Share

Chapter 4

Author: ElizaMarie
last update Huling Na-update: 2024-10-29 19:42:56

Napatingala ako sa sobrang taas ng building na nasa harapan ko. May nakasulat sa ibabaw na McKinney Corporation. Sa tanang buhay ko ngayon lang ako nakatapak ng ganito kalaki ang building. Marami naman akong nakikitang naglalakihang building pero kakaiba awra at disenyo ng building nato. Nasa bandang Makati City pa kasi ito kaya kailangan mong mag-triple ride kapag nagtitipid ka sa pamasahe. Or kung gusto mo mag-taxi ka para mas mabilis, yon nga lang butas bulsa mo sa pamasahe pa lang.

Napatingin ako sa relong pambisig ko at na-shock ako nang makitang 8:05am na ng umaga. Alas otso ang alas otso ang time in namin nga napatakbo ako papasok sa loob. Di ko na pinansin ang cellphone ko na vibrate ng vibrate, marahil ay si Jhy ang tumatawag. Mabuti na lang at may company i.d na akong suot kaya di na ako sinisita pa guard. Tumakbo ako papuntang elevator dahil nasa 5th floor pa ang opisina ng HR ngunit sa kakamadali ko di ko inaasahang matapilok ako at deretsong natumba ako sa lalaking nasa harap ng elevator.

"What the hell!" sigaw ng lalaki sa malamig na tinig.

Mabuti na lang at matigas ang tindig ng lalaki kaya di ito natinag ng mabangga ko ang likod niya. Yon nga lang napasobsob ako sa bandang puwitan niya kaya napahawak ako sa mga hita niya.

"Are you out of your mind?! Stand up!"

Para naman akong binuhusan ng malamig na tubig at dali-daling tumayo. Napangiwi ako nang makaramdam ng kirot sa paa. Gunin pa man ay pinilit kong tumayo ng maayos. Napayuko na lang ako dahil hindi ko kayang tingnan ang nasa harapan ko. Sobrang nahihiya ako sa katangahang nagawa ko.

"Sorry po. Hindi ko po sinasadya," hinging paumanhin ko.

"Are you new here?" malamig na tanong ng lalaki.

"O-opo," nagka-utal-utal na sagot ko kanya habang nakayuko.

"Rise your head," utos nito sa akin. "And tell me your name."

Kaya naman ay napatingala ako sa kanya. Bumalaga sa akin ang makisig na anyo niya. Naka-tuxedo ito na may white polo with necktie sa loob. Naka-slacks with belt ito with matching leather shoes. Nakapamulsa itong humarap sa akin.

Muli akong napayuko dahil hindi ko kaya ang mga titig niya sa akin. Para niya akong kakain ng buhay. Sa gilid ng mga mata ko, napansin ko ang mga mapanuring tingin ng mga nakapaligid sa amin. Parang sinasabi nilang katapusan ko. Saka ko lang napansin ang muling pag vibrate ng cellphone ko sa bulsa ko.

"Shit!" Biglang wika ko. Katapusan ko na nga talaga. Mukhang mag ba-bye na agad ako sa kumpanya na ito nang hindi pa nakapag-log in man lang.

"What's your name?" muling tanong ng kaharap ko.

Ayaw ko sanang sabihin ang pangalan ko ngunit pakiramdam ko kailangan kong saguton ang tanong niya. "Kimberly po. Kimberly Martinez."

"Which department are you in?" tanong pa niya.

"D-di ko pa po alam. Ngayon ko pa po malalaman kung saan ako i-assign," kinakabahan na sagot ko sa kanya.

Naramdaman ko na naman ang muling pag vibrate ng cellphone at saktong bumukas ang elevator. Ngumuko ako sa kanya at dali-daling pumasok sa elevator kahit paika-ika ako dahil palagay ko ay na sprain ang kaliwang paa ko. Nakita ko pa ang akmang pagpigil sa akin ng isa sa mga kasama ng lalaki ngunit pinigilan ng nito. Titig na titig ito sa akin habang papasara ang elevator. Natingin ako sa relo at muli akong napamura ng makitang 8:36am na.

"Lagot na talaga," tanging nasabi ko at pinindot ang 5th floor sa button. Napahilamos na lang ako ng mukha.

