SA ISANG coffee shop naghihintay si Lalaine para sa taong kakatagpuin niya. Hindi niya akalain na sa dami ng pinagdaanan nito sa China ay makakabalik pa rin ito ng buhay at makakasama ang pamilya nito.Habang malayo na naglalakbay ang isipan, isang babaeng nakasuot ng itim na sumbero at itim na face mask ang lumapit sa mesa kung saan naghihintay si Lalaine. At bagaman simple lang ang suot nitong denim pants at long-sleeve ay kitang-kita pa rin ang magandang pigura ng katawan nito.Nang makita ni Lalaine ang mga mata nito ay tuluyan nang tumulo ang kanyang luha. Hindi siya makapaniwala na nakatayo ngayon sa harapan niya si Veronica.“I-Ikaw na ba talaga 'yan, Veronica?” umiiyak na tanong ni Lalaine sa babae. Tumango naman ito bilang sagot kaya sa labis na tuwa ni Lalaine ay napalundag siya sa babae at niyakap ito nang mahigpit.“A-Akala ko wala ka na... Sobrang saya ko talaga dahil makaligtas ka nang gabing 'yon...” umiiyak na saad ni Lalaine.Maging si Veronica ay umiiyak din ng mga
KAAGAD na nakatawag si Veronica ng ambulance at mabilis na nadala si Lalaine sa ospital. Pagdating sa emergency room, tinanong siya ng residence doctor kung ano ang naging sanhi ng pagkawalan nito ng malay. “H-Hindi ako sure, doc. Sa tingin ko over fatigue—”Naputol ang sana'y sasabihin ni Veronica nang may baritonong boses ang sumingit sa kanilang usapan. “Ms. Chavez?” Nilingon ni Veronica ang tumawag sa kanyang pangalan at nakita niyang si Doc Eros iyon na isa rin sa mga residence doctor ng naturang hospital.Lakas-loob na hinubad ni Veronica ang suot na face mask niya at hinarap ang binatang doktor. “D-Doc Eros, tulungan mo ang kaibigan ko,” nag-aalalang sagot ni Veronica sabay turo kay Lalaine.Kunot-noong pinagmamasdan naman ni Eros ang babaeng walang malay na nakahiga sa hospital bed. Maputla ang labi at mukha nito ng mga oras na iyon.“What happen to her?”Napilitan si Veronica na tanggalin ang suot na face mask para makapagsalita ng maayos at maintindihan ng doktor ang sasa
“KUNG 'di ako nag-donate ng liver kay Uncle Kennedy, hindi sana ako na-coma at naratay sa kama ng matagal...”Habang sinasabi iyon ay sinikap ni Gwyneth na maging kaawa-awa sa harapan ni Knives nang sa gayon ay mapapayag n'ya ito sa gusto niya.“Three years of my life were wasted because of the coma. Then what did I gain? You'll leave me in the end,” dagdag pa niya.Matiim na tumitig si Knives sa babae bago sinabing, “Bukod sa engagement, lahat ng kondisyon ay kaya kong ibigay sa'yo. Pag-isipan mong maigi.”Nang makitang muling aalis si Knives ay mabilis na nagsalita si Gwyneth. “I don't want anything else. All I want is for you to support me someday when I need you.”Buong pagtataka naman pinagmasdan ni Knives. Hindi n'ya maintindihan kung ano ang ibig nitong sabihin.“After I woke up from the coma, many people laughed at me because they said I was worthless because of my condition. Pati ang pamilya ko ay naging usap-usapan sa lugar namin. So please, for the sake of our friendship ov
