MarycoleIto na talaga ang inaantay ko. My wedding day. Ang kasal ko sa long time crush ko at matagal ng iniibig na si Rowan Martinez. Walang pagsidlan sa labis na galak ang puso ko, nang umpisa akong lumakad palapit sa guwapo kong groom.From this moment, life has begunFrom this moment, you are the oneRight beside you is where is belongfrom this moment on.Napakakisig nito bumagay ang suot niyang color gray tuxedo. Civil wedding ang kasal namin pero ginawang garden wedding ng mga biyenan ko at ni Rowan. I sighed deeply. Hindi ako kumukurap na pinanonood ko siya. Tila bang kung gagawin ko 'yon ay meron ako ma mi-misslook na kaganapan sa kasal namin. Hindi ko rin mabasa ang nasa isipan nito. Ngunit isa lang ang napansin ko sa iniibig na binata. Naro'n ang kislap sa mga mata niya habang papalapit ako sa kaniya.Ang bagal ng oras habang papalapit ako sa guwapo kong groom. Akma ang wedding song na inaawit ng singer na kinuha ni Rowan. 'My dream come true at siya iyon ang matagal ko ng p
ROWAN Nakababa na kami ng asawa ko ngunit pakiramdam ko ay nasisikipan ang alaga ko sa loob ng pantalon ko. Sobrang pagpipigil ang ginawa ko kanina. Fvck! Ano ba kasi ang naisip ko hindi makapag-antay na makarating kami sa hotel namin ni Cole, at naisipan kong halikan ng gano'n ang asawa ko. Naging mabigat tuloy ang pakiramdam ko pagbaba namin ng eroplano.Parang gusto ko na lang hilain agad ang oras ng sa ganoon nasa hotel na kami at nagpapalitan ng pangalan ng bawat isa sa labis na kaluguran.Sisiguraduhin ko pagbalik ng Pilipinas may lalangoy na Martinez sa loob ng matris ni misis. Kung ang kaibigan kong si Henry ay kambal ang panganay ako ay triplets ang mabubuo. Sa katulad namin ng asawa ko na parehong nag-iisang anak dapat lang na mag-doble-time ang gagawin na pagtatanim at ng makarami."Uhm," narinig kong wika ni Cole.Binalingan ko ito ng tingin at nasilip kong nagtatanong niyang mata sa akin. "Why, Misis?" I asked her."S-sino ang susundo sa 'tin patungo sa hotel na pag-stay-
Warning: SPG,read at your own riskMARYCOLEPatuloy ang palitan namin nang halik habang abala ang kamay niya sa paglalakbay sa buo kong katawan. "Rowan...ohh..." mahabang ungol ko ng salatin niya ang basa kong hiyas dahil sa kaluguran. Hinagod niya iyon gamit ng hinlalaki niyang daliri. Dahan-dahan lang sa paraan na matatakam ako.Naglakbay muli ang labi niya pababa sa leeg ko. Lahat ay pinatakan niya ng mainit nitong labi. Pero naroon pa rin ang daliri niya sa hiyas ko patuloy na humahagod doon nakakakiliti at ang sarap niyon.Kaya naman hindi ko maiwasan ang gumiling sa harapan ng asawa ko dahil sa ligaya nalalasap. Nakakalasing, nakakawala ng sariling katinuan. Napamura ako ng blisan niya ang pagpasada sa gitna ko kaya napasinghap ako at dumiin ang kapit ko sa batok niya. Nasipsip pa ko ng malakas sa ibaba labi niya dahil sa nakakaliyo pakiramdam."Fvck! Baby," bigla siyang napamura ng ipasok ko ang kamay sa loob ng t-shirt niya at kinukurot ko nippl*s niya."Tang-na," Walang an