Pagdating doon ay kita pa ang pag-alalang mukha ni Jhy sa akin. "Anong nangyari sayo? Kanina pa ako tawag ng tawag sayo. Jusko naman Kim, mukhang masesante ka agad sa unang araw pa lang natin dito."

"Wag naman sana, haizt. May nangyari lang sa baba kaya natagalan," rason ko sa kanya.

"Kanina pa nag-alboroto si Miss Shiela. Mukhang makapeso ka agad dito. Kanina pa mainit ang ulo noon sa kakahintay sayo."

"Saan pala siya?" tanong ko sa kanya.

"Ayon, pumasok sa office niya, pasok na lang daw tayo sa opisina kapag dumating ka. Pa importante ka daw masyado," napa buntong hininga na sabi niya.

Napabuntong hininga na rin akong inaya siya na pumasok sa opisina ng HR. Nararamdaman kong pinagtitinginan kami ng mga empleyadong narito. Naramdaman siguro nila na may nagawa akong kapalpakan. Kumatok si Jhy sa pinto at nang sumagot ang nasa loob ay saka lang ito binuksan ni Jhy. Pumasok kami sa loob at nakita ko si Miss Shiella na nakaupo sa swivel chair niya habang kaharap documento sa mesa nito.

"Good morning po, Miss Sheila," bati namin sa kanta.

Nag-angat naman ito ng tingin sa amin. Naka reading eyeglasses ito at masinop na nakapangko ang buhok. Para itong si Madam Chin-chin sa 'Ang Munting Prinsesa' pinagbibidahan dati ni Camille Prats noong bata pa ito. Napaka-strict ng mukha nito. Kaya naman ay kinakabahan pa din kami kahit na minsan na namin tong nakasaluma noong ini-interview niya kami.

"Oh, akala ko ba ay wala na kayong balak na pumasok pa. Kakasimula pa lang ganito kaagad ang pinapakita nyo?! King ganito na rin lang ang gagawin nyo araw-araw, mas mabuting wag na kayong pumasok pa," sermon niya sa amin.

"I'm sorry po," sabay na wika namin ni Jhy. I feel sorry for Jhy, nadamay tuloy siya sa katangahan ko.

"Umagang-umaga ini-stress nyo ako," litenya pa ni Miss Sheila.

"Sorry po," hinging paumanhin ko ulit kanya.

"Alright, para matapos na ang stress ko sa inyo, I will tell you about your assignment now. You, Miss Navarro, you will be assign in Sales and Marketing department, while you, Miss Martinez will be assign in Account–"

Hindi niya natapos ang sasabihin dahil biglang tumunog ang telepono nito sa mesa. Sumenyas muna ito sa amin na sagutin muna ang tawag. Mataman lang itong nakikinig sa kung sino ang kausap nito sa telepono. Napa Sulyap pa ito sa akin kaya muling kinakabahan ako baka nakarating na sa kanya ang ginawa kong kapalpakan sa baba. Napalunok na lang ako ng laway.

"Noted, sir. I'm working on it." Tanging sabi niya at ibinaba ang tawag. Seryuso siyang tumingin sa akin, "Miss Martinez, you will be assigned at the office of the CEO, directly under Mr. McKinney's supervision.

"Po? Akala ko ba sa Accounting Department ako maka-assign?" di ko mapigilang tanong ko sa kanya.

"Kini-question mo ba ang ang desisyon ko?" Balik tanong nito sa akin.

"Hindi po," sagot ko na lang sa kanya.

"Good. You may now go to your respective department," wika niya sa amin.

Lumabas kami Jhy sa opisina ni Miss Sheila. Kinakabahan ako sa magiging assignment ko. Ang akala ko ay sa accounting department ako ma-assign since financial naman ang major ko. Kaya nakapagtataka lang na sa mismong CEO ako maka-assign. Sabay kaming pumasok sa elevator, sa 9th floor ang department ni Jhy samantalang top floor naman ako.

"Bye, friend. Kita na lang tayo mamayang lunch break. Tawagan kita, ha?" Sabi niya sa akin ng nasa 9th floor na kami.

"Sige, friend. Good luck sa trabaho mo," sabi ko sa kanya.

