Nakaupo sa kanyang upuan si Kristoff na nasa opisina niya habang pasulyap - sulyap sa dalagang nag-aayos ng kanyang gamit sa mesa nito. Hawak ng binata ang isang paperbag na may lamang kahon ng bagong cellphone. Napapabuntong - hininga nalang ito at halata sa kanya na may bumabagabag sa isip nito."Sigh!"Napatingin si Kristoff sa hawak na paperbag. Kumatok muna si Abby bago pumasok."Sir.." sambit ng dalaga pagbukas ng pinto. Medyo nagulat si Kristoff kaya nagmamadaling itinago ang hawak na paperbag."Ano iyon?" tanong ng boss. "Uuwi na po ako. Mauna na po ako sir." Pagpapaalam ni Abby sa boss."Huh?" Reaction ni Kristoff na napatingin sa wall clock. It was 5 oclock already. "Ahh, ganoon ba.. sige makakaalis ka na."Umalis na si Abby sa silid at naiwan na lang si Kristoff roon. Napatingin siya ulit sa paperbag na nasa ibaba ng mesa niya."Bakit mo ba binili ito?" Tanong niya sa sarili at sinagot rin niya, "Paano ko siya ma-kokontact kung wala siyang cellphone! Asar!"Napatayo ang bi
"Good morning!" Bati ni Abby sa mga nakakasalubong niya habang naglalakad sa pasilyo patungo sa opisina."Good morning!"Pumasok na sa silid ang dalaga at nagtataka ito na wala pa ang boss niya. Napatingin na lang siya sa kanyang orasan. It was 7:45 already."Dumating na ba siya o hindi pa?" Napapaisip si Abby at nagtataka ito. Nakasara pa kasi ang pinto ng opisina ng boss niya.Lumabas si Abby at napatanong sa ibang empleyado kung nakita ba nilang dumating si Sir Kristoff."Nakita niyo ba si sir?" tanong ni Abby."Hindi Miss Abby!""Hindi ko rin siya nakita..""Baka late lang!" Sabi nong isa."Hmmm.. ganoon ba." Hindi mapanatag si Abby sa mga oras na iyon. As his secretary, kailangan na alam niya kung nasaan ang boss nito."By the way, may numero ka ba ni Sir?" tanong ni Abby sa isa."Huh? Meron.. wala ka ba?""Ah, eh, bago kasi ang cellphone ko kaya wala pa.." Pagpapaliwanag ni Abby na medyo nahihiya."Okay!"Dumating ang isang empleyado na ipinagmamalaki ang bagong cellphone nito.
"Kailangan niyang magpahinga, uninom ng gamot, at kumain ng masusustansiyang pagkain." Payo ng doctor na tinawag ni Abby para pumunta sa bahay."Salamat po Doc!"Inihatid ni Abby ang doctor palabas ng bahay. Nasa kwarto naman si Kristoff at natutulog sa kama nito.Pagkatapos niyang ihatid ang doctor ay pumunta siya sa kusina para magluto. Iniisa isa niyang binuksan ang mga cabinet at ang refrigerator. Napakarami ng laman sa ref at mukhang hindi man lang ginagamit. Hindi rin naman expire. Lahat na yata ng kailangan niya ay naroon na."Ang mayayaman talaga.. buti pa sila. Puno ang refrigerator."Nagsimula ng magluto si Abby gamit ang mga rekados na naroon. Mahimbing na natutulog ang binata sa kwarto nito habang ang dalaga ay abala sa kusina. Pagkatapos niyang nagluto, bumalik si Abby sa kwarto ng boss niya para tingnan ito. Mahimbing pa rin ang tulog ng binata. Napahakbang papalapit si Abby papunta sa may kama. Pinagmasdan niya ang binata at napaupo sa silya malapit sa kama. Inabot at k
Nasa park si Paul at may hinihintay. Lunch break niya kaya naroon ito para makipagkita sa isang tao na nagpadala sa kanya sa messenger ng kanyang larawan na natutulog sa kama. Sa larawan ay may kasama siyang babae na hindi lang balikat ang nakita. Gusto niyang usisain kung sino ang taong ito. "Nasaan ka na at magpakita ka na!?" Naiinis na si Paul sa mga nangyayari. Hindi na siya makapaghintay na malaman kung sino iyon at sino ang gustong magblackmail sa kanya. May isang tao ang nagpadala ng larawan kanina bago mag - lunchbreak. May mensahe ito na nagsasabi: "Naalala mo pa ba ito, Paul?Nagreply naman si Paul: "Sino ka?"Naaalala ni Paul na nakatulog siya sa isang hotel pero hindi niya alam kung sino ang kasama niya roon! Iyon ang panahon na nag-inuman sila ng mga coworkers niya.Nagreply naman ulit: "I know you ever since, Paul. Siguro sa daming mga tao ay di mo ako kilala. Gusto ko magkita tayo ulit!Paul: "Sige, magkita tayo sa park. Lunch break."Hindi maiwasang hindi mag-alala s