MARYCOLENanghina ako sa ilang ulit na pag-angkin na ginawa ng asawa ko. Kaya hindi ko mapigilan ang makatulog. Nakapikit na ako ng tumabi si Rowan sa akin. Tinatalo ako ng antok kaya hindi ko na siya pinagkakaabalahan tingnan.Nagising ako na mataas na ang sinag ng araw sa labas. Anong oras na kaya? Bakit wala sa tabi ko ang asawa ko. Saan naman nagpunta ang ungas na iyon iniwan ako mag-isa rito. Pinilit kong bumangon kahit masakit ang buo kong katawan.Nanginginig pa ang magkabila kong binti ng ako ay tumayo at kung hindi ako nakahawak sa headboard ng kama maari ako ay matumba.Napagpasyahan ko umupo muna. Sanayin ang sarili. Malalim ako napabuntong hinga pagkatapos ay muli kong sinubukan tumayo."Haist, nagustuhan mo naman Marycole kaya ayos lang iyan," paninisi ko pa sa aking sarili.Dahan-dahan ang paghakbang ko dahil parang binibiyak ang gitna ko sa sobrang sakit doon. Nangingining ang tuhod ko ng umpisa kong ilakad. Hindi ko naman p'wede tiisin, ang panunubig ng pantog ko d
MARYCOLENaging apat na araw ang honeymoon namin ni Rowan. Two days lang dapat 'yon nag-exrend ng 2 days na gusto namin pareho. Sinulit talaga ng asawa ko na halos lahat ng sulok ng suite namin ay nilibot ng maharot kong asawa. Ngayon ko lang nalaman na mabangis din ito sa kama dahil nga tahimik ito unlike sa kaibigan nito na sina Theo at Henry. Napapangiti na lamang ako at sobrang saya dahil labis na kaluguran ang pinaranas ng asawa sa ko sa akin.Balik Pinas na kami ngayon parang napakabilis ng apat na araw. Malambing na boses ang naulinigan ko na parang tumatawag sa akin."Baby, nakalapag na ang airplane baka gusto na natin bumaba," kunot ang noo na saad niya sa akin."S-sorry, mayroon lang ako naisip," nahihiyang sagot ko sa kaniya.Tumaas ang sulok ng labi nito. "Hope ako 'yan iniisip mo baby, kun'di magbabayad ka," seryoso ang mukha na sagot niya sa akin.Napalabi ako bago sumagot. "Bakit naman? Paano mo nahulaan?""Ma-try nga ang mokong na 'to," bulong ko."Iniisip ko kasi si J
MARYCOLE Ang bilis ng araw mahigit dalawang Linggo na kaming kasal ni Rowan, at sa loob ng dalawa Linggong 'yon sagana ang babe time namin mag-asawa.Ang asawa ko ay hahabol nga talaga sa kaibigan na meron kambal kaya palagi biro sa akin ang mag-double time raw kami.Abala ako sa niluluto ko sa kusina dahil nagsidatingan ang mga tropa ni Rowan, kaya naisipan kong gumawa ng pulutan na sisig. Na master ko ng gumawa nito dahil pagdadalaw ang magkasintahan na si Jethro ito ang request with matching wine. Pinuntahan si Rowan upang ayain maginuman dahil daw hindi na nila ito nakakasama sa gimikan simula ng ikasal. Timing naman galing kaming mag-asawa kahapon sa grocery maraming stock na p'wede maihain sa kanila.Tutol nga si Rowan, dito sa pagpapakapagod ko para sa mga bisita niya at mago-order na lamang daw sila subalit kinonta ko dahil bihira lang naman mangyari ang ganito nilang salo-salo.Napaigtad ako ng yakapin ako nito sa likuran habang abala ako sa kalan."Baby, kanina kapa r'yan ak
MARYCOLE Pagkababa ko galing sa taas ng condo ni Rowan ay nag-text na lamang ako sa driver namin na sa Crossing na lamang ako sunduin dahil matatagalan ito makarating. Almost one hour kasi ang gugulin ng biyahe hanggang Maynila.Ang shunga ko hindi ko naisip iyon, agad bumaba. naghanap ako ng taxi magpahatid ng Crossing. Nakakita naman agad ako at kamuntikan ko pang awayin ang taxi driver at sinabihan ba naman ako na metro ang gagamitin baka raw mamahalan ako at magreklamo oras ng makarating sa Crossing. Maigi raw kung mag-MRT na lamang daw ako sumakay."Gusto mo Kuya 5K pa ibayad ko sa'yo. Duda ka na hindi ko kayang magbayad ng metro?" mataray ko pang saad sa kaniya."Eh, ma'am naniniguro lang po ako, ito lang po kasi ang kabuhayan namin ng pamilya ko baka po baratin n'yo ako," katwiran pa nito."Kung hindi lang iniisip ko ang driver na nag-aantay sa akin lalayasan ko ito taxi. Attitude masyado. Mahirap kasi sumakay ng MRT lalo kung rush hour siksikan. Sasakay pa kasi ng jeep patung