"Good luck din sayo. Ayeee, office of the CEO agad ang sayo," tukso niya sa akin.

Napailing na lang ako sa kanya at muling pinindot ang close button ng elevator nang makalabas si Jhy. Nakita kong kumaway pa ito bago tuluyang sumura ang elevator. Kinakabahan ako ng mag-isa na lang ako. Hindi ko mawari kung para saan ang nararamdaman kong ito. Sana ang walang mangyayari na hindi ko inaasahan.

Pagdating ko sa top floor ay mas lalong bumilis ang tibok ng puso dahil sa kaba. Tumambad sa akin ang napaka maalwan na silid. May nakita akong iilang empleyado ngunit mukhang di nila napapansin ang pagdating ko dahil tutok sila sa kani-kanilang monitor. Napansin ko ang dalawang lalaki na kanina lang ay kasama nong lalaki na nabunggo ko ang likod.

"Shit," mahinang usal ko na lamang sa sarili. Kahit kinakabahan at pinili kung lumapit sa nag-iisang babae na narito. "Ahm, good morning po."

Nag-angat naman ito ng tingin sa akin. "Yes?"

"I'm Kimberly Ann Martinez, an intern from New Era University, sabi ng HR, dito daw po ako naka-assign," kinakabahan na pakilala ko sa kanya.

Nalilitong napatingin naman ang babae sa mga kasama nito marahil ay hindi nito inform sa nangyari. Nang makitang tumango ang mga kasama niya ay ngumiti ito sa akin at tumayo. Sininyasan niya akong sumunod sa kanya. Kaya sumunod na lang sa kanya. Nang nasa hapanan na ito ng pinto ay kumatok lang ito ng tatlong beses at pagkatapos ay binuksan niya ito kahit wala pang sumagot sa loob.

Pumasok kaming dalawa sa loob at namangha ako sa interior design ng opisina. Napaka manly ng dating ngunit hindi naman ito plain kung titingnan. Malawak din ang loob na kung may bata lang na narito ay pwede nang maging playground. Napansin kong may lalaking nakaupo sa swivel chair nakatalikod ito kaya naman ay hindi ko agad nakikita ang mukha nito.

"Sir, we have new intern fro New Era University, dito siya ina-assign HR," sabi ng babae na di ko pa alam kung anong pangalan.

"Leave us first, Miss Atayde," wika ng lalaki sa buong-buo na boses.

"Noted, sir." Yumuko lang ang babae saka tiningnan ako.

Ngumiti lang ito sa akin na parang bang sinasabi na 'good luck' saka tuluyan ng lumabas sa opisina. Ako naman ay mas lalong kinakabahan ng maiwan ako.

Mga Comments (3)
goodnovel comment avatar
jennylyn legaspi
ayun ohhh Jonathan ikaw pla ang nabunggo ni kim
goodnovel comment avatar
Clara Bongulto
goodluck kim..
goodnovel comment avatar
Jekk'34
Ayieee ang Ceo.. Goodluck Kim..
Tignan lahat ng Komento

Kaugnay na kabanata

  • Ruthless Series 1: Jonathan McKinney, The CEO   Chapter 5

    Sinundan ko na lang ng tingin ang papalabas na babae. Matapos mawala sa paningin ko ang babae ay ibinalik ko ang tingin sa harapan. Laking gulat ko ng makaharap na pala siya sa akin. At ang mas nakakagulat pa ay siya ang taong nakabunggo ko sa elevator. Nanlaki ang mga mata ko nang makilala siya. "I-Ikaw?" di ko mapigilang wika ko."Hello, baby, welcome to my chamber," seryusong wika niya. Hindi agad ako nakapag-isip ng sasabihin."Huh?" nalilitong wika ko sa kanya."Kidding." sabi nito sa akin at ngumiti ng napakatamis. Para naman akong nalusaw sa ginawa niya. "Have a seat, Miss Martinez."Bumalik ang pagiging seryoso niya. Parang napapalibutan ng malamig na yelo ang buong silid dahil sa malamig niyang awra. Natakot tuloy ako baka magkamali na naman ako at itatapon na talaga ako sa labas ng kumpanya. Dahan-dahan akong naglakad palapit sa working table niya. Umupo ako sa upuan na nasa harapan niya. "Thank you, Sir," tanging nasabi ko na lang. "Do you have a boyfriend or a husband