MALALAKI ang bawat hakbang ni Lalaine at gustong makaalis kaagad sa lugar na iyon. At dahil wala sa tamang wisyo, paghakbang niya ay kinapos iyon at dumulas sa baitang ng hagdan. Umikot ang paningin ni Lalaine subalit isang matipunong braso ang humapit sa kanyang baywang at sumalo sa tiyak na pagkahulog. “What are you doing? Bakit 'di ka tumitingin sa inaapakan mo?” singhal ng baritonong boses ng lalaki. Nang makitang si Knives iyon ay nagpumiglas si Lalaine at ginustong makawala sa bisig ng lalaki, bagaman mabilis ang tibok ng kanyang puso. Pinukol ni Knives ng masamang tingin ang babae at tinakot. “Kapag kumilos ka pa, hahayaan na malaglag d'yan sa hagdan,” malamig na babala niya. “K-Kaya kong maglakad kaya bitiwan mo ko,” sagot naman ni Lalaine na hindi maitago ang galit sa tono. Subalit nagbingi-bingihan lang si Knives at kinarga ang babae patungo sa parking lot ng ospital. Dahil magaan si Lalaine ay parang papel lang siyang kinarga papasok sa loob ng sasakyan. Inupo niya ito
“SAPAT na ba 'yan para masabi mong seryoso ako?”Na-estatwa si Lalaine sa kinauupuan habang palipat-lipat ang tingin sa singsing at sa mukha ng lalaki. At bagaman may kadiliman ang loob ng kotse at kitang-kita naman niya ang mga mata ng lalaki na tila ba kasing kislap ng mga bituwin.“I've been preparing it for a long time. I really intended to give it to you last night but something unexpected happened,” muling saan ni Knives sa mahinang boses.Alam ni Knives na ayaw ni Lalaine ng mga bagay na masyadong extravagant. Tulad na lang ng diamond necklace na ibinigay niya noon. Sinabi nitong wala namang okasyon para suotin iyon. Ang expensive diamond ring na isa sa pinakamahal na singsing sa mundo ang balak sana niyang ibigay kay Lalaine, pero isinuko n'ya ang idea na 'yon at pinalitan ng isang simple pero rare na uri ng rose gold ring. At first glance, it may seem simple, but in the eyes of someone who knows how to appreciate expensive jewelry, they know how rare it is.Sobrang bilis ng
“HINDI ko na kailangan pang sagutin 'yan, Knives Dawson. Dahil mahal na kita bago mo pa ako mahalin...”Kumabog nang malakas ang dibdib ni Knives ng mga sandaling iyon. It was the first time he had heard such a confession and he felt like he wanted to jump from the overflowing joy in his heart.“Really? Mahal mo ako, matagal na?” naninigurong tanong niya kay Lalaine.Nahihiya namang tumango si Lalaine saka muling isinubsob ang mukha sa kanyang dibdib. Masuyo namang hinawakan ni Knives ang babae sa baba nito upang muling magtama ang kanilang mga paningin. At kahit luhaan ang mga mata nito ng sandaling iyon, kitang-kita pa rin niya ang emosyon na nakapaloob sa mapupungay nitong mga mata.“Thank you for loving me, Lalaine Aragon, and forgive me for everything I have done wrong to you,” masuyong saad ni Knives saka walang sabi-sabing sinakop ang labi nito.Mabilis ding gumanti ng halik si Lalaine sa lalaking pinakamamahal. Walang pagsidlan ang saya sa kanyang dibdib dahil ganoon pala ang
ALAS-DIYES na ng gabi nang makauwi si Knives. Subalit dahil pagkaligo ay sa study room naglagi si Lalaine ay walang naabutan ang lalaki sa master's bedroom.Kumabog ang kanyang puso. Natatakot siyang basta na lang itong umalis at muli siyang iwan. Knives searched the entire house until he reached the study room and peeked in. His heart was only silenced when he saw a small figure hunched over the table, busy drawing.Kaagad namang narinig ni Lalaine ang pagpasok ng lalaki kaya nilingon niya ito. Napangiti siya nang matamis nang makitang si Knives iyon, saka binitiwan ang hawak na lapis at sinalubong ang asawa.“Nakauwi ka na? Ang bilis naman,” kaswal na tanong ni Lalaine. Pero bago nagsalita ang lalaki ay ginawaran muna siya nito nang mahabang halik sa noo at labi.“Yup. Na-miss kasi kita,” sagot naman ni Knives matapos pakawalan ang labi ng asawa subalit yumakap ito ng mahigpit sa kanyang baywang. Namula naman ang mukha ni Lalaine saka isinubsob ang mukha sa dibdib ng asawa. “Ready