MARYCOLE"Anak. Sure kang aalis ngayon hapon? Aba'y masama pa ang panahon, Marycole! Kahit hindi rito ang sentro ng bagyo," pasermon na sabi sa kaniya ng Ina. "Kung e, cancel mo muna ang flight, 'nak? Antayin mo baka nga busy lang ang asawa mo," pangaral ulit ng Ina sa kaniya at sumang-ayon din siya sa suggestion nito.Nag-antay si Marycole kay Rowan, maghapon hanggang gabi subalit walang Rowan na dumating. Pina-cancel pa niya ang ticket, na dapat sana ngayon hapon ang flight niya sa pagbabasakaling susunduin siya ng asawa. Ngunit hanggang kinabukasan ay hindi nagpakita si Rowan sa kaniya.Sinubukan tawagan ni Marycole si Rowan. Siya na ang nagbaba ng pride. Subalit hindi niya ma-contact ang phone nito. Inulit niya ng gabi dahil nasa isip niya lowbat lamang ito at baka pagtawag niya ulit ay makausap na niya ang asawa subalit ay wala pa rin. Kaya naman nakaisip na si Marycole na tuluyang umalis. Tuluyan iwan ang asawa.Nasa airport si Marycole ng hapon na iyon ngayon ang oras ng flight
MatthiasIt's been 3 years, simula ng ikinasal kami ni Lorelei, sa Sanctuary Hotel pero feeling ko noong isang Linggo lang nangyari ‘yon.Araw-araw kasi mas lalo kong minahal ang mabait kong asawa. Oo minsan may away kami ngunit inaayos agad namin ‘yon. Nag-uusap agad kami at gumagawa ng maganda solusyon. Ngunit ang away lang naman namin ay simpleng hindi lang pagkakaunawaan bilang buhay mag-asawa.Ayaw kasi rin namin patatagalin kung sino sa aming dalawa ang may tampo kailangan solve agad hindi pinaabot kinabukasan.If I look back to the past, when Lorelei was Mommy's daughter, it seemed impossible for us to be together. She can never be mine because everyone believes we are siblings.Marami na nga kaming sinuong na pagsubok. But thankful kay God, kasi nalampasan namin ang pinagdaanang unos, at sa kung may darating man na matinding problema kaya naman namin ‘yon lampasan. Ngayon pa ba na may mga anak na kami at mas mahal namin ang isa't isa.Lalo pa nga naging matibay ang aming pagsas
LoreleiAfter four months…“Uh? Anong masamang hangin ang nagdala sa inyo dalawa at alam ko may trabaho pa kayo ngayon?” kunot ang noo ko pareho ko silang tiningnan.“Besh…punta tayo ngayon sa Sanctuary Hotel and resort n'yo,” wika ni Ricky at Regina. Pumasok agad sa loob ng condo hindi ko pa man naaya pumasok. Tsk, ang weird ng mga bestfriend ko.“Lorelei! Tara minsan lang magyaya–”“Ha? Walang kasama si Zanelle, besh, si Tatay kasi nagpaalam maaga pa pumunta sa kaibigan niya.”“Edi isama natin,” wika nilang dalawa.“Paano? Wala si Mang Raul, baka hindi pumayag si Matthias. Pinagmaneho kasi siya patungo raw sa Sanctuary, may asikasuhin.”“Pak na pak? Sakto malilibre tayo ng asawa mo sa entrance ng beach,” palatak ng dalawa.“Sure kayo? Malayo ang Zambales pagod din mag-drive,” paliwanag ko sa kanila.“Girl Scout itong mga BFF mo, may driver akong kasama. Grabe kasi besh, ang init gusto naming mag-swimming,” magpanabay na saad nila.Pumayag ako OA pa ang dalawa nag-apir pa ng sumang-ay