  • Ruthless Series 1: Jonathan McKinney, The CEO   Chapter 6

    Jonathan McKinneyTinapik-tapik ko ang mga paa sa sahig habang hinihintay na mag-open ang elevator. Pasado alas otso na ng umaga at alam kong late na para sa oras ng trabaho. Kadalasan ay wala pang alas otso ay nasa opisina na ako. Nagkataon lang na may dinaanan ako. Akmang hahakbang ako papasok sa elevator nang may biglang bumunggo sa likod ko."What the hell!" sigaw ko. Akmang bubulyawan ko pa ang may kagagawan non dahil wala pang nangahas na gawin sa akin ang ganon. Ngunit nakita kong isa itong babae. Hindi lang ito basta-bastang babae kondi napakaganda nito. For the first time, humanga ako sa angking kagandahan nito. She's simple but elegant that I can't get away my eyes from her.She has a beautiful face with no makeup. A silky straight hair and a height of I think, 5'5 in feet. I was entangled with her beauty that made me crave for her. Bagay na hindi na ko pa nagawa sa tanang buhay ko. Sanay ako na babae ang gagapang para matikman ko. Nakita ko ang pagkataranta niya nang

  • Ruthless Series 1: Jonathan McKinney, The CEO   Chapter 7

    Kimberly Ann Martinez"Hi, girl. I'm Joville Atayde, assistant number 3 ni Mr. McKinney," lumapit sa akin ang isang babae na kanina lang ay kasama ko loob ng office ni Sir Jonathan. Nilahad niya ang kamay niya sa akin."Hi po. Ako naman si Kimberly Ann Martinez. Kim na lang for short. Magiging personal assistant daw ako Mr. McKinney," pakilala ko at tinanggap ang kamay niya. "Really? Wow. First time to," sabi niya. Ngumiti na lang ako ng pilit. "Anyway, ito naman sila Gerald at Paolo, mga security personnel ni Mr. McKinney. Kaya wag kang magtaka kung lagi silang naka black palagi silang kasama sa lahat ng lakad ni Mr. McKinney. Ako naman ang secretary slash assistant ni Mr. McKinney.""Hello po sa inyo," bati ko sa dalawang lalaki na narito. "Hello, Miss Martinez, ang ganda mo naman," sabi ni Gerald sa akin. Sa mukha pa lang nito mukhang di na mapagkakatiwalaan, feeling ko may pagkapaliko tong lalaki na ito. "Ayan ka naman, Gerald. Spare, Kimberly. Mukhang inosente pa naman," sab

  • Ruthless Series 1: Jonathan McKinney, The CEO   Chapter 8

    Kimberly Ann MartinezNasa canteen kaming dalawa ni Jhy ngayon. Lunch break at nagkataon na walang lakad ang boss namin kaya naman ay magkasama kami ngayon ni Jhy. Hindi naman ako busy sa pwesto ko tanging encoding lang ang ginawa ko at hindi naman urgent na trabaho pa to ni Joville. Pinilit ko lang na bigyan niya ako ng gawain. Hindi kasi ako binigyan ni gawain ni Mr. McKinney kaya seating pretty lang ako sa pwesto ko, maliban na lang kung isasama niya ako sa mga lakad niya. "Hirap pala kung pinakamababa ang posisyon mo, lahat ng utos sayo ibibigay," reklamo ni Jhy sa akin."Bakit naman?" Tanong ko habang sumisipsip sa mango shake na binili ko."Halos lahat ba naman sa marketing department laging ako ang inutusan. Jhy, paki-encode naman nito, please. Jhy, bring this to the accounting department. Jhy pa print naman to. Jhy, pa photocopy naman nito. Jhy, pa-scan naman. Nakaka-stress alam mo yon?" sabi pa niya. "Sssh, baka marinig ka," saway ko sa kanya. Bigla naman itong natahimik

