Tumango ang kanyang ina. Pansin niya ang pagsulyap nito sa pwesto ni Beau na tahimik lang ngayon at buhat si Gem at hawak si Blue. She bit her lower lip and motioned Beau to come over.Lumapit naman si Beau sa kanyang tabi. She turned to her mother with a smile on her lips. “Anyway, mom. These are m
They spent half of the day in the hospital. Nakakagulat nga na nagagawa ng mga anak niyang makipag-interact kahit na mayroong language ang kanyang mga magulang sa mga ito. Even Beckett became talkative today na kinakailangan niya pang titigan ito to make sure she’s staring at son, Beckett. Not Blue.
He used it to open the box and her lips parted when she realized how sharp that thing was! At dala-dala pa nito ito sa likuran? Hindi ba ito natatakot na baka masugatan siya?“Why do you have that kind of knife?” she asked. “It’s too sharp.”“For safety purposes,” he replied.Nawala ang atensyon niy
“Hindi,” he replied. “I’ll try to figure out ways to track the sender of the package.”Tinitigan niya ang binata. Hindi niya alam kung ano ang kanyang dapat na maging reaksyon dito. Alam niyang concerned lamang ang binata sa kanya dahil kaligtasan niya ay kaligtasan ng mga bata.“How?” wala sa saril
Naging ganon ang takbo ng buhay ni Emory sa loob ng tatlong linggo sa loob ng bahay ni Beau. Gigising nang maaga para ipaghanda ng makakain ang kanyang mga anak at para na rin mapadalhan niya ng pagkain si Beau. She then would spend the whole day, doing some plates while her babies are busy playing.
Pakiramdam ni Emory ay sumakit ang ulo niya sa narinig mula sa kanyang anak. Ngunit kahit nag anon ay pinili niya pa ring ngumiti nang tipid dito at humugot ng malalim na hininga.“Okay. Jeg spørger din far om det. Vi skal have hans tilladelse til at rejse, fordi vi bor gratis i hans hus. Vi vil ikk
She walked inside the play room. Blue and Gem immediately turned their heads at her. Ngumiti siya rito. “Enjoying?”Sabay na tumango ang dalawa. Ngunit napansin niya ang biglang pagnguso ni Emerald.“Mor, er Beckett vred på os?” tanong ng batang babae habang nakatitig sa kanya. “Han nægtede at lege
“I can’t… I couldn’t just believe it,” sambit nito at natawa. “It’s like we shared the same fate. I ran away from Lucifer right after I found out I’m having a baby. But unlike you, mine’s way disgusting to think of.”“Why?” Kumunod ang kanyang noo.Umirap si Lyla sa hangin. “We started as stepsiblin