Lorelei“Babe, it's not obvious that you're the excited one,” tudyo ng asawa ko dahil kanina ko pa ito minamadali ng magbihis.Ngayon nasa labas na kami ng pinto sa kwarto ni Tatay. Ngayon araw na kasi ang birthday nito at ang pangako kong sorpresa sa kanya.Bitbit ni Matthias ang ginawa kong vanilla cake, na pinagtatalunan pa namin ‘to, kasi nga suggestion nito paglabas na ni Tatay ng silid niya ngunit mahigpit akong tumutol.Eh, bakit ba? Gusto kong ito agad ang bubungad pag gising ni Tatay ngayong umaga sobrang pakialamero lang itong asawa ko pero nasunod din naman.“Ako ang napapagod sa'yo, Misis. Kasi kagabi ka pa isip nang isip kung anong pagkain ang iluluto mo at hanggang umaga ala-sais pa lang maingay ka na,” wika ulit ni Matthias.Natawa na lang ako sa kaniya.“Hindi ko naman itatangi kasi totoo naman na excited ako kaya ‘wag ka ng komontra, Mister. Para happy tayong dalawa,” wika ko sa kanya kinaangat ng sulok ng taas ng labi niya.“Bakit may mali ba sa sinabi ko?” ulit kong
Lorelei“Mang Raul, sa Pasig po ulit tayo. Sa Manggahan po sa dating apartment na pinuntahan natin ng dalawang beses,” magalang kong sabi rito.“Sige Lorelei," wika ni Mang Raul. "Mabuti na lang pinayagan ka ng asawa mo," mahina itong tumawa tila ba may naalala."Bakit po?" nangiti na rin ako."Noong una, nagalit sa akin iyon at pumayag daw akong ipagmaneho ka rito sa Pasig.”“Inaway ko po masyadong maarte. Ayon wala siyang nagawa,”Masayang humalakhak si Mang Raul.“Kaya pala nakasimangot na lang ng sabihin ko paalis tayo,” natatawa pa wika ni Mang Raul.Kasama ko rin si Ricky at Regina, full support itong dalawa kong bestfriend. Dumating na kasi ang isa ko pang Ate na galing pa ng Province pumayag na mag-usap kami.Sakto lang dahil nangako tutulungan daw ako mapapayag ang panganay naming kapatid.Dalawang Linggo ko rin ito kinumbinsi na pumayag. Kasi grabeng sungit noong una. Mabuti talaga mabilis nalusaw ang kasungitan nito ng mai-kwento ko rito kung gaano pangarap ni Tatay, na mak
Lorelei“Lo!”“Lolo…” napahagulgol ako nang tuluyan itong sumuko nasa sasakyan pa lang kami.Sa ospital dapat ang punta ng ambulance ngunit sa St. Martin funeral home napunta.Busy na si Matthias na tawagan sila Mommy at Lola. Ako tahimik lang habang pinagmamasdan ko ang payapang tulog na si Lolo.Humahangos sila Mommy at Lola Liza maging si Kuya Mattheus at si ate Mayang namumula ang mata katulad kay Daddy.Hinanap ko si Zanelle kila Mommy kasi hindi nila kasama.“Si Rina ang kasama nasa bahay, ‘nak,” wika ni Mommy.“Eh, si Tatay po Mhie?”“Nasa mansyon pa anak. Gusto nga umuwi sa condo n'yo kaya lang sabi ng Dad n'yo, sa bahay muna kasi nandito pa kayo wala siyang kasama roon,”Nilapitan ko si Lola, sa harapan ng Lolo Ronald. Tahimik ito umiiyak sa harapan ng tila tulog lang na si Lolo.“Lola, ayos lang po ba kayo?” ani ko nginitian siya at tumabi ako rito ng tayo hinaplos ang likuran niya.“Apo,” hikbi nito kaya kinabig ko upang yakapin at hinayaan itong umiyak habang yakap ko.“Nag
LoreleiWedding day…Tapos na akong mag-ayos, si Zanelle na ngayon ang binibihisan ko. Twiny kami ng suot na dress ng anak ko kaya hindi ko mapigil mangiti at nanggigil sa cuteness overload nito.“Ang pretty naman ng Zanelle ko,” I giggled. Magkabilang pisngi niya pinanggigilan kong hinalikan.“Itaw lin po Mama, same po Zael, pletty,” aniya niyakap ako sa leeg, tapos ulit-ulit na hinahalikan ako sa pisngi. Iyon ang naabutan ng ka papasok na si Matthias.Tinaasan ako nito ng kilay ng mapansin nito napapangiti ako tiningnan siya mula ulo hanggang paa.“Daddy!” nilapitan ni Zanelle ang ama. “Wow…wapo Daddy ni Zael,” wika nito akala mo matanda na kung nagsalita.“Ikaw din anak ang ganda-ganda,” sagot ni Matthias.“Hehehe opo Daddy, same Mama to danda,” sagot pa nito sa ama.“Sobra! Same kayo ni Mama mo ang pinakamaganda para sa Daddy.”“Babe, tapos ka na?” saad ni Matthias.“Patapos na. Mauna na kayo lumabas ni Zanelle, dadaanan ko pa si Tatay.”“Nauna na, babe kasama nila Mommy,”“Ay hind