  • Ruthless Series 1: Jonathan McKinney, The CEO   Chapter 9

    Kimberly Ann MartinezNang makalabas kami sa kumpanya ay tatawid sana kami ng dumaan ang sasakyan ni Aaron. Hindi naman ito latest model na sasakyan pero hindi naman halata na lumang modelo ito pick-up kasi halatang alagang-alaga ng may-ari. Bumusina ito sa amin ni Jhy. "Pauwi na kayo?" tanong niya sa amin. "Hindi pa. Dadaan muna kami sa palengke," sagot ni Jhy kay Aaron. "Ganon ba? Hatid ko na kayo," sabi niya sa amin."Naku, hindi na. Kaya naman naming mag commute." Tanggi ko sa kanya."Oh, come on, doon din naman ako dadaan kahit i drop ko na lang kayo sa palengke," sabi pa nito. Sumenyas naman si Jhy na sasakay na kami, total ay kasamahan naman namin sa trabaho si Aaron. Kay pumayag na lang din ako. "So, Aaron, mayaman ka pala?" diretsang tanong ni Jhy kay Aaron ng makasakay kami sa sasakyan nito. Nagsimula na ring mag-drive ang huli.Matagal bago nakasagot ai Aaron sa tanong ni Jhy. Parang nagdadalawang-isip pa kung anong sasabihin. "Hindi naman, installment lang tong sa

  • Ruthless Series 1: Jonathan McKinney, The CEO   Chapter 10

    Kimberly Ann MartinezI tried my best to avoid Jonathan. Ngunit siya itong lapit ng lapit sa akin. Kung hindi ko lang boss 'to ay baka nasapak ko na siya. Kung maka angkin sa akin at akala mo, may relasyon kaming dalawa. Ayaw ko ring maging tampulan ng tsismis ng mga ka-trabaho ko. Kaya hangga't maaari ay umiiwas ako sa kanya.Ngunit kahit anong iwas ko ay hindi talaga gumagana lalo na at nasa isang opisina lang kami. Palagi niya akong tinatawag sa upang papasukin sa opisina niya na laging nauuwi sa make out season. Mabuti na lang at hindi ako mahilig sa makeup at natural na mapula ang labi ko kaya kahit kulang na lang ay kainin niya ito ay hindi mahalatang may giniwa kami sa loob. Ganun pa man, tinuring namin ang isa't-isa bilang mag-amo sa labas ng opisina niya. Lagi kong inilagay sa isipan ko na pansamantala lang to. After may internship, mawawala rin ako sa buhay niya at ganon din siya sa akin. Kaya kahit may umusbong sa aking damdamin para sa kanya ay pilit konitong sin

  • Ruthless Series 1: Jonathan McKinney, The CEO   Chapter 11

    Kimberly Ann MartinezNasa canteen kami ngayon ni Joville kasama si Jhy. Nakapila kami sa counter upang maka order. Kitang-kita ko ang bulong-bulongan ng mga empleyado. Ewan ko lang kung bulong ba talaga yon dahil parang sadyang pinaparinig sa akin. Maging si Jhy ay naiirita na dahil halatang ako talaga ang pinag-uusapan nila."Don't mind them. Wala lang talaga silang magawa at lahat na lang napapansin," bulong ni Joville sa amin ni Jhy.Ngunit parang sadyang mas malakas lang ang pandinig nila ay may pa counter back sila sa sinabi ni Joville. Nangamba tuloy ako baka mauwi sa away ang lahat. "Totoo naman ah. Dahil sa kanya kaya natanggal si Aaron sa trabaho." Bwelta ng isang babae. Medyo nagulat ako sa sinabi niya. Si 'Aaron? Natanggal sa trabaho? Bakit kaya?' bulong ko sa isip."So kapag ba natanggal sa trabaho, si Kim agad ang dahilan? Hindi ba pwedeng may ginawang mali ang tao kaya natanggal sa trabaho?" bwelta din ni Joville. Palipat-lipat ang tingin ko sa kanila dahil sa wala

