at halos mahulog ang panga ko sa nakikita ko... he's hugging me!!! Himbing na himbing itong natutulog, dahil sa nakatagilid ako'y ang likurang bahagi ng ulo ko at ang noo niya ay magkadikit.Ramdam na ramdam ko ang hininga niya sa batok ko, ang buong braso niya'y mahigpit na niyayakap ako at parang kinukulong sa mga bisig niya. Nagmumukha akong unan sa lagay na ito! Napalunok ako at pilit na tinatanggal ang kamay niyang nakapatong dito. Pero mas lalong humigpit ang hawak niya at napatakip nalang ako sa bibig ko para mapigilan ang sarili ko dahil sa gulat. Nagmumukha siyang sanggol na sobrang himbing sa pagtulog.Wala na akong nagawa
Pinanood ko kung paano subuan ni Yhulo ang mga bata na ngayon ay kitang kita ko ang paghagikhik ng mga ito. They are happy. Sumubo lang ako nang sumubo habang masayang pinapanood sila. Georgianna left them and I don't know what she saw why she decided to do it.Tinitigan ko ang kubyertos na hawak ko at inalala ang sinabi ng mga kasambahay kanina. Hindi ko alam kung paano ko iyon tatanggapin, tama naman yata sila, bayarang babae ako. Napabuntong hininga ako at nawalan na ng gana."Do we have a problem?" Agad akong napitangala ng magsalita si Yhulo. Kumurap pa ako at pilit napinroseso ang tanong niya."Nothing." Agarang sagot ko. He used the napkin to wipe his lips at tumayo, sinundan ko lang ng tingin ang likurang bahagi nito at pinanood ang pagsalin niya ng tubig sa baso. He walks carefully at nilapag ang malamig na tubig sa harapan ko."Kanina ko pa napapansin ang ibang paraan ng pagsinghap mo." Aniya at halata sa boses nito na may nahahalat
Yhulo Lanzaderas who is madly in love is now accepting things that will change his life? Tama ba ang narinig ko? Napagtanto kong hindi naman yata lahat ng tao kagaya ko, there's still things na kahit na ilang taon ang tinagal there's no improvements. Siguro dahil magaling silang dalhin ang emosyon nila, this is the reason why I can't say yes.Mahirap ma-attach sa mga bagay na sa una palang hindi naman talaga sa 'yo at hindi mo kailanman mababalikan at maaangkin. I am scared.Pero he's Yhulo... he can make things work. He can control everything. Kaya niya ba?"Carizza..." Nabalik ako sa reyalidad sa pagtawag niya sa pangalan ko. Dencio excused himself. Napa-upo ako sa couch at malalim na pinag-isipan ang bagay na ito."Can you handle it? Can you control and fix everything?" Paniniguro ko at tinignan siya. He look clueless pero agad ding nakabawi sa tanong ko. He smiled."This heart is for the only woman I am in love with—"
Napasalampak agad ako sa couch sa sobrang nakaka-drain na araw na ito. Hindi manlang ako nakaalis sa tabi ng mokong na iyon! I can say no but it feels like I can't find the right word to say it even though it is only two letters. Gusto mong sabihin, alam mo ang sasabihin pero hindi mo manlang mabuka nang maayos ang bibig mo? That's what I experienced!Medyo naibsan ang mga boses sa utak ko dahil na rin yata sa tugtog at sigawan sa loob ng bar. I occupied one of the VIP rooms to rest a bit. Hinanap ko rin si Dencio pero he's nowhere...napaayos ako ng upo ng may kumatok kasabay ng pagpasok ng mga intern bitbit ang order ko kanina. I watched them serve the drinks..."Itaas mo ang sleeves mo natatamaan ang drinks." Sita ko na kinataranta naman ng lalaki at tinupi ang sleeves nito hanggang siko. I rest a bit trying to comfort myself and to ease up the uneasiness. KUNOT noong pinapanood ko ngayon ang nangyayari sa loob ng Smoque. Kanina lang ay normal
