250. Pustahan part 2

[Hazel]

Mayabang na inunat pa ni Steve ang kamay at braso. May papilig-pilig pa ito ng ulo—pero maski isa sa bola na sinubukan nitong i-shoot sa ring ay walang na-shoot.

38 na ang score niya at zero ito. Kaya naman panay ang tawa niya habang pinapanood itong sumubok.

“Hahaha! Ang yabang mo hindi ka naman pala marunong!” Aniya sabay tawa ng malakas.

Napahinto siya sa pagtawa ng mapansin na nakatitig ito sa kanya.

“Bakit?” Para kasi siyang may dumi sa mukha kung titigan nito. Napakahawak siya sa pisngi. “May dumi ba?”

Nag iwas ito ng tingin. “W-wala.”

Nginisihan niya ito. “Paano ba ‘yan, nanalo ako?” Mayabang na iminuwestra niya ang kamay sa ring. “Diba sports ng mga lalaki ang basketball? Eh bakit ang bano mo?” Nagtaka siya ng ngumisi ito. Pero agad din iyong nawala, sumeryoso ito bigla ng makita ang tingin niya rito.

“Bakit hindi tayo sumubok ulit, Hazel? Kapag nanalo ka ulit this time ay dalawang beses kitang ililibre. Pero kapag nanalo ako… ililibre mo ako.”

“Pe