  • Ruthless Series 1: Jonathan McKinney, The CEO   Chapter 12

    Kimberly Ann MartinezHinatid ako ni Jonathan hanggang sa bahay pa mismo na inuupahan namin. Kaya para kaming mga celebrity sa dami ng mga kapitbahay namin na tumaas ang leeg kakasilip kung sino ang nasa sasakyan. At nang bumaba kami umugong kaagad ang bulungan nila. Sanay na rin naman ako sa mga ganitong senaryo. Iwan ko lang sa isang kasama ko. "Sabi ko naman sayo, wag mo na akong ihatid hanggang dito," paninisi ko sa kanya. "It's okay. At least, alam ko na ngayon kung saan kita pupuntahan," sagot niya sa akin.Napailing na lang ako. Kahit naman hindi ako nito ihahatid alam kong malaman niya rin kung saan ako nakatira. Napakunot ang noo ko ng bumaba rin siya sa sasakyan niya ng bumaba ako."Bakit bumaba ka pa?" tanong ko sa kanya"Gustong silipin ang bahay nyo," sagot niya. "Huh? Wag na. Wala ka rin namang mapapala pa dito." "Come on, babe. Nandito na rin lang ako bakit di na lang natin lubus-lubusin?" tanong niya. "Wag na nga ang kulit nito," sabi ko ngunit wala na akong

Pinakabagong kabanata

  • Ruthless Series 1: Jonathan McKinney, The CEO   Epilogue

    Jonathan McKinney"Dahan-dahan sa paglalakad," sabi ko sa asawa kong si Kimberly Ann. “Saan ba kasi ang punta natin at kailangan pang piringan ako?” reklamo niya ngunit tinawanan ko lang at hindi nakikinig sa pakiusap niya na hayaan siyang maglakad mag-isa.Nakapiring ang mga mata nito. Kaya hindi niya kita ang dinadaanan namin ngayon. Kaya tudo alalay ako baka biglang madapa ito. Simula pa lang sa kumpanya ay nakapiring na siya. Hindi na alam kong saan ang punta namin. Sumakay kami ng helicopter na pag-aari ng kaibigan kung si Lucifer. Hanggang sa lumapag ang sinasakyan namin malapit sa lugar kung saan ko siya dadalhin.Two months after our wedding masasabi kung super blessed ako na siya ang naging asawa ko. Super maalaga, hands on sa aming mag-ama. Kahit busy siya sa trabaho ay bumabawi siya pagdating ng bahay. Kaya ngayon ay gusto kong i-surprise siya. I want her to be the first one who sees this place. I know this place is one of the most memorable places for her. So, I brought h

  • Ruthless Series 1: Jonathan McKinney, The CEO   Chapter 65- LAST CHAPTER

    Kimberly Ann MartinezLumipas ang mga buwan at masasabi kong marami ang nabago sa aming magkapatid. Tuloy ang pagiging CEO ko sa kumpanya namin. Samantalang ang mga kapatid ko ay ipinagpatuloy ang pag-aaral nila sa isang pribadong University. Si Karylle ay isa ng abogado matapos isang makapasa sa bar exam last month. Masaya ako para sa kanila dahil unti-unting nagbago ang buhay namin. Mas naging malapit sila sa tatay at lolo namin. For the first time ay wala akong mga kapatid na kasama ngayon sa bahay kung saan ako nakatira kasama si Jonathan. Mas pinili nilang manirahan kasama ang tatay namin. Gusto ko ding kasama sila ngunit ayaw naman akong payagan ni Jonathan. Naiintindihan ko naman dahil may anak kami. And Maybe, this is the time na sarili ko naman ang iisipin ko kasama ang mag-ama ko. Ito din ang gustong mangyari ng mga kapatid ko, ang isipin ang sarili ko.As for Mildred and Mara. Napag-alaman kong lumipad silang mag-ina patungong London. Doon na daw sila maninirahan for good

  • Ruthless Series 1: Jonathan McKinney, The CEO   Chapter 64

    Kimberly Ann MartinezHinihipan ko ang mainit na arroz caldo. masyado pa kasing mainit kaya kailangan kong hipan para hindi para hindi mapaso si Don Rolando kapag sinubuan ko. Nasa ospital ako ngayon binisita si Don Rolando dahil wala man lang nagbabantay sa kanya dito. Nagdala ako ng pwedeng makakain niya kasi sabi ng doctor mga soft food lang daw muna ang pwedeng kainin nito since kagagaling sa pagka-mild stroke. I realize, life it too short. Kaya hindi pwedeng mas pairalin ang galit sa dibdib baka pagsisihan mo sa huli. Kaya ito ako ngayon, kusang nagpapababa ng loob. Hindi ko na iniisip kung galit pa rin sila sa akin basta, ginawa ko na ang alam kung tama sa paningin ko. “Ah,” sabi ko kay Don Rolando at iniumag ang kutsara sa baba niya. Naka-sandal siya ngayon sa headboard ng ospital bed niya. Parang batang masunurin naman ito at ibinuka ang bibig. Nakangiting sinubo ko sa kanya ang arroz caldo. Ang buong akala ko ay tatanggi pa siya, kaya nagulat na lang ako tinanggap niya ang