"Yhulo!" Ano bang problema niya?I looked at Dencio asking for help pero ang gsgo nagkibit balikat lang at kinarga si Galeria tiyaka dahan dahang umaalis sa gulong ito. Hindi ako makapaniwala sa ginawa ng lintèk na iyon!Yhulo chuckled that makes me look at him."Can I go now?" Pagmiminaldita ko."What's with the rush? I thought you are here because you are expecting me to visit?" He spoke innocently. Nanlalaki ang mata ko sa paraan ng ginagawa niya ngayon. Gusto ko siyang murahin! Ano bang ginagawa ng kumag na ito?!"I'm not here for you..." I rolled my eyes once again at tinabig siya sa dinaraan ko. Natawa ito."You may continue your lunch break. Sorry for disturbing, I will visit all your cubicles to check after fixing this little misunderstanding between me and my wife." I scoffed. What the fvck is he saying? I looked at him annoyed but he's enjoying the attention!He grab my pulse. Hinila niya ako paalis ng canteen at nakita ko nalang ang sarili kong nasa isang office. Tinanggal
Nauwi nalang sa ako ang naging driver ng mag-amang ito na prenteng naka-upo sa likuran. Napasinghap ako. Tama naman talaga si Dencio e wala na akong ibang alam na puntahan pa kung hindi ang smoque lang. Baka matulungan lang din ako ni Galeia, baka...Pagkarating sa kompanyang sinabi nitong mag-ama na ito ay namangha pa ako sa sobrang laki."May balak ba itong kalabanin ang mga Romano?" Natatawang tanong ko no'ng bumaba na kami. Karga ko si Galeria habang si Dencio naman ang may bitbit ng mga dala nila."Parang, na-kwento rin naman sa akin ni Galeia ang patungkol sa project na ginagawa nila ngayon. They are so busy with it, mukhang pinaghahandaan talaga ng mabuti." Aniya na kinatango ko.Nagbigay galang ang mga guards at mukhang kilala naman na nila si Dencio sa paraan ng ngiti at pagbati nila. Binigyan nila kami ng ID which is a visitor's pass na siyang sinuot naman namin. As the door opened a wide area automatically face us. Namangha ak
"Kahit para sa kanila lang?" Napakurap ako sa sinabi niya. It's not my intention to meddle, I am just here to work but why am I stuck in this chaos? I spent years just to be a perfect wife not a mother.I don't even had one in the very first place so how? How can I be a 'mother'? Napailing ako at medyo natawa sa nangyayari sa akin ngayon. Wala akong alam sa pagpapalaki ng bata kasi una palang wala ng nagpalaki sa akin. I survived...alone."Rizza," seryosong pinagmasdan ko siya. Mapupungay ang mga mata nito kagaya no'ng una kong kita sa kaniya. Umiling ako."I still can't." Matigas na sagot ko at tuluyan ng tumalikod naka ilang hakbang palang ako ng pigilan niya ako."I won't stop asking you the same question. I will never get tired so that you can give us a chance. No one is perfect as you..." Nanatiling nakatalikod ako sa kaniya.No one is perfect as you... of course they are after my skills bakit pa ba ako nag-iisip
Maging ang ibang nanay ay napalapit na rin sa pwesto ko."You are Mrs. Lanzaderas? It's so nice to meet you." Nagagalak na singit ng isang babaeng sopistikada.Tumango ako at ngumiti. Tinignan ko si Amelia na ngayon ay nakangiti, hindi niya yata napigilan ang tuwa. Sinipa niya ang paa ni Gav kaya nagising ito at halos malaglag pa sa upuan niya pagkakita sa akin."Mama!" Sigaw niya na kinatigil ng guro. Napakagàt ako sa labi ko ng yakapin niya ako. "I missed you." Nakangusong panlalambing na kinangiwi ng mga babaeng kaklase nito. The kids are whispering."Gav," sita ni Amelia but Gav didn't listen to her."Oh... hello Mrs. Lanzaderas. It's nice seeing you, thank you for attending." Gulat na saad ng guro nila kaya tumango ako."I'm so busy that I always end up forgetting this important matter. The twins understand it naman, kaya bumabawi ako." Nakangiting saad ko. She smiled."Thank you..." Ani ng guro.