KINABUKASAN, nagising si Lalaine na masakit ang balakang. Hindi n'ya alam kung dahil lang iyon sa magdamag na pakikipagtalík sa asawa o mayroon pang iba. Subalit hindi na iyon pinansin pa ni Lalaine at inisip niyang baka dahil lang iyon sa malapit na siyang magkaroon ng menstruation. Isa pa, kailangan niyang kumilos at magpunta sa shop ni Mrs. Tupaz dahil iyon ang unang araw niya sa trabaho at kailangan niyang pumasok ng maaga. Matapos makaligo at makapagbihis, ay umalis si Lalaine ng Dawson Residence na puno ng confidence. Ang art studio ni Mrs. Tupaz ay nasa sentro ng Maynila. May tatlong palapag iyon at ang disenyo ay agaw-pansin dahil yari ito sa salamin. Kaya mula sa labas ay kitang-kita ang mga paintings at drawings na naka-display sa studio na nagiging center of attraction. Alam ni Lalaine na galing sa mayamang pamilya ni Mrs. Tupaz. Mayroong clothing factory ang pamilya ni Mrs. Tupaz pero hindi n'ya gusto na manahin ang negosyong iyon kaya nagbukas siya ng sariling art s
“I'M sorry, Kairi. I can't marry you...”Naomi returned the ring to Kairi with tears in her eyes. Kairi couldn't understand why her fiancé did that. They were planning to get married but why is she suddenly returning the ring to him now? What the fuck is really happening?“But why? Did I do something wrong, babe?” gulong-gulo na tanong ni Kairi sa nobya saka hinawakan ang kamay at bakas ang matinding pagtatanong sa mga mata.Pero iwinaksi ni Naomi ang kamay na hawak ng nobyo at saka tinakpan ang mukha gamit ang palad at umiyak. “Akiko-san to no o miai ga kimarimashita. Gomen'nasai, Kairi. (My arranged marriage meeting with Akiko has been arranged. I'm so sorry, Kairi.)”Nang marinig iyon ni Kairi ay natigilan siya. Si Akiko ay ang lalaking gusto ng mga pamilya ng kanyang nobya para rito. Kairi thought the man had completely backed out of the agreement, but why would the two get married now? No! Hindi siya makakapayag. Noong una pa lang niyang makita si Naomi, alam niyang ito ang baba
“MASAKIT ba, hija? Pasensya ka na. Wala akong magawa sa t'wing sinasaktan ka ni Sir Henry. Natatakot din kasi akong baka pag-initan n'ya ang pamilya ko.”Mula sa kawalan ay bumaling ang tingin ni Abby kay Manang Ising. Kasalukuyan niyang nilalagyan ng ointment ang sugat niya sa bibig, braso, at binti na katulad ng dati ay tinamo niya mula sa pagmamaltrato ng demonyong si Henry.Her whole body was covered in bruises and scratches, a sign of Henry's sadism. Mas lalo kasi siyang ginagahan kapag nakikita niyang nagmamakaawa ang dalaga sa kan'ya. He feels like he's the lookking and she's his slave. “O-Okay lang po, Manang Ising. Naiintindihan ko po kayo,” saad ni Abby na pilit ngumiti sa matanda.Muling kumuha ng cotton buds si Manang Ising at muling nilagyan ng ointment saka magaang ipinahid sa mga sugat ng kawawang dalaga. Habag na habag siya rito pero wala naman siyang magawa para matulungan ito.“Bakit ba kasi hindi ka na lang umalis? Magpakalayo-layo ka. Magtago ka kahit saan. Basta