  • Ruthless Series 1: Jonathan McKinney, The CEO   Chapter 63

    Kimerly Ann MartinezNagtataka ako kung bakit may isang sasakyan ang naka-park sa garahe ng nakarating kami mula sa opisina. Napalingon ako kay Jonathan baka sa kanya lang ito at hindi niya sinasabbi sa akin. “May bago kang sasakyan?” tanong ko sa kanya.“No. Hindi ko alam kung kanino to,” sagot niya sa akin.Nagkibit balikat na lang ako at bumaba na sa sasakyan. Hindi ko na hinintay pang pagbuksan niya ako ng pinto. Agad akong naglalakad papasok ng bahay dahil hindi ko alam kung bakit ako nakaramdam ng kaba. Wala naman ito kanina habang papauwi kami. Ngayon lang nang makita ko ang sasakyan na hindi familiar sa akin. Rinig ko kaagad ang ingay ni Kj habang papasok. Tela, masaya itong nag-kwento sa mga bagay-bagay at tela may kausap ito. Kaya naman na curious ako kung sino ang kausap nito. Ramdam ko ang pagsunod ni Jonathan sa akin hanggang sa makarating kami sa sala. Kita ko ang mga kapatid ko na nakatingin lang sa gitna ng sala na tela hindi rin makapaniwala sa kung sino ang bisita

  • Ruthless Series 1: Jonathan McKinney, The CEO   Chapter 62

    Kimberly Ann MartinezTumayo ako at nagpahila na lang sa kanya palabas ng conference room. Dinala niya ako sa top floor ng gusali na ito. Manghang-mangha ako sa pagdating doon. Katulad ng opisina ni Jonathan sa McKinney Corporation, mapakalawak din ang buong silid. Wala akong masabi sa interior design dahil sobrang ganda ng pagkaka-design at sobrang kumportable ng paligid. Hindi masakit sa mata ang mga design. Napangiti na lang ako dahil talagang nag-effort si Jonathan para dito."Is this my office?" tanong ko sa kanya kahit na obvious na obvious na sa akin talaga dahil sa labas ng pinto may nakasulat na office of the CEO. "Yes." sagot niya. "Pero sure ka talaga gawin mo akong CEO dito?" hindi pa rin ako makapaniwala na may sarili akong position dito."Yes, because you deserved it," sagot naman niya. "You like it?""Yes. Thank you," sabi ko."You're welcome, babe," sagot niya at yumakap sa likod ko. Ang hilig nitong mangyakap mula sa likod. Nakarinig kami ng katok mula sa labas

  • Ruthless Series 1: Jonathan McKinney, The CEO   Chapter 61

    Kimberly Ann MartinezKinakabahan na naglalakad ako kasama si Jonathan sa hallway ng Martinez Corporation. Ayaw ko sanang sumama dahil sigurado akong nandoon ang lahat ng kapamilya ng tatay ko. Ayaw kung mag-cause ng komusyon dito sa kumpanya nila. Isa pa, ayaw kung mahusgahan. But Jonathan insisted that I should be there. Kailangan daw niya ng taga-take down notes since absent si Joville. Ngunit ang pinagtataka ko ay kung bakit kailangang pormal na pormal ang mga suot namin. Kung simpleng meeting lang ito ay pwede naman casual lang.“Come on, babe. Smile,” pampalakas ni Jonathan s akin habang pinipisil ang ilong ko. Nakabusangot kasi ako dahil kinakabahan ako.“Bakit naman kasi ako ang isinama mo dito. Pwede namang isa kina Gerald at Paolo na lang,” reklamo ko sa kanya. “Nakakasawa na kasing makita ang pagmumukha nilang dalawa,” pabirong wika ni Jonathan sa akin. Irap lang ang sinagot ko sa kanya. Agad pomormal ang mukha ni Jonathan ng makarating kami sa tapat ng pinto. Ako naman a

