Nagulat si Caroline sa paghingi ng basbas ni Diego sa kanya. She felt something touch her heart, at pakiramdam niya'y napawi ang sakit na kanyang nararamdaman. Hindi sakit at selos ang nararamdaman niya ngayon, kundi saya sa kanyang puso. The way humingi si Diego ng basbas sa kanya ay para bang sigurado na siya kay Dina—na para bang ito ang babaeng habang buhay niyang mamahalin.Tears streamed down her cheeks. Tiningnan niya ang kalagayan ni Dina na wala pa ring malay at pagkatapos ay tumingin kay Diego, na para bang sinasabi, "Please, let us be happy together.""C-Caroline, sorry. Please, don't cry. H-hindi na kita tatanungin tungkol sa bagay na 'yon. I am sorry, masyado lang ata akong desperado," he said in panic as he held Caroline's hand.Akala ni Diego ay galit pa rin si Caroline sa kanilang dalawa. Alam ni Caroline na hindi madaling maghilom ang sugat na dinulot nila."Maybe giving them a chance isn't bad, right?" sa isip ni Caroline.Pinahiran niya ang kanyang mga luha, at mahi
[CAROLINE] Bumuhos na naman ang aking mga luha. Kakaayos lang namin, pero may nalaman na naman ako. Bakit ganito? Bakit parang pinaglalaruan ako ng tadhana? Gusto ko lang naman na maging maayos kami, kahit na pinagtaksilan nila ako. Pero bakit hanggang ngayon, patuloy pa rin ang pagsisinungaling? Bakit ganito? Agad akong pumasok sa kotse at humagulgol. Pilit kong inaayos ang lahat—sinubukan kong tanggapin at patawarin sila. Binigay ko ang gusto nila para maayos na. Kahit labag sa loob ko, ginawa ko, para kahit papaano'y maibsan ang bigat ng dinadala ko. Bakit ba ang hirap magpakatotoo? "Why do I have to experience this? Gusto ko nang maayos ang lahat sa amin, tapos bigla na lang malalaman ko na ang murderer ng asawa ko noon ay ang kabit niya pala? This is so frustrating!" Dapat ba akong maawa kay Diego? Pero siguro sapat na itong mga nalaman ko. Tama na ang kadramahan. Gusto nilang magsama, sige, hahayaan ko na sila sa buhay nila. Ibibigay ko na at magpopokus na lang ako sa buhay k
Chapter one“ Dad, I made up my mind po, ” I nervously said to my dad, who's busy reading the newspaper. He lifted his face and confusedly looked at me.“ I am accepting to marry Mr. Solise, ” I said. His eyebrows furrowed.“ Is that all you have to say? ” Aniya, in his baritone voice. I nodded. Akala ko ay magagalit siya, because it's been three months since he asked me to marry his closest friend's son, Diego Draven Solise.“ Y-yes, dad. ” I know dad was disappointed, however, I can't deny the fact that I am head over heels, Diego. He was my long-time crush. My first love. “ That's a good news, Caroline. ” biglang naging masigla si Dad, and left me to his room. I followed him sa sala, and there hawak ang kanyang cellphone.“ Good news, Amigo. ” Masayang wika ni dad sa kanyang kaibigan. Si Mr. Solise lang naman ang tinatawag niyang Amigo everytime they talked. Ang daddy ni Diego, “ My daughter is accepting the proposal, so the deal is still good? ” kunot-noo kong tiningnan si Dad.
