Bahagya pa siyang natapilok nang itulak siya nito para magsimulang maglakad. Suot niya pa rin ang gown na sobrang haba. It’s just a simple wedding gown with intricate designs. It’s a lovely gown indeed.“Bilisan mo!”“Nahihirapan ako sa gown,” she mumbled.Rinig niya ang pag-ismid nito. Agad nitong
“Not so fast, brother.”“Beau…” she whispered.Nagkaroon ng kaunting pag-asa sa kanyang dibdib nang makita si Beau. Nakatayo ito sa may pinto at may hawak na baril. Na sa likod nito sa Selim na seryoso ang tingin. Hindi na ito ang Selim na matutunugan mong may kulay berdeng dugo. He looks like a rea
But this involves his wife and his family. Hindi niya kayang mawala si Emory sa kanya. At kahit pa kapatid niya si Brille, hindi siya magdadalawang isip na saktan ito.“Brille, ano ba?!”Nabaling ang kanilang atensyon kay Jessica nang bigla itong lumitaw mula sa kanilang likuran.“H’wag kang mangial
“The ambulance is on their way,” saad ng isang babaeng hindi niya kilala.Nagbaba siya ng tingin kay Selim at hinaplos ang pisngi nito. “Did you hear that? The ambulance is on their way. Please hold on, Selim.”Napupuno na sila ng dugo. Ang puting bridal gown na kanyang suot ay napupuno na ng dugo n
“Nakatulala ka na naman.”Napatingin siya sa kanyang ina. Dinaluhan siya nito ng kape. Tinanggap niya naman ito nang walang pag-aalinlangan at humugot ng malalim na hininga.“Hindi ko lang matanggap,” she replied and smiled bitterly. “It feels like I lost a wing and now I couldn’t able to fly.”Hina
She took a very deep breath and looked and smiled bitterly. Umupo siya sa Bermuda grass at tumitig sa larawan nito.“How have you been? Are you doing fine in there?” she asked softly. “Jeg savner dig. Jeg savner at se dit ansigt. Jeg savner at lytte til dine forelæsninger. Og jeg savner at høre dine
Kumalas siya sa kanilang yakapan at pinunasan niya ang luha sa kanyang mga mata. “Hvor har du været? Hvordan er du i live? Hvorfor var du så længe om at dukke op hos mig? Vidste du overhovedet, hvor meget jeg græd hver aften, fordi jeg troede, at du allerede havde krydset en bro, som intet levende m
Greetings, Senyoritas! Thank you so much for reading the story. Maraming salamat din at hindi niyo ako sinukuan. And now that Beaumont and Emory’s story finally closed, another book will be opened. Kanino ba ang susunod?Anways. Sa mga nagtatanong may kwento po ang ilan sa mga kaibigan ni Beau rito
“Yeah. Mabilis lang talaga ang panahon. And maybe he was healed. Pero kahit ano pa man, you need to be very careful,” anito sa kanya at tinapik ang kanyang balikat. “I will call Beau and tell him to pick you up here.”Agad siyang umiling. “You don’t have to, Ivy. Tatawagan ko na lang ang driver ko.”
“Brille…”Yes. It was none other than Brille. Kaya ganito na lang kabilis ang tibok ng kanyang dibdib at hindi niya alam kung ano ang kanyang dapat sabihin dito. Kahit tinig niya nga ay hindi niya makapa.So how the hell is she going to run away?And it seems like heaven heard her silent plea. Narin
Umikot siya sa harap ng salamin para tignan ang kabuoan ng dress. Hindi niya maiwasang mapangiti. It really fits. Parang ginawa ang dress na ito para sa kanya.“Woah,” usal ni Ivy sa kanyang likuran.Kasalukuyan silang nandito ngayon sa guestroom dahil sinusukat na niya ang damit. And this is the mo
“Finn,” bati ni Ivy sa bata. “Maaga bang natapos ang classes mo?”“Yes, mom.” Humalik ito sa pisngi ng kanyang ina at nagawi ang tingin sa kanya.Mukhang napansin naman ni Ivy ang pagtingin ng bata nito sa kanya dahilan para agad itong ngumiti. Tumuwid ito ng tayo at nakangiting tumingin sa kanya.“
Sumakay siya sa passenger’s seat at hinugot ang kanyang phone mula sa kanyang bulsa, baka sakaling may text si Beau o kung ano. But to her disappointment, wala siyang makitang text mula rito na siyang ikinanguso niya.“Nga pala, is it okay to ask about your former wedding planner?” tanong ni Ivy at
TWO WEEK passed and everything returned to normal. Medyo naninibago siya sa katotohanang wala na rito si Selim. Ayaw niya sanang ibigay ang wedding invitation na bigay ng ina nito, but Selim has the rights to know before that day comes.Naging normal ang daloy ng kanilang buhay. She and Beau are now
Hindi na niya hinintay pang makasagot ito at agad na niyang pinatay ang tawag.Alam niya ang mga mapang-insultong binato ng kanyang pamilya kay Emory nang inakala ng mga itong patay siya. And that’s not what he wanted. Sinisisi nila si Emory sa mga bagay-bagay na wala namng control ang dalaga.It wa
Ilang pictures din ang kanilang kinuha bago sila nagdesisyon na muling bumalik sa loob ng sasakyan. Inaantok na rin kasi siya kaya’t kailangan na niyang umuwi.“Mommy, şimdi eve mi gidiyoruz?” tanong ni Blue nang makapasok sila sa loob ng sasakyan. [translation: Mommy, are we going home now?]Binali
THEY SPENT THE next days filled with laughter and bond with their babies. Binisita nila ang mga lugar na palaging bukambibig ng mga turista rito sa Batanes. Nakaka-amaze nga ring isipin na walang ni isang fast food restaurant ang nakapasok sa lugar na ito, making this place feels like a touch of old