She hummed and nodded her head. “Yes. He’s sick. Og han er nødt til at blive her, så lægerne kan overvåge hans helbredstilstand.” [translation: And he needs to stay here so that doctors can monitor his health conditions.]Hindi niya pinagkakaitan ng impormasyon ang kanyang mga anak. She speaks the c
Tumango ang kanyang ina. Pansin niya ang pagsulyap nito sa pwesto ni Beau na tahimik lang ngayon at buhat si Gem at hawak si Blue. She bit her lower lip and motioned Beau to come over.Lumapit naman si Beau sa kanyang tabi. She turned to her mother with a smile on her lips. “Anyway, mom. These are m
They spent half of the day in the hospital. Nakakagulat nga na nagagawa ng mga anak niyang makipag-interact kahit na mayroong language ang kanyang mga magulang sa mga ito. Even Beckett became talkative today na kinakailangan niya pang titigan ito to make sure she’s staring at son, Beckett. Not Blue.
He used it to open the box and her lips parted when she realized how sharp that thing was! At dala-dala pa nito ito sa likuran? Hindi ba ito natatakot na baka masugatan siya?“Why do you have that kind of knife?” she asked. “It’s too sharp.”“For safety purposes,” he replied.Nawala ang atensyon niy
“Hindi,” he replied. “I’ll try to figure out ways to track the sender of the package.”Tinitigan niya ang binata. Hindi niya alam kung ano ang kanyang dapat na maging reaksyon dito. Alam niyang concerned lamang ang binata sa kanya dahil kaligtasan niya ay kaligtasan ng mga bata.“How?” wala sa saril
Naging ganon ang takbo ng buhay ni Emory sa loob ng tatlong linggo sa loob ng bahay ni Beau. Gigising nang maaga para ipaghanda ng makakain ang kanyang mga anak at para na rin mapadalhan niya ng pagkain si Beau. She then would spend the whole day, doing some plates while her babies are busy playing.
Pakiramdam ni Emory ay sumakit ang ulo niya sa narinig mula sa kanyang anak. Ngunit kahit nag anon ay pinili niya pa ring ngumiti nang tipid dito at humugot ng malalim na hininga.“Okay. Jeg spørger din far om det. Vi skal have hans tilladelse til at rejse, fordi vi bor gratis i hans hus. Vi vil ikk
She walked inside the play room. Blue and Gem immediately turned their heads at her. Ngumiti siya rito. “Enjoying?”Sabay na tumango ang dalawa. Ngunit napansin niya ang biglang pagnguso ni Emerald.“Mor, er Beckett vred på os?” tanong ng batang babae habang nakatitig sa kanya. “Han nægtede at lege
“Yeah. Mabilis lang talaga ang panahon. And maybe he was healed. Pero kahit ano pa man, you need to be very careful,” anito sa kanya at tinapik ang kanyang balikat. “I will call Beau and tell him to pick you up here.”Agad siyang umiling. “You don’t have to, Ivy. Tatawagan ko na lang ang driver ko.”
“Brille…”Yes. It was none other than Brille. Kaya ganito na lang kabilis ang tibok ng kanyang dibdib at hindi niya alam kung ano ang kanyang dapat sabihin dito. Kahit tinig niya nga ay hindi niya makapa.So how the hell is she going to run away?And it seems like heaven heard her silent plea. Narin
Umikot siya sa harap ng salamin para tignan ang kabuoan ng dress. Hindi niya maiwasang mapangiti. It really fits. Parang ginawa ang dress na ito para sa kanya.“Woah,” usal ni Ivy sa kanyang likuran.Kasalukuyan silang nandito ngayon sa guestroom dahil sinusukat na niya ang damit. And this is the mo
“Finn,” bati ni Ivy sa bata. “Maaga bang natapos ang classes mo?”“Yes, mom.” Humalik ito sa pisngi ng kanyang ina at nagawi ang tingin sa kanya.Mukhang napansin naman ni Ivy ang pagtingin ng bata nito sa kanya dahilan para agad itong ngumiti. Tumuwid ito ng tayo at nakangiting tumingin sa kanya.“
Sumakay siya sa passenger’s seat at hinugot ang kanyang phone mula sa kanyang bulsa, baka sakaling may text si Beau o kung ano. But to her disappointment, wala siyang makitang text mula rito na siyang ikinanguso niya.“Nga pala, is it okay to ask about your former wedding planner?” tanong ni Ivy at
TWO WEEK passed and everything returned to normal. Medyo naninibago siya sa katotohanang wala na rito si Selim. Ayaw niya sanang ibigay ang wedding invitation na bigay ng ina nito, but Selim has the rights to know before that day comes.Naging normal ang daloy ng kanilang buhay. She and Beau are now
Hindi na niya hinintay pang makasagot ito at agad na niyang pinatay ang tawag.Alam niya ang mga mapang-insultong binato ng kanyang pamilya kay Emory nang inakala ng mga itong patay siya. And that’s not what he wanted. Sinisisi nila si Emory sa mga bagay-bagay na wala namng control ang dalaga.It wa
Ilang pictures din ang kanilang kinuha bago sila nagdesisyon na muling bumalik sa loob ng sasakyan. Inaantok na rin kasi siya kaya’t kailangan na niyang umuwi.“Mommy, şimdi eve mi gidiyoruz?” tanong ni Blue nang makapasok sila sa loob ng sasakyan. [translation: Mommy, are we going home now?]Binali
THEY SPENT THE next days filled with laughter and bond with their babies. Binisita nila ang mga lugar na palaging bukambibig ng mga turista rito sa Batanes. Nakaka-amaze nga ring isipin na walang ni isang fast food restaurant ang nakapasok sa lugar na ito, making this place feels like a touch of old