CHAPTER TWOMatapos ang gabing iyon ay nakatanggap na ako ng bouquet of bulaklak, everyday. Minsan pinapadala pa sa office ko, with sticky notes pa. I couldn't hide my happiness, I wanted to cherish every moment of him, so I kept the notes and put them in a notebook. I want to keep it. It's a sign of love. I believe that he’ll like me, agad. I am hardworking. Ideal woman, and definitely a wife. I will make Diego happy, and give him all my heart, and love. “ Happy ka girl? ” biglang sabat ni Dina, ang aking secretary, slash best friend. Ano na naman kaya ang nasagap nitong balita?“ Anong chismiss meron ka today? ” agad na tanong ko. Sekretarya kong marites kahit kailan, pero mabait naman yan at maasahan sa lahat.“ Hmm.. I just found out something intriguing, ” she said, and put the envelope in my table. Hindi ko alam kung ano na naman ang nasa isip nito, minsan kasi gumagalaw lang ito ng walang utos.“ Open it, sis. ” aniya. Bumuntong hininga pa ako bago ko pinulot ang envelope at
CHAPTER THREEI paused. Speechless. Emotional. Confused.I don't know how to react. For the very first time, Atacia Frowline apologized in front of me. Parang may kung anong matigas na biglang lumambot sa puso ko. Sa loob ng dalawangput isang taon, nagawa ni Atacia ang mag-sorry. Hindi ko alam kung ano ang maging reaksyon ko dahil hanggang ngayon ay hindi pa mag-sink in sa utak ko ang nangyayari. I still have doubts. What if it's just a prank? “ I know that I was so mean back then, I didn't accept you as my oldest sister. I was surprised back then, when dad took you home and said that you're my oldest sister. I was just ten, or eleven perhaps, when you became part of our lives. I got mad. I get jealous, and envied you for being a strong, independent woman. I just realized how amazing you are, that I must also rely on you. Pero habang iniisip ko na, kapag kinasal ka na ay aalis kana sa bahay ay parang may kung anong masikip sa puso ko, ” I got teary eyes. I want to hug her, and apolo
CHAPTER FOURNaging mas malalim ang halik ni Diego sa akin, I couldn't breathe but I didn't push him. Kusa na lang siyang bumitaw at tumawa. Nagulat naman ako sa kanyang biglang pagtawa at nakaramdam ng hiya.“ Sorry, I didn't stop myself. It's just because your lips are soft, and it's calling me, ” bulong niyang may halong pagnanasa. Napalunok naman ako ng aking laway, ang landi niyang tingnan. Shit. “ I can't wait to marry you, baby. Isang linggo na lang, at sa pagbalik ko, ayusin na natin ang kasal natin ha. ” anito. Ito na ba ang sinasabi nilang cloud nine? Ano ba tawag dun? Feels like cloud nine?“ S-sige, ayusin natin. ” pagsang-ayon ko sa kanya. Ngumiti siya at niyakap uli ako ng mahigpit, at sinubsub ang mukha niya sa leeg ko kaya nakikiliti ako. Pakiramdam ko tuloy ay mag-asawa na talaga kami. “ Boss, we can't be late. ” Biglang sabat ng secretary nito, halata naman na ito ang secretary niya. May tao pala sa kotse niya. Did he see the scenes, medyo nakakahiya. He scoffed.
CHAPTER FIVEHINDI ko na alam kung anong oras na, lasing na lasing na si Dina kaya minabuti na lang namin na umuwi. Mataas kasi alcohol tolerance ko kaya hindi ako agad nalalasing. Kanina pa kasi siya sayaw ng sayaw eh, naiinis ako kasi ang daming lalaki na lumalapit sa kanya at nanghihipo pa mga tarantado. “ Uwi na tayo, ” saad ko sa kanya at hinila na siya paalis sa dance floor. Nagpatangay naman siya sa akin, nang makalabas na kami ay may nakabangga akong lalaki. Sa sobrang lakas para akong tatapon, akala ko ay matutumba na ako kasama si Dina.“ Careful, ”bulong ng isang malamig, ngunit malalim na boses. Nag pantinagan ang aking tenga, naninindigan ang aking balahibo sa katawan, dahil sa boses nito. Hindi ko maiwasan na hindi ito tingnan, dun ko lamang napagtanto na may iba nang humawak kay Dina, at ako naman ay hawak ng lalaki sa aking bewang. Malapit na malapit lang ang aming katawan, ramdam ko ang kanyang hininga, at ang menthol scent nito na cologne ay mas lalong nag-palamig
A week without seeing Diego is a misery to me. I missed him so much. I still can't get his number that easy, I have to ask his relatives but I don't like them. They're so maatitude. I can wait naman so naghihintay ako kung kailan ko gusto, pero sobrang na-miss ko na talaga si Diego. Kumusta na kayo siya sa Dubai no, makakauwi na kaya siya today? One week lang naman yung business trip, I hope makakauwi na siya today. Nasa opisina ako nagbabasa ng ibang documents, may mga reports then about sa sales ng products namin. Reading some articles about our company, seeing how people positively giving comments, and their opinions means a lot to me. It just means that they like the products. As a business woman,. I have to know what other people prefer. The product they like, although hindi lahat ay nagiging masaya sa isang produkto pero hindi naman nagtatapos yun dun. Kaya nagsisikap din kami na mabigyan ng maayos na produkto at affordable ang mga kababayan. I have been in this business indus