Lorelei“Tay!” masaya kung sigaw sabay tinakbo ko ang pinto upang salubungin si Tatay, kasama na siya ni Matthias at si Kuya Mattheus na seryoso.Hindi kasama si Eleazar, kasi may pasok pa sa school ngunit susunod daw kapag naka graduate na payag naman si Tita Candy. Isa pa ayaw na ni Eleazar. Mag-transfer. Kung nakatapos na raw luluwas ng Maynila.Dito na kami nakatira ni Zanelle sa condo unit ni Matthias. Pag-alis kahapon, iniwan naman ang susi sa condo niya bago kami iwanan sa bahay nila Mommy.Nakangiti si Tatay kahit hindi niya ako nakikita. Mahigpit ko itong niyakap. Larawan pareho naming mukha ng saya. I looked at Matthias.“Thank you,” I uttered.Inalalayan ko si Tatay patungo sa sala at pinaupo. Pinagmasdan ko ito baka napagod sa biyahe ngunit mukhang maaliwalas naman ang bukas ng mukha nito.“Tatay ayos lang po ba ang naging biyahe n'yo?” wika ko.“Oo naman ‘nak, ngunit mahinang tumawa. Aba'y nagmamadali itong katipan mo dahil nga kasal n'yo na bukas, ginawa lang pasyalan an
Lorelei“Mommy,” nakanguso kong sabi. Nahihiya akong tumingin sa kaniya kasi kanina pa ako nito tinutukso kung saan daw ako natulog kahit alam niyang magkasama kaming dumating ni Matthias.“Halika ka nga rito anak,” wika nito hinila ako upang mayakap niya.Napangiti ako at hindi na ako nag-aksaya ng oras. Niyakap ko si Mommy Cole ng husto.“Salamat naman nagkabalikan na kayo ni Matthias. Ako ang unang masaya para sa inyong dalawa ‘nak. Mapapanatag na ako kaso mabubuo na rin ang pamilya n'yo ni Matthias,” aniya.“Mhie, susunduin ko lang po pala si Zanelle ha? Diba nagpaalam na si Matthias kanina umalis agad?” “Bukas na kayo umuwi hija,” sagot nito.“Inantay po kasi ako nila Ricky at Regina, Mommy.”“Ganoon ba? Sige, binilin pala ni Matthias, ihatid daw kayo ni Mang Raul,”“Opo Mhie, kaka tawag lang din ulit sa akin akala naman nakakalimot ako.”“Siya sige na baka abutin kayo ng gabi. Naroon ang anak mo sa silid ng ate Mayang mo,”“Sige po tatawagin ko na lang Mommy,” paalam ko sabay
Lorelei“Ang lamig!” tili ko kahit ako'y nakapikit.Gusto kong may mayakap kaso alam ko, wala ang anak ko. Mamaya pa 'yon ibablik nila Mommy kasi hapon pa ang flight namin ni Zanelle.Iniisip ko nasa k'warto ako ni Regina. Nakangiti pa ako kinapa ko ang tabi ko upang hilahin ang gamit na unan ni Zanelle, upang iyon ang yapusin.Gusto kong yakapin upang maibsan ang ginaw. Maybe it rained last night, so it was cold. Electric fan lang naman ang gamit namin ni Zanelle, sa silid na bigay ni Regina, pero dinaig pa ngayon ang naka aircon.Mahigpit kong niyakap ang unan at sinubsob ko pa ang aking mukha dahil nanuot sa ilong ko ang mabangong amoy ni Matthias.Sandali...natigilan ako...hanggang dito ba naman sa silid ni Regina, ginugulo ako ng hudas na si Matthias?Ganito talaga ang amoy ng lalaking 'yon hindi ako maaaring magkamali. Letse pati ba naman sa pagtulog ko, ang lalaking ‘yon sumasagi sa isip ko?Pero paano naman mapupunta ang unan ni Matthias sa silid namin ni Zanelle? Grabe na ba a