Nagising na si Abby pagkatapos ng mahimbing niyang tulog sa kama ng kanyang boss. Napainat ng braso ang dalaga habang nakapikit pa ang mga mata."Ang sarap ng tulog ko!"Dahan - dahan niyang idinilat ang mga mata."Hmm?"Tuluyan na siyang nagising at napatingin sa kisame."Nasaan ako?"Agad siyang bumangon at napaupo sa kama. Nanlaki ang kanyang mga mata nang malaman niyang naroon siya sa kama ng boss niya. "Teka? Bakit ako narito?"Napaisip tuloy si Abby at napatingin sa sariling katawan sa ilalim ng kumot nito. Napabuntong - hininga nalang siya at gumaan ang pakiramdam ng makitang may saplot pa ito. Wala naman siyang naramdamang kakaiba. Hindi maalis sa isip niya na baka may nangyari ulit na hindi niya alam.Napatingala si Abby ulit sa kisame at seryosong nag - isip."Anong ginagawa ko rito? Bakit ako narito sa kwarto ng boss ko? Bakit ako narito sa kama niya?" Tanong niya sa sarili na siyang bumabagabag sa kanya. Napakamot nalang siya sa kanyang ulo dahil wala talaga siyang maala
Palihim na bumili ng pregnancy kit si Abby at ginamit niya ito sa comfort room para tingnan kung tama ba ang hinala ni Meimei sa kanya na siya ay buntis. Nababahala ang dalaga sa possibleng mangyari.Pagkakita niya sa resulta ay namilog ang mga mata nito. Balot pa rin sa kaba ang dalaga."Isang linya..."Buti nalang ay hindi siya buntis. Kinabahan talaga ito. Huminga siya ng malalim at napangiti. Nabunutan siya ng isang milyong tinik sa nalaman niya.Masaya ng bumalik si Abby. Sa kanilang break, sabay na kumain sina Meimei at Abby sa canteen ng kompanya. Seryosong sumusubo si Abby at pabilis ng pabilis ito. Napatingin nalang si Meimei sa kanya at nagulat sa kinikilos ng dalaga. Pilit niyang kinakalimutan ang mga nangyari.Patuloy itong sumusubo ng walang tigil."Okay ka lang ba Abby?" tanong ni Meimei na hindi na nakakakain dahil panay itong nakatingin sa kaibigan.Napatango lang si Abby."Masaya lang ako!" sagot nito na puno ang bibig.Sa isip ni Abby: "Masaya lang ako dahil hindi ak
"Goodmorning!" Bati ng waiter sa mga taong pumapasok sa cafe.Naroon sa sulok si Lala at umiinom ng kape. Panay titig kay Jerick na nasa may counter. Pasulyap - sulyap naman ang binata at pangiti - ngiti sa nobyang nakatingin sa kanya. Ngumingiti rin si Lala sa kanya pero may malalim pala itong iniisip.Lala's POVMore than a year na kami ni Jerick. Naaalala ko pa ang panahon na una ko siyang nakita.Hindi pa kami magkakilala noon ay nakikita ko na siyang may mga nililigawang mga babae. He was always wearing his big circular eyeglasses at nakashorts pa. Napakaweirdo niya talaga at iba ang style ng fashion ng lalaking ito.Napadaan ako noong araw na iyon na nakatayo siya sa may poste na may dala siyang mga bulaklak at kinakausap ang isang babae. Nanliligaw yata siya pero binasted ito. Itinapon ng babae ang bulaklak. Napakaganda pa naman ng mga bulaklak na iyon na kahit ako ay hindi pa nakakatanggap ng ganyan. I am single and no boyfriend since birth. Naramdaman ko ang sakit na ma-rejec
"Sir, tinatawag na po tayo. Aalis na po ang grupo," tawag ni Abby sa boss nito na nasa office pa."Sumabay ka na sa kanila. Susunod nalang ako," sagot ng boss ni Abby. "Sige po."Umalis si Abby sa office at sumabay sa van nila Meimei. Naiwan saglit si Kristoff doon dahil may hinihintay pa siyang isang tao. Pagkalipas ng ilang minuto ay dumating na ang hinihintay niya.Ang hindi alam ni Kristoff ay hinintay pala siya ng team ni Jasper na sakay sa isang van. Nakatayo pa ang iba sa labas at hinihintay ang boss nila. Hindi sila sakto sa isang van kaya kailangan nila ng isang pang sasakyan. Naisip ni Jasper, ang head ng team na baka sakali ay pwedeng makisakay ang iba sa kotse ni sir Kristoff."Miss Abby, pwedeng - pwede po kayong sumabay kay Sir Kristoff. Sasabay rin ako sa kanya," mahinahong sabi ni Jasper."Huh? Akala ko ba.." Reaksyon ni Abby.Napatingin at binilang ni Abby ang lahat at may apat na di makakasakay dahil hanggang 12 lang ang pwede sa van.Napapangiti nalang si Jasper s