  • Ruthless Series 1: Jonathan McKinney, The CEO   Chapter 60

    Kimberly Ann MartinezWala sa sariling bumangon ako sa kama. Mag-isa lang ako dito sa lugar na hindi ko alam kung saan. May nakita akong sapin sa paa sa paanan ng kama. Kaya yon ang sinuot dahil malamig ang sahig. Naglakad ako patungo sa pinto at laking gulat ng sumalubong sa akin ang isang malawak na karagatan.Nagtataka na nilibot ko ang paningin. Hindi naman umausad ang sinasakyan kung yate. Oo, Nasa isang maliit na yate ako ngayon. Nagtatatakang hinananap ko si Jonathan. Siya lang naman ang kasama ko kanina kaya malamang siya ang nagdala sa akin dito. May nakita akong hagdan papunta sa taas kaya naman ay tinungo ko ito at umakyat doon. Palagay ko ay roof deck ang nasa taas nito at hindi nga ako nagkamali. Gulat akong nakitang may nakahandang lamesa sa gitna nito at may mga nakatakip na hindi ko alam kung ano ang laman sa loob.. Sa gilid ay nakita ko si Jonathan na malayang nakatingin sa karagatan. Hindi naman mainit ang panahon dahil takipsilim na. Napangiti ako at dahang-d

  • Ruthless Series 1: Jonathan McKinney, The CEO   Chapter 59

    Kimberly Ann Martinez“Mr. McKinney, It’s good to see you here,” sabi ng pinakamatanda sa kanila na lalaki. Napatingin muna si Jonathan sa akin bago siya sumagot. “Same here, Mr. Martinez.”So, ang lalaking ito ay ama ng tatay ko? Ibig sabihin lolo ko ang mantandang ito? Agad tumalim ang paningin ko habang tinitingnan ang pakikipagkamay ni Jonathan sa mga ito. Napatingin ako sa ama kong nakamata lang sa akin. Halatang hindi makapaniwala sa nakita ngunit parang may nabasa akong pangungulila sa mata niya? Napailing ako ng lihim. Naagaw ang paningin ko sa mag-inang Mildred at Mara na parehong nanlilisik ang mga matang nakatingin sa akin. Tinaliman ko din sila ng mata. Akala nila matatakot ako sa kanila. Hindi. Lalo na ngayon na may anak ako. Hindi ako pwedeng mag-papaapi na lang dahil kailangan kong protektahan ang anak ko laban sa kanila. “Oh, you have a new secretary, Mr. McKinney? She’s so pretty to be your secretary,” sabi ng matandang Martinez. Ayokong isipin na lolo ko ito dahil

  • Ruthless Series 1: Jonathan McKinney, The CEO   Chapter 58

    Kimberly Ann MartinezTakang-taka ako kung bakit mas lalong nadagdagan ang mga files sa mesa ko. Matapos naming makarating dito sa opisina ni Jonathan ay ganito na agad ang bumungad sa desk ko. Mga documento pa rin na galing sa Martinez Corporation. Kaya naman ay hindi ko na mapigilan pang mag-reklamo kay Jonathan.“Ano na naman to? Nakakasawa na kayang magbasa ng mga ito? Gusto mo talagang ipamukha sa akin kung gaano ako kaliit dahil anak lang kami sa labas?” di mapigilang magsalita at ilabas ang mga hinaing ko. Paano ba kasi ang mga nakikita ko ngayon ay ang mga monthly report ng sales and profit ng kumpanya. Pati na rin kung gaano kalaking pera ang inilabas ng kumpanya nila para sa isang project. Bilyon-bilyon ang mga lumalabas at ang income ng kumpanya tapos kami ng mga kapatid ko ay wala man lang nakuha ni isang sentimo. “Come on, babe. Just study it at kung may makita kang kahina-hinala ay wag kang mangingiming magsalita or magtanong sa akin, hmmm?” sabi naman ni Jonatha

DMCA.com Protection Status