But their agreement… “Nagugutom na naman ako,” she said. “Pwede ba tayong dumaan sa drive thru?” Walang pag-aalangang tumango si Beau sa sinabi ng dalaga. Nang may makita siyang drive thru ay agad siyang lumiko para makapila. “Marami pala talagang tao rito sa Cebu, ‘no?” sambit ni Emory. “This ci
“Sigurado ka bang ‘yan na ang susuotin mo?” tanong niya sa kanyang asawa. Ngayon pa lang sila natapos mag-lunch at ngayon ay papunta na sila sa kung nasaan ang mga magulang ni Beau. Bagot namng tumango si Beau sa kanya kaya napahugot na lang siya ng malalim na hininga. She bit her lower lip as the
Nang tuluyan na niyang masuot ang kanyang damit ay agad siyang nag-iwas ng tingin. Hindi maintindihan ni Emory kung bakit siya naiiyak sa simpleng sentence na ‘yon. She bit her lower lip and cleared her throat. Pinilit niya ang sariling ngumiti sa binata nang tumingin ito sa kanya. Tipid siyang ngu
“I’m full,” he said. “Kanina ka pa full,” she said. Bumangon ito at tumingin sa kanya. “Nagbawas ka na ba?” Her question made him chuckle. Sobrang random naman ng babaeng ‘to. Mahina siyang napailing dito at humugot ng malalim na hininga. “I will, later.” Ngumuso ito at muling sumubo sa kinakain
“You two seems to go along really well.” Hindi siya umimik. Instead, he poured another glass of vodka while staring at the open sea. Na sa loob ng cabin si Emory, nagpapahinga. At kung tama nga ang sinabi ng kanyang mga magulang, dito sila magpapalipas ng gabi. “It’s like you’re not from an arrang
Tipid siyang tumango sa matanda at pinanood itong maglakad paalis. Nang tuluyan na itong makababa ay muli niyang binaling ang tingin sa kawalan. Pilit niyang inuubos ang isang bote ng vodka kahit alam niyang marami pa siyang dapat na gawin bukas. He was pouring another shot when someone held his wr
There’s something enticing about him. Nang matapos siyang punasan ito ay binaba na niya ang bimpo. Akmang tatayo na sana siya para ibalik ang kinuhang bimpo at maliit na batya sa banyo nang hawakan nito ang kanyang pulso. Wala sa sarili niya itong nilingon at agad siyang naupo. “Beau?” she asked.
Pinikit ni Emory ang mga mata kasabay ng pag-ihip ng malamig na hangin. The ocean is like an endless darkness. Malayo sila sa dalampasigan at wala siyang ibang nakikita ngayon kundi purong kadiliman. This is her first time spending a night in the middle of the sea. And somehow… the darkness feels so
“Yeah. Mabilis lang talaga ang panahon. And maybe he was healed. Pero kahit ano pa man, you need to be very careful,” anito sa kanya at tinapik ang kanyang balikat. “I will call Beau and tell him to pick you up here.”Agad siyang umiling. “You don’t have to, Ivy. Tatawagan ko na lang ang driver ko.”
“Brille…”Yes. It was none other than Brille. Kaya ganito na lang kabilis ang tibok ng kanyang dibdib at hindi niya alam kung ano ang kanyang dapat sabihin dito. Kahit tinig niya nga ay hindi niya makapa.So how the hell is she going to run away?And it seems like heaven heard her silent plea. Narin
Umikot siya sa harap ng salamin para tignan ang kabuoan ng dress. Hindi niya maiwasang mapangiti. It really fits. Parang ginawa ang dress na ito para sa kanya.“Woah,” usal ni Ivy sa kanyang likuran.Kasalukuyan silang nandito ngayon sa guestroom dahil sinusukat na niya ang damit. And this is the mo
“Finn,” bati ni Ivy sa bata. “Maaga bang natapos ang classes mo?”“Yes, mom.” Humalik ito sa pisngi ng kanyang ina at nagawi ang tingin sa kanya.Mukhang napansin naman ni Ivy ang pagtingin ng bata nito sa kanya dahilan para agad itong ngumiti. Tumuwid ito ng tayo at nakangiting tumingin sa kanya.“
Sumakay siya sa passenger’s seat at hinugot ang kanyang phone mula sa kanyang bulsa, baka sakaling may text si Beau o kung ano. But to her disappointment, wala siyang makitang text mula rito na siyang ikinanguso niya.“Nga pala, is it okay to ask about your former wedding planner?” tanong ni Ivy at
TWO WEEK passed and everything returned to normal. Medyo naninibago siya sa katotohanang wala na rito si Selim. Ayaw niya sanang ibigay ang wedding invitation na bigay ng ina nito, but Selim has the rights to know before that day comes.Naging normal ang daloy ng kanilang buhay. She and Beau are now
Hindi na niya hinintay pang makasagot ito at agad na niyang pinatay ang tawag.Alam niya ang mga mapang-insultong binato ng kanyang pamilya kay Emory nang inakala ng mga itong patay siya. And that’s not what he wanted. Sinisisi nila si Emory sa mga bagay-bagay na wala namng control ang dalaga.It wa
Ilang pictures din ang kanilang kinuha bago sila nagdesisyon na muling bumalik sa loob ng sasakyan. Inaantok na rin kasi siya kaya’t kailangan na niyang umuwi.“Mommy, şimdi eve mi gidiyoruz?” tanong ni Blue nang makapasok sila sa loob ng sasakyan. [translation: Mommy, are we going home now?]Binali
THEY SPENT THE next days filled with laughter and bond with their babies. Binisita nila ang mga lugar na palaging bukambibig ng mga turista rito sa Batanes. Nakaka-amaze nga ring isipin na walang ni isang fast food restaurant ang nakapasok sa lugar na ito, making this place feels like a touch of old