ALAS-SINGKO ng hapon ang eksaktong labas ni Abby, at awtomatikong nanginig ang kanyang mga kamay nang makita ang isang itim na Rolls Royce na naka-park sa tapat ng banko kung saan siya nagtatrabaho. Isang bodyguard ang nakatayo sa labas habang hinihintay siya. Habang papalapit ay nanlumo si Abby dahil alam niya na kahit anong gawin niya ay hindi na siya makakatakas pa sa kamay ni Henry Scott. Ni mga pulis ay ayaw tumulong sa kan'ya dahil marinig lang ang pangalan nito ay parang asong nababahag ang buntot.Gustuhin man niyang tumakbo at tumakas kay Henry ng mga sandaling iyon, alam ni Abby na magiging useless lang ang lahat dahil magkikita't makikita din siya nito. Nang minsan ngang sinubukan niyang magtago, sa halip na hanapin siya ay ang kanyang pamilya sa Capiz ang pinuntahan ng mga ito. Sa takot niya na may mangyaring masama sa pamilya ay kusa na siyang lumabas sa pinagtataguan.“Good evening, Ms. Del Rosario,” bati ng bodyguard ni Henry sabay bukas ng pinto ng back seat. Doon, ki
“LET'S break up, Abby. I can't do this anymore...”Tila pinagbagsakan ng langit at lupa si Abby sa narinig. Ang mga salitang iyon ay para bang kutsilyo na paulit-ulit na sumasaksak sa kanyang puso. Maging ang kanyang luha ay biglang bumalong na para bang isang ulan na walang tigil sa pagbuhos.Paano na lang siya kung iiwan siya ni Jake? Si Jake na lang ang tanging kakampi niya pero iiwan pa siya nito. Bakit? Paano nito nagagawang makipaghiwalay sa kan'ya gayong pitong taon na sila nito? Ganoon lang ba talaga kadali para kay Jake na iwan siya pagkatapos ng lahat? Ang akala niya ay tanggap siya nito, tanggap nito ang pagkatao niya. Pero bakit bigla na lang itong makikipaghiwalay sa kan'ya? Did she do something wrong? Aren't they planning to get married? Hinawakan ni Abby ang kamay ng nobyo habang umiiyak. “Jake naman. Seven years na tayo. B-Bakit ngayon ka pa makikipaghiwalay sa'kin? Did she do something wrong? Don't you love me anymore?” umiiyak niyang tanong. Nagulat si Abby nang
•••••“ANAK, sigurado ka na ba? Pwede namang dito ka na lang sa probinsya natin maghanap ng trabaho habang nag-aaral. Bakit kailangang sa Maynila pa? Ang balita ko, maraming masasamang tao doon sa Maynila,” nag-aalalang tanong ni Letisha sa anak na si Abby. Matamis na ngumiti si Abby sa kanyang Nanay Letisha. “Naku nay! Kung kailan naisangla na natin ang lupang sakahan, saka mo pa sasabihin sa'kin 'yan? Paano ko matutubos ang lupa natin kung aatras ako?” pabirong sagot naman ni Abby.Ang totoo, nasasaktan si Abby dahil ang lupang iyon ang tanging alaala ng kanilang tatay na maagang nawala dahil sa pneumonia. Kaya naman bilang panganay, ipinangako niya sa sariling magsisikap siya at magtatrabaho nang sa gayon ay matubos nila iyon sa lalong madaling panahon.“Nag-aalala lang naman ako sa'yo, anak. Mag-isa ka lang doon. Paano ka na lang kapag may sakit ka? Sinong mag-aalaga sa'yo?” Hindi pa rin mapalagay ang puso ni Letisha para sa pag-alis ng panganay na anak, dahil iyon ang unang be
——— Secret Marriage With The Cold-hearted Billionaire Book 2: “SAVE ME, LOVE ME, ATTORNEY.” (Kairi Inoue and Abby del Rosario Story) SYNOPSIS: Bitbit ang pangarap na makapag-aral ng kolehiyo habang nagtatrabaho, mula probinsya ng Capiz ay lumuwas si Abby sa magulong siyudad ng Maynila. Subalit hindi niya akalain na sa halip na pag-asa, bangungot pala ang naghihintay sa kan'ya. Nakaranas siya ng pang-aabuso mula sa mayamang negosyante na sinamantala ang kanyang murang edad at pagiging walang muwang mundo. Wala siyang mapagsabihan ng kahayupang iyon na ginagawa sa kan'ya, kahit sa best friend niyang si Keiko. Ilang taon ang lumipas, naging maalawan ang buhay ng kanyang kaibigan nang makilala nito ang tunay na ama at mangibang-bansa. Naiwan siyang nag-iisa at patuloy na dumaranas ng kalupitan. Ni wala siyang lakas ng loob para sabihin iyon sa kanyang pamilya dahil ayaw niyang mabigo ang mga ito sa kan'ya. Hanggang sa muling magbalik ang kaibigan niyang si Keiko sa Pilip
NINE MONTHS LATER...“BABY! I'm here in okay? Please calm down! Kaya mo 'yan. Malapit nang dumating si Doc Ivy!” natatarantang bulalas ni Knives habang nag-aalalang nakatingin sa asawang nakahiga sa delivery room at hawak ng mahigpit ang kanyang kamay. Pawis na pawis na ito at namumutla ang mukha ng mga sandaling iyon tanda na nahihirapan ito.“Sobrang sakit na, Knives! 'Di ko na kaya! Parang mamamatay na 'ko!” bulalas ni Keiko habang umiiyak. “Bakit ba kasi ang tagal ng doktor na 'yon?!” Napakasakit na ng tiyan ni Keiko at pakiramdam n'ya ay malapit nang lumabas ang kanyang anak sa sinapupunan. Pero bakit wala pa rin ang OB niya? Saan ba ito nagpunta?“P-Papunta na si Doc Ivy, baby. 'Wag ka nang magalit, baka mapaano ka pa pati si baby,” pagpalakalma ni Knives sa asawa pero siya naman itong abot-langit ang kaba para sa kanyang mag-ina.Ito ang unang beses na matutunghayan niyang isilang ng pinakamamahal niyang asawa ang bunso nilang anak. Noong isilang kasi nito ang kambal ay wala s
“SHIT! Bakit pa kasi ngayon nangyari 'to?”Naiinis na tumingin si Seiichi sa babaeng kasama n'ya sa presinto ng mga sandaling iyon. Isang oras na lang ay mag-uumpisa na ang kasal ni Keiko at Knives pero heto't nasa harap siya ng mga pulis at paulit-ulit na nagpapaliwanag.“Bakit ba kasi ayaw mo pang aminin na ikaw talaga ang nanghipo sa'kin para matapos na? Pare-pareho tayong male-late nito eh. May pupuntahan pa ako,” inis na sabi ng babae kay Seiichi.“Oo nga naman, Sir. Bakit ayaw mo pang aminin nang matapos na? Mukhang pareho pa kayong may lakad, oh?” sabat naman ng pulis investigator na kaharap nila ng mga sandaling iyon.Marahas na bumuntong-hininga si Seiichi saka tumingin sa wrist watch. Wala siyang dalang kotse dahil coding iyon kaya naman nag-bus na lang siya. Hindi na siya sumabay sa mag-aamang Inoue dahil may kailangan pa siyang daanan sa opisina. “Look, Miss. I don't have time for this,” sagot ni Seiichi saka tumayo na at humarap sa investigator saka dumukot ng calling ca
“MAY I have your attention please?” mayamaya pa'y pakiusap ni Knives sa nagkakagulong guests and reporters. “I have an important announcement.”Nahinto ang lahat at natahimik nang marinig ang sinabing iyon ni Knives. Mayamaya pa'y muling bumaling ang lalaki kay Keiko at masuyong nagsalita. “May I?” ani Knives saka inilahad ang kamay.Puno ng pagtatanong ang mga mata ni Keiko pero hindi na siya nagtanong pa. Inabot niya ang palad sa nobyo at inalalayan siya nito patungo sa pinakagitna ng banquet hall. They slowly walked up to the mini stage where there were two chairs decorated with her favorite flower—the beautiful daisy. Pakiramdam ni Keiko ay para siyang prinsesa at si Knives naman ang makisig na prinsipe nang gabing iyon. Mabilis ang pagtibok ng kanyang puso na para bang malakas itong binabayo.“K-Knives...ano ba ang nangyayari?” naguguluhang tanong ni Keiko nang hindi na siya makatiis pa.Matamis na ngumiti si Knives sa nobya saka ginagap ang kanyang kamay